ตอนที่ 22 : ข้อพิสูจน์ของการสัมผัส
ในโรงอาหารของโรงเรียนที่แสนจะว่างเปล่า มิเลียพบกับลิลิม พี่สาวของเธอ นี่เป็นครั้งแรกๆที่พวกเธอทั้งสองได้พูดคุยกัน ในโรงอาหารที่กำลังดำเนินการไปด้วยกันกับอาหารกลางวัน ในขณะที่พวกเขาเตรียมชาของพวกเขา นั่นคือช่วงเวลาที่เขาได้คุยกัน
ลิลิมต้องแวะไปหาเจ้าหญิง เธอจึงเลือกที่จะหยุดการสนทนาอันรื่นรมย์ของเธอเอาไว้ แต่มิเลียก็ได้ถามเกี่ยวกับรูเดิล
“ลิลิม จะเกิดอะไรขึ้นกับรูเดิลหรอ?”
“… สิทธิ์ที่เขาควรจะได้ประสบความสำเร็จ จะถูกตัดออกไป นอกจากสถานศึกษา และพระราชวัง…มีความบาดหมางที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาและบ้านอาร์ช ดังนั้นจึงยังไม่มีการตัดสินใจใดๆ”
ลิลิมลืมตาบางๆ เพื่อยืนยันใบหน้าน้องสาวคนเล็กของเธอ
“พระราชวังล้วนมีความทุกข์ในการตัดสินใจ เด็กที่มีปัญหาหรือเด็กที่มีเกียรติ…พระราชวังมีความคาดหวังอย่างสูงในตัวของรูเดิล เขาว่ารูเดิลเป็นเด็กผู้ชายที่มีความน่าสนใจ”
ในขณะที่พวกเขาพูดคุยกันถึงเรื่องราวต่างๆ ลิลมเริ่มคิดถึงความผิดปกติของแคทีย่าในคดีนี้ แคทีย่าเกลียดรูเดิล!นั่นมันเป็นความผิดปกติ จากเอกสารรายงาน พวกเขาทั้งหมดนั้นคิดว่าความเห็นส่วนตัวไม่สามารถใช้ในการตัดสินใจได้ ดังนั้น ลิลิมจึงสลับกับเธอ และเข้ามามีบทบาทในการส่งสารครั้งนี้
ในฐานะที่เป็นดรากูนที่มีตัวเองเกี่ยวข้อง เธอต้องดูแลเกี่ยวกับการดำเนินการนี้ต่อไปให้ดี…นี่เป็นเรื่องยากของลิลิม
และเป็นเช่นนั้น ดรากูนและอัศวินชั้นสูงทุกคนเริ่มต้นเข้าสู่การสืบสวนของพวกเขา
ooo
จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น อัลเลตได้กลายเป็นฮีโร่ของสถาบันการศึกษา ผลตอบรับรอบด้านเป็นแรงจูงใจให้ผู้คนอื่นๆ โดยมีผลผูกโดยตรงกับความนิยมของอัลเลต แคทีย่าใช้เขาและครัซ ที่จะตรึงอาชญากรรมบนเส้นทางของรูเดิล หากแต่เขาไม่รู้ทุกสิ่ง อัลเลตกำลังมีความสุขกับสถานการณ์ของเขาในตอนนี้
“ฉันรักนาย รุ่นพี่อัลเลต!”
“ได้โปรดออกไปกับฉัน!”
“ฉันชอบนาย!..นายเป็นผู้ชายที่สุดยอด”
สถานการณ์ที่อัลเลตได้รับ แตกต่างไปกับสถานการณ์ที่เขาเผชิญ เขาอยู่กับมันอย่างมีความสุขภายใต้รุ่นพี่คนอื่นๆ เกรดของอัลเลตค่อนข้างลดลงในปีที่ผ่านมา รวมถึงความนิยมของเขาด้วย
“นี่แหละ! …สิ่งที่ฉันรอคอย!”
การดูบันทึกในห้องพักของเขา เขาค่อยๆเริ่มอ่านผ่านสมุดของเขา รายชื่อจำนวนมากกำลังถูกขีดฆ่า แต่ถึงอย่างไรเขาก็มองผ่านสิ่งที่เกิดขึ้นมา
“หลังจากนี้ ฉันเป็นผู้ชนะในการแข่งขันรอบสุดท้ายของหลักสูตรขั้นพื้นฐานและฉันได้พบกับเจ้าหญิงเป็นคนแรก! แม้ว่าการพัฒนามีการเปลี่ยนแปลงมากในขั้นตอนนี้ เจ้าหญิงไอลีนจะยังอยู่…เอาล่ะ! ฉันรู้สึกมีแรงจูงใจขึ้นมาก ดังนั้นฉันจะเริ่มทำงานอย่างหนักในวันพรุ่งนี้”
เจ้าหญิงไอลีน ชื่อของเขาที่อาจจะไม่คุ้นหูมากนัก เขาคือพี่สาวของเจ้าหญิงฟีน่า ภายในการตั้งค่าต่างๆอาณาจักร Courtois แม้จะเป็นอาณาจักรที่มีขนาดใหญ่ แต่ก็ไม่มีทายาทชายในการสืบสกุล และขุนนางชายจะเป็นสิ่งที่มีค่าสูงสำหรับเจ้าหญิง ถ้าเขาได้แต่งงานกับหนึ่งในเจ้าหญิง แล้วมันจะเหมือนกับครัซที่ได้กล่าวว่า เขาจะได้ใกล้ชิดกับพระมหากษัตริย์
ภายในโลกแห่งนี้ เจ้าหญิงไอลีนถือเป็นตำแหน่งที่สำคัญที่เรียกว่า ‘นางเอกหลัก’ เธองามกว่าน้องสาวของเธอ สีบลอนด์ของผมที่เงางาม และดวงตาที่เป็นประกายสีฟ้า เป็นผู้หญิงที่รักสันติภาพ ชนิดที่ว่ามีให้กับทุกคน กล่าวได้ว่าไม่มีมนุษย์หรือเอลฟ์คนใดที่สามารถขโมยรอยยิ้มของเธอไปเสียได้ ขณะที่เธอกำลังลุ่มหลงสภาพแวดล้อตอดลชีวิตของการเป็นเจ้าหญิงของเธอ เธอเป็นการตำรงตำแหน่งเจ้าหญิงที่ไม่สนใจการเป็นไปของโลก
อัลเลตก็ไม่สามารถขโมยมันได้ และเขายังไม่ทันได้สังเกตเห็น นางเอกกับความสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ ความเมตตาของไอลีนถูกจำกัดให้มนุษย์ เธอรักความสงบมาก และเธอถูกยกให้เป็นผู้หญิงที่มีความคิดและจินตนาการ และมันเป็นความจริงที่เธอแตกต่างจากน้องสาวของเธอ เธอเป็นผู้หญิงที่มีหลากหลายอารมณ์หากแต่เธอไม่ได้มีด้านที่ซ่อนอยู่เพื่อตัวเธอเอง
“รอฉันก่อนนะ ฮาเร็มของฉัน! นี่เป็นจุดเริ่มต้นยุคและดินแดนของฉัน! ฉันแทบจะไม่สามารถรอการแข่งขันที่จะมาถึงในรอบต่อไปไหวเสียแล้ว”
อัลเลตเงยหน้าขึ้นไปเพื่อนึกถึงเจ้าหญิง เขาเป็นมนุษย์และเขาไม่ได้มีความคิดอะไรเป็นพิเศษ ดังนั้นเขาไม่สามารถเข้าใจความคิดของเจ้าหญิงได้
ooo
ภายใต้การสืบสวนอย่างส่วนตัวของเธอ โซฟีน่ามาที่โรงพยาบาลของสถาบันภายใต้ชื่อบุตรชายคนโตของสามขุนนางที่ได้รับการยอมรับ ห้องพักที่สวยงามโดยเฉพาะอย่างยิ่งภายในห้องพักแห่งนั้น ราวกับว่ามันเป็นโรงพยาบาลของพวกเขาเอง ก่อนที่จะมาที่นี่เธอได้สำรวจความคิดเห็นจากการเรียนและบุคคลที่อยู่รอบๆของชายที่ชื่อว่ารูเดิล
กับตัวเธอ ความเห็นของเธอรูเดิลเป็นคนที่แย่ที่สุด! เขาได้รับการดำเนินการทางวินัยหลังจากเขาจีบผู้หญิงทุกคนในหลักสูตรขั้นพื้นฐาน! เขาได้ไปหารุ่นพี่ของเขา(ท้าทายเรื่องการดวล)! ความประพฤติของเขาแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นบุคคลที่เลวร้ายอย่างไม่มีสิ้นสุด หากแต่คนรอบๆข้างขามักจะสรรเสริญในตัวเขาและไม่เคยพูดจาไม่ดี
มีเพียงจุดเดียวที่โซฟีน่ายังคงสนใจ มันเป็นความจริงที่ว่าข่าวลือเรื่องไม่ดียังเอ่อท่วมท้นความดี
“ไม่มีข้อสงสัยว่าเขาจะเป็นคนไม่ดี ผลการแข่งขันทำให้เกรดของเขาดูน่าสงสัย และมากกว่าสิ่งอื่นใด กว่าสิ่งที่คนมีเป้าหมายเป็นอัศวินจะเป็น มะ..ไม่เคย!...มีอะไรกับผู้หญิง! ไม่เคย!!!”
ใบหน้าของโซฟีน่าแดงฝาด ในขณะที่เธอก้าวเข้าห้องพักของสามขุนนาง สิ่งที่เธอเห็นอยู่เบื้องหน้ามัน…
“และฉันกำลังกล่าวว่า ทำไมเช่นทฤษฏีระดับสูงที่มีการประยุกต์ใช้ ไม่มีการสัมผัส!? ฉันแน่ใจว่ามันจะเป็นประโยชน์ด้านนอกของมัน!”
“เฮ้! ถ้านายลดดาบลงเช่นเดียวกับที่นายกำลังคิดว่าจะตัดมันออกดีหรือไม่ มันแปลกนะ เทคนิคเหล่านี้ไม่ได้ใช้การสัมผัสลูบคลำใช่ไหม ? มันจะไม่แปลกหรอกหรอรูเดิล!?”
เธอยืนมองทั้งสามขุนนางที่กำลังอ่านหนังสือ ‘วิธีการเลี้ยงมังกร’ และสิ่งที่รูเดิลกำลังโต้แย้ง
“หนังสือเล่มนี้มีอยู่แค่บางช่วงเวลา และไม่มีวิธีที่ฉันจะสามารถบอกนายได้ว่า ทำไมทฤษฎีเหล่านี้ถึงใช้ไม่ได้ในตอนแรก ฉันก็สงสัยเช่นกัน ว่าทำไมหนังสือเล่มนี้ไม่ได้รับความคิดเห็นที่ดีกว่าหลักสูตรทั่วไป … กำสัมผัสและลูบคลำมังกรมันคือการช่วยเติมให้พวกมันมีความสุข! มันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในโลก!!!”
“นั่นไม่ใช่ปัญหา! เหตุผลที่หนังสือเล่มนี้ยังไม่ได้รับการตรวจสอบ เป็นเพราะชื่อเรื่อง! ใครจะตระหนักถึงความคุ้มค่าของหนังสือเล่มนั้น หลังจากที่ได้อ่านชื่อเรื่อง? ฉันคงหมดความสนใจแม้กระทั่งก่อนที่จะข้ามไปอ่านที่เนื้อหาของมัน!”
ลุกซ์ได้เสนอการคัดค้านทางด้านอารมณ์ และระหว่างที่รูเดิลกำลังคันค้าน เขาก็เห็นโซฟีน่าที่กำลังอยู่ที่นั่น ลุกซ์และยูเนียสมองไปทางอัศวินชั้นสูงที่กำลังเดินเข้ามายังห้องของเขา ลักษณะที่สงสัยเกิดขึ้นบนใบหน้าของพวกเขา หากแต่เขาเป็นอัศวินชั้นสูง และเขาพร้อมที่จะตอบคำถามของเธอ
“สำหรับอัศวินชั้นสูงแล้ว แอบเข้ามาในห้องของเราเงียบๆ…เธอมีธุระอะไร?”
นั่นคือความคิดเห็นของยูเนียส…โซฟีน่าพูด
“ฉันต้องขอโทษด้วยจริงๆ ฉันขอทหารยามข้างนอกเข้ามาหา แต่เมื่อเข้ามาแล้วก็รู้สึกเหมือนว่าพวกนายกำลังวุ่นวายอยู่”
ท่าทางของเธอเป็นไปอย่างสมบูรณ์แบบ ในขณะที่เธอโค้งคำนับและตอบ สมกับเป็นอัศวินชั้นสูงตามความคาดหวังของพวกเขา
“ฉันเพียงต้องการพูดคุยกับรูเดิลเกี่ยวกับเรื่องของเจ้าหญิง ฉันขอเพียงช่วงเวลาของนายสักเล็กน้อยได้หรือไม่?”
โซฟีน่าได้ถามคำถามของเธอ รูเดิลรู้สึกถึงแรงบันดาลใจที่มีอยู่ภายในนิดหน่อย หากเขาสามารถทำให้สองคนนั้นเห็นจุดสุดยอดของ’วิธีการเลี้ยงมังกร’ ได้แล้ว พวกเขาจะเข้าใจถึงคุณค่าของมัน!
“ก่อนอื่น ฉันต้องขอรบกวนเวลาของเธอสักเล็กน้อย และฉันก็ต้องขอความร่วมมือจากเธอด้วย!”
“อะ..อะไรกัน? ได้ หากมันเป็นเรื่องภายในขอบเขตของฉัน แล้วฉันก็ไม่ได้คิดว่า เธอจะเอาไปพูดหลังจากนั้น”
โซฟีน่าให้คำตอบที่คลุมเครือสำหรับคำขอของเขา มันอาจจะต้องเป็นเรื่องที่เธอเสียใจภายหลัง สำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเธอ ระวังรูเดิล ในขณะที่เขาเข้ามาใกล้เธอมากขึ้นเรื่อยๆ เธอเพียงแต่คิดว่าหากเขาทำร้ายเธอ ก็จะเป็นการเพิ่มความผิดให้แก่ตัวของเขาเอง
“ได้โปรดให้ฉันเลี้ยงเธอ”
“เอ๋?”
… ประมาณสิบนาทีต่อมา ครึ่งหนึ่งในน้ำตาและความมั่นคงบนเท้าของเธอ ร่างของอัศวินสูงเป็นสักขีพยานที่หลบหนีออกจากห้องพยาบาล ใบหน้าอันแดงก่ำของเธอและท่าทางเร้าอารมณ์แปลกๆของเธอ โซฟีน่าอัศวินสาวหนีออกจากห้อง แต่ทิ้งขุนนางทั้งสามไว้ด้านหลัง
“เป็นไงล่ะ!? ที่หนึ่งไม่ได้สมบูรณ์แบบ แต่ตอนนี้นายเห็นวิธีการที่น่าตื่นตาตื่นใจ … นายสองคนอยู่ที่ไหนกัน? หะ..ห้ะ? เพียงแค่ฟังฉัน!”
“…”
ในขณะที่ลุกซ์ไม่ได้สนใจเข้าและเลือกที่จะออกจากห้องไป ยูเนียส…
“..ห้องน้ำ”
เขาให้คำพูดหนึ่งก่อนจะออกจากห้องไปและไม่ได้กลับมาสักพัก เรื่องที่รูเดิลพูดกับตัวเอง
“เหตุการณ์นั้นมันยังไม่ดี? แล้วฉันจะต้องทำให้ดีกว่านี้! ฉันจะต้องกลายเป็นมาสเตอร์ก่อนที่ฉันจะได้เจอกับมังกร!”
เขาพูดให้กับการตัดสินใจของเขา
ooo
โซฟีน่าร้องไห้ และเธอได้วิ่งพรวดพราดเข้ามาในห้องของเจ้าหญิง มันเป็นช่วงเวลาที่เธอยู่กับมี่แลโซฟีน่ากำลังเข้ามาขัดจังหวะของหัวใจ ใบหน้าของเจ้าหญิงแดงไปด้วยความโกรธ … นั่นคืออารมณ์ที่เธอกำลังเป็น
“เกิดอะไรขึ้น? เธอไม่ได้ข้อมูลอะไรเพิ่มขึ้นหรอกหรอ?”
( จริงๆไม่ได้อ่านอารมณ์ของเธอ! เธอคิดอย่างไรกับช่วงเวลาของฉันกับเจ้าขนปุยที่มีเพียงน้อยนิด…แม้กระนั้นใบหน้าของเธอกลายเป็นสีแดง เธอกระวนกระวายอย่างแปลก หรือฉันควรที่จะพูดอย่างไรดี ทำไมเธอถึงดูไม่มั่นคงเอาเสียเลย ? )
“ อะ..อืมมม ใช่ รูเดิลเป็นมากกว่าที่หม่อมฉันเคยคิดไว้ หม่อมฉันแน่ใจว่า รายงานถูกเข้าใจผิด … หม่อมฉันจะราย
งานเรื่องนี้ไปยังพระราชวัง ดังนั้น หม่อมฉันหวังว่าเขาจะให้อภัย..”
( ฉะ..ฉันจะไม่ยกโทษให้นาย!...รูเดิล!)
เห็นโซฟีน่าวิ่งออกจากห้องของฟีน่า มั่นใจได้ว่าแผนของเธอประสบความสำเร็จ ลบเลือนความล้มเหลวของเธอเริ่มเข้ามาเตรียมการขั้นสุดท้ายของเธอ เธอหันไปยังโต๊ะทำงานของเธอและเริ่มเขียนจดหมายขึ้น
“มีอะไรเกิดขึ้นหรอเจ้าหญิง ทำไมเธอถึงเขียนจดหมาย?”
ในการกระทำของฟีน่า มี่ได้ออกจากการเป็นสาวน้อยขนปุยของเจ้าหญิง เหมือนแสงสว่างให้ก้าวเดินข้ามชั้นขึ้นไป ฟีน่าคิดว่าเธอจะต้องตายจากความน่ารักของมี่เป็นแน่
“มันไม่มีอะไรหรอกมี่ มันอาจจะไม่จำเป็น เพียงแต่ฉันไม่อยากที่จะประมาทในที่สุด…”
ฟีน่าลูบหัวของมี่ในขณะที่เธอกำลังพูด ดูเหมือนว่าเธอจะสนุกกับมัน แต่!!!
( หึหึ … คอยดูเถอะลูกแมวน้อยของฉัน เมื่อฉันได้เรียนรู้เทคนิคการจากเขา ฉันจะทำให้เธอรู้สึกพอใจอย่างถึงที่สุด!!! )
ความตึงเครียดของเธออยู่ในระดับที่เป็นอันตราย. . .