AST บทที่ 151 – การเกี้ยวพาราสีกับสาวงาม

ฝากติดตามเพจด้วยนะครับ แฟนเพจ แจ้งเตือนก่อนใคร กดเลย

https://www.facebook.com/AncientStrengtheningTechnique

แปลโดย ป๋าบีม

บทที่ 151 – การเกี้ยวพาราสีกับสาวงาม

ชิงสุ่ย ลังเลอยู่ชั่วครู่หนึ่งเขาพยักหน้าไปทางหญิงสาวคนนั้นก่อนที่จะเดินไปไปหาชิงอี้ ก่อนเขาได้ยินเสียงหัวเราะดังมากของชิงหยูและคนอื่น ๆ จากนั้นก็เขาก็ตัดสินใจเดินไปที่สนามหลังบ้าน

คราวนี้ ชิงสุ่ยบอกกับตัวเองว่าเขาต้องใช้หัวใจอันอบอุ่นและจริงใจของเขาละลายความเย็นชาของ สือฉิงจวง ให้ได้!

เช่นเดียวกับครั้งก่อนหน้า ผู้หญิงที่เขาหลงใหล สวมใส่ในชุดสีแดงอันเร่าร้อน มันคล้ายกับน้ำแข็งที่หนาวเย็นห่อด้วยเปลวไฟอ่อนๆ ขณะที่เธอหันหน้าของเธอมองมาที่ชิงสุ่ยแต่สีหน้าของเธอยังคงไม่เปลี่ยนแปลงโดยไม่มีความสุขหรือความเศร้าเพียงอย่างใด

"สือฉิงจวง ข้าได้ทำลายผู้ที่กล้าขัดขวางพวกเราแล้ว!" ชิงสุยจ้องเขม็งไปที่ใบหน้าของสือฉิงจวงช่วยไม่ได้ที่เขาจะรู้สึกเจ็บเล็กน้อยในหัวใจของเขาเพราะเขาหวังว่าจะได้เห็นร้อยยิ้มขอเธอ เขาชอบที่จะเห็นรอยยิ้มของเธอและโดยเฉพาะเวลาที่เธอทำหน้ามุ่ย

หลังจากได้ยินคำพูดของชิงสุ่ย สือฉิงจวงรู้สึกตกใจและเกิดความประหลาดใจในหัวใจของเธอ ดวงตาของเธอจางหายไปชั่วขณะหนึ่ง ขณะที่เธอจ้องมายังชิงสุ่ย แม้ตอนนี้ชิงสุ่ยไม่ทราบว่าสือฉิงจวงกำลังคิดอะไรขึ้นในใจ แต่เขาก็รับรู้ไดถึงท่าทีของเธอ

"ข้ามาที่นี่เพื่อขอเจ้าแต่งงาน แม่ของเจ้าบอกข้าว่าเจ้าอยู่ที่นี้ ข้าจึงตัดสินใจที่จะเข้ามาหาเจ้าข้างในนี้ "ชิงสุ่ย กล่าวต่อ

"วันแต่งงานของเรายังไม่ได้กำหนดไว้อย่างเป็นทางการ เพียงบอกให้ข้าทราบเมื่อไหร่ที่เจ้ายินดีแต่งงาน วันที่เจ้าเลือกจะเป็นวันที่ข้าจะแต่งงานกับเจ้า เจ้าคิดอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้? "ชิงสุ่ยจ้องที่สือฉิงจวง เขาได้มองที่ดวงตาทั้งสองที่จับจ้องมาที่เขา

สือฉิงจวงตอบกลับมาว่า "เจ้าไม่จะบังคับข้าได้หรือไม่? ขอเวลาให้ข้าได้ไหม"

ชิงสุ่ย ตกตะลึงหลังจากได้ยินคำพูดของสือฉิงจวง หลังจากที่เขารู้สึกตัวตัวเขาตอบกลับไปอย่างขมขื่นว่า "ตราบเท่าที่เจ้าไม่ได้แต่งงานหรือมีคนอื่น ข้าจะให้เวลาทั้งหมดเท่าที่เจ้าต้องการ อย่าบอกนะ ... เจ้าไม่ได้ตั้งใจที่จะแต่งงานในชั่วชีวิตนี้

สือฉิงจวงเมื่อได้ยินคำพูดของชิงสุ่ย ก็ตอบอย่างไม่ทันได้คิด "ข้าขอเวลาเจ้า 5 ปี. ถ้า5 ปีต่อมาเจ้ายังต้องการข้าๆจะแต่งงานกับเจ้า แต่ใครจะรู้เจ้าอาจจะมีหญิงสาวมากข้างกายไปแล้วในตอนนั้น "

