AST บทที่ 155 - รอยจูบสือฉิงจวง

ฝากติดตามเพจด้วยนะครับ แฟนเพจ แจ้งเตือนก่อนใคร กดเลย

https://www.facebook.com/AncientStrengtheningTechnique

แปลโดย ป๋าบีม

บทที่ 155 จูบสือฉิงจวง

ปีใหม่กำลังใกล้เข้ามา ชิงสุ่ย และตระกูลของเขาได้เตรียมกลับไปที่หมูบ้านตระกูลชิงเพื่อทำการเฉลิมฉลองการมาถึงของปีใหม่!

 

ตอนนี้ผลไม้ที่เพิ่มความว่องไวก็ได้สุกแล้ว หลังจากที่เขาได้นำมันไปให้หมิงเยวี่ย เก้อโหลวแล้ว ชิงสุ่ยได้รีบทานอาหารเช้าตนเสร็จและกำลังจะออกเดินทางไปที่ยังตระกูลสือ

 

"ท่านแม่ถ้าข้ากลับมาไม่ทันตอนเที่ยงวัน พวกท่านกลับไปที่หมู่บ้านชิงก่อน ได้เลย ไม่ต้องรอข้าหรอก ข้าจะตามไปที่นั้นในตอนหลัง! "ชิงสุ่ย สั่งก่อนที่เขาจะจากไป

 

"นั้นเจ้าจะไปที่ ตระกูลสือเพื่อหา สือฉิงจวงใช่ไหม?" ชิงอี้ยิ้มขณะที่เธอถาม

 

"ใช่" ชิงสุ่ย ยิ้มอายอย่างเขินอาย เขาได้คิดย้อนกลับไป ในวันนั้น เมื่อเขาไปขอสือฉิงจวงแต่งงาน ในวันนั้นชิงอี้ได้พบกับสือฉิง จวง นางได้ถอดสร้อยข้อมือของนางออกจากมือและมอบให้กับ สือฉิงจวงหลังจากนั้นนางกล่าวบางคำกับสือฉิงจวง  ตอนนี้เจ้าเป็นสมาชิกของตระกูลชิงแล้วนะ"

 

ถ้อยคำของ ชิงอี้ ทำให้ สือฉิงจวงเขินอายเล็กน้อย และเธอยังมีความสุขที่ได้รับสร้อยจากมือของชิงอี้ โดยการมอบสร้อยข้อมือให้แก่ สือฉิงจวงจะทำให้ไม่มีใครกล้าจะนินทาเกี่ยวกับเรื่องเธอในอนาคต

 

"ข้าจะรอการกลับมาของเจ้า ถึงแม้ว่าาเจ้ากลับมาไม่ทันตอนเที่ยง พวกข้าก็จะกลับไปในวันถัดไปแทน!" ชิงอี้ ยิ้ม ตั้งแต่ชิงสุ่ยวางแผนจะออกเดินทางไปยังเมืองอื่น หลังจากปีใหม่นางต้องการที่จะยืดระยะเวลาที่ใช้กับลูกของเธอในช่วงนี้เพิ่มขึ้น

 

"เยี่ยมมาก" ชิงสุ่ย หัวเราะและรีบออกไปท่ามกลางเสียงหัวเราะล้อเลียนของคนอื่น ๆ

คราวนี้ยามรักษาการณ์ไม่ได้หยุด ชิงสุ่ยเหมือนเก่า เมื่อ ชิงสุ่ยก้าวเข้าไปเขตแดนของตระกูลสือ เขาเดินตรงไปยังสนามหลังบ้านทันที!

ร่างที่ห่อหุ้มด้วยชุดสีแดงฉุดฉาดราวกับเปลวเพลิงที่กำลังลุกไหม้ กำลังเคลื่อนไหวไปความพลิ้วไหวและความสง่างามนั้นคือชิงสุ่ย  ขณะเขามาถึงสนามหลังบ้านอย่างรวดเร็ว ขาของเขาได้เกินอาการชาเล็กน้อยเป็นเพราะผลกระทบของทักษะกวางย่างก้าว ซึ่งจะแตกต่างกันไปตามแต่ละบุคคล แม้ว่ากวางย่างก้าวจะเป็นเพียงเทคนิคการสนับสนุนทักษะในการเคลื่อนไหน แต่ผลที่เกิดจากการผสมผสานของหลากหลายท่าทางช่างประจวบเหมาะและสมบูรณ์แบบทำให้การเคลื่อนไหวของชิงสุ่ยในตอนนี้สง่างามเป็นอย่างมาก

แต่ถ้าพูดถึงความสง่างามตามธรรมชาติจริงๆของทักษะ กวางย่างก้าวคงต้องยกให้หมิงเยวี่ย เก้อโหลว แม้นางจะไม่คุ้นเคยกับทักษะการเคลื่อนไหวใด ๆ แต่นางก็สามารถที่จะสร้างท่าร่างของตัวเองได้ด้วยการเคลื่อนไหวของ ทักษะกวางย่างก้าว สิ่งนี้ทำให้ ชิงสุ่ยกล่าวไม่ออก ในเวลาเดียวกันเขากับประหลาดใจในพรสวรรค์และความสามารถในการรับรู้ของนาง!

