ตอนนี้ 122 – นักสู้ขั้นเส้นทางสวรรค์

ตอนนี้ 122 – นักสู้ขั้นเส้นทางสวรรค์

 

ดูเหมือนกลิ่นอายอันมหาศาลของอู่กวงจะทำให้ทุกคนตกใจ แม้ว่าจะเป็นเพียงการโอ้อวดและกลิ่นอายสังหารก็เป็นแค่ของปลอม แต่ทุกคนต่างมีความหวาดกลัวอย่างที่อธิบายไม่ได้

ตอนนี้ทุกคนตระหนักได้แล้วว่าเบื้องหน้าพวกเขา เป็นคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวอย่างน่าเหลือเชื่อ

“ดาบ….ดาบวารีสวรรค์!”

“เขาคือดาบวารีสวรรค์อู่กวง!”

“สวรรค์! นักสู้ขั้นเส้นทางสวรรค์!”

……

เหล่าผู้คนที่ต่างหวาดกลัวอย่างอธิบายไม่ได้พลันนึกขึ้นได้ว่าข่งอี้อวี๋ก็ได้กล่าวถึงนามนี้เมื่อครู่นี้ และทำให้นึกถึงเบื้องหลังของฉายานี้

ดาบวารีสวรรค์อู่กวง นักสู้ขั้นเส้นทางสวรรค์

นี่เป็นผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริงคนแรกที่ถังเทียนได้พบเจอ และด้วยความสามารถที่หาญกล้าของเขาเป็นสิ่งที่แม้กระทั่งผู้เชี่ยวชาญขั้นแปดอย่างข่งอี้อวี๋มิกล้าที่จะต่อต้านด้วยได้

แต่...

“อา ใช่แล้ว” ถังเทียนผู้ที่งุนงงก็หันไปถามจิ่งเหาว่า “นักสู้ขั้นเส้นทางสวรรค์คืออันใดกัน? หรือมันหมายถึงนักสู้ผู้ที่สามารถไปยังเส้นทางสวรรค์ได้งั้นหรือ?”

จิ่งเหานิ่งสงบและพยักหน้าอย่างจริงจัง “ถูกต้องแล้ว ดังนั้น นักสู้ขั้นเส้นทางสวรรค์ในความจริงแล้วไม่ได้น่าเลือมใสเลย”

อู่กวงชักดาบขึ้นสนิมจากหลังของเขาออกมาพลางชี้ไปยังจิ่งเหาด้วยดวงตาที่ลุกโชน “เสี่ยวจิงเหา เจ้ามันตัวทรยศที่ทำลายชื่อเสียงอาจารย์อาของเจ้าเอง วันนี้ข้าจะต้องลงโทษเจ้าในฐานะตัวแทนศิษย์พี่”

[คั่นหนังสือ : ขอแก้ไขจากอาจารย์ลุงเป็นอาจารย์อานะครับ เพราะอู่กวงเป็นศิษย์น้องของอาจารย์จิ่งเหา]

“ยกเลิกภารกิจเถอะ” จิ่งเหาโค้งหัวของเขาและกล่าวกับถังเทียน “เขามันไว้ใจไม่ได้”

อู่กวงพลันกลายเป็นเหมือนลูกบอลที่ลมฟีบพลางเข้ามาอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว “เพื่ออันใดกันเล่า พวกเราทั้งหมดต่างเป็นครอบครัวเดียวกัน เรื่องนี้จะทำให้ข้าเจ็บปวดได้ บุรุษถังเจ้าจะรู้ได้ในอนาคต นักสู้ขั้นเส้นทางสวรรค์มีค่าตัวที่สูงอย่างยิ่ง”

“ถ้างั้นอะไรกันแน่ที่ถือว่าเป็นนักสู้ขั้นเส้นทางสวรรค์กัน?” ถังเทียนถามอย่างอยากรู้

