ตอนที่แล้วChapter 117: Demon World Auction (4)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 119: Demon World Auction (6)

Chapter 118: Demon World Auction (5)


Chapter 118: Demon World Auction (5)


“‘คำปฏิญาณ’ ผู้ชนะได้แก โอคูลอส!”

“สิ่งมีชีวิต ‘โกลองโกล’ ผู้ชนะได้แก โอคูลอส!”

" 'หัวใจรองเท้า’ ได้...!”

รายการประมูลที่ตามมา.

โอคูลอสโดดเด่นขึ้น. เข้าประมูลได้ตั้งแต่ชิ้นที่5 6จนกระทั้งชิ้นที่10 ใช้จ่ายแต้มไปแล้วกว่า5ล้านแต้ม.

ผมเน้นที่ประสิทธิภาพและไม่ได้เสนอราคาสำหรับสินค้าอื่นๆหลังจากกาปาราม ผมตัดสินใจที่จะเคลื่อนไหวตอนมาโกออกมา.

อย่างไรก็ตาม..โอคูลอสเสนอราคาก่อนที่มาโกจะออกมา.

ผมต้องการที่จะเสนอราคาเพื่อประสบความรำเร็จและทำลายสถานการณ์

‘มีแค่โอคูลอสเท่านั้นที่ประมูล.’

เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ผิดปกติ ดีม่อนทุกฝ่ายของโอคูลอสไม่ได้ร่วมประมูล โอคูลอสเป็นคนเดียวที่ประมูล.

‘แปลก.’

เอาแต้มของดีม่อนตนอื่นมาใช้งาน.

อย่างไรก็ตามระบบที่เดธ บลิ้งเกอร์ ไม่ใช่เรื่องง่าย แม้แต่ดาร์กสปิริตยังเข้าใจถึงความเสี่ยงในการสร้างรอยแตกนั่น

แต้มที่ได้จะต้องเป็นการขายอย่างถูกต้องเท่านั้น.

'การค้าที่เหมาะสมของดีม่อน...’

ใช่. มันเป็นไปได้ในทางทฤษฎี.

ดีม่อนสามารถขายทุกอย่างในดันเจี้ยนได้ แต่พวกเขาไม่สามารถทำสิ่งนั้นโดยปราศจากความเชื่อมั่น หากมีดีม่อนตนเดียวที่ทรยศ มันก็จะเป็นเรื่องไร้สาระที่ทุกกลุ่มจะบอกออกมา

‘โอคูลอส เวทมนของนายคืออะไรกันแน่?’

มีการเปลี่ยนแปลง ผมไม่สามารถอ่านการเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นได้.

12คน ถ้ารวมแต้มทั้งหมดของพวกเขาแล้วฝ่ายโอคูลอสมันอาจจะน้อยกว่าผม อย่างไรก็ตามผมอาจจะต้องสูญเสีย.

“ตอนนี้ถีงรากายที่11แล้ว.ผมเชื่อว่าทุกท่านอาจจะให้ความสนใจกับเธอ.เธอมาจากตระกูลซีเรียสเตอร์ ‘มาโก.’สิ่งมีชีวิตในตำนานที่สามารถเดินทางไปกับสายลมได้ ผมได้แนะนำเธอแล้วตอนนี้.”

ดวงตาของดีม่อนทุกตัวส่องประกาย รายการที่ทุกคนรอปรากฎขึ้นแล้วตอนนี้.

ผมเต็มไปด้วยความตึงเครียด.

โดยเฉพาะอย่างยิ่งผมจะต้องเช็คโอคูลอสให้แน่ใจก่อนที่เขาจะโตขึ้น เขาอาจจะได้เห็นหน้าต่างของผมแต่เขาไม่รู้ว่าผมมีกี่แต้ม

เค้วง! ค้วางงง!