 

ชิงสุ่ย ยืนอยู่ห่าง ๆและจ้องสือฉิงจวง มันเป็นเพียงช่วงเวลาที่สือฉิงจวงได้สังเกตเห็นเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอได้หยุดการฝึกฝนของเธอและเดินไปหาชิงสุ่ย

 

" เจ้าทำตัวไม่เหมาะสม นี้ไม่ใช่เวลาที่เจ้าควรจะมา เจ้ามาที่นี่ทำไม ? " สือฉิงจวง กล่าว พร้อมแสดงของอารมณ์ไม่ดีออกมาแล้วหันไปมองชิงสุ่ยอย่างเงียบด้วยหางตา

ชิงสุ่ยกล่าว ข้าได้นำของขวัญมาให้เจ้า นี้คือผลไม้ที่เพิ่มพลังปราณและความว่องไว " นี่เป็นของเจ้าแล้ว ผลไม้ทั้งสองนี้มีความสามารถในการเพิ่มพละกำลังของเจ้าโดยพันจิน ขณะที่ผลไม้อีกชนิดนี้สามารถเพิ่มความเร็วของเจ้าได้ถึง หนึ่ง เท่า "

 

หลังจากที่เขาพูด ชิงสุ่ย สังเกตเห็นสือฉิงจวง กำลังจ้องมองผลไม้อย่างระวัง  เจ้ารู้ไหมว่าผลไม้เหล่านี้คืออะไร? "

 

"ผลอัคคีผลาญศตวรรษและผลวายุกระจ่าง" สือฉิงจวง มองไปที่ ชิงสุ่ยอย่างแปลกประหลาด

 

"ทำไมก่อนหน้านี้เจ้าไม่กล่าวแบบนี้  ข้าไม่ต้องการพวกมัน!"

ชิงสุ่ย ตกตะลึงเมื่อได้ยินคำตอบของ สือฉิงจวง "ทำไม?ข้าบอกว่าข้าให้ของขวัญสำหรับเจ้า หรือ ผลไม้เหล่านี้ไม่มีค่าพอ? "

 

"พวกมันมีค่ามากเกินไป! มันจะเสียเปล่าถ้าข้ากินมัน "สือฉิงจวง กล่าว

 

"อา,ข้าคิดว่ามันเป็นของที่ธรรมดาเกินไปจนเจ้าไม่สนใจสะอีก  พวกนี้เป็นเพียงของที่มีค่าเล็กน้อยเท่านั้น เสียดายที่เจ้ายังไม่ได้อยู่ในขั้นปราณเทวะเซียนเทียน ถ้าเป็นเช่นนั้นข้าจะมอบสิ่งของที่มีค่ามากยิ่งขึ้นให้เจ้า "ชิงสุ่ย กล่าวอย่างน่าเศร้า

 

คำพูดของชิงสุ่ยทำให้ สือฉิงจวงปราศจากคำพูด นางได้รับเอาผลไม้จากชิงสุ่ย นางได้รีบเก็บผลไม้ในมือของนางทันทีทันใด ถึงแม้การกระทำของนางจะงุ่มงาม แต่ท่าทางของนางก็ยังดูสง่างามอยู่ดี

 

นี้เป็นสิ่งหนึ่งที่สามารถทำได้? ไม่ว่าการกระทำของผู้หญิงที่มีหน้าตาสวยจะเป็นอย่างไร พวกเธอก็ยังคงดูสวยอยู่ดี การกระทำของพวกเธอไม่เพียง แต่สง่างาม ยังทำให้พวกเธอน่ารักยิ่งขึ้นไปอีก อย่างไรก็ตามเช่นเดียวกัน สำหรับผู้หญิงที่น่าเกลียดไม่ว่าพวกเธอจะทำอะไรการกระทำของพวกเธอก็ยังคงดูน่าเกลียดเงอะงะและน่าขยะแขยง!

สักครู่ต่อมาแก้มของ สือฉิงจวงเริ่มแดงจากผลกระทบจากการกินผลไม้ที่ให้พลังเพิ่มขึ้น ชิงสุ่ยจับมือของเธออย่างแน่น แล้วได้ใช้พลังงปราณของเขา เพื่อช่วยเธอในการดูดซับผลไม้นั้น  แต่ก็ไม่แน่ใจว่าที่แก้มของเธอที่แดงเกิดจากการกินผลไม้ที่ช่วยเพิ่มพลังหรือการกระทำของ ชิงสุ่ยมากกว่า  หรือบางทีมันอาจจะเป็นการรวมกันของทั้งสองปัจจัย

"ขอบคุณ."