อู่กวงสับสนเล็กน้อย “เรื่องนี้...อืม ให้ข้านึกก่อนว่าจะอ้างอิงมันได้อย่างไร เอ่อ...เส้นทางสวรรค์มันมีหลายพื้นที่ ยกตัวอย่างเช่นภูเขากลุ่มดาราอมตะที่นี้คือพื้นที่ปลอดภัย เป็นสถานที่ที่พัฒนาขึ้นมาอย่างดี แต่ภายในเส้นทางสวรรค์เป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆเท่านั้น กลุ่มดาราที่เป็นพื้นที่ปลอดภัยส่วนใหญ่มีประวัติอยู่ในอดีต แต่ละกลุ่มดารามีประตูดาราอยู่มากมาย ประตูดาราบางแห่งก็นำไปยังพื้นที่ที่ไม่รู้จัก”

มันยากนักที่จะได้ยินข้อมูลที่มาจากผู้มีประสบการณ์โดยตรง ดังนั้นถังเทียนจึงตั้งใจฟัง สำหรับประสบการณ์อันมากมายของอู่กวงที่สร้างชื่อภายในเส้นทางสวรรค์

“หลายคนคิดว่าเหล่าพื้นที่ที่ไม่รู้จักมันคือมิติที่ว่างเปล่า แต่เหล่าความคิดนี้ต่างผิดอย่างสิ้นเชิง มันมีประวัติที่ยาวนานของผู้ที่สร้างชื่อภายในเส้นทางสวรรค์ ตามประวัติศาสตร์มันมีเหล่าผู้เชี่ยวชาญมากมายที่บุกเบิกลึกเข้าไปภายในเส้นทางสวรรค์ บางคนก็กลับมา แต่บางคนก็อยู่ต่อที่นั้น พวกเขากินอยู่ที่นั้น และหลังจากหมื่นปีต่อมา พวกเขาก็พัฒนาโลกที่เป็นของพวกเขาเอง”

น้ำเสียงของอู่กวงเหมือนเพ่อฝัน

“ภายในเส้นทางสวรรค์ ประตูดารามันคือสิ่งสำคัญยิ่งก่อนที่จะมีเส้นทางมา แต่มีไม่กี่คนที่รู้ว่าประตูดาราไม่ได้ตายตัวก็ดีแล้ว เพียงแค่การเปลี่ยนแปลงวัฐจักรของมันก็ยาวนานยิ่ง สูงสุดก็คงหนึ่งพันปี หลายเส้นทางที่ได้ถูกบุกเบิกแล้วก่อนหน้าก็จะเป็นเส้นทางลัดที่ทำให้มีการเปลี่ยนแปลงภายในประตูดาราและมนุษย์ก็ค่อยๆหลงลืมมันไป พวกเขาราวกับเป็นเกาะเล็กๆที่อยู่ภายในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ มนุษย์อยู่รอดได้ยาก การพัฒนาอารยธรรมที่เป็นของพวกเขา หลายกลุ่มดาราที่มีประวัติศาสตร์ที่ถูกทำลายล้างด้วยเหตุผลบางประการทำให้เส้นทางถูกตัดขาดออก”

“การบุกเบิกเส้นทางสวรรค์ไม่เคยหยุด ทุกคนต่างพยายามที่จะค้นหาการทำลายล้างของกลุ่มดารา ค้นหาสมบัติ หินดารา แก่นจิตวิญญาณ คนแล้วคนเล่า และผู้เชี่ยวชาญขั้นเส้นทางสวรรค์จะเป็นดังหัวกะทิ สำหรับนักสู้ขั้นเส้นทางสวรรค์ มันหมายถึงผู้เชี่ยวชาฐที่มีความสามารถในการเปิดเส้นทางใหม่ของประตูดารา”

น้ำเสียงของอู่กวงดูวางท่าขณะที่เขาชี้ไปยังตัวเองด้วยนิ้วโป้งของเขา

“และข้าก็คือบุรุษผู้เปิดเส้นทางวารี!”

“ฟังดูน่าเหลือเชื่อนัก!” ตาถังเทียนสว่างวาบ “เส้นทางวารี? มันพาไปยังที่ใดกัน?”

“มันคือดาวเคราะห์วารี” อู่กวงคล้ายกำลังหลงใหล “เป็นสถานที่ที่สวยงามยิ่งบนดาวเคราะห์นั้นมีน้ำตกที่สวยงามที่สามารถหาพบได้ถูกที่ คนท้องถิ่นมีอัธยาศัยดีอย่างยิ่งเช่นกัน แต่น่าเสียดายนักมันไม่ใช่กลุ่มดารา และมันมิใช่กำเนิดสมบัติ”

“มันไกลมากหรือไม่?” ถังเทียนแลดูอย่างกับกำลังมีความปรารถนา

“อืม ค่อนข้างไกลอยู่ จำต้องผ่านยี่สิบดาวเคราะห์แปลกประหลาดที่ถูกทิ้งร้างไป โอ้ ดาวเคราะห์ที่ถูกทิ้งร้างคือดาวเคราะห์ที่ไม่มีค่า  มันเป็นปกติมากที่ดาวเคราะห์ดังกล่าวจะเห็นบนเส้นทางสวรรค์ ซึ่งมันมีอยู่มากมาย สิ่งแวดล้อมของดาวเคราะห์ที่ถูกทิ้งร้างมักจะมีความกราดเกรี้ยวรุนแรง ข้าได้ประสบกับความรุนแรงของดาวเคราะห์มาแล้ว สายลมที่ราวกับคมมีด ข้าทำได้เพียงนอนในรอยแยกบนพื้นดิน มันเป็นสถานที่ที่น่ากลัวจนข้าไม่คิดต้องการไปยังครั้งที่สองเลย อย่างไรก็ตามที่อดกลั้นจนได้ถึงห้าเดือนสาเหตุที่ว่าคือวิชาดาบของข้ามันพัฒนาขึ้น”

ประโยคสุดท้ายของอู่กวงเต็มไปด้วยความพอใจ

“ดูเหมือนว่าเจ้า บุรุษหนุ่มที่ทะเยอทะยาน เอ๊ะ เหตุใดกัน? ความปรารถนาที่จะสร้างชื่อภายในเส้นทางสวรรค์งั้น?” อู่กวงมีท่าทางของผู้ที่เคยผ่านมาเช่นเดียวกัน

“ใ่ชแล้ว! ข้าได้สัญญากับเชียนฮุ่ยไว้แล้วเพื่อจะไปยังเส้นทางสวรรค์ด้วยกัน!” ถังเทียนมิได้ปกติเจตนาของเขาและตอบความจริงทุกอย่าง

“ถ้างั้นเจ้าจะต้องระวังอย่างยิ่ง ผู้เชี่ยวชาญและอสูรจิตวิญญาณดาราบนเส้นทางสวรรค์น่ากลัวอย่างยิ่ง ความสามารถเจ้าในตอนนี้ยังอ่อนแอเล็กน้อย” อู่กวงพลางตบปากของเขา

ถังเทียนมิได้โต้แย้ง ด้วยความสามารถของอู่กวง อู่กวงถูกแล้วที่กล่าวว่าเขายังมีความสามารถด้อยอยู่ อย่างไรก็ตาม...

เขากำหมัดแน่นมิได้หลีกเลี่ยง ดวงตาของเขาลุกโชนไปด้วยกำลังใจ เขาเบิกตากว้างและจ้องมองกลับมิได้ที่จะที่หลบตา “เฮอะ! ก็แค่เป็นเพียงนักสู้ขั้นเส้นทางสวรรค์ รอคอยที่จะพ่ายแพ้ต่อบุรุษหนุ่มเทพผู้นี้เถอะ!”

“บุรุษหนุ่มเทพ?” อู่กวงงุนงงในทันทีพลางหัวร่อออกมาเสียงดังมิได้ปิดบังความชื่อชมของเขาเลย “ข้าชอบฉายานั้นจริง! บุรุษหนุ่มจะต้องมีความทะเยอทะยาน! อืม เมื่อนึกย้อนกลับไปแล้วคู่ต่อสู้อันยิ่งใหญ่ของข้าก็คือศิษย์พี่ของข้า ข้าฝึกฝนอย่างหนักทั้งวันทั้งคืน ฮ่าฮ่า ฝึกอย่างหนัก และในที่สุดข้าก็...”

“โดนทุบตีเยี่ยงสุนัข” จิ่งเหาขัดขึ้นอย่างกะทันหัน

อู่กวงหยุดลงแทบจะสำลักบางอย่าง ใบหน้าของเขาเปลี่ยนสีเป็นแดง ไม่นานต่อมาเขาก็ฟื้นคืนความสงบของเขาและตวาดอย่างเกรี้ยวกราด “ข้าจะต้องสั่งสอนเจ้าแล้วในวันนี้ ในฐานะตัวแทนศิษย์พี่”

“เป็นเพราะเหตุที่ท่านโดนอาจารย์ข้าทุบตีเยี่ยงสุนัขน่ะหรือ?” น้ำเสียงของจิ่งเหาดูสงบและเหนื่อยหน่าย

“อ๊ากก! ช่างน่าโมโหนัก!” อู่กวงกรีดร้องอย่างเกรี้ยวกราดพลางเข้าสู่ความโกรธ

ถังเทียนจ้องมองอย่างตะลึงไปยังจิ่งเหาและอู่กวง ภาพลักษณ์ของพี่ใหญ่จิ่งเหาแปรเปลี่ยนไปอย่างสมบูรณ์

ข้าจะต้องไม่ไปขัดใจพี่ใหญ่จิ่งเหาเด็ดขาด...

※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※

บรรยากาศของตระกูลซางกวนเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

สถานที่ที่มีชีวิตชีวามากที่สุดของทุกวันคือลานฝึกซ้อม ศิษย์ซางกวนทั้งหมดฝึกฝนอย่างบ้าคลั่งที่นั้นทุกวัน การชิงชัยกับตระกลูอวี๋และชัยชนะตกเป็นของตระกูลซางกวนที่เป็นอันดับหนึ่งของตระกูลชนชั้นสูงภายในภูเขากลุ่มดาราอมตะ

ดาบวารีสวรรค์อู่กวง นักสู้ขั้นเส้นทางสวรรค์ผู้แท้จริง ก่อนที่การเสื่อมสภาพของมุงกุฎกลุ่มดาราอมตะ ภูเขากลุ่มดาราอมตะเคยมีนักสู้ขั้นเส้นทางสวรรค์อยู่บางส่วน แต่ในตอนนี้มันไม่มีอีกแล้ว

ถังเทียนและอู่กวงมีช่วงเวลาที่ดีในการพูดคุยกัน ดูเหมือนว่าจะสนิทสนมกันดี และเรื่องนี้เป็นข้อพิสูจน์ทั้งหมด ควบคู่กับพฤติกรรมที่ชอบพูดติดอ่างของอู่กวง ทำให้ทุกคนรู้สึกตกใจยิ่ง

และชายชราผู้ผอมแห้งที่เป็นจิตวิญญาณขุนพลของถังเทียน วิชากรงเล็บอันน่าอัศจรรย์ที่ไม่เหมือนใคร

แท้จริงแล้วถังเทียนมีความเป็นมาเช่นไรกัน?

แหล่งข้อมูลกล่าวว่าถังเทียนมาจากสมาคมนักสู้แห่งแสงแต่มันมิมีข้อมูลเพิ่มเติมอีก มิว่าจะมองยังไงถังเทียนก็มิน่าจะใช่นักสู้ธรรมดาจากสมาคมนักสู้แห่งแสงเลย

แต่ละตระกูลพลันเข้าใจในความจริงทันทีที่ว่าตระกูลซางกวนในตอนนี้มิใช่ผู้ที่พวกเขาจะยั่วยุได้ ดังนั้นในวันที่สอง ผู้นำแต่ละคนต่างมาเยี่ยมเยือนและกล่าวขอขมาสำหรับปัญหาที่พวกรุ่นลูกได้กระทำเมื่อคืนวาน

ทันใดนั้นคฤหาสน์ตระกูลซางกวนก็คึกคักและเต็มไปด้วยผู้คนที่พลุ่งพล่านเข้ามา

ถังเทียนมิได้สนใจและฝึกอย่างหนักทุกวันปราศจากช่วงเวลาที่จะพักผ่อน ตัวเขาที่เป็นแบบอย่าง เหล่าศิษย์คนอื่นก็จะไม่เกียจคร้าน สำหรับถังเทียนในตอนนี้ได้สร้างอำนาจให้กับตระกูลซางกวน

อู่กวงมิได้เถลไถลไปไหนเป็นเวลานานก่อนที่จะออกจากภูเขากลุ่มดาราอมตะและเริ่มที่จะโจมตีเผ่าเมิง จิ่งเหาก็จำเป็นต้องจากไปหาอาจารย์เขาเช่นกัน เนื่องจากเรื่องที่ว่าพวกเขามีความคืบหน้าอย่างมากเกี่ยวกับอุปรกณ์ฝึกจิตวิญญาณที่ถังเทียนให้มาก่อนหน้านี้ จิ่งเหาที่กำลังกลับไปครานี้เพื่อฝึกจิตวิญญาณนักสู้ของเขา

กลุ่มทั้งสี่ของอาโม่หลี่ก็กลับไปพร้อมกับจิ่งเหาเช่นกัน เพราะโอกาสเช่นนี้มันหายากนัก และจิ่งเหาเชื่อว่าพวกเขาทั้งสี่ยังคงอ่อนแออยู่ ในครานี้การอยู่ภายในนิกายของเขาจะต้องมีความคืบหน้าที่ดีขึ้นอย่างแน่นอน

ทุกคนรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล การต่อสู้นี้ทำให้อาโม่หลี่และที่เหลือตระหนักได้อย่างแท้จริงว่าพวกเขายังคนอ่อนแอเกินไป พวกเขาไม่แม้แต่กระทั่งเป็นคู่มือกับจิตวิญญาณขุนพลของเผ่าเมิงได้เลย การฝึกที่มีระบบรูปแบบเป็นสิ่งที่จำเป็นต่อพวกเขาและจิ่งเหาสัญญากับเขาว่าจะดูแลพวกเขาทั้งหมดที่นิกายเอง

ถังเทียนรู้ว่าพี่ใหญ่จิ่งเหาเป็นคนที่รักษาคำพูด เมื่อเขาได้ให้สัญญาไว้แล้วเขาจะต้องกระทำมันอย่างแน่นอน

เรื่องที่พวกเขาจะต้องแยกจากกันหลังจากเจอกันได้ไม่นานทำให้ทุกคนไม่ค่อยเต็มใจนัก

ถังเทียนได้แบ่งแต้มสะสมของเขาให้พวกเขาทั้งสี่คน

พวกเขาทั้งสี่ยังคงขาดความรู้เกี่ยวกับแต้มสะสมอยู่ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ค่อยได้สนใจเท่าไหร่ แต่จิ่งเหารู้สึกประหลาดใจกับความใจกว้างของถังเทียน

ไม่นานจากนั้นตระกูลซางกวนก็กลับคืนสู่วันเวลาอันสงบ

ถังเทียนฝึกฝนขณะที่เขาอดทนเฝ้ารอเชียนฮุ่ยกลับมา

※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※

ตำหนักสิบแปดรูปปั้นทองสัมฤทธิ์

ถังเทียนหดไหล่ของเขาด้วยความเร็วปานอัสนีบาต วูบ แขนทองแดงอันหนักแน่นควบคู่กับเสียงลมอันน่าตระหนก กรีดผ่านไปอย่างอันตราย มือของถังเทียนแล่นไปยังแขนทองแดงที่กำลังเข้ามาและติดตามพลังจากแขนทองแดง และก็เหวี่ยงตัวเองออกไปด้านข้างอย่างแปลกประหลาด พลางกระแทกไปวกเข้าสู่อ้อมกอดของร่างทองแดง แทบจะในเวลาเดียวกัน อย่างน้อยพลังสามประเภทก็ได้กรีดผ่านร่างของเขา

ถังเทียนลื่นอย่างกับปลาไหล หลังจากที่ปะทะเข้ากับร่างทองแดง เขาก็พลันไถลตัวออกจากเบื้องล่างของร่างทองแดง

ขณะที่เขาหลบออกมาแล้ว เขาก็โคจรปราณแท้จริงไปยังฝ่ามือของร่างทองแดง

ร่างทองแดงพลันสูญเสียสมดุลของมันในทันทีและกระแทกไปยังด้านข้าง

ร่างทองแดงอีกตัวก็พุ่งเข้ามาจากด้านข้างแต่ไม่สามารถตอบโต้ได้ทันเวลาและปะทะเข้าด้วยกัน แต่ก็มีเงาของหมัดคู่หนึ่งบรรลุมาถึงตัวถังเทียนแล้ว

ถังเทียนตวาดด้วยความโกรธและชกออกไปยังหมัดทองแดง!

ตึง!

ร่างทองแดงขนาดใหญ่ชะงักโดยหมัดที่หนักหน่วง

กำลังหมัดของถังเทียนในเวลานี้แสดงให้เห็นถึงร่องรอยของการพัฒนาเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้

แต่ก่อนที่เขาจะเบิกบานใจ วูบ ลำแสงของดาบก็สว่างวาบ ร่างทองแดงผอมบางที่มีดาบทองแดงอันแปลกประหลาดใจมือของมัน

ถังเทียนรีบเร่งถอยร่นพลางถอนตัวกลับ แต่ร่างทองแดงอีกแปดก็ปรากฏขึ้นล้อมตัวเขาไว้ จากทิศทางที่แตกต่างกันพร้อมกันพุ่งตรงมายังเขาทั้งหมด

ถังเทียนจนปัญญาเมื่อเห็นว่าทุกทิศทางต่างถูกปิดกั้นเอาไว้หมด เขาขบฟันงอเขาของเขาและเตรียมตัวที่จะหนีขึ้นไปด้านบน

ทันใดนั้นก็มีเงาร่างปกคลุมเขาจากด้านบน

ถังเทียนเงยหน้าขึ้นและพลันหน้าซีดเผือด

ร่างทองแดงที่มีขนาดใหญ่ที่สุดปรากฏอยู่เหนือตัวเขาอย่างไม่รู้ตัวและพุ่งลงเข้ามา!

“พวกเจ้ามันน่ารังเกียจเหลือเกิน...” เสียงบีบคั้นหัวใจของถังเทียนโหยหวนดังก้องภายในตำหนักรูปปั้นทองแดง

ตึง!

พื้นดินสั่นสะเทือนฝุ่นผงปลิวว่อน

ทุกอย่างเงียบงัน

ร่างทองแดงทั้งสิบแปดยืนขึ้นที่ละตัวและหันจากไป

บนพื้นมีหลุมที่เป็นดั่งรูปคน

***********************************************************

ติ ชม รับข่าวสารได้ที่ แฟนเพจ ได้เลย และกดไลค์เพื่อเป็นกำลังใจด้วยครับ