Volume 1 / Chapter 14

Volume 1 / Chapter 14

TL: LightNovelCafe

---

แชบยาร์ดแขกหัวตัวเอง เขาทำท่าทางโง่ๆออกมา เขาบอกว่าเขาจะจับทุกอย่างเอง แต่เขาก็ลืมเรื่องภารกิจระหว่างสนทนา.

แชบยาร์ดใส่กล่องสี่เหลี่ยมผืนผ้าอยู่ในมือซ้ายและกล่องพลาสติกที่ด้านขวาของเขาที่อยู่บนพื้น เครื่องแต่งกายของเขาค่อนข้างสะดวกสะบายเป็นอย่างมาก.

‘เขาไม่มีเครื่องแต่งกาย นี่เป็นเพราะความสบายๆหลังจากผ่านมาแล้ว10ครั้งหรือเปล่า? ฉันจะดูว่าเขาจะทำอย่างไร.’

ดูเหมือนว่ากล่องนี้จะเป็นอาวุธของเขา ที่เขาสวมใส่อยู่มีแค่สูทกัรกระแทกระดับต่ำและชิ้นส่วนป้องกันบางชิ้นเท่านั้น ดูเหมือนว่าเขาจะสะสมแต้มของเขามากพอเหมือนกัน.

‘อุปกรณ์ของเขาอ่อนแอ จากวิธีการที่เขาพูดเขาเป็นคนที่ไม่ยอมเสียแต้มเปล่าๆแม้แต่แต้มเดียว ถึงอย่างนั้นเราก็ยังหาพรรคพวก...เขาคงจะใช้ทั้งหมดในกระณีนี้?’

กล่องเปิดออกมา ภายในมีชั้นวางสิ่งของถึง3ชั้นโผล่ขึ้นมา.

แต่ละชั้นถูกแบ่งแยกกันอย่างชัดเชนไม่ว่าจะเป็น หน้าไม้,สไนเปอร์ไรเฟิล และอื่นๆมากมายเกี่ยวกับระเบิด.

‘ผู้ก่อการร้าย? สไนเปอร์?’

ระเบิดผู้ก่อการร้าย.

นักแม่นปืน.

จุนซังคิดว่าอาชีพของแซบยาร์ดเป็นหนึ่งในสองอย่างนี้ มันไม่สามารถเป็นได้ทั้งสองอย่างไม่งั้นมันจะไรประโยชน์.

จุดซังคิดถึงอาชีพนักดาบ

ด้วยคุณสมบัติเวอร์ชั่นเสมือนเขาจะต้องมีแต้มเป็นพันๆล้าน เขาไม่สามารถเสียคะแนนไปกับอย่างอื่นในสถานการณ์นี้ได้ ไลฟ์เตอร์อื่นๆก็เหมือนกัน เขาต้องเลือกสิ่งเดียวและมุ่งเน้นไปในเส้นทางเดียว ทั้งหมดที่เขามาถึงจุดนี้ มันไม่ได้ทำเพื่อแต้มของคุณแตกออก.

เขามีหน้าไม้ได้เช่นกัน มันไม่ใช่หน้าไม้ธรรมดา มันเป็นระบบออโต้ที่่สามารถยิงได้ถึง 20 ดอก.

“สุดท้ายผมก็ซื้อสิ่งนี้.”

แชบยาร์ดชื่นชมมันเสร็จจากนั้นเขาก็ดึงสไนเปอร์ไรเฟิลออกมา

จุนซังจ้องมองไปที่ไรเฟิล เขาเคยเห็นมันในร้านขายอาวุธปืน เขาจำมันได้มันมีค่าใช้จ่ายถึง3,000แต้ม.

มันสั้นกว่าไรเฟิลปกติมันเป็นไรเฟิลกึ่งออโต้.

“ไอเทมชุดเหล่านี้ ผมใช้จ่ายมันไปกว่า20,000แต้ม.”

“โห โห.”

จุนซังหัวเราะอย่างไม่น่าเชื่อ 20,000แต้ม.

“หากคุณซื้อมันแล้วทุกวันจะมีหัวข้อ ลูกศร 10 ลูก,กระสุน50นัด และระเบิด2ลูก ให้คุณเลือก มันมีประโยชน์ในระยะยาว”

นั่นหมายความว่าเขาสามารถประหยัดค่าใช้จ่ายในภารกิจระดับต่ำประจำวันได้

“รอที่นี่.”

Tatat!

แชบยาร์ดสะพายหน้าไม้และกล่องใส่ลูกศรเดินไปข้างหน้า20เมตร พวกมันอยู่ในท่อระบายน้ำ แต่มันก็ไม่มีผลกับการมองเห็นเพราะแสงที่ส่องลงมา.

‘เขากำลังทำอะไร?’

จุนสังมองวิธีการล่าของแซบยาร์ด.

ดูเหมือนว่าเขาจะใช้หัวมากกว่าร่างกายในการล่า? อาชีพของเขาเบนไปทาง นักแม่นปืน,ผู้ก่อการร้ายที่ถูกเรียกว่าเป็นผู้ทำลายชีวิต.

แชบยาร์ดถือระเบิดในมือของเขา.

จากนั้นเขาก็เปิดกล่องและเอาสิ่งอื่นๆออกมา มันเป็นเนื้อดิบและเลือดยังไหลอยู่ มันเป็นช่วงสั้นๆ.

“พวกมันชอบเลือด หลังจากนี้ไม่ถึงนาทีพวกมันจะมาอย่างกับพายุ.”

“มันเป็นดาบสองคม.”

“ถูกต้อง.”

เขาไม่ได้ไปฆ่าพวกมัน แต่แทนที่จะทำแบบนั้นเขารวมพวกมันทั้งหมดไว้ในที่เดียวกัน หากมีบางอย่างผิดพลาดไปจากปกติมันจะเป็นการที่เขาจะโดนโจมตีแทนที่จะเป็นการล่อ

เงาของพวกมันปรากฎจากมุนหนึ่งของแสง พวกมิวแทนไม่ได้เดินตามเขา แต่คลาน พวกมันตัวงอเหมือนกับหนอนจำนวนของพวกมันไม่ชัดเจน.

“แมลงดูดเลือด?”

“ภารกิจจะเสร็จสิ้นเมื่อเราจัดการมันได้150ตัว.”

ก้อนเนื้อสีขาวเท่ากับหัวผู้ใหญ่เต็มที่ได้คลานออกมา.

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะแยกระหว่างหัวหรือหลัง ของเหลสแปลกๆที่ไหลออกมาราวกับเส้นผมมีพิษอัมพาต เขามั่นใจว่ามันเป็นแมลงดูดเลือด

‘มันอาจจะใช่?’

จุนซังมองไปรอบๆตัวเขา แมลงดูดเลือดน่ากลัวมาก พวกมันแข็งแกร่งเมื่อโตเต็มที่ ตัวที่อยู่ข้างหน้าเขายังเป็นทารกแรกเกิด.

หนึ่งไม่สามารถประมาทได้เพราะคิดว่ามันพึ่งเกิด แต่พวกมันก็ยังเป็น1ใน5ระดับต้นๆของมิวแทนเลเวล1 แม้ว่ามันจะดูช้า แต่มันก็เร็วเหมือนกับฟ้าผ่าเมื่อมันเจออาหาร.

“แมลงดูดเลือดที่ชั่วร้ายไม่สมควรอยู่ที่นี่.”

“คุณเคยเห็นแมลงดูดเลือด? รังของมันไกลแค่ไหน?”

“คุณไม่ต้องกังวลกีบพวกมันตราบใดที่คุณยังไม่ไปไกลเกินไป”

คำอธิบายจาอแชบยาร์ดสั้นมาก นี่เป็นการบอกว่าเขาไม่ต้องการพูดอะไร

จุนซังเชื่อว่าข้อมูลของเด็กชายคนนี้บอกว่าเขาได้รับมันมาจากสถานที่นี้Underpass ดูท่ามันจะเกี่ยวข้องกับแมลงดูดเลือด ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร.

ดวงตาของเขาจ้องมอง ความจริงที่ว่าแมลงดูดเลือดอยู่ที่นี่มันหมายความว่ามีสิ่งมีชีวิตระดับสูง เพียงแค่แมลงดูดเลือดที่ชั่วร้ายเหล่านี้ก็เลเวล3แล้ว หากเขาถูกจับมันหมายถึงความตาย

พวกเขาสามารถทิ้งภารกิจด้วยธนู เขาไม่เข้าใจว่ามันเป็นสถานที่แบบไหน ดูเหมือนว่าจะมีภารกิจเชื่องโยงกับภารกิจพิเศษในพื้นที่ปิด

ซวบๆ.

แมลงดูดเลือดเริ่มที่จะเกาะกับเนื้อและเริ่มที่จะดูดเลือด บางตัวก็เริ่มเคี้ยวมันวิเศษมาก

คาดเดาได้ว่ามีประมาณ35-40ตัว แชบยาร์ดรอจนมันเข้ามารวมกลุ่มและกดระเบิดก่อนโยนมันเข้าไปกลางฝูงของพวกมัน.

ตูม!

เคี๊ย!

ขณะที่ระเบิดดับลงแมลงดูดเลือดหายไป มีควันเต็มอุโมงค์ ค่าใช้จ่ายกับระเบิดสูงมากแต่มันก็คุ้มมาก

“ผมสามารถทำแบบนี้ได้หลังจากเล่นLMได้มาครึ่งปี แล้วคุณหล่ะ?”

“มันเป็นเวลา10ปีหลังจากเปิดเบต้า ผมรู้ว่าแมลงดูดเลือดนั่นเยี่ยม เราสามารถพูดคุยเล็กๆน้อยๆนี้ได้ ภารกิจเสร็จแล้ว? หรือว่าผมควรจะพูดเพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูล?”

“เราจะได้เห็น.”

แชบยาร์ดแกล้งทำเป็นไม่แยแส แต่มันเป็นการมองที่ดี เขาจะปฎิเสธถ้าข้อเสนอจุนซังในเรื่องของข้อมูล แต่เขาก็สนใจในการแลกเปลี่ยน.

คลิก.

แชบยาร์ดรออยู่ที่ตำแน่งที่มีปืนไรเฟิลของเขาและรอแมลงดูดเลือดออกมาใหม่ เขาไม่มีท่าทีวิตก มีความรุ้สึกที่สงบในการกระทำของเขา.

คีคี๊!

แมลงดูดเลือดไม่ได้มีเพียงแค่ประสาทสัมผัสเท่านั้นมันยังพัฒนาต่อมรับกลิ่นของมันด้วยและให้ความรู้สึกขยะแขยง เหตุผลที่เขาล่อมันออกมาเป็นเพียงกลยุทธ์ในการชิงความได้เปรียบของพื้นที่.

เขาหมายถึงการต่อสู้โดยไม่ต้องมีตัวแปลอื่นๆ พวกมันจะออกมาตราบใดที่มีกลิ่น การไปหามันทีละตัวก็ไม่จำเป็นต้องทำมากนัก.

เครี๊ยะ.

แมลงดูดเลือดมารุมกินก้อนเนื้ออย่างกับพายุและไฟไหม้ป่า ขนาดของพวกมันขยายเมื่อพวกมันกิน.

ถ้ามันกลายเป็นตัวเต็มวัยมันจะเพิ่มเลเวลเป็น3และกลายเป็นแมลงดูดเลือด.

ปัง!