 

คำพูดสองคำที่ สือฉิงจวง กล่าวมาทำให้ ชิงสุ่ย รู้สึกอบอุ่นอย่างมากในใจ "ข้าไม่ทราบว่าเจ้าจะรู้ทั้งสองคำนี้ “

“ฮ่าฮ่าฮ่า!” สือฉิงจวง หัวเราะเมื่อไดฟังชิงสุ่ยกล่าว  ชิงสุ่ยได้เห็นรอยยิ้มนาง และยังได้เห็นฟันของนางที่สวยงามราวหยก มันมีสีขาวดังหิมะอีกครั้ง พวกมันเทียบได้กับงานศิลปะชั้นดี”!

 

"ฉิงจวง, ฟันของเจ้าสวยมาก!ข้าไม่กล้าที่จะเชื่อว่าข้าเคยได้สัมผัสพวกเขามาก่อน "ชิงสุ่ย ยิ้มในขณะที่เขาเห็นการแสดงออกที่เขินอายบนหน้าของสือฉิงจวง

 

ชิงสุ่ย จับมือของสือฉิงจวงอย่างแน่น มีโอกาสน้อยครั้งที่เขาจะจับมือของเธอ  มันเป็นเรื่องที่ไม่ได้ทำกันง่ายๆ ดังนั้น ชิงสุ่ย จึงใช้ทุกๆโอกาสที่เขาได้รับอย่างคุ้มค่า  แต่สือฉิงจวงก็ไม่ได้ว่ากล่าวอย่างอะไร ราวกับว่าเธอเคยชินกับการกระทำที่ไร้ยางอายของ ชิงสุ่ยเสียแล้ว เธอไม่ได้ทำอะไรที่เป็นการขัดขืนอีกแล้ว และยอมให้เขาจับมือของนางโดยดี

 

" หลังจากปีใหม่ ข้าจะเดินทางไปที่เมืองชางหลาง  ข้าอาจจะไม่ได้พบเจ้าอีกนาน ถ้าเจ้าต้องการมาหาข้า เจ้าสามารถไปหาข้าที่นิยากกระบี่นภา ได้ในยามที่เจ้าว่าง  "ชิงสุ่ยกล่าวอย่างเบา ๆ

 

" ฉิงจวงข้าจะไปก่อนนะ!"

 

“อือ!”

 

"ข้าจะคิดถึงเจ้าและคิดถึงเจ้า!" ชิงสุ่ย ยิ้มขณะที่เขาจ้องที่สือฉิงจวง

 

"อือ" สือฉิงจวง ลดศีรษะลงแต่ชิงสุ่ยยังคงเห็นว่าแก้มของเธอได้เปลี่ยนเป็นสีแดงชมพู

 

"เจ้าสามารถเติมเต็มความปรารถนาเล็กน้อยให้ข้าได้หรือไม่?" สือฉิงจวง ไม่ได้สังเกตเห็นรอยยิ้มที่ดูซนชิงสุ่ย!

“"หืม” สือฉิงจวงเอียงศีรษะของเธอเล็กน้อย ขณะที่เธอจ้องมองไปที่ ชิงสุ่ย

 

"เจ้าสามารถให้ข้าจูบสักครั้งหนึ่งได้ไหม!  ข้าจะออกจากที่นี่ไปเร็ว ๆ นี้และข้าไม่รู้ว่าเมื่อไร ที่ข้าจะได้พบกับเจ้าอีกครั้ง ข้ากลัวว่าข้าจะเป็นบ้าเพราะคิดถึงแค่เจ้า! "ชิงสุ่ยพูดอย่างขมขื่น

 

บางทีอาจเป็นเพราะมีบางอย่างที่เกิดกว่าความสนิทสนมระหว่างทั้งสองคนก่อนหน้านี้ และความจริงที่ว่าเขาเป็นคู่หมั้นของเธอ  จึงทำให้เธอไม่ได้ปฏิเสธคำพูดของ ชิงสุ่ย หูของเธอแดงขึ้นจากความรู้สึกเขินอาย

 

มองไปที่การแสดงออกของเธอ  ชิงสุ่ยรับ รู้ได้ว่าตราบใดที่เธอไม่ได้พูดปฏิเสธออกมาแสดงว่าเธอก็เห็นด้วย ท้ายที่สุดแล้วถ้า

สือฉิงจวงกล่าวออกมาว่าเห็นด้วย เธอคงจะไม่ได้เป็นเจ้าหญิงน้ำแข็งอีกต่อไป!