สักพักก็มีกรงขนาดใหญ่ถูกเข็นออกมา มาโดที่อยู่ด้านในเธอนั่งเก็บตัวและร้องไห้.

โดบูลองโค้งคำนับศีรษะอย่างสง่างามและยื่นมือขึ้น.

“มันเริ่มต้นที่1.3ล้าน.”

"5ล้าน."

“...คุณโอคูลอส?”

"นี่ยังไม่พอ?”

“อ่า ไม่. โอ...คูลอส ได้เรียกมาที่5ล้าน.”

โดบูลองตื่นตระหนกออกมาทางสีหน้า เมื่อได้ยิ้น5ล้านแต้ม!

รูปปั้นชายและหญิงบนเพดานยังคงไม่หัวเราะ พวกเขากรีดร้องเมื่อได้ยินแต้มเหล่านั้น กล่าวอีกนัยหนึ่งพวกเขาตื่นเต้นมาก.

ไม่มีดีม่อนตนอื่นที่เข้าร่วมแข่งขันได้.

ในกรณีของแกร์นดยุคยูป้าหน้าของเขาได้เป็นสีแดวจากการที่สูญเาียมาโกอย่างไรก็ตามไม่มีใครใส่ใจแกร์นโอคูลอส เขามองมาที่ผมและยิ้มให้.

เขามองมาเฉพาะผม.

‘โอคูลอส...!’

เขาเป็นศัตรูกับผม? เขาคิดว่าเขารู้พลังของผมจากการตรวจสอบหน้าต่างสถานะของผม?

จากนั้นเขาก็เลือกที่จะเป็นฝ่ายตรงข้ามซึ่งมันผิด.

กรอดด!

ผมบดฟันของผมเข้าด้วยกัน.

เขาสามารถเอาอย่างอื่นไปได้แต่มาโกเป็นของผม สิ่งมีชีวิตชั้นสูงเลเวลสองตัวนั้น มันไม่น่ามาในปีหน้าหรือหลังจากนั้น อย่างน้อยที่สุดผมก็ยังเป็นผู้นำได้อีกหลายปี.

ผมต้องการได้ตัวเธอและสามารถรักษษตำแหน่งต่อไปได้ ผมไม่รู้ว่าโอคูลอสวางแผนจะทำอย่างไรกับข้อมูลของผม แต่ผมจะไม่ซ่อนตัวและทำเป็นเหยื่อที่ดี.

“6้ลาน.”

“คุณรัลดาล,มันไม่สามารถ! เหลือเชื่อ! ผมไม่อยากจะเชื่อมันเลย. นี่เป็นการแข่งขันจริงๆ.”

“7ล้าน”

"บ้า, มันบ้าไปแล้ว! เสียงไห้ของมาโกมันที่เหมือนกับฟ้าร้องนี่. มันกำลังจะจบลงแล้ว?”

ด้วยเหตุนี้เหมือนกับเป็นการประกาศว่าแค่โอคูลอสคนเดียวก็มี12ล้านแล้ว ผมคิดว่าผมเป็นคนเดียวที่มีแต้มมากกว่า10ล้านเสียอีก.

“8ล้าน.”

"อ่าาา, มันเป็นราคาที่สมเหตุสมผลเหมือนกันสำหรับมาโก แต่มันก็ยังทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้น ใช่มั๊ยคุณรัลดาล ผู้ได้เสนอ8ล้าน!”

เงียบเชียบ ดีม่อนตนอื่นกำลังมองมาที่ผมและโอคูลอส ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความซับซ้อนอย่างหลงไหล หึงหวงและรำคาญ.

มันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

เฉลี่ยของดีม่อนคือ1.3ล้านและผมคนเดียวที่ยกมันขึ้น3แสน.

สำหรับหลายๆคนการประมูลครั้งนี้แค่1ล้านก็ถือว่าเป็นขีดจำกัดแล้วที่พวกเขาจะร่วมแจมได้ พวกเขาได้เห็นส่วนที่เป็นประโยชน์ในการจัดการดันเจี้ยนในสองปีที่ผ่านมามันเป็นเรื่องยากที่จะรวบนวมแต้ม.