แชบยาร์ตยิงไรเฟิลไปที่แมลงดูดเลือด นั่นคือตอนที่เขาแสดงความสามารถกึ่งออโต้ออกมา แม้ว่าแมลงดูดเลือดจะถูกโจมตีะพวกมันก็ยังดั่งหน้าตั้งตากินเท่านั้น.

ปังงงงงๆๆ!

เขายิงและยิง แชบยาร์ดไม่ได้ใช้ระเบิดมือเขามุ่งหน้าไปยังศัตรูที่อยู่ไกลของเขาซึ่งเป็นเป้าหมายที่ดี

เขาอาจจะยิงมานานจนแมลงดูดเลือดให้ความสนใจกลิ่นดินฟืน พวกมันสามารถแยกแยะกลิ่นได้ว่าใกล้หรือไกล

เคีย!

แมลงที่ยุ่งกับการกินได้เริ่มกรีดร้องไปยังทิศทางที่อยู่ของแชบยาร์ด พวกมันพร้อมที่จะโจมคีและรู้ว่ามีศัตรู.

พวกมันได้เพิ่มความเร็วจากเดินเป็นวิ่ง

คลื่นหนอนหลายสิบตัวพุ่งเข้ามา มันน่ารังเกียจอย่างมาก บางตัวถไหลลงมาจากเพดานบางส่วน ความสนใจของมันมาจากทุกทิศทุกทาง

“เราจะฆ่าพวกมันและที่เรากำลังหนี.”

“โอเค.”

ปังๆ.

ทุกครั้งที่แซบยาร์ดถอยหลังจะมีแมลงตาย ด้วยอายุของเขา เขาเป็นคนที่มีความสามารถที่น่าทึ่งอย่างมาก.

“ระวังด้วย!”

จุนซังหยิบเรดไฟขึ้นมาอย่างหมดหวัง แมลงที่ไล่ตามมาพร้อมกับฟันที่แหลมคมของพวกมัน.

ระยะห่างไม่เกินสองเมตร ภายในไม่กี่วินาทีมันจะมาถึงตรงหน้าของแชบยาร์ด.

ฟุ่บ!

มีเหตุการณ์ที่น่าแปลกใจ แชบยาร์ตเอาหน้าไม้ยิงใส่แมลง ลูกศรพุ่งเข้าปากและเจาะทะลุหัวมันไปอีกด้าน

เขาเตะแมลงที่ตายแล้วก็ไปต่อ.

“ฮ่า……”

จุนซังกลัวอย่างแท้จริง แม้ว่าเขาจะผ่านมาเป็นสิบรอบแล้วของแชบยาร์ด ในภารกิจนี้เขาก็แสดงความสามารถในการใช้ภูมิประเทศและจัดการมิวแทนได้อย่างดี.

มันเป็นความสามารถ เขาไม่รู้จักแชบยาร์ตแต่สิ่งที่เขาแสดงให้เห็นมันเป็นความสามารถของมือปืน.

-[ขอแสดงความยินดีด้วย.คุณเครียร์เควสระดับE ‘Underpass’เรียบร้อยแล้ว.]

-[คุณจะได้รับ 500 แต้ม.]

เมื่อดูที่แต้มหลังจากเสร็จภารกิจ เขาได้รับแต้ม500แต้มหลังจากที่มองอย่างเดียว

ไลฟ์เตอร์คนอื่นๆจะขอแต้มเล็กน้อยหลังจากช่วยกลาดล้าง แต่จุนซังก็ทึ่งจริงๆ เขาไม่สนใจว่าเขาจะทำแบบนี้อีกกี่ครั้ง

“คุณมีอะไรจะพูดไหม?เนื่องจากมันเป็นเรื่องยุ่งยากที่จะพูดผ่านผู้ช่วยของเรา ตามผมมา เราต้องเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว.”

แชบยาร์ตรีบไปเก็บอุปกรณ์ของเขาและเดินออกไปอย่างรวดเร็ว จุนซังเดินตามเขาไปเพราะดูเหมือยว่าแชบยาร์ตจะไม่มีเจตนาไม่ดี