 

ชิงสุ่ย ได้ก้าวไปข้างหน้าเขาค่อยๆเริ่มที่จะโอบกอดเอวที่นุ่มและเอียงตัวอย่างช้าๆ ขณะที่ศีรษะของเขาค่อยๆเข้าใกล้หาปากที่งดงามหาที่เปรียบได้ยากที่เขาพึงปรารถนาและหวังที่เขาได้ลิ้มรส

 

ชิงสุ่ยไม่ได้ปิดตาของเขาขณะที่ ริมฝีปากของพวกเขาประกบเข้าด้วยกัน เขากำลังเพลิดเพลินกับความอ่อนโยนและความหลุ่มหลงของรสชาติของการจูบ ในขณะที่เขาจ้องไปที่ใบหน้าที่สวยงามของสือฉิงจวงซึ่งดูคล้ายกับน้ำแข็งที่กำลังลุกไหม้!

บางทีมันอาจจะเป็นเวลาเดียวที่เธอละทิ้งความเย็นชาไป

มือของ ชิงสุ่ย กำลังเดินเตร่ไปทั่วเรือนร่างของเธอ มันได้ไต่ไปที่ก้นของเธออย่างช้าๆ  เมื่อเขาได้สัมผัสเสื้อผ้าของเธอ เขารู้สึกได้ถึงความเรียบง่ายและเขายังรู้สึกได้ถึงความนุ่มนวลจากการสัมผัสก้นของเธอ!

 

ปากของเขาค่อย ๆเปิด จากนั้นเขาได้ใช้ลิ้นของเขาสอดใส่เข้าไปในปากของเธอ ตอนนี้เขาได้ดื่มด่ำกับความหวานของรสน้ำลายของเธอ ร่างกายของสือฉิงจวงกำลังสั่นไหวเล็กน้อย ขณะที่เธอรู้สึกถึงความรุ่มร้อนของชิงสุ่ยโหมเข้าใส่เธอ

 

เวลาดูเหมือนจะหยุดลงขณะหนึ่ง ในช่วงเวลานั้นได้ปรากฏเสียงหายใจเบาๆและได้ยินเสียงครวญครางเป็นครั้งคราว

 

ตอนนี้พวกเขาไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไร หลังจากนั้น ชิงสุ่ยคว้าตัวของสือฉิงจวงออก เขาได้แยกตัวออกจากกัน เขาเหลือบไปเห็นที่ใบหน้าของสือฉิงจวง ดวงตาของเธอปิดสนิทราวกับว่าเธอกำลังสนุกกับช่วงเวลาแห่งความรัก

 

"เจ้าสวยมากในเวลาแบบนี้ สือฉิงจวง, ข้ารักเจ้า! "

 

ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่น ชิงสุ่ย จะไม่สามารถพูดคำสามคำได้ง่ายๆ อย่างไรก็ตามเขาไม่เคยกังวลเกี่ยวกับการกล่าวมันออกมา       สือฉิงจวง คือทุกๆอย่างที่เขาหลงใหล โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาชอบที่จะเห็นการแสดงออกที่น่าหลงใหลบนใบหน้าของเธอ

 

เมื่อชิงสุ่ยกลับไปที่พักตระกูลชิงในตอนนั้นก็เป็นเวลาเที่ยงวันพอดี นอกเหนือจากลุงชิงฮูและป้าหยาน หยิงส่วนที่เหลือของตระกูลชิงได้เตรียมพร้อมที่จะออกไปเฉลิมฉลองปีใหม่ที่หมู่บ้านชิง!

 

“พี่ใหญ่ชิงสุ่ยทำไมริมฝีปากของท่านถึงได้บวมขนาดนั้น? วันนี้ท่านใช้เวลานานหรือไหม!” ชิงหยูหัวเราะหลังจากที่เขาเห็น ชิงสุ่ย

 

“พอได้แล้ว”ตอนนี้ใกล้ถึงหมู่บ้านชิงแล้ว ถ้าเราใช้เวลาเท่านี้พวกเราจะไปถึงหมูบ้านชิงก่อนสิ้นวัน!

 

*****กลุ่มลับมาแล้วจ้า

?กลุ่มที่ 1 จะมีตั้งแต่ 155-220 ทั้งหมด 65 ตอน ลงวันที่ 5-8 จบเลบจ้า (ถึง 155-185 แล้วน้า)

?กลุ่มที่ 2 จะมีตั้งแต่ตอนที่ 221-310 ทั้งหมด 90 ตอน ลงวันที่ 8 เป็นต้นไปวันละ 3 ตอนเป็นอย่างต่ำครับผม

?กลุ่มที่ 3 จะมีตั้งแต่ตอนที่ 311 - 400 ทั้งหมด 90 ตอน

ติดตามที่หน้าเพจได้เลยจ้า