AST บทที่ 140 - ความสง่างาม ความบริสุทธิ์ และผลผลึกสวรรค์วชิระ
ฝากติดตามเพจด้วยนะครับ แฟนเพจ แจ้งเตือนก่อนใคร กดเลย
https://www.facebook.com/AncientStrengtheningTechnique
บทที่ 140 - ความสง่างาม ความบริสุทธิ์ และผลผลึกสวรรค์วชิระ
ชิงสุ่ยไม่มีแม้แต่จะหันหลังกลับไปมอง เขาเดินออกจากบริเวณทางนั้นอย่างสมบูรณ์ ทิ้งให้หัวใจของเสี่ยวเป่าตกสู่ห้วงน้ำแข็ง ซึ่งคราวนี้หัวใจของเธอนั้นแหลกสลายมากกว่าครั้งก่อนๆ
และแล้วเขากลับสู่ตระกูลชิงในเวลาไม่เกินเที่ยง หมิงเยวี่ยเก้อโหลวกำลังเล่นกับเจ้าหญิงตัวน้อย ในเมื่อเธอเห็นชิงสุ่ยกลับมาแล้ว ใบหน้าของเธอก็ย้อมกลายเป็นสีแดง ทำให้ยิ่งดูยิ่งน่าหลงใหล
"ท่านพ่อ สูง!!! สูง!!!"เจ้าหญิงตัวน้อยเอื้อมมือเล็กๆทั้งสองข้างออกไปและเรียกชิงสุ่ยอย่างมีความสุข
ชิงสุ่ยอุ้มเธอขึ้นมาและยกเธอลอยขึ้นไปบนอากาศ เสียงอันไพเราะของเด็กเป็นเหมือนเสียงของเทพธิดาที่สร้างความสุข มันทำให้ชิงสุ่ยลืมทุกสิ่งทุกอย่างไป คล้ายกับตัวเขานั้นได้ตกลงไปในทะเลแห่งความสุขที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มอันบริสุทธิ์
"หมิงเยวีย มานี่สิ ข้ามีบางสิ่งบางอย่างจะมอบให้กับเจ้ามันอยู่ในห้อง"ในตอนนี้มีเพียงหยานหยิงและหมิงเยวียเก้อโหลวเท่านั้นที่อยู่ในร้านโอโซนตระกูลชิง
"อืม!!!"
ทุกครั้งที่หมิงเยวี่ยเก้อโหลวและชิงสุ่ยได้เข้ามาสัมผัสกัน เธอมักจะหาวิธีหลีกเลี่ยงความตื่นตะหนก ความอายที่เกิดขึ้นจากความมีเสน่ห์ของเธอ ยิ่งดึงดูดชิงสุ่ยให้รู้สึกกระวนกระวายใจ
เขาจับมือเด็กหญิงตัวน้อยด้วยมือข้างหนึ่ง และชิงสุ่ยก็จับมือที่นุ่มและอ่อนโยนของหมิงเยวี่ยเก้อโหลวอีกครั้งหนึ่ง เพียงแค่พวกเขาสบตากันมันยิ่งทำให้เธอรู้สึกอายมากขึ้น
เมื่อเข้าไปในห้องของชิงสุ่ย เขามองเห็นกองผ้าห่มที่พับไว้อย่างเรียบร้อยโดย หมิงเยวี่ยเก้อโหลว มันยิ่งทำให้เขานึกย้อนไปถึงภาพที่พวกเขาสานสัมพันธ์กันเมื่อคืน และทำให้สายตาของเขาก้มมองดูยอดภูเขาคู่ที่มีเสน่ห์ของหมิงเยวี่ยเก้อโหลวโดยไม่รู้ตัว
"ชิงสุ่ย หยุดมองได้แล้ว!!!"หมิงเยวี่ยเก้อโหลวพูดอย่างเขินอาย
"สิ่งนี้จะสามารถรักษาความอ่อนเยาว์ให้เจ้าได้ถึง 10 ปี ทั้งสองสิ่งนี้เป็นสิ่งที่ดีมากๆ รับสิ่งนี้ไปซะคิดว่ามันเป็นของขวัญจากสามีของเจ้า!"ชิงสุ่ยหยิบผลอสรพิษวงแหวนทองคำออกมา 1 ผลและหยิบผลเสริมปราการออกมาอีก 2 ผล พร้อมทั้งยิ้มให้
ผลเสริมปราการไม่เพียงแต่จะเพิ่มพลังปราณ แต่มันยังเสริมสร้างกล้ามเนื้อและกระดูกรวมถึงอวัยวะภายในให้ทำงานได้ดียิ่งขึ้น นอกจากนี้มันยังเพิ่มความยืดหยุ่นและความแข็งแรงให้แก่ร่างกายอีกด้วย
"ท่านพ่อ กิน กิน กิน!!!"เด็กหญิงตัวน้อยเอื้อมมือเล็กๆของเธอออกมาเพื่อคว้ามัน!!!