ชิงสุ่ย ถึงกับพูดไม่ออก อย่างไรก็ตามเขาได้ให้สัญญากับเธอไว้ ไม่ต้องกล่าว 5 ปีถึงแม้ว่าจะเป็นเวลา 10 ปี เขาก็ยังยินดีที่จะรอกับมัน เพราะอย่างน้อยที่สือฉิงจวงเห็นด้วยเกี่ยวกับการหมั้นของเขา

"ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเจ้าเป็นจะคู่หมั้นของข้า“ชิงสุ่ยกล่าว ข้ามีความสุขมากจริงๆ สุดท้ายข้าก็มีสาวงามอันน่าหลงใหลเป็นคู่หมั้นของข้า ในฐานะคู่หมั้นของเจ้าๆจะมีมีสิทธิพิเศษอะไรให้ข้าบ้างหรือไม่? ตัวอย่างเช่น ... ช่วยให้ไออุ่นบนเตียงนอน ... ? ฮ่าฮ่า”ชิงสุ่ย หัวเราะ

"ไม่ได้ ไม่มีสิทธิ์พิเศษอันใด แม้ว่าหลายคนจะบอกว่าข้าเป็นผู้หญิงของเจ้าอยู่แล้ว แต่ข้าก็ไม่ยอมให้เจ้าแตะต้องตัวข้า! "สือฉิงจวง พูดขึ้นมาอย่างน่ารัก พร้อมปล่อยจิตสังหารออกมาอย่างรุนแรงออกมาพร้อมทำหน้ามุ่ยในขณะนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป็นผู้หญิงที่เย็นชาอย่างเจ้าหญิงน้ำแข็งสือฉิงจวง ทำให้จิตสังหารเหล่านั้นรุนแรงเป็นอย่างมากอย่างมาก

“ทำไมเจ้ายังไม่รีบเชิญว่าที่สามีในอนาคตเข้าไปในห้องของเจ้าละ ข้าต้องการที่จะตรวจสอบว่าเจ้าแอบซ่อนใครไว้หรือไม่”

ชิงสุ่ยเดินเข้าไปหาสือฉิงจวงอย่างช้าๆแล้วเตรียมที่จะเดินเข้าไปในห้องของเธอ ในขณะที่เขาเข้ามาใกล้สือฉิงจวง,มือของเขา เอื้อมไปจับมือสือฉิงจวงอย่างรวดเร็ว

สือฉิงจวงตกใจเล็กน้อยแต่ไม่ทันได้ทำอะไร  เธอก็ถูกดึงเข้าไปในห้องของเธอโดยชิงสุ่ยเสียแล้ว

ความรู้สึกที่คุ้นเคยของมืออันเล็ก ๆ ที่อ่อนนุ่มและอ่อนโยน เฉกเช่นใบหน้าของเธอ ราวกับเขาได้สัมผัสกับหิมะอันงดงาม การจับมือของเธอทำให้ชิงสุ่ยต้องการที่จะละลายหัวใจอันหนาวเย็นของเธอ เขาอยากจะดูว่าสือฉิงจวงจะมีลักษณะอย่างไรหลังจากที่ใบหน้าอันเยือกเย็นของเธอสะลายไป!

 

"ชิงสุ่ย,เจ้ากำลังทำอะไรอยู่? ไหนเจ้าบอกว่าเจ้าจะให้เวลากับข้า! "สือฉิงจวงตื่นตระหนกเล็กน้อยขณะที่เธอพูด เธอพยายามที่จะคลายมือของเธอ ออกจากมือของ ชิงสุ่ย แต่เขากลับจับมันแน่นขึ้นยิ่งกว่าเก่า

"ข้าแค่อยากจับมือของเจ้าเฉยๆ  เจ้าคิดว่าข้าอยากจะทำอะไรหรอ?"ชิงสุ่ย, หยอกล้อขณะที่เขาเห็นใบหน้าที่แดงขึ้นเรื่อย ๆ ของสือฉิงจวง

"เจ้าซนมากไปแล้ว!" สือฉิงจวงใช้มือของเธอตีที่ชิงสุ่ยสองสามครั้ง การเคลื่อนไหวของมือทั้งสองข้างของเธอได้ตีลงหน้าอกของเขา

ชิงสุ่ย ได้มองไปที่เธออย่างอ่อนโยน แล้วดึงเธอเข้าสู่อ้อมกอดของเขาและกอดเธอไว้อย่างแน่น!

