AST บทที่ 143 - สือฉิงจวง ข้าคิดถึงเจ้าเหลือเกิน
ฝากติดตามเพจด้วยนะครับ แฟนเพจ แจ้งเตือนก่อนใคร กดเลย
https://www.facebook.com/AncientStrengtheningTechnique
บทที่ 143 - สือฉิงจวง ข้าคิดถึงเจ้าเหลือเกิน
"ข้าต้องการให้ท่าน ยกสือฉิงจวงให้แต่งงานกับข้า!!"
เราจะกล่าวจบชิงสุ่ยก็มองหน้าของสือติงเทียนที่อยู่ในอาการงุนงง
"ฉิงจวงนั้นได้หมั้นหมายกับตระกูลซือถูเอาไว้แล้ว!!"ใบหน้าของสือติงเทียนเริ่มมืดมน ขณะที่เขาค่อยๆกล่าวอย่างสงบ บรรยากาศโดยรอบเริ่มกดดันขึ้นเล็กน้อย
"เรื่องนั้นเป็นเพียงเรื่องง่ายๆ ท่านเพียงแค่ปฏิเสธงานแต่งงาน!"ชิงสุ่ยยิ้มแล้วตอบอย่างนิ่มนวล
เมื่อได้ยินคำพูดของชิงสุ่ย สือติงเทียนรู้สึกโกรธเล็กน้อย มันไม่ได้เป็นเพราะว่าคำพูดแต่เป็นเพราะว่าชิงสุ่ยตอบกลับมาด้วยท่าทางที่สบายๆ
"การแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่ ไม่ใช่เรื่องที่เด็กจะมาพูดเล่นได้ แล้วจะให้ข้าปฏิเสธพวกเขาอย่างไรกัน? มันควรจะมีเหตุผลที่ถูกต้องรองรับ!"สือติงเทียน มองหน้าชิงสุ่ยแล้วตอบกลับ
" เหตุผล? เหตุผลก็เพราะข้าชอบในตัวของสือฉิงจวง และต้องการให้นางมาเป็นภรรยาข้า แค่นี้ก็เป็นเหตุผลที่เพียงพอแล้ว!!!"
"ไม่ เหตุผลนี้มันก็เป็นไปไม่ได้ ซือถูหนานเทียนกับข้าต่างก็รักษาความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมานับสิบๆปี และงานแต่งงานนี้ก็ถูกวางแผนไว้ตั้งแต่ 20 ปีที่แล้ว"สือติงเทียนส่ายหน้าและกล่าวออกมา
"อย่างนั้น ถ้าหากว่าเรื่องในข่าวลือเป็นจริงล่ะ?"ชิงสุ่ยถามด้วยความลังเลใจ
"อะไรนะ? ไอ้คนสารเลว!! เจ้าจะบอกข้าว่าข่าวลือเป็นเรื่องจริงอย่างนั้นรึ?"ครั้งนี้สือติงเทียนโกรธมากและตะโกนออกมา!
"ฮ่าๆๆ นี่ไงคือเหตุผลที่ท่านต้องการ? ท่านควรไปบอกสือถูหนานเทียนตรงๆว่าข้านั้นต้องการแต่งงานกับฉิงจวง ข้าพร้อมจะเอาชนะทุกคนที่อยากสู้กับข้า"ชิงสุ่ยพยายามตอบตรงไปตรงมาอย่างดีที่สุด
เหตุผลที่ชิงสุ่ยมาพูดเรื่องนี้เพราะว่าเขาต้องการบอกให้สือติงเทียนปฏิเสธงานแต่งงานกับตระกูลซือถู แต่เขาไม่อาจหาเหตุผลรองรับที่เหมาะสมได้ เขารู้ดีว่าทั้งสองตระกูลนั้นมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกัน และคนในโลก 9 ทวีปแห่งนี้รักษาความสัมพันธ์เหนือสิ่งใด