ชิงสุ่ยเด็กเตรียมผลไม้สีแดงไว้ให้สำหรับเธอมานานแล้ว แต่มันยังไม่ถึงเวลาที่เขาจะให้สิ่งนั้น ในตอนนี้หมิงเยวี่ยเก้อโหลวมองไปทางชิงสุ่ยด้วยสายตาที่อบอุ่น และเธอไม่ได้คัดค้านชิงสุ่ยที่เรียกตัวเองว่าสามีของเธอ จากนั้นเธอค่อยๆกินผลไม้ที่เขาให้
เธอเป็นผู้หญิงที่อ่อนแอ หลังจากกินผลไม้เสริมปราการ หมิงเยวี่ยเก้อโหลว คุณรับรู้ได้ถึงผลอันน่าพิศวงอย่างรวดเร็ว โดยปกติเธอจะรู้สึกเหนื่อยถ้าหากเธออุ้มอวี้ช่างน้อยเป็นเวลานาน แต่ในตอนนี้ ฉันรู้สึกราวกับว่าเธอนั้นมีพลังอันไร้ขอบเขต มันเป็นความรู้สึกยอดเยี่ยมที่สุด
"ขอบคุณมาก ชิงสุ่ย"ใบหน้าอันสง่างามเพื่อให้เห็นรอยยิ้มบริสุทธิ์ที่แสนอบอุ่น
"ถ้าเจ้ายังจะสุภาพกับข้า ระวังเดี๋ยวข้าจะจับเจ้ามาตีก้นซะเลย"ชิงสุ่ยยิ้มพร้อมกับสายตาที่ดูซุกซน สายตานี้ทำให้หมิงเยวี่ยเก้อโหลวนึกภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเมื่อคืน
"ตีก้น!!!!!"อวี้ช่างน้อยยิ้มแล้วพูดล้อเลียนออกมา
"หมิงเยวีย เจ้าอยากเรียนรู้เคล็ดวิชาต่อสู้บ้างหรือเปล่า?"ชิงสุ่ยคิดบางสิ่งบางอย่าง เขาจะต้องจะใช้ยาเม็ดทองคำที่สามารถทำให้คนคนนึงสามารถก้าวข้ามระดับโฮ่วเทียนได้ในทันที ชิงสุ่ยหวังว่าเธอจะสามารถอยู่เคียงข้างเขาได้ไปอีกนาน อย่างน้อยก็สามารถยืดอายุเวลาได้อีก 500 ปี ตามอายุขัยที่เพิ่มขึ้นของผู้ฝึกตนเทวะเซียนเทียน
"ข้ายังสามารถฝึกได้อีกหรือ?"หมิงเยวี่ยเก้อโหลวถามด้วยความตกตะลึง
"แน่นอน เจ้าสามารถฝึกได้ และข้าจะช่วยเจ้าให้บรรลุระดับเทวะเซียนเทียน แล้วเมื่อถึงเวลานั้นเจ้าก็จะมีอายุขัยเพิ่มขึ้นอีก 500 ปี และเราจะอยู่คู่กันและสามารถพาเจ้าหญิงตัวน้อยของเราผจญภัยโลกกว้างได้อย่างมีความสุข"ชิงสุ่ยยิ้มขณะที่เขาอุ้มเจ้าหญิงตัวน้อยที่เผลอหลับไป
"เซียนเทียน มันเคยเป็นความปรารถนาที่ข้าใฝ่ฝัน หมิงเยวี่ยต้องขอบคุณเจ้ามากที่เจ้าพยายามทำความปรารถนาของข้าเป็นจริง "
