Volume 1 / Chapter 15

Volume 1 / Chapter 15

TL: LightNovelCafe

---

“สถานที่นี่คืออะไร?”

“ผมพบโดยบังเอิญในตอนที่ผมกำลังวิ่งหนี มีสถานที่แห่งอื่นไม่ไกลจากที่นี่ด้วย”

สถานที่แชบยาร์ตพาไปมันเป็นบังเกอร์ที่สามารถจุคนได้ประมาณ10คน มันยังมีทั้งอาหารและอุปกรณ์ให้แบบสุ่มอีกด้วย

เขาบอกว่าเขาไม่ได้ซื้อ ตั้งแต่ตอนนี้เขาพบมันแล้ว ไอเทมที่สามารถใช้ได้ในภารกิจ สามารถลืมได้เลยว่ามันเป็นความจริง

“โอดิน คุณผ่านการสัมภาษณ์.”

“สัมภาษณ์?”

จุนซังก้มหัวด้วยความขุ่นเคือง ดูเหมือนว่าแซบยาร์ตจะมีเกณฑ์ในการทดสอบเขา แซบยาร์ตรู้สึกโล่งใจ

“ผมเห็น3ข้อ.”

จากนั้นเขาก็อธิบาย.

ข้อแรกผมไม่ประมาณเขาเพราะเขายังเด็ก.

ข้อสองคือผมยอมให้เขา(แชบยาร์ต)จัดการมิวแทนทั้งหมด

ข้อสาม พวกเราค่อนข้างเหมือนกัน

เขายังเด็กอยู่แต่เขาก็มีก็มีมาตรฐานเป็นของเขาเอง เขาอาจจะถูกมองว่าเป็นคนที่รอบคอบมาก

“เกณฑ์ทั้งสามเหล่านี้มันยากที่จะทำตามหรอ?”

“ผมพยายามมองหาคนที่เข้ามาในตี้มากมาย แต่ก็ไม่มีใครสักคนที่ผ่านได้แม้แต่ข้อแรก.”

นับไม่ถ้วนที่เขาได้ยินเสียงหัวเราะและความไม่เชื่อเนื่องจากว่าเขายังเด็กและยังไม่ทิ้งความคิดว่ามันเป็นเกมส์ออนไลน์ พวกเขาเห็นว่าเขา(แชบยาร์ต)เป็นนักสู้

“ข้อที่สองคือการมองอยู่ด้านข้างเป็นสิ่งสำคัญ.”

มันไม่สำคัญที่เขาจะใช้คำที่รุนแรงในโพสต์ของเขาเพื่อที่จะพยายามกรองขยะออก คนที่เข้ามาก็เหมือนกัน

อย่าไรก็ตามเขาไม่ยอมแพ้ เขามีความเชื่อว่าจะต้องมีคนดีสักคน คนที่เหมือนกับจุนซังที่กำลังมองหาตี้อย่างขมขื่น

“จนถึงตอนนี้มีเพียงสามคนเท่านั้นที่ผ่านได้สองข้อ แต่พวกเขาก็ยังไม่ยอมวางใจและใช้ปืนยิงแมลงดูดเลือด.”

เขาสามารถเข้าใจได้ แมลงดูดเลือดต้องตายให้หมดก่อน คนเหล่านั้นไม่ได้ดูทักษะของแชบยาร์ตว่าน่าเชื่อถือหรือไม่.

จุนซังก็ไม่อาจจะรับประกันว่าเขาจะไม่ทำแบบเดียวกันหากเขาไม่เชื่อแชบยาร์ต อย่างไรก็ตามแมลงเหล่านั้นอันตราย

“ดังแต่ที่ผมผ่านการสัมภาษณ์แล้วถึงเวลาที่ผมจะได้รับความไว้วางใจ?”

“แน่นอน.”