ทุกครั้งที่เขามองเห็นการแสดงออกอันแสนมืดมนจากหลานสาวของเขา เขาเองก็รู้สึกอึดอัดใจ และเขาก็รู้อีกว่าหลานสาวของเขานั้นไม่ได้สนใจซือถูปู้ฝาน มันจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เธออยู่ในภาวะซึมเศร้าอย่างช่วยไม่ได้ ดังนั้น สือติงเทียนจึงได้เลื่อนงานแต่งงานของพวกเขาออกไปเรื่อยๆนั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมฉิงจวงถึงยังคงไร้คู่ครองจนอายุ 24 ปีย่างเข้า 25ปีแล้วก็ตาม
"เจ้าชอบฉิงจวงจริงๆอย่างนั้นหรือ? เจ้าแน่ใจหรือไม่ ว่าเจ้าต้องการทำเช่นนี้?"สือติงเทียน ไม่ถามเหตุผลของชิงสุ่ยก็เปลี่ยนเป็นการซักถามคำถามแทน
ชิงสุ่ยพยักหน้าเพื่อยืนยัน
"แล้วฉิงจวงชอบเจ้าหรือไม่?"สือติงเทียนถามคำถามด้วยใบหน้าที่จริงจัง
"ข้าก็ไม่แน่ใจ แต่ข้ามั่นใจว่าข้าวมีวิธีทำให้เธอชอบข้า ในปัจจุบัน หลังจากที่เราได้ทำอะไรร่วมกัน เธอก็ยังไม่ได้เกลียดข้า…….หากว่าพวกเราได้ใช้เวลาร่วมกันมากขึ้น ข้าจะทำให้เธอตกหลุมรักในตัวของข้าให้ได้"ชิงสุ่ยรู้ว่าผู้นำอาวุโสจะต้องเห็นด้วยกับเขา
อันที่จริงสือติงเทียนก็ได้วางแผนเกี่ยวกับเรื่องนี้เอาไว้ยาวนานมากแล้ว
"เห้อ ข้าจะไม่เข้าไปยุ่งเรื่องของวัยรุ่นอย่างพวกเจ้า ปล่อยให้เรื่องการปฏิเสธงานแต่งงานเป็นเรื่องของข้า ถ้าเจ้าได้เจอฉิงจวง ข้าก็หวังว่าเจ้าจะสามารถทำให้ฉิงจวงดีขึ้นได้ นางไม่เคยมีความสุขสักครั้งเลย และนางก็แทบไม่คุยกับใครเลยแม้แต่คำเดียว!!"สือติงเทียนถอนหายใจและพูดออกมาอย่างช้าๆ
"มั่นใจในข้าเถิด ผู้ใดเป็นศัตรูกับข้า ข้าจะเอาคืนพวกมันเป็น 10 เท่า แต่หากเป็นคนที่เป็นห่วง ข้าจะดูแลพวกเขาให้ดีกว่า 1000 เท่า!!"ชิงสุ่ยยิ้ม
"ฮ่าๆๆๆๆๆ เอาหละ ข้าเองชอบในสิ่งที่เจ้าพูด เจ้าเป็นคนตรงๆดี!!"สือติงเทียนยิ้มตอบ
"ท่านผู้อาวุโส ไม่ทราบว่าตอนนี้ฉิงจวงเป็นอย่างไรบ้าง?"ชิงสุ่ยได้ยินจากสือหม่าสือเรื่องที่สือฉิงจวงไม่ค่อยมีความสุข เขาจึงใช้โอกาสนี้ในการถามผู้อาวุโส
"ฉิงจวงในตอนนี้เริ่มแปลกไป นางผอมลงมาก แต่ก่อนนางมักจะออกไปข้างนอกทุก 2-3 วัน แต่เมื่อเร็วๆนี้นางก็เริ่มแปลกไป นางปฏิเสธที่จะพบทุกคน และนางก็ไม่ได้ออกไปจากหลังบ้านอีกเลย"สือติงเทียนถอนหายใจขณะพูด
"ท่านผู้นำอาวุโส ข้าขอไปดูฉิงจวงสักหน่อยได้หรือไม่?"ชิงสุ่ยทำอย่างจริงจัง
สือติงเทียนขมวดคิ้วและลังเลราวกับว่ามันเป็นเรื่องยาก!