อย่างไรก็ตามสามัญสำนึกที่ถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ อย่างน้อยมันก็หายไปครึ่งนึง.

วิธีอะไร?ความรู้สึกสงสัยเกิดขึ้นมาเป็นอย่างแรก.

แต่มันไม่มีคำตอบ ผมรู้อนาคตที่จะเกิดขึ้นในข้างหน้า นั่นเป็นวิธีการเดียวที่ผมโชว์เดี่ยวในสองปีที่ผ่านมา.

แต่..มีคนมาใหม่ปรากฎขึ่น.

โอคูลอส.

“คุฮ่าๆๆๆ!”

เขาหัวเราะอย่างเสียงดัง มันเหมือนกับว่าเขาไม่สามารถอดกลั้นไปไดอีกแล้ว เสียงหัวเราะที่เหมือนสัตว์ป่านั่น.

แปลกเมื่อบุคลิคของโอคูลอสที่แสดงราวกับว่าไม่ใช่ตัวของเขาเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขามันจะทำตัวเหมือนกับหินเมื่ออยู่ต่อหน้าดีม่อนตนอื่นๆ.(ทำตัวเฉยๆ)

อย่างไรก็ตาม ... ไม่ต้องสงสัยเลย ร่างกายของเขาสั่นเไหวไปมาอย่างมาก.

“แน่นอน! รัลดาล บิกิเซล! คุณได้ข้าม ‘เส้น’ มาแล้ว คุณจะไม่ได้โชว์ในวันอื่นๆอีก! คุฮ่าๆๆๆ!”

"หยุดคุยเรื่องไร้สาระได้แล้ว.”

ผมไม่รู้ว่าเขากำลังคุยเรื่องอะไร.

เส้น? มันเป็นครั้งแรกที่ผมได้ฟังเกี่ยวกับสิ่งนี้.

ผมไม่ชอบให้ใครบางคนกำหนดและตัดสินผม โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนๆนั้นเป็นแกร์นดยุค.

อย่างไรก็ตามฌอคูลอสยังติสแตกอยู่

"ผมมีเรื่องที่จะบอกกับพวกคุณทุกคน!  ‘เกมส์’ นี้มันเป็นไปไม่ได้! มันไร้สาระที่คิดว่าคุณจะโตเกินกว่าจะเป็นลูกหมา.นั่นเพราะว่าคุณไม่ได้ข้ามเส้น!”

“โอคูลอส.คุณกำลังขัดจังหวะผมพูดใช่มั๊ย. ผมไม่สามารถทนฟังได้อีกต่อไป.”

โดบูลองกล่าวพร้อมพยักหน้า.

แต่โอคูลอสไม่ได้ให้ความสนใจโดบูลองและตอบสนอง.

ทั้งหมดทั้งแกร์นดยุคและดยุค รวมถึงดีม่อนตนอื่นๆจดจ่ออยู่กลับโอคูลอส.

"ตอนที่ผมยอมรับข้อเสนอของเดธ บิ้งเกอร์ ผมรู้สึกว่าผมอ่อนแอ.ผมคิดว่ามันเป็นเพียงข้อจำกัด.แต่ไม่..ผมได้ตระหนักและค่อยๆฟื้นความแข็งแกร่งและข้ามเส้น. จุดอ่อนคือการเตรียมพร้อมและกระโดด.ผมจะแข็งแกร่งและวิวัฒนาการไปในที่สุด.ผมจะแข็งแกร่งเกินกว่าปีศาจ(เดวิล)!”

ความโกรธแค้น มันไม่ใช่ข้อจำกัด แต่เป็นข้อที่นำดีม่อนทุกตัวมา.

นั่นยังไม่จบ.