จุนซังคิดว่าแชบยาร์ตน่ารัก แม้ว่าเขาจะไม่เหมือนกับเด็กน้อย แต่เขาก็ทำอย่างนั้น

มองในอีกมุมหนึ่งเขาก็เหมือนกับอีกคนนึง ทั้งทักษะและบุคลิกของก็น่าชื่นชม อายุไม่ใช่เกณฑ์ในการประเมิณ

“สิ่งที่ผมสามารพูดเพื่อให้ได้ความไว้วางใจนั้น?ข้อมูลที่ผมรู้เท่านนั้น?”

จุนซังพูดลวก เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะทำให้เขา(แชบยาร์ต)แปลกใจ

แชบยาร์ตเป็นบุลคลที่ต้องการเพือน แต่เขาไม่ต้องการที่จะเสียเปรียบ ตั่งแต่เขาไม่ได้ดูเหมือนกับที่เขาพูดก่อนหน้าเขาจะต้องใขข้ออ้างว่าเขาได้หลงกล

“ผมแน่ใจว่าคุณรู้อยู่แล้วว่ามิวแทนเลเวล2จะปรากฎขึ้นเมื่อมันมีตะแนน 1,000?”

“ผมเห็นมันในไลฟ์เวิร์ล.”

“จาก1,500จะออกมาสองตัว ผมคิดว่าจะมีมิวแทนเลเวล1ประมาณ400?”

จุนซังยังบอกอีกว่าพวกมันฉลาดพวกมันรู้ว่าของเหล่านี้เป็นวัตถุอันตรายต่อพวกมันและพวกมันก็จะสั่งให้คนแคระเดินลาดตะเวณไปรอบๆในขณะที่มันซ่อนตัว.

แชบยาร์ตถามขณะที่เขายังฟังอยู่ ความแตกต่างกับการอ่านและการฟังคนที่มีประสพการณ์เล่ามา กล่าวคือมันก็เหมือนกับหลักทฤษฏีและปฎิบัติ.

จากนั้นจุนซังก็พูดเรื่องที่สำคัญที่สุด

“การทำงานคนเดียวกับทำงานเป็นตี้มันจะมีความต่างกันมากเมื่อมาถึง1,000แต้ม แม้ว่าคุณจะเป็นคนเยี่ยมที่สุด100 คนต้นๆ คุณก็ไม่สามารถเอาชนะจำนวนของพวกมันได้.”

วู้ว.

แชบยาร์ตถอนหายใจ ไม่มีการโต้แย่งอะไร นั่นคือเหตุผลที่เขาไม่ปฎิบัติในภารกิจอื่นๆ

เขาใช้เวลาทุกอย่างในกล่องนี้ แต่เป้าหมายของเขาคือการได้รับคะแนนจากUnderpass และซื้ออุปกรณ์ที่ดีที่สุดจากร้านค้าระดับE เขาคิดว่าต้องใช้เวลาประมาณหนึ่งเดือน.

“ขณะที่เรากำลังทำกันอยู่นี่ผมจะบอกคุณอีกเรื่องนึง ผมได้รับ5,260แต้มในบทฝึกสอน ที่กลายมาเป็นรากฐานสำหรับอุปกรณ์เหล่านี้.”

“ภารกิจพิเศษ?”

“ผมเดาว่านั่นคือสิ่งที่เชื่อมโยงกันว่าทำไมพวกเราถึงก้าวหน้าไปอย่าวรวกดเร็ว ถ้าคุณอยู่ที่แห่งนึงในชั่วระยะเวลาหนึ่ง ตัวดูดเลือดที่ชั่วร้ายอาจจะปรากฎขึ้นหรืออาจจะมีรูปแบบอื่นได้อีก…”

แชบยาร์ตตกใจมาก เหมือนกับว่าเขาเห็นผี เขาพึมพำ

“โอ้ คุณรู้ได้อย่างไร…..!”

“การที่รู้ว่ามีภารกิจพิเศษหมายความว่าคุณได้ผ่านมันมาแล้วและ...มองไปที่การกระทำของคุณเมื่อเข้าสู่ Underpass ผทสามารถสัษนิฐานได้”

จุนซังไม่เพียงทองทักษะของแชบยาร์ตเขาเก็บคำพูดของแชบยารต์และการกระทำของเขาไว้ในใจเพื่อป้องกัน.