"อย่ากังวลไปเลย ข้าจะพยายามทำให้นางกลับมาเป็นเหมือนเดิม!"ชิงสุ่ยมองเห็นความลังเลในสายตาของสือติงเทียนจึงรีบตอบกลับไปในทันที
"เอาล่ะ ถ้าหากนางไม่อยากเจอเจ้า เจ้าก็จงรีบกลับออกมาในทันที"
ชิงสุ่ยเข้าใจความหมายที่ผู้อาวุโสหมายถึง และเมื่อเขาบอกว่าสือฉิงจวงตอนนี้อยู่ที่ลานกว้างข้างหลัง ชิงสุ่ยก็รีบมุ่งหน้าไปทางที่สือติงเทียนบอกในทันที
ลานกว้างด้านหลังอยู่ห่างไม่ไกลมาก ชิงสุ่ยมองดูทิวทัศน์โดยรอบ บ้านพักศาลามากมายทุกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ และทุกอย่างถูกออกแบบโดยผู้คนที่มีชื่อเสียง ฮวงจุ้ยต่างๆถูกจัดอย่างลงตัวในตำแหน่งภูมิศาสตร์ที่สวยงาม ทั้งภูเขา ผืนน้ำ และที่อยู่อาศัย
ที่ตั้งถูกจัดวางตามหลักฮวงจุ้ย มันทำให้เกิดการไหลของพลังปราณจากสรวงสวรรค์ไม่ว่าจะเป็นทั้งภูเขาแล้วก็ผืนน้ำ ภูเขาเป็นช่องทางแห่งสายลม และเป็นสถานที่มงคลในการรับพลังปราณ น้ำเปรียบดังความมีชีวิตชีวา เมื่อเทียบสมดุลระหว่างเทือกเขาและผืนน้ำ ทุกอย่างจะทำให้เกิดการลงตัว
ด้านหลังมีลานกว้างที่เต็มไปด้วยสวนขนาดเล็กต้นก่วมสีม่วง(เมเปิ้ล) ใบสีแดงเข้มล่องลอยไปตามสายลม และพวกมันกำลังเจริญเติบโตงอกงามและฟื้นฟู
ร่างกายที่ผอมบางเดียวยาวสวมเสื้อผ้าสีแดงเพลิงซึ่งทอจากขนสัตว์ ผมยาวคลุมไหล่ ยื่นอยู่ต้นใต้เมเปิ้ลสีม่วง บรรยากาศโดยรอบเต็มไปด้วยความรู้สึกเหงา แต่มันช่างกลมกลืนไปกับสภาพแวดล้อม เป็นฉากที่เต็มไปด้วยความเหงา
ชิงสุ่ยสามารถบอกได้ทันทีว่าคนคนนี้คือสือฉิงจวง แต่ความรู้สึกซึมเศร้าและความเหงากำลังซึมซับลงสู่กระดูก ไม่เพียงแต่ความสัมพันธ์ทางกายเท่านั้นที่เจ็บปวด เพียงแค่มองดูคนที่เป็นห่วงเป็นใยกำลังตกอยู่ในสภาวะที่ไม่ควรเป็น มันก็สามารถทำร้ายหัวใจให้บาดเจ็บได้
ราวกับว่าเธอได้ยินเสียงฝีเท้าเข้ามาใกล้ สือฉิงจวงค่อยๆหันกลับมา ใบหน้าที่เยือกเย็นและงดงามยังคงเหมือนเดิม ความงามของเธอนั้นถูกปรุงเสริมเติมแต่งให้งดงามยิ่งขึ้นโดยเสื้อผ้าขนสัตว์สีแดงเพลิงที่มองดูให้ความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความลุ่มหลง
เมื่อเห็นชิงสุ่ย เธอก็รู้สึกแปลกใจทันที "ชิงสุ่ย?"
"อืม ดูเหมือนเจ้าจะเรียกชื่อได้ถูกต้อง เจ้าสบายดีหรือไม่?"ชิงสุ่ยข่มขื่น
"ข้าไม่เป็นไร ว่าแต่ทำไมเจ้าถึงมาอยู่ที่นี่ได้? หรือเจ้าต้องการมาหาข้า?"ท่าทางการแสดงของสือฉิงจวงตะกุกตะกักเล็กน้อยหลังจากที่ได้เห็นชิงสุ่ย มันทำให้ชิงสุ่ยรู้สึกดีขึ้นหลังจากที่ได้เห็นว่าเธอนั้นยังคงจำเขาได้
"ถูกต้อง ข้าเพิ่งไปพบปู่ของเจ้า และเขาก็ยินยอมให้ข้าก็มาที่นี่เพื่อหาเจ้าอีกด้วย!"
"อ่า"สือฉิงจวง ตกใจเล็กน้อย
"ฉิงจวง ข้าคิดถึงเจ้าเหลือเกิน!!"ชิงสุ่ยกล่าวเบาๆ
"อ้า เจ้าจะพูดเช่นนั้นไม่ได้"สือฉิงจวงจ้องมองด้วยความตื่นตระหนกขณะที่เธอพูด
ชิงสุ่ยเห็นความรู้สึกคนอื่นภายใต้ความตื่นตะหนก มีหลายอย่างที่ทับซ้อนภายใต้แววตาของสือฉิงจวง มันอาจเป็นไปได้ว่าเธออยู่ในสถานะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกหรือกำลังเผชิญอยู่กับความยากลำบาก
"วันนี้ข้ามาที่นี่เพื่อขอเจ้าแต่งงาน!!!!!"