Volume 1 / Chapter 18
Volume 1 / Chapter 18
TL: LightNovelCafe
ค๊วากกก!
ด้วยกล้ามเนื้อที่แน่นเปี๊ยะกับการเตะที่หนักหน่วงไปที่หัวของลิงหางมีดที่อยู่ในวิหารส่งผลทำให้มันคอหักทันที
ลิงกังหางมีดสับสนเล็กน้อยก่อนที่จะรายล้อมจุนซัง.
เห็นได้ชัดว่าพวกมันโกรธ เขาไม่กังวลเพราะว่าพวกมันอ่อนแอ มันน่ารำคาญตรงที่พวกมันโจมตีโดยไม่มีการเตือน
มีหลายสิบตัวเข้ามาด้านในและทุกทางถูกปิดกั้นไม่มีที่จะถอยออกมาได้ ทางเดียวที่เขาสามารถทำได้คือใช้กำลังบุกฝ่ามันออกไปและนั่นคือทางที่จุนซังเลือกที่จะทำลายพวกมัน.
ร่ายรำดาบ มันเป็นเรื่องง่ายที่จะฟันและแทง แขนขาของลิงกังหางมีดหลุดร่อนออกจากกัน การฟันแต่ละครั้งก็สามารถที่จะเรียกเครื่องในมันออกมาได้
จุนซังแทงลิงกังและหักคอ มันเป็นเพราะอีกตัวหนึ่งกำลังจำรัดคอของเขาด้วยหาง.
หางมีด.
มันเหมือนกับมีดที่อยู่ในห้องครัว เนื่องจากหากของมันมีแต่กระดูกเมื่อถูกแทงด้วยหางของมันก็รู้สึกเหมือนกับโดนมีดแทง เป็นเรื่องที่ดีที่สุดที่จะหลีกเลี่ยง
“อวดดี.”
จุนซังหลบหางและคว้าหางของมันด้วยแขน ลิงกังหางมีดตกลงมาที่พื้น
มันแตกตื่นเมื่อมันถูกจับ มีบางอย่างผิดปกติที่หลังของมันหลังจากที่กระแทกเข้ากับพื้น หากปล่อยมันไว้ตัวเดียวมันก็จะตาย แต่จุนซังไม่ทำอย่างนั้น
เขากำแน่นและปั่นตัวมันโดยมีหางอยู่ที่มือก่อนที่จะปล่อย มันบินออกไปและไปกระแทกกับตัวอื่นที่อยู่ใกล้ๆ
ตึงง!
จุนซังโจมตีไปที่พื้น โดยไม่รีรอ การมองเห็นของเขาเพิ่มขึ้นสองเท่าและการตอบสนองต่อสิ่งอันตรายที่เข้ามาอย่างอัตโนมัติ
เขาแข็งแกร่งพอที่จะฆ่ามิวแทนหลายสิบตัวด้วยมือเปล่า.
ไม่ว่าพวกมันจะโจมตีเขามาเท่าไร ด้วยอุปกรณ์ที่ยอดเยี่ยมของเขาก็แข็งแกร่งพอที่จะปกป้องเขาได้.
นี่คือการปรับแต่งร่างกาย เป็นไอเทมที่ดีที่สุดที่ทำให้แต่ละคนสามารถต่อสู้โดยปราศจากอุปกรณ์ที่ยุ่งยาก
ดาบของจุนซังได้ตัดหัวของลิงกังหางมีดออกลำตัวของมัน มันรู้สึกแปลกๆ แต่มันก็ไม่เลว.
รอยยิ้มของเขาบิดเบี้ยว มันน่าทึ่งมาก หากแต่ถ้าจินฮยอกเห็นเขาจะก้าวถอยหลัง จุนซังรู้สึกทึ่งกับอารณ์ที่แปลกใหม่.
เลือดของเขาสูบฉีดไปทั่วร่างและหัวใจเต็วขึ้น เขาถูกแรงกระตุ่นให้ต่อสู้กับมิวแทน สติของเขาหายไปและสัญชาตญาณของเขาก็ครอบงำ
“กูจะฆ่าแม่งให้หมด!.”
ปัง ปัง!
ปึกๆๆๆ!
ระเบิดมือและเรดไฟของเขาทำงานตามหน้าที่ของมัน.
หลังจากฝุ่นควัน จุนซังดูเหมือนกับซาตาน
555+!
จุนซังจับหัวของลิงกังและบิดคอของมันหักครึ่งด้วยพลังทั้งหมดของเขา กระดูกแตกออกเป็นชิ้นๆ นี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถทำได้ในเหตุการณ์ปกติ.
เขาฆ่ามันเท่าที่จะฆ่าได้ แต่เขาก็ไม่เคยทำที่โหดร้ายแบบนี้มาก่อน.
เขาเสียบดาบและบิดเปิดบาดแผลอย่างไม่ลดละ มันได้รับบาดเจ็บเพียงจุดเดียวก่อนที่ความตายจะเกิดขึ้น เขาต้องการให้มันเจ็บปวดก่อนที่จะตาย
ดวงตาส่องประกายสีเลือดจางเหมือนกับสัตว์ร้ายที่แสวงหาเหยื่อ
เขาฆ่าและฆ่าโดยไม่หยุดยั้ง เขาไม่สามารถควบคุมความบ้าคลั่งได้ เขากวาดไปมาเหมือนกับเรือไปที่ส่ายไปเมื่อโดนคลื่น.
โฮกกก!
เมื่อได้ยินเสียงคำรามที่ยิ่งใหญ่หัวหน้าลิงก็ปรากฎ มันเป็นลิงกังหางมีดเลเวล2 ลูกน้องของมันลดลงอย่างเห็นได้ชัด.
มันเป็นเพียงเรื่องของเวลาก่อนที่มันถูกกวาดล้าง ลิงกังหางมีดเร่งรีบเข้ามาฆ่าจุนซังก่อนที่พวกของมันจะเสียหายไปมากกว่านี้ นี่เป็นเพียงความคิดของมัน.
‘นี่คือจ่าฝูง?’
จุนซังมองลิงกังที่ตกลงมาเบื้องหน้าขณะที่ตัวของเขามีแต่เลือด มันใหญ่มาก.
จะมีความสุขมากที่ได้หั่นมัน ถ้าเขาสามารถทำได้เมื่อคิดเพียงในใจ แต่ตอนนี้เขาเริ่มที่จะมองและค้นหาว่ามันยุ่งยากเกินไป เขาเหวี่ยงดาบขณะที่เขาคิดว่า.
‘เข้ามาหาฉันตอนนี้ มันก็ไม่ต่างจากที่แกเป็นเศษเนื้อเท่าไร’
จุนซังลากดาบขณะวิ่งออกไป เขาต้องการที่จะบรรเทาความปรารถนาของเขาก่อนที่ความรู็สึกเหล่านี้มันจะหายไป
***
จุนซังยืนพิงก้อนหินขณะที่เขาหายใจเข้า มันเป็นสถานการณ์ที่เบาบาง.
เบื้องหน้าของเขา ลิงกังที่ตายโดยหน้าท้องของมันเปิดกว้างจนเห็นลำไส้และลิ้นก็ห้อยออกมา
“ฉัน…..”
มันร้ายแรงกว่าที่เขาคิดเมื่อเขารู้ว่าเขาได้ฆ่ามิวแทนด้วยความโหดร้ายและความป่าเถื่อนของเขาหลังจากที่สุญเสียสติ เขามาถึงจุดนี้ได้หลังจากรู้สึกแปลกๆเมื่อเห็นเลือด
เขาไม่รู้สาเหตุ เป็นไปได้ไหมว่าเขาตกอยู่ในภาวะกระหายเลือดเมื่อเขาเริ่มฆ่าสิ่งมีชีวิต? หรือว่านี่จะเป็นความผิดปกติจากความเครียด?
“ไม่ ฉันจะไม่แสดงอาการแบบนี้ถ้ามันเป็นPTSD เรื่องนี้มันเกิดขึ้นกระทันหัน”
ปัญหาคืออะไร? เขาคิดไม่ออกว่ามันคืออะไร.
ถ้าเขาเป็นบ้าขณะที่อยู่ในปาร์ตี้ ไม่มีอะไรสามารถบอกได้ว่าเขาจะไม่ผิดพลาดเมื่อเผชิญกับมิวแทน ถ้าเป็นแบบนั้นเขาจะฆ่าทุกคน
“ปรับแต่งร่างกาย?”
การเปลี่ยนแปลงนี้มันเกิดขึ้นหลังจากที่เขาปรับแต่งร่างกาย อุปกรณ์มันไม่มีชีวิต มันไม่สามารถควบคุมคนถือได้ เขาไม่สงสัยเลยว่ามันต้องมาจากการปรับแต่งร่างกาย
“โอดิน.”
จุนซังเรียกโอดิน
ไม่มีการตอบสนอง ผู้ช่วยไม่สามารถสื่อสารกับไลฟ์เตอร์ในระหว่างภารกิจได้
“ฉันจะปล่อยไว้ก่อน แต่ฉันจะได้ยินเมื่อกลับไปที่ห้องบรรยายไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ฉันไม่อยากได้ยินเรื่องนั้นในขณะที่ฉันอยู่ในอารมณ์นี้.”
-[คุณคิดว่าการปรับแต่งร่างกายคืออะไร?]
โอดินตอบ แต่แทนที่เขาจะตอบเขากลับถามคำถาม
“มันเป็นการเสริมร่างกายของคนนึงให้สู้กับมิวแทนได้.”
-[นั่นก็ถูกต้อง แล้วผมจะถามหน่อยว่ามันมีราคาที่ต้องจ่ายในการได้พลังนี้มาหรือไม่?]
“ราคา?”
-[แต่ละคนมีความสามารถแตกต่างกันของแต่ละคน คนที่เกิดมาพร้อมกับพรรสวรรค์ก็ถูกเรียกว่าอัจฉริยะ.]
จุนซังเงียบฟังคำอธิบายของโอดินที่ยังคงอธิบายอยู่.
-[แต่จะเป็นอัจริยะหรือไม่ คนมันก็เป็นเพียงวัตถุอื่นๆ และมีขีดจำกัดเมื่อมองไปที่สายพันธุ์.]
การปรับแต่งร่างกายเป็นการปลดขีดจำกัดของแต่ละคนและความเครียดสะสมของพวกเขา มันเป็นการปลอกเปลือกที่ห่อหุ้มตัวเขาเหล่านั้นที่มีชีวิตอยู่แล้วและให้กำเนิดชีวิตใหม่
วิวัฒนาการสู้การเป็นเหนือมนุษย์ การปรับแต่งร่างกายเป็นกระบวนการของการสร้างมนุษย์ที่ไม่เป็นมนุษย์โดยการฉีดเซลล์พิเศษที่มีอานุภาพ
“ไม่มีราคา ฉันสูญเสียเท่าที่ฉันได้รับ ดังนั้นหากจะพูดอีกอย่างมันเป็นผลข้างเคียง?”
-[ผมจะไม่ปฏิเสธมัน.]
“มันแปลก คุณไม่ได้บอกหรือว่าจะไม่มีผลข้างเคียงจนกว่าจะไปถึงเลเวล4?”
-[นี่ไม่ใช่ผลข้างเคียง มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติของคุณหลังจากการปรับแต่งร่างกาย ผลข้างเคียงที่คุณจะได้รับคือหลังจากขั้นที่5และมีผลกระทบโดยตรงต่อชีวิตคุณ]
“ทำไมนายไม่บอกผมล่วงหน้า? ถ้าผมรู้ผมจะได้ระมัดระวังไว้.”
-[ทั้งหมดที่เราสามารถทำได้คือตำตอบมาตฐานที่เราได้รับอนุญาต เราไม่สามารถแก้ปัญหาความอยากรู้อยากเห็นของคุณได้.]
จุนซังแสดงออกมาทางสีหน้า มันเหมือนกับ A.I. ไร้อารมณ์ที่ตอบในลักษณะนี้
นั่นหมายความว่าเขาจะต้องถามคำถามทุกข้อที่เป็นไปได้ โอดินบอกว่ามันเป็นความผิดของคนซื้อที่ไม่ดูรายละเอียดของสินค้า
“การแก้ปัญหาตอนนี้คือ? ถ้าผมเป็นแบบนี้ทุกครั้งเมื่อผมเห็นเลือดผมจะต้องทำภารกิจเดี่ยวตลอดไป.”
-[คุณสามารโฟกัสเพื่อไม่ให้คุณสูญเสียสติได้.]
“นั่น…..”
-[การควบคุมสติของคุณด้วยความตั้งใจของคุณเอง หากคุณไม่สามารถควบคุมสติหลังจากการปรับแต่งร่างกายได้หลังจากนั้นคุณก็ไม่สามารถที่จะก้าวผ่านไปยังขั้นอื่นๆเหมือนกับไลฟ์เตอร์คนอื่นได้.]
“นายกำลังเล่นกับความภูมิใจของผม ตอนนี้มันกินผมหมดแล้ว แต่มันจะไม่เกิดขึ้นอีก นายคิดว่าผมจะสูญเสียเซลล์ประสาทอีก?”
-[คุณอาจสูญเสีย…..]
“อะไร?บอกผมมาตรงๆ นายเป็นคนหรือเป็นA.I.ที่มีอารมณ์ใช่ไหม? เมื่อผมคิดว่านายสามารถยั่วยุคนได้ นายมันเจ้าเล่ห์”
-[เนื่องจากคุณได้แก้ปัญหานี้ด้วยความอยากรู้ของคุณแล้วโปรดกลับมา หากคุณต้องการคำถามเพิ่มเติม คุณต้องการที่จะกลับไปห้องบรรยายหรือความจริง?]
“ส่งผมกลับบ้าน”
แม้ว่าเขาจะทุกข์ทรมานแต่เขาก็ยังคงโต้เถียงกับโอดินได้ตลอด เขาพอใจกับการค้นพบสาเหตุ เขาต้องเรียนรู้ที่จะควบคุมตัวเองขณะที่ทำภารกิจเดี่ยว