มันอาจจะเป็นเรื่องยากที่จะได้รับอะไรหลายๆอย่างจากสถานที่แห่งเดียว แต่รายละเอียดแต่ละแบบสามารถประกอบกันได้เมื่อรวมมันเข้าด้วยกัน เหมือนกับปริศนา

“ด้วยสิ่งเหล่านี้ผมเชื่อว่าคุณก็มีสิ่งที่ต้องการพูดด้วยเหมือนกัน.”

การพูดเพียงคนเดียวมันไม่สามารถเป็น ให้-และ-รับ ได้ เนื่องจากเขาสอนแชบยาร์ตบางอย่างที่เขาไม่รู้จัก แชบยาร์ตก็ควรจะทำแบบนั้นด้วย

“ผมรู้เฉพาะสิ่งที่ผมได้เรียนรู้ในUnderpass เท่านั้น.”

ฉึบ.

จุนซังเดินหน้าต่อไปโดยไม่สนใจเรื่องดังกล่าว

คนฟังสามารถตัดสิยว่ามันมีประโยชน์หรือไม่ แม้ว่าจะไร้ประโยชน์แต่เขาก็ชอลแชบยาร์ต เขาจะพอใจกับการเป็นเพือนสนิท.

“นั่นสินะ 12วันก่อนผมได้เข้ามาในUnderpass กับตี้6คน.”

เขากำลังขยายความจำของเขา

แชบยาร์ต นึกถึงตอนที่เขาก้าวเข้าสู่Underpassเมื่อ12วันก่อน

***

แชบยาร์ตที่เข้าร่วมปาร์ตี้เป็นครั้งแรก นอกจากนี้ตี้ของเขายังถูกทำลาย

เหตุผลที่เขาเลือก Underpass ก็ไม่มีอะไรพิเศษมาก มันก็แค่พวกเขากำลังมองหาภารกิจ500แต้ม หากจะพูดง่ายๆ เขาต้องการที่จะหาภารกิจที่ง่ายและได้แต้มท

เริ่มต้นได้อย่างราบรื่น เนื่องจากพวกเขามีประสบการณ์ในLM พวกเขารู้ว่าต้องทำอะไรบ้าง พวกเขาระมัดนะวังที่จะเผชิญหน้ากับแมลงดูดเลือด

เนื่องจากมีทั้งหมด6คนและพวกเขาก็มีฝีมือพอสมควรในLMดังนั้นการจำทำสำเร็จไม่ใช่ปัญหา.

จากนั้นหนึ่งในสมาชิกกำลังมองไปรอบๆUnderpassด้วยความสนุกแทนที่จะรีบกลับ.

ตี้ของเขาได้ตกลงกันอย่างดี นี่เป็นภารกิจระดับEอยู่แล้ว แมลงดูดเลือดไม่ก่อให้เกิดอันตรายมากนัก นี่เป็นเหตุผลให้กลุ่มของเขาถูกกวาดล้าง

“คุณไม่ได้ยินเกี่ยวกับปัญหาโดยรวมกับผู้ช่วยเหลือของคุณ?”

“…..เราได้ยิน แต่เราไม่รู้ว่ามันจะเป็นอย่างนี้.”

จิ๊.

จุนซานแสดงออกอย่างขมขื่น ข้อมูลจากผู้ช่วยเหลือเป็นพื้นฐาน แต่คุณสามารถหลีกเลี่ยงความตายที่ไม่คาดหมายได้ด้วยการทำตามคำแนะนำของเขา พวกเขามองข้ามสิ่งนั้น

มันเป็นเรื่องยากที่จะอยู่รอดได้ในขณะที่ระมัดระวังเฉพาะสิ่งที่มองเห็น โอกาศในการรอดจะอยู่สูงขึ้นเมื่อมีการระมัดระวังสิ่งที่มองไม่เห็นไม่ว่าจะด้วยแบบไหน.

ตี้ของแชบยาร์ตไม่สนใจคำเตือนเหล่านี้และข้ามแม้น้ำไม่หวนกลับ

เขาสามารถเอาใจใส่ด้วยมือเพียงข้างเดียว เขาเคยฟังโอดิน แต่เขาก็ไม่เคยเข้าใจเนื้อหาพวกนี้มันทำให้เขาประสบเจอกับคาอิคัต.

“ขณะที่เราเดินไปตามทางในUnderpassเราได้มาถึงรังของแมลงดูดเลือดที่ชั่วร้ายและภารกิจก็เปลี่ยนจากEเป็นD.”

ซิกซิก.

พวกเขาได้ยินเสียงมาจากรูที่พวกเขาเห็นหลังจากที่เขาเดินผ่าน

พวกเขาคิดว่ามันเป็นเสียงลมพัดผ่าน แต่พวกเขาก็โยนระเบิดในจากกล่องเข้าไปและเปิดประตูนรกด้วยตัวของเขาเอง.

“แมลงดูดเลือดที่ชั่วร้ายได้ออกมา2ตัว.”

แมลงดูดเลือดที่ชั่วร้ายอยู่ในเลเวล3 พวกมันเป็นตัวเต็มวัยของแมลงดูดเลือด พวกมันน่ารังเกียจเนื่องจากมันเป็นการผสมกันของไส้เดือนและตะขาบ.

มันดูน่ากลัวโดยธรรมชาติของมัน มันสนุกกับการแทงฝ่ายตรงข้ามด้วยหนามของมันหรือไม่ก็รัดตัวเหยื่อจนขาดออกจากกัน

มันได้แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของมิวแทนเลเวล3 มันเร็วอย่างไม่น่าเชื่อและการเคลื่อนไหวของมันก็เป็นสิ่งที่ไม่คาดคิด แต่พวกมันออกมาพร้อมกัน2ตัว? นั่นเท่ากับเป็นหายนะ

“การเลื่อนระดับของภารกิจไม่มีตัวเลือก?”

“เราถูกบังคับ เราอาจจะมีถ้าเราไม่ถูกมันเจอซะก่อน แต่เราก็ไม่มีตัวเลือกเนื่องจากพวกมันเห็นเราแล้ว.”

“ดังนั้นคุณจึงถูกบังคับไม่ให้กลับ”

“ไม่.”

การบังคับกลับของไลฟ์เตอร์จะทำให้เสียแต้มตอบแทนเท่านั้นเมื่อพวกเขาเคลื่อนไหวเข้ามาแล้วมันก็เป็นไปไม่ได้

เมื่อเขาถามโอดินเกี่ยวกับหลักการ โอดินบอกว่ามันต้องทีพื้นที่มากพอที่จะเคลื่อนย้ายและต้องใช้ระยะเวลานึง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถทำได้ในเวลาจวนตัวจริงๆ

เวลาในการประเมิณผลตอบแทนคือ5-6วินาทีการที่จะอยู่ในช่วงเวลานั้นขณะที่แมลงดูดเลือดที่ชั่วร้ายกำลังเข้ามา หมายความว่าพวกเขาต้องตายเพราะความไม่แน่นอนของตนเอง

“แม้ว่าจะเป็นแบบนั้นคุณก็ยังมีฟืนที่ดีมาก คุณอาจจะทำให้เกิดบาดแผลเป็นจำนวนมากได้”

“บางที…..”

“ตี้ของพวกเรามีฟืนพกและSMGอย่างง่ายๆเท่านั้น.”

อุ๊.

จุนซังร้องออกมา เขาคิดว่าแชบยาร์ตคงจะเห็นการตายของตี้เขาตั้งแต่คนแรกจนคนสุดท้าย เมื่อแมลงดูดเลือดกำลังกินเครื่องในเพือนของพวกเขา

มันเป็นไปได้ยากแม้ว่าจะมีเรดไฟ สำหรับกระสุนเจาะเกราะก็จำเป็นอย่างมากเช่นกัน ปืนไรเฟิลของแชบยาร์ตยิ่งไม่เหมาะเข้าไปใหญ่

“2คนตายและอีก4คนรวมทั้งผมวิ่งหนี.”

“คุณไม่ต้องแสดงเบื้องหลังของคุณ.”

“ไม่มีอะไรที่เราจะทำได้ มีเพียงตัวเลือกที่ว่าจะตายหรือวิ่งหนี.”

แมลงดูดเลือดมรการพัฒนาด้านการรับกลิ่นเท่านั้น แต่แมลงดูดเลือดที่ชั่วร้ายมีความรับรู้จากสัมผัสทั้ง5 พวกมันเป็นนักล่าตามธรรมชาติ มันจะไม่ปล่อยเหยื่อของพวกมันเมื่อมันเล็งเป้าหมายไว้แล้ว.

“แต่ละคนค่อยๆถูกล่า นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมหวาดกลัวด้วยเช่นกัน.”

เมื่ออารมณ์และเสียงกรีดร้องดังแตกต่างดังขึ้นมันทำให้ผมยกระดับ

ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงสถานที่แตกต่างกันในระหว่างที่เขาวิ่งหนี โชคดีที่เพือนของเขาคนนึงรอด แต่เขาก็หมดสติไปหลังจากเห็นอีก4คนตาย

“นั่นก็คือเมื่อคุณพบบังเกอร์?”

“ไม่ มันแตกต่างกัน”

“คนอื่น…..”

“วิธีการเข้ามาในบังเกอร์แต่ละอันก็แตกต่างกัน.”

พวกเขาสามารถหาบังเกอร์เหล่านี้ได้ขณะที่ประตูแต่ละแห่งปิดอยู่ บังเกอร์ที่แชบยาร์ตกำลังพูดถึงคืออีกที่นึง มันต้องเข้าจากด้านบนเหมือนกับรถถัง

“ผมกลายมาเป็นรวดเร็วขึ้นหลังจากที่ผมพบพวกมันหลังจากที่เจอ.”

“งั้นเขาก็เลยถูกลากออกไป”

“ไอ้พวกนี้ไม่สามารถฆ่าผมได้ถ้าไม่ลากผมออกไป ดังนั้นผมจึงคลานเข้าไปและอาศัยอยู่ในนั้น.”

หน้าของแชบยาร์ตกลายเป็ยมืดลง เขารู้สึกผิด ราวกับว่าเขาสละเพือนของเขาเพื่อนความอยู่รอดของตนเอง

“ผมจะพูอะไรสักอย่าง แต่คุณสามารถฟังในลักษณะที่ผู้ใหญ่บอกกับเด็กได้ไหม?”

“ผมจะฟัง”

“คุณไม่สามารถเป็นอิสระจากความตายเป็นครั้งที่สองหลังจากที่คุณเข้ามาที่นี่ แต่ถ้าคุณมีส่วนร่วมกับการไม่ให้คนตายเพิ่มของอีกคนนึง.”

“มันหมายความว่าไง?”

“ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม.”

“นั่นมันยาก.”

“ผมจะแก้ปัญหาให้คุณ คุณเคยฆ่าคนเป็นๆหรือไม่?”

“ไม่เคย!”

แชบยาร์ตบอกปัดอย่างมีอารมณ์ คุณไม่สามารถบอกได้อัติโนมัติว่าเขาบริสุทธิ์เพียงเพราะเขายังเด็กอยู่ แต่เขาก็ไม่ใช่ตยที่จะฆ่าคนอื่นเพื่อความอยู่รอดของตัวเอง

“แต่นั่นแหละ ถ้าคุณไม่ได้ทำให้มันเกิดขึ้นก็คือชะตากรรมของคนที่จะตายที่นั่น และนี่คือโชตชะตาที่คุณยังมีชีวิตอยู่.”