"คุณไม่อยากรู้หรอ? มันเป็นไปได้ไหมที่จะเกิดใหม่และดำรงอยู่! ทำไมถึงเน้นหนักไปที่มนุษย์? การจะทำลายโลกนั่นง่ายมาก ทำไมคุณถึงคิดไม่ออก?”

“โอคูลอส...ชายคนนั้นเขาเป็นบ้างั้นหรอ?”

เอเรียล เธอพูดอย่างเย็นชา.กลายเป็นปีศาจ.นั่นเป็นเป้าหมายของแกร์นดยุคทุกคน.แต่มันกลับจะถูกล้ม ‘ง่ายๆ’

คำพูดของโอคูลอสได้ลอยหายไป.

"ผมไม่ได้วางแผนที่จะพูดแบบนี้.มันไม่มีประโยชน์ที่จะให้ข้อมูลของอีกฝ่าย.แต่ผมรู้สึกเศร้า.เป็นไปไม่ได้ที่จะวิวัฒนาเพียงคนเดียว.เราทุกคนต้องก้าวล้ำเพื่อที่จะกลายเป็นสายพันธุ์ดังกล่าว.ดังนั้นผมจะให้โอกาศกับคุณ. รับดาล บิกิเซล ได้เริ่มแล้วแต่มันยังมีโอกาศ.ตอนนี้คุณอาจจะอ่อนแอแต่คุณต้องเริ่มขึ้น.ความภาคภูมิใจในตัวเองความนับถือตนเอง ... จากมุมมองของฉันคุณยังเป็นผู้เริ่มต้น. พวกคุณยังอ่อนแอเกินไป...หากรากฐานของพวกคุณยังอ่อนแอเกินไปเมื่อคุณวิวัฒนาการและวคุณจะไม่ได้แข็งแกร่งขึ้น.อย่าไรก็ตามเหล่าแกร์นดยุคได้ปกครองโลกปีศาจด้วยกฎมาหลายร้อยปี นั่นอาจจะทำให้เรื่องราวแตกต่าขึ้น!”

มีการถ่ายทอดข้อความจำนวนมาก แต่ข้อความก็เรียบง่าย เฉพาะแกรนด์ดยุคและผมก็ไม่ขาดข้อมูลนั้น.

การประกาศความเป็นปฏิปักษ์อย่างแท้จริง ความฟุ้งซ่านเพิ่มขึ้นตามธรรมชาติ.

“ฉันรู้สึกได้ว่าคุณได้ดูดซึมวิญญาณของดีม่อนภายใต้คุณ คุณบ้าไปแล้วหรอ?”

แพนเดอโมเนี่ยมกล้าหาญมากในตอนนี้ เขาเป็นคนแก่และมีประสบการณ์ในสิ่งมีชีวิตและเวทมนตร์ เขาขมวดคิ้ว.

"การไหลเวียนของพลังเวทย์ของคุณค่อนข้างแปลกประหลาด ฮ่า! นี่ไม่ใช่เรื่องธรรมดาของดีม่อนอย่างคุณ คุณกำลังเดินไปบนเส้นทางที่กำลังทำลายตนเอง."

ดีม่อนทั้ง12ตนถูกดูดซึมวิญญาณ ดังนั้นเขาจึงใช้แต้มของเหล่าดีม่อนภายใต้เขาได้.

แต่การกระทำดังกล่าวทำให้ร่างกายเขาพัง การดูดซึมวิญญาณเป็นเรื่องที่อันตรายมากและไม่เคยประสบความสำเร็จมากก่อน การกระทำดังกล่าวถูกห้ามในโลกปีศาจ.