"สือฉิงจวงนับตั้งแต่วันนั้นเจ้าได้ขโมยหัวใจของข้าไปแล้ว ข้าไม่รู้ว่านี่คือความรักรึป่าว บุรุษแตกต่างจากสตรี สำหรับบุรุษตัณหามักมาก่อนเสมอก่อน ความรักจะพัฒนาขึ้นตามมาทีหลัง แต่วันนั้นเป็นครั้งแรกที่ข้าได้พบเจ้าในตระกูลชิง ใจข้าก็เป็นของเจ้าไปแล้ว

"หยุดพูด“เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้คิดอย่างนั้นโดยไม่ได้รับอนุญาตจากข้า ถ้าเจ้ารักข้าจริงๆ  เจ้าต้องให้เกียรติข้าสิ”สือฉิงจวงรู้สึกว่า ชิงสุ่ยกำลังอยู่เหนือกว่าเธอด้วยวิธีที่เขาพูด

นี่เป็นวิธีแก้ปัญหาชิงสุ่ย ได้ค้นพบว่าหัวใจของ สือฉิงจวงสามารถหลอมละลายได้ไม่ว่าจะหนาวเย็นเท่าไร

"ชิงสุ่ยเจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้ทำแบบนี้อีกในอนาคต ... "

สือฉิงจวงเอ่ยขึ้น ขณะใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีชมพูอ่อนขณะที่เธอพูดออกมาเบา ๆ  ชิงสุ่ยอยากเห็นในหน้าของเธอในสภาพนี้มากกว่าใบหน้าที่เยือกเย็นในยามปกติ!  "สือฉิงจวงหน้าตาของเจ้าช่างน่ารักเป็นอย่างมากเลยตอนนี้ เจ้าควรเปลี่ยนมาเป็นแบบนี้จะดีกว่า

"ข้าเคยชินกับมันแล้ว  ข้าไม่คิดว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่ดี ข้าไม่ต้องการเปลี่ยนมันและไม่มีใครมีคุณสมบัติเพียงพอที่จะทำให้ข้าเปลี่ยนไปทั้งนั้น"สือฉิงจวงตอบอย่างไม่แยแส

ชิงสุ่ยรู้ว่าเขาในตอนนี้ ยังไม่ได้มีคุณสมบัติในการเปลี่ยน สือฉิงจวง หลังจากที่เขาสามารถกอดเธอไว้  เขาหวังว่าเธอจะสามารถรู้สึกถึงความอบอุ่นที่แท้จริงจากหัวใจของเขาได้

"ชิงสุ่ย, ปล่อยข้าได้แล้ว!"

"สือฉิงจวง เจ้ามีแผนการอะไรต่อไปในอนาคตบ้าง?" หลังจากที่ ชิงสุ่ยปล่อยเธอออกจากกอดเขาก็เริ่มสำรวจห้องของเธอทันที

ห้องพักช่างดูเรียบง่ายเนื่องจากผนังและฝ้าเพดานถูกทาสีด้วยสีเขียวอ่อนที่ทำให้รู้สึกผ่อนคลาย ภายในห้องของเธอมีประตูอีกบานหนึ่ง หลังจากที่เห็นชิงสุ่ยดินตรงไปที่นั้น

"เจ้าไม่สามารถเข้าไปที่นั่นได้" สือฉิงจวงจับชิงสุ่ยไว้ด้วยความหงุดหงิด

"มีชายหนุ่มแอบซ่อนตัวอยู่ที่นั่นหรือไม่" ชิงสุ่ย หัวเราะ!

"ไปลงนรกซะ!" สือฉิงจวง กล่าวอย่างโกรธเคืองขณะที่เธอดัน ชิงสุ่ยออกห่างจากประตู

“ฮ่าฮ่า!”

ชิงสุ่ย หัวเราะและผลักให้เปิดประตู พื้นที่ มีห้องขนาดเล็กซ่อนอยู่  ผนังห้องนั้นถูกทาด้วยชมพูอ่อนตัดกันกับสีของผนังด้านนอก ชิงสุ่ย ประหลาดใจมาก อาจเป็นได้ว่าหัวใจของ สือฉิงจวงไม่เย็นชาเท่าที่เธอแกล้งทำ?

เตียงเดี่ยวขนาดใหญ่กว่าค่าเฉลี่ยเพียงเล็กน้อยที่ปกคลุมด้วยผ้าห่มสีขาวปรากฏมีกลิ่นหอมชวนหลงใหลลอยออกมา

"นี่เป็นกลิ่นหอมเดียวกับร่างกายของ สือฉิงจวง!"

"เจ้า!"

ขณะที่สายตาของ ชิงสุ่ย ลงบนเตียงเขาค้นพบสิ่งที่เขาพลาดไปก่อนหน้านี้ บนเตียงมีกางเกงสีดำอยู่ตรงนั้น ...(กกน)

ในขณะนี้ สือฉิงจวงรีบเก็บของชิ้นนั้นอย่างรวดเร็ว แล้วซ่อนไว้ใต้ผ้าห่มของเธอ!

"เจ้าเห็นพอรึยัง ... "

"โอ้ แต่เจ้ายังไม่ได้บอกแผนการของเจ้าในอนาคตเลย" ชิงสุ่ยนั่งข้างสือฉิงจวงแล้วโน้มตัวลงนอนบนเตียง

"หลังจากนี้ที่ ข้าจะไปนิกายหนึ่งเพื่อทำการฝึกฝน!"

เขาพยักหน้าข้อตกลง แต่ไม่ได้ถามว่านิกายที่เธอต้องการไปคือที่ไหน เนื่องจากก็เขาไม่ค่อยชำนาญกับชื่อของนิกายต่าง ๆ ของทวีป

วันนี้ว่าที่สามีของเจ้ายังไม่ได้เตรียมของขวัญพิเศษมาให้เจ้า แต่หลังจากปีนี้ผ่านไป ว่าที่สามีของเจ้าจะเตรียมอะไรบางอย่างที่เจ้าต้องการมาให้เจ้า! "ชิงสุ่ยพูดหลังจากใช้เวลาครุ่นคิด

เธอไม่แม้แต่จะแก้ไขที่ ชิงสุ่ยเรียกตัวเองว่าสามีของเธอ "ของขวัญ? ข้าไม่ต้องการมัน! "

"ถ้าเป็นของขวัญที่สามารถเพิ่มการบ่มเพาะของเจ้าได้ละ?" ชิงสุ่ยล้อเลียนขณะที่เขามองไปที่สือฉิงจวง

"โอ้งั้นข้าต้องขอขอบคุณสำหรับของขวัญของเจ้าแล้วอย่าทำให้ข้าผิดหวัง!" สือฉิงจวงเพิ่มอารมณ์ขันเขาไปในบทสนทนา เป็นเรื่องยากที่เธอจะให้ทำปฏิกรยาเช่นนี้

 

“แต่เพื่อไม่ให้เป็นการเสียโอกาส ในเมื่อข้ามาหาเจ้าวันนี้ ขอให้ว่าที่สามีของคุณให้ของขวัญเล็กน้อยกับเจ้า” หลังจากที่เขาพูดเสร็จ ได้เขาสอนเทคนิคกวางย่างก้าวให้กับสือฉิงจวง

 

แม้ว่า ชิงสุ่ย จะอายุน้อยกว่าเธอถึงสองสามปี แต่เธอก็รู้สึกถึงความรู้สึกหมดหนทางที่มีการโต้ตอบกับเขา อย่างใดไม่รู้, ตอนนี้เธอได้ตกหลุมรักกับคู่หมั้นของเธอไปซะแล้วในตอนนี้ ...

 

ชิงสุ่ย รู้สึกสนุกสนานอย่างมากในช่วงเวลานี้ เทคนิคที่ฝึกสามารถในการสนับสนุนและทำให้สามารถถ่ายทอดความรู้ให้กับผู้อื่นได้ อย่างไรก็ตามหากไม่มี พลังปราณจากเคล็ดวิชากายาบรรพกาลมันก็จะสนับสนุนผู้ใช้ได้เพียงเล็กน้อย แต่อย่างไรก็ตามความสามารถในการเพิ่มความคล่องตัวให้ตัวเองได้ หนึ่งในห้าก็ไม่ได้แย่เกินไป

ครั้งนี้ ...ชิงสุ่ย ได้ใช้มืออันซุกซนจับไปที่เอวขอเธอ

"เจ้ายังจะสัมผัส!?" สือฉิงจวงได้ปัดมือของชิงสุ่ยออกแล้วทำหน้ามุ่ย

"ชิงสุ่ยมาให้ข้าจูบลาหน่อย ข้าจะออกไปแล้ว! "

สือฉิงจวง, "... "