"ฮ่าๆ ตอนนี้เจ้าเป็นของข้า แล้วเจ้ายังต้องขอบคุณอีกเหรอ? ตราบใดที่สามีมันต้องยืนอยู่ตรงนี้ เจ้าก็ยังมีหวังที่จะสามารถบรรลุระดับเทวะเซียนเทียนได้"ชิงสุ่ยยิ้มขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้า กลิ่นน้ำหอมจากตัวของหมิงเยวียเหก้อโหลวลอยขึ้นมาปะทะจมูกของเขา
" อ้าาาาาาา!!!"เมื่อมองใบหน้าของชิงสุ่ย ใบหน้าของเธอก็แปรเปลี่ยนเป็นสีแดง
"หมิงเยวี่ย!"
"อืมมม!"
"ข้าอยากจะจุมพิตเจ้า!"
ขณะที่เขาอุ้มเจ้าหญิงตัวน้อยไว้ในอ้อมแขน ชิงสุ่ยทุกลมศีรษะลงและประทับริมฝีปากของเขาลงบนริมฝีปากของหมิงเยวี่ยเก้อโหลวและบรรจงจูบเบาๆอย่างนิ่มนวล
ปากสัมผัสปาก ให้ความรู้สึกนุ่มนวลและหวานหอม ชิงสุ่ยค่อยๆบรรจงจูบอย่างช้าๆ ปากคลองหมิงเยวี่ยค่อยๆเปิดออก ลิ้นของเธอเริ่มสัมผัสกับลิ้นของชิงสุ่ย
ดวงตาของหมิงเยวี่ยเก้อโหลวเริ่มปิดลงครึ่งหนึ่ง ใบหน้าของเธอนั้นเริ่มแปรเปลี่ยนและแสดงความต้องการออกมามากขึ้น แต่สุดท้ายชิงสุ่ยก็ต้องปล่อยหมิงเยวี่ยเก้อโหลวออกไป
ชิงสุ่ยได้ยินเสียงของคนจากภายนอก และเขาเองก็รู้ว่าแม่ของเขาได้กลับมาแล้ว เขาจึงส่งเจ้าหญิงตัวน้อยคืนให้กับหมิงเยวี่ยเก้อโหลว และกล่าวว่า "ข้าจะลงไปข้างล่าง แล้วหลังจากนั้น เจ้าก็ค่อยอุ้มลูกสาวของเราลงมากินอาหาร"
"อืมมมม เจ้าไปก่อนเลย!!" ใบหน้าที่ดูมีงดงามราวกับคนที่พึ่งผ่านการสายสัมพันธ์ ยิ่งทำให้เธอดูมีเสน่ห์มาก
ชิงสุ่ยเดินเข้าไปในห้องของชิงอี้ และเมื่อเขาพบกับชิงอี้ เขาก็หยิบเอาผลอสรพิษวงแหวนทองคำขึ้นมา 1 ผล และหยิบผลเสริมปราการขึ้นมาอีก 2 ผล "ท่านแม่ ของเหล่านี้เป็นของท่าน"ชิงสุ่ยยิ้มมันเป็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความใสซื่อและบริสุทธิ์
"ผลผลึกวชิระ!!!"ชิงอี้รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเห็นผลเสริมปราการ
ไม่ว่าจะเป็นผลเสริมการ ผลเสริมความว่องไว หรือแม้กระทั่งผลเสริมปราการ พวกมันทั้งหมดต่างใช้เวลานับร้อยปีเพื่อเติบโตและออกผล นอกจากนี้มันยังจะเติบโตได้ในสภาพแวดล้อมที่สร้างขึ้นโดยเฉพาะ มันจึงมีค่าไม่ต่ำกว่าโอสถพันปี
"ผลไม้สีทองนี่คือผลไม้อะไรกัน?" ชิงอี้ถามด้วยความสงสัยเมื่อเธอเห็นผลอสรพิษวงแหวนทองคำ
"นี่คือผลอสรพิษวงแหวนทองคำ ผลไม้ชนิดนี้ จะช่วยท่านแม่รักษาความอ่อนเยาว์ได้อีก 10 ปี!!!"ชิงสุ่ยยิ้มในขณะที่เขาพูด
"แม่นั้นแก่แล้วแล้วมันคงไม่มีประโยชน์ที่จะใช้มัน ลูกเก็บไว้สำหรับภรรยาของลูกในอนาคตเถิด"ชิงอี้ยิ้มให้กับชิงสุ่ย
"ลูกไม่รีบร้อนสำหรับสิ่งเหล่านั้นเลย"
"ชิงสุ่ย แม่มีบางอย่างที่จะต้องคุยกับลูก"ชิงอี้พูดอย่างลังเลใจ
"ท่านแม่พูดมาเถิด ลูกพร้อมจะรับฟังในทุกอย่างที่ท่านพูด"
"แม่จะไม่บังคับลูก และแม่จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการตัดสินใจของลูก แม่แค่อยากถามลูกว่า ลูกจะวางแผนจะทำอย่างไรกับหมิงเยวี่ย?"ชิงอี้ค่อยๆถามอย่างนุ่มนวล
"สำหรับเรื่องนี้ ให้แม่ปฏิบัติกับเธอเช่นเดียวกับลูกสะใภ้ ท่านแม่คิดว่าอย่างไร?"ชิงสุ่ยยิ้มพร้อมทั้งเกาศีรษะ
"แน่นอน ทำไมจะไม่ได้? หมิงเยวียเองก็มีชีวิตที่ยากลำบาก อีกทั้งยังถูกทอดทิ้งโดยสามีของเธอ ตั้งแต่ที่ลูกชอบเธอ ลูกจะต้องปฏิบัติต่อเธออย่างดี แม้ว่าลูกจะมีหญิงอื่นในอนาคต ลูกก็ห้ามทอดทิ้งเธอเด็ดขาด"ชิงอี้กล่าวอย่างจริงจัง
"ท่านแม่ ลูกจะทำให้ดีที่สุด"ชิงสุ่ยกล่าวอย่างความสุข เขาไม่ได้คาดหวังว่ามันจะสามารถผ่านพ้นไปอย่างง่ายดาย และเขาเอาแต่เจอข้อคัดค้านมากมาย แต่ชิงสุ่ยสนใจแต่เพียงคำกล่าวของชิงอี้คนเดียวเท่านั้น ตราบใดที่ิชิงอี้ไม่คัดค้านใดๆ เขาก็จะไม่สนใจคำพูดของคนอื่น
"ท่านแม่ ลูกมีบางสิ่งบางอย่างที่จะต้องพูดกับท่าน"
"โอ้ ดูเหมือนลูกมีบางสิ่งบางอย่างที่อยากจะคุยกับแม่"ชิงอี้ยิ้มและพูดในทำนองเชิงล้อเล่น
"คือ……...เรื่องข่าวลือเกี่ยวกับสือฉิงจวงและตัวลูกเป็นความจริง ก่อนที่มันจะเกิดเหตุใดๆเกิดขึ้นอีก เพราะฉะนั้นลูกควรจะแจ้งเรื่องทุกอย่างให้แม่ทราบ อย่างน้อยก็เพื่อให้ท่านแม่ได้เตรียมตัวสำหรับมัน"ชิงสุ่ยกล่าวอย่างเชื่องช้า
ชิงอี้มองชิงสุ่ยด้วยความงุนงง ก่อนที่เธอจะถามด้วยท่าทางที่ประหลาดใจ "แล้งเรื่องของอูซวงล่ะ?"
" เออ เรื่องของอูซวง ก็คงต้องดูต่อไป!!!"ชิงสุ่ยกล่าวอย่างช่วยไม่ได้
"ลูกช่างเจ้าชู้เหลือเกิน หัดเจ้าชู้ตั้งแต่เด็ก แต่ยังไงลูกก็เป็นลูกของแม่ แม่จะเป็นคนสนับสนุนลูกเอง เพียงแต่ลูกได้อยู่ร่วมกับสาวงามทั้งโลก แม่ก็มีความสุขแล้ว"ชิงอี้ยิ้มและลูบศีรษะของชิงสุ่ย
ชิงสุ่ยถึงกับพูดไม่ออก แต่อย่างน้อยแม่ของเขาก็รู้จักลูกชายของเขาดีที่สุด!
"ชิงสุ่ยตราบเท่าที่มันไม่ได้นำความอัปยศอดสู หรือเป็นสิ่งที่ไร้จิตสำนึก และเป็นสิ่งที่ทั้งโลกและสวรรค์ไม่อาจรับได้ แม่จะสนับสนุนลูก แต่ ยิงสาวจากตระกูลสือที่เป็นคู่หมั้นกับตระกูลซือถู หรือว่าลูกคิดที่จะแย่งชิงมา?"
"ไม่จำเป็นที่จะต้องแย่งชิงมา ตระกูลซือถูจะต้องยอมแพ้ และเดี๋ยวลูกจะไปยังตระกูลสือเพื่อยื่นข้อเสนอการแต่งงาน และตระกูลสือจะต้องปฏิเสธคำขอจากตระกูลซือถูด้วยตัวเอง!"ชิงสุ่ยคิดเรื่องเหล่านี้ก่อนที่จะพูดออกมา
"เห้อ แม่คิดว่าตระกูลของพวกเราจะต้องใช้กำลังเพื่อข่มขู่ผู้อื่นซะอีก!!"ชิงอี้ถอนหายใจ
"แปลว่าลูกจะไม่ได้ยื่นข้อเสนอเรื่องการแต่งงานไป แต่ตระกูลสือเองก็ยังคงปฏิเสธงานแต่ง เพราะว่า ลูกรู้ดีว่าสือฉิงจวงนั้นไม่ได้ชอบซือถูปู้ฝานเลยแม้แต่น้อย ยังไงซะเธอก็จะต้องปฏิเสธงานแต่งงานอย่างแน่นอน!"ชิงสุ่ยยิ้มออกมา
"สิ่งที่ลูกเลือก ถ้าคิดว่ามั่นใจแล้ว ก็จงทำมันและทำในสิ่งที่ลูกอยากทำ!"
ชิงอี้ค่อยๆกอดชิงสุ่ยและกล่าวอีกว่า "ลูกชายของแม่เติบโตขึ้น และเริ่มเติบโตจนห่างไกลจากแม่ออกไปเรื่อยๆ!"
หลังจากพูดจบชิงอี้ก็ยังคงยิ้ม
"ท่านแม่ เหตุใดท่านจึงพูดเช่นนั้น? ลูกชายคนนี้ยังคงอยู่กับท่านแม่เสมอ แม้ว่าจะมีคนชั่วร้ายมากเกินกว่าจะต่อกร หรือคนที่ไม่หวังดี หรือแม้ว่าลูกจะมีผู้หญิงมากมาย แต่สำหรับท่านแม่ ท่านแม่ยังคงเป็นหนึ่งเดียวในใจลูก"
คำพูดของชิงสุ่ยเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด ชิงอี้ไม่สามารถกลั้นเสียงหัวเราะได้ เธอมองดูชิงสุ่ยที่แม้ว่าเขานั้นจะบรรลุระดับเทวะเซียนเทียน แต่เขายังคงเป็นเด็กน้อยที่ดีที่สุดและเป็นคนที่เธอภาคภูมิใจมากที่สุด
หลังจากนั้นไม่นาน คนมากมายก็มาถึง ชิงสุ่ยจึงได้หยิบผลเสริมปราการขึ้นมาอีก 4 คน แม่ส่งมาให้กับชิงหยู ชิงฮู ชิงเป่ย และ ชิงสือ
ในช่วงบ่ายชิงสุ่ยวางแผนว่าจะไปส่งปลาดำและเต่าที่โรงเตรียมอวี้เหอ แม้ว่าเขาจะทิ้งวัตถุดิบไว้สำหรับครึ่งเดือนแล้ว แต่ใครจะรู้ว่ามันเพียงพอหรือไม่ และตอนนี้เขาได้กลับมาหนึ่งวันแล้วมันก็ควรถึงเวลาที่จะไปเยี่ยมอวี้เหอ
หลังจากรับประทานอาหารกลางวัน ชิงสุ่ยปฏิเสธทุกคนที่ต้องการตามเขา และมุ่งหน้าไปยังโรงเตียมอวี้เหอเพียงคนเดียว เพียงแค่นึกถึงภาพชิงเป่ยแบะปากด้วยความโกรธ เขายิ่งรู้สึกอยากหัวเราะออกมา
โรงเตี๊ยมอวี้เหอกลายเป็นร้านอาหารที่ใหญ่ที่สุดและมีชื่อเสียงที่สุดในเมืองร้อยไมล์ มันทำให้จำนวนปลาดำที่ต้องใช้เพิ่มขึ้นตามไปด้วย ควบคู่ไปกับซุปสรรพสิ่งบำรุงกำลังที่มีความต้องการเพิ่มมากขึ้น ทั้งหมดทำให้โรงเตี๊ยมอวี้เหอต้องเผชิญกับจำนวนลูกค้าที่มากจนล้น แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้กินอาหารในทันที พวกเขาก็ยังคงรอเพื่อที่จะได้กินแม้วันเวลาจะผ่านไปนับสิบวัน หรือแม้กระทั่งครึ่งเดือนก็ตาม
ซูปสรรพสิ่งบำรุงกำลัง ได้รับความนิยมมากกว่าปลาสีดำ แม้กระทั่งผู้ที่อยู่อาศัยในสถานที่ที่ห่างไกล ยังเดินทางมาที่เมืองร้อยไมล์แห่งนี้เพื่อที่จะได้ชิมซุปสรรพสิ่งบำรุงกำลัง ผู้คนต่างบอกปากต่อปาก 1 คนเพิ่มเป็น 10 คนและ 10 คนกระจายเป็น 100 คน มันยิ่งทำให้อาหารชนิดนี้การเป็นที่โด่งดังและต่างลือกันว่ามันเป็นอาหารของพระเจ้า
"นายหญิงอยู่ชั้นบน โปรดเชิญทางนี้"ชิงสุ่ยยิ้มให้กับหญิงสาวรับใช้แสนสวยที่ออกมาเจอเขาในทุกๆครั้ง เธอยังคงกระพริบตาอย่างน่ารักขนาดที่เธอพูดกับเขา
ชิงสุ่ยยิ้มให้กับเธอแล้วเดินขึ้นบันไดที่คุ้นเคย
เกี่ยวกับอวี้เหอ ชิงสุ่ยรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องซับซ้อนมาก เขาต้องการมีพื้นที่ให้กับเธอ บันไดที่เขาเดินผ่าน สร้างภาพความทรงจำที่เขาเคยใช้ชีวิตร่วมกับเธอปรากฏขึ้น
ธรรมชาติจะเป็นตัวกำหนดเรื่องราว!!