อย่างไรก็ตามดูเหมือนกับว่าโอคูลอสจะไม่ได้เปลี่ยนความคิดของเขา

“ไม่! นี่เป็นเพียงการเริ่มต้นในการวัฒนาการ.ทุกมองไม่ออกหรอ ว่าผมรู้สึกอย่างไร.จิตวิญญาณที่ไม่เสถียรจะสมดุลโดยทักษะการแปลงสัญชาติของฉัน.แน่นอนว่าวิธีการนี้ไม่ถูกต้อง. นี่เป็นเพียงแค่วิธีนึงที่ทำให้ผมรู้สึกสบายขึ้น ในเวลาสั้นๆผมจะทำลายสามัญสำนึก.”

แพนเดอโมเนี่ยมคลิกลิ้นของเขา เขาตระหนักว่าการสื่อสารไม่สามารถส่งไปได้ ความเอื้ออาทรและความเมตตาของแกรนด์ดยุคถูก จำกัด.

ปฎิกิริยาของเหล่าแกร์นดยุคต่างๆก็เหมือนกัน ดารเชื่อต่อวิญญาณกัลลูกน้องมันเป็นไปไม่ได้ พวกเขารู้ดีถึงความเสี่ยงที่จะเกิดขึ้นกับโอคูลอส ซึ่งกำลังบ้าและคุยเกี่ยวกับการพัฒนา.

มันเยี่ยมมากที่เขามีคะแนนเป็นจำนวนมาก แต่นั่นก็ทั้งหมด.

“ใช่ ผมเกีลยดที่จะยอบรับมัน เร็วๆนี้คุณจะได้รู้ว่าการที่ทุกคนได้ก้าวข้ามไปนั้นมีคุณสมบัติหรือไม่! ได้โรปด..รอจนกว่านักล่าจะเริ่มต้นขึ้น ผมจะต้อนรับพวกคุณด้วยความอบอุ่น.”

นักล่า นั่นมันฉายาของผม เห็นได้ชัดว่าเขานั้นกำลังพาดพิงถึงผม.

โอคูลอสที่เหลือบมองดีม่อนทั้ง12ตนที่อยู่ใต้ธงของเขาที่เคลื่อนที่ตามเขาไป.

เอี๊ยดดดด!

ดึง!

บรรยากาศหนาวเย็นหายไปเมื่อเขาปิดประตู.

โอคูลอสไม่ซื้อสิ่งของอย่างอื่น.

ผมมองไปตามทางที่เขาเดินจากไปอย่างเงียบๆ.

'ตอนแรกฉันคิดว่าจะต้องจัดการยูป้าก่อน...’

แฟนของผมได้เปลี่ยนไปอีกครั้ง.

ยูป้าถูกวางไว้หน้าสุดเพราะว่าเขาเป็นคนน่ารำคาญ เมื่อยูป้าเคลื่อนไหวการกระทำของเขาจะมาทั้งใต้ดินและบนดิน ผมต้องใจจะตัดมือเท้าของเขา คนอย่างนั้นจะไม่เป็นที่น่ารำคาญอีกต่อไปเมื่อเขาอยู่คนเดียว.

ถ้าผมรู้แบบนี้ผมน่าจะทุ่มสุดตัวกับผู้บัญชาการ แม้ว่าผมจะไม่สามารถซ่อนตัวได้แต่ผมก็จะบินสูงยิ่งขึ้น.

ผมคิดกลับไปอย่างลึกซึ้ง.

ผมคาดเดาว่าโอคูลอสกำลังจะกลืนดีม่อนตนอื่นเพื่อหากำลัง?

ผมสามารถจัดการกับยูป้าได้เพราะว่าเขาไม่รู้จักผม.

อย่างไรก็ตามโอคูลอสรู้จักผม ผมยังไม่ทราบถึงระดับของเขา ไม่มีทางที่เขาจะคืบหน้าเพียงเล็กน้อย.

แล้ว...

‘โอวคูลอส คุณควรจะอยู่เบื้องหลัง.’

ก่อนอื่นผมต้องกำจัดเขาเสีย.

0 0 โหวต
Article Rating
9 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด