AST บทที่ 195 - หิมะแรกของปี
ฝากติดตามเพจด้วยนะครับ แฟนเพจ แจ้งเตือนก่อนใคร กดเลย
https://www.facebook.com/AncientStrengtheningTechnique
บทที่ 195 - หิมะแรกของปี
เขาได้ร่ายรำกระบวนท่าไทเก็กอย่างต่อเนื่องเหมือนกับว่าเขาได้หลงใหลในมัน ทักษะนี้ช่วยให้จิตใจของเขาสงบลงอย่างมาก เขาฝึกซ้อมมันซ้ำไปซ้ำมา
เช้าวันแรกของปีใหม่มาถึง ชิงสุ่ยตื่นขึ้นในตอนเช้าตรู่ เขาเห็นหิมะสีขาวที่ตกลงมาบนพื้นที่บริเวณนั้นเป็นชั้นหนา ทุกสิ่งทุกอย่างดูเหมือนจะปกคลุมไปด้วยสีขาว และทำให้โลกนี้ดูสวยงามไปอย่างไม่น่าเชื่อ!
หิมะในฤดูหนาวที่ตกลงเมื่อคืนนี้บ่งบอกว่าในปีนี้เป็นปีที่ดี เหมาะกับการบ่มเพาะ มันเป็นสัญลักษณ์หรือคำอวยพรสำหรับ ชิงสุ่ย เขาชอบมองหิมะ สีขาวบริสุทธิ์อย่างมาก มันสามารถทำให้หัวใจของเขารู้สึกโปรงใส
ชิงสุ่ย กำลังเดินอยู่บนหิมะที่อยู่นอกระเบียง และเตรียมพร้อมที่จะฝึกทักษะของเขา ทันใดนั้นเองเขาก็รู้สึกสดใสขึ้น เมื่อเขาเห็นหลวนหลวนที่สวมเสื้อคลุ่มตัวหนาอยู่พร้อมกระโดดไปมาและหมุนตัวไปมาเข้ามาทางเขา และได้หัวเราะอย่างน่ารักออกมา ท่ามกลางหิมะที่กำลังตกอีเย่ เจี้ยนเก้อในชุดกระโปรงสีขาวที่กำลังเดินตามหลังหลวนหลวนมา งดงามราวกับว่าเทพธิดาที่กำลังเหยียบย้ำลงท่ามกลางหิมะที่กำลังเปล่งประกาย
ชิงสุ่ย ไม่สามารถอธิบายถึงความงามของเธอได้ ราวกับว่าเธอเป็นคนที่อยู่ในโลกแห่งนี้ และราวกับว่าเธอไม่ได้ทานอะไรที่มีอยู่ในโลกแห่งนี้ การขมวดคิ้วของเธอ และการหัวเราะของเธอแต่ละครั้งจะทำให้อารมณ์ของผู้พบเห็น ผันแปรไปพร้อมๆ กัน
“ท่านพ่อ นั่นหิมะ” หลวนหลวน ตะโกนและวิ่งเล่นอย่างมีความสุข
ชิงสุ่ยอุ้มเด็กหญิงตัวน้อยๆผู้น่ารักขึ้น และโยนเธอขึ้นไปในอาการสองสามครั้ง ทำให้เสียงอันน่ารักของเธอเปลี่ยนเป็นเสียงหัวเราะ เสียงหัวเราะนั้นดังสนั่นไปทั่วหุบเขาหมอกเมฆ
อีเย่ เจี้ยนเก้อที่ยืนอยู่ข้างๆ อย่างเงียบ ๆ มองไปที่ฉากตรงหน้า เธอชอบฉากที่อบอุ่นนี้และระลึกถึงวัยเยาว์ของเธอ เมื่อพ่อของเธอได้เล่นเหมือนกับเธอเช่นนี้ เธอเดินเข้าไปหาพวกเขาด้วยท่าทีอมยิ้ม มันได้สร้างความงุนงงให้กับ ชิงสุ่ย และ หลวนหลวน เมื่อเห็นเธอ
"หลวนหลวน เจ้าสามารถแสดงรูปแบบพยัคฆ์ให้พ่อเห็นได้หรือเปล่า" ชิงสุ่ยยิ้มขณะที่มองไปที่เด็กหญิงตัวน้อยๆ และกล่าวขึ้นหลังจากที่เธอได้วิ่งเล่นได้สักพัก
“อืม ได้!”
แม้ว่าเธอจะอยู่ในชุดคลุมที่หนา แต่เธอก็ดูงดงาม เมื่อเธอร่ายรำทักษะกวางย่างก้าว ดวงตาของ ของชิงสุ่ยได้เปล่งประกายออกมา ทักษะการก้าวและกระโดดของเธอใกล้จะอยู่ในระดับสมบูรณ์แบบแล้ว
เมื่อเธอแสดงรูปแบบพยัคฆ์ออกมา ชิงสุ่ยก็ได้เข้าใจเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของเธอที่เพิ่มมากขึ้น เมื่อหลวนหลวน แสดงรูปแบบพยัคฆ์อีกครั้ง ท่าทางของเธอดูนุ่มนวลแต่แฝงด้วยความดุดัน แขนทั้งสองข้างของเธอแข็งแกร่งมาก ราวกับว่าเธอได้กลายเป็นพยัคฆ์น้อย ตอนนี้เธอเข้าใจแก่นของรูปแบบพยัคฆ์แล้ว
เธอสามารถฝึกฝนจนถึงระดับ "แก่นแท้ด้วยจิตใจของนาง" ถึงแม้จะเป็นเพียงครึ่งเดียว มันทำให้ชิงสุ่ยทึ่งในความสามารถที่ยอดเยี่ยมของเธอ แต่ปัญหาในตอนนี้คือ เรื่องอายุที่เพิ่มขึ้นของเธอเป็นสิ่งที่ชิงสุ่ยกังวล
หลวนหลวน สามารถทำทุกขั้นตอนพื้นฐานของรูปแบบพยัคฆ์ได้อย่างราบรื่น ชิงสุ่ยนั้นไม่ยอมสอนอะไรให้เธอเลยนอกจากทักษะเลียนแบบสัตว์อสูรเก้าชนิด
นับตั้งแต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ระหว่างอีเย่ เจี้ยนเก้อกับเขา เธอก็ได้มีท่าทีแปลกไปนิดหน่อย ถึงแม้เขาจะพยายามอธิบายอีเย่ เจี้ยนเก้อ ไปแล้วก็ตาม จึงทำให้ชิงสุ่ยชอบให้เด็กหญิงตัวน้อยๆอยู่รอบตัวของเขา เมื่อเขาและอีเย่ เจี้ยนเก้ออยู่ด้วยกันมันจะทำให้บรรยากาศรอบๆรู้สึกเป็นธรรมชาติมากขึ้น
แปลกมากในวันนี้ที่อีเย่ เจี้ยนเก้อ มาหาเขาที่ห้องในเช้านี้ ชิงสุ่ยได้มองไปเทพธิดาโดยไม่ทราบว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เขาอยู่ในอาการที่มึนงง เมื่อมองไปที่เธอกับเด็กหญิงตัวน้อยๆ
“เด็กหญิงตัวน้อยหิวแล้ว นางอยากกินอาหารของเจ้า”
ชิงสุ่ย ยิ้มเมื่อได้ยินคำพูดของอีเย่ เจี้ยนเก้อ นับตั้งแต่ สือฉิงจวง จากไป ชิงสุ่ยก็ได้สร้างบ่อน้ำใน หุบเขาหมอกเมฆ ขึ้น เขาเลี้ยงปลาและเต่าจำนวนมาก และสร้างเรื่องโกหกไว้หลายอย่างเกี่ยวกับพวกมัน นั่นเป็นเพราะอีเย่ เจี้ยนเก้อเคยลิ้มรสพวกมันมาก่อนในเมืองร้อยไมล์ เธอจึงสงสัยถึง "ความลับ" บางอย่างกับของพวกมัน!
เธอสามารถรู้สึกได้ว่าอาหารเหล่านั้นมีรสชาติที่ดีเพราะมีส่วนผสมของสุราผลไม้ ดังนั้นหลังจากที่เด็กหญิงตัวน้อยๆได้ชิมมันไปตอนที่สือฉิงจวงได้รับบาดเจ็บ เด็กหญิงตัวน้อยๆก็มาหาเขาเพื่อขอทานอาหารด้วยเกือบทุกวันแม้ กระทั่งวันนี้ที่ อีเย่ เจี้ยนเก้อก็ยังมาตาม
ราวกับว่าพวกเขาทั้งสามเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว พวกเขาเพลิดเพลินกับอาหารเช้าในวันปีใหม่ อีเย่ เจี้ยนเก้อเหมือนจะยังทำตัวไม่ค่อยถูก กี่ปีมาแล้วที่เธอไม่รู้สึกแบบนี้? บรรยากาศที่พวกเขาเพลิดเพลินและมีชีวิตชีวากับการทานอาหารร่วมกัน มันเป็นความรู้สึกที่เธอไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้ เธอรู้สึกว่านี่จะกลายเป็นความทรงจำที่ดีและฝังลึกลงไปในใจเธอ
ถึงวันนี้จะเป็นวันแรกของวันปีใหม่ แต่เขากลับรู้สึกว่าชีวิตของเขานั้นได้วุ่นวายอย่างมาก เนื่องจากหลวนหลวน กำลังกลิ้งก้อนหิมะอยู่ข้างๆเขา พร้อมหัวเราะออกมาอย่างสุกสนาน เธอแทบจะได้ไม่ได้หยุดอยู่กับที่เลย
โลกของเก้าทวีปนั้นแค่ใหญ่ไหนกัน? ชิงสุ่ยมองไปที่ทิวทัศน์กว้างใหญ่ไม่มีที่สิ้นสุด จากที่นั่นแม้แต่เมืองชางหลาง ที่มีขนาดใหญ่ก็ดูเล็กลงเลย
"ไม่มีใครรู้ได้เลยว่าโลกของเก้าทวีปใหญ่ขนาดไหน นั่นเป็นเพราะไม่มีใครไปถึงจุดสิ้นสุดของมันและยังมีสถานที่หลายแห่งที่เป็นอันตรายอย่างยิ่ง เมื่อเข้าไปในเขตอันตรายเหล่านี้แล้ว ไม่มีใครสามารถกลับมาออกมาได้ คนนับไม่ถ้วนต้องตายด้วยอันตรายที่เขาไม่รู้จัก "อีเย่ เจี้ยนเก้อมองไปที่ ชิงสุ่ย กำลังจ้องมองและตอบกลับ
"ข้าสงสัยว่าทำไมผู้ที่แข็งแกร่งจึงได้ออกเดินไปที่นั่น ถ้าโลกภายนอกมันน่าตื่นเต้นและน่าสนใจจริงๆ เจ้าเคยคิดถึงการผจญภัยนอกโลกของเก้าทวีปไหมล่ะ? "ชิงสุ่ยหันมาจ้องมองอีเย่ เจี้ยนเก้อ ที่มองเขา
อีเย่ เจี้ยนเก้อตะลึงกับคำพูดของ ชิงสุ่ย เธอไม่เคยคิดเรื่องนี้มาก่อน เป็นไปได้ไหมที่เขาอยากร่วมผจญภัยกับเธอ
ในขณะนั้นเธอไม่รู้จะตอบคำถามง่ายๆนี้อย่างไร ในที่สุดเธอก็ได้ถอนหายใจและส่ายศีรษะ ขณะที่ เธอได้มองออกไปในที่ไกลๆ
"เจ้าจำคำพูดของท่านอาวุโสได้หรือไม่? เมื่อเจ้าเรียนรู้ที่จะทำสิ่งต่างๆลงไป เจ้าอาจค้นพบว่าสิ่งที่เจ้าสามารถทำได้ หรือพบสิ่งใดที่เจ้ายังไม่ได้ทำ
เมื่อได้ยินคำพูดของชิงสุ่ย อีเย่ เจี้ยนเก้อก็เปลี่ยนไปจ้องมองชิงสุ่ยอย่างจริงจังมาก ๆ
ชิงสุ่ย รู้สึกอึดอัดกับการจ้องมองของเธอ เขาถูจมูกของเขาจนเป็นสีแดงบนใบหน้าที่ร้ายกาจและสง่างามของเขา ทำให้อีเย่ เจี้ยนเก้อตกใจ คิดว่าเขาจะรู้สึกเขินอายและภาพที่เขินอายของเขาช่างน่ารักมาก
มันเป็นช่วงเวลาที่เด็กหญิงตัวน้อยเรียกเขาจากระยะไกล ดังนั้นชิงสุ่ยจึงรีบวิ่งไปหาเธอ เขาสามารถหลบหนีจากการจ้องอีเย่ เจี้ยนเก้อได้อย่างรวดเร็ว อีเย่ เจี้ยนเก้อได้จองไปที่แผ่นหลังของเขาและยิ้มอย่างอ่อนโยน
ช่วงบ่ายของวันนั้นชองสุ่ย คิดว่าเขาควรไปเยี่ยมอูซวงเพราะเขาไม่ได้เจอกับเธอตลอดเดือนที่ผ่านมา! เมื่อชิงสุ่ยมาถึงหุบเขาจรู้ชิง สาวกหญิงของหุบเขาจรู้ชิง ต่างวิตกกังวลเกี่ยวสถานะของเขา และเรื่องแย่ ๆของเขาที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ชิงสุ่ย ยิ้มและกล่าวว่าเขากำลังตามหาอูซวงอยู่
สาวกหญิงสองคนได้รีบออกไปเพื่อส่งต่อข้อความนี้มันที!
ไม่นานหญิงสาวทั้งสองคนก็กลับมา แต่รูปร่างที่คุ้นเคยไม่ก็ไม่ได้ปรากฏออกมา ชิงสุ่ยได้แค่สงสัยและมึนงงเล็กน้อย!
