AST บทที่ 125 - สนามประลองท่ามกลางงานแต่งงาน (2)
ฝากติดตามเพจด้วยนะครับ แฟนเพจ แจ้งเตือนก่อนใคร กดเลย
https://www.facebook.com/AncientStrengtheningTechnique
บทที่ 125 - สนามประลองท่ามกลางงานแต่งงาน (2)
เวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เหลืออีกเพียง 3 วันเท่านั้น งานแต่งงานของชิงจือก็จะมาถึง
เรือนหอตอนนี้ตกแต่งได้อย่างสมบูรณ์แบบ ตระกูลเฟิงเริ่มเข้ามาดำเนินการค้าในเมืองร้อยไมล์ เมื่อผู้คนมากมายได้ยินเรื่องเกี่ยวกับร้านโอสถตระกูลชิงและร้านค้าตระกูลเฟิง พวกเขาจินตนาการถึงความยิ่งใหญ่ แต่เมื่อพวกเขามาถึงก็พบความจริงร้านค้าและร้านโอสถตระกูลชิงนั้นใหญ่กว่าร้านปกติเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
และในวันนั้นชิงหลัว ชิงเจียง และชิงเหอ ก็ได้เดินทางมาถึงเมืองร้อยไมล์ ซึ่งในตอนแรกชิงเหอไม่ได้อยากมาเลยแต่สุดท้ายชิงหลัวก็สามารถพาชิงเหอมาได้ ก่อนถึงวันงานเพียงไม่กี่วัน
"ท่านปู่ ท่านนั่งดูให้สนุกเถอะ ขอเพียงท่านสั่งมาเพียงคำเดียว ข้าจะยินดีทำงานทั้งหมดเอง ถ้าไม่เช่นนั้นท่านก็สามารถมอบงานให้กับท่านลุงคนอื่นได้"ชิงสุ่ยรู้สึกดีใจเมื่อได้เห็นหน้าชิงหลัวปู่ของเขา
ชิงเจียงและชิงเหอเองก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้พบหน้าชิงสุ่ย มันเป็นรอยยิ้มมิตรภาพที่ทำให้ชิงสุ่ยเต็มไปด้วยความสุข เมื่อเห็นรอยยิ้มของครอบครัว มันจึงคุ้มค่าทึ่สุดถึงแม้จะเหนื่อย
"ฮ่าๆๆ ชายชราคนนี้มองคนไม่ผิด เจ้าจะต้องเป็นคนที่มีอนาคตไกลที่สุดในตระกูลชิง ชิงสุ่ย แม้ว่าเจ้าจะเป็นบุตรของลูกสาวของข้า แต่ข้านั้นกับรู้สึกว่าเจ้าไม่ต่างอะไรกับลูกๆของข้าเลย"ชิงหลัวเอื้อมมือของเขาไปรูปศีรษะของชิงสุ่ยอย่างสนิทสนมในขณะที่เขากล่าวออกมา
"ท่านปู่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นข้านั้นก็ยังคงเป็นคนในสายเลือดตระกูลชิง!!!"ชิงสุ่ยยิ้มอย่างบริสุทธิ์และตรงไปตรงมา ทำให้ทุกคนที่มองเห็นรอยยิ้มนี้ต่างรู้สึกสบายใจ
"เมื่อครู่ ข้าได้ลิ้มลองรสชาติของเนื้อปลาดำแล้ว ท่านลุงสามของเจ้านำมันมาให้ข้าลอง หลังจากที่ข้าได้กินมันเข้าไป ปลาและเนื้อสัตว์ที่ข้าเคยกินไปดูเหมือนจะเป็นสิ่งของที่ไร้รสชาติในทันที!!!"รอยยิ้มของชิงหลัวในทุกๆครั้งไม่เคยเปลี่ยนไปเลย
"ฮ่าๆ ตอนนี้ท่านปู่จะได้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านต้องการ แม้กระทั่งเต่าที่มีรสชาติดีกว่าปลาดำ ซึ่งข้านั้นเลี้ยงมันทั้งสองไว้ในบ่อตอนนี้ อีกไม่นาน เราจะจัดงานเลี้ยงเฉลิมฉลองให้ท่านได้เพลิดเพลินกับอาหารที่อร่อย"ชิงสุ่ย และบรรดาพี่น้องต่างพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน และเดินเข้าสู่ห้องพักผ่อนหลังจากที่เดินดูบ่อปลา
"ในห้องพักผ่อน ทุกคนภายในตระกูลชิงต่างรวมตัวกันอยู่ที่นี่ แม้พวกเขาจะมีจำนวนมาก แต่ความสามารถของพวกเขานั้นไม่ดีขึ้นเลย ในหมู่คนในตระกูลชิงยังคงไร้ซึ่งผู้ฝึกตนเทวะเซียนเทียน ซึ่งแน่นอนชิงสุ่ยเป็นข้อยกเว้น
"ในวันงาน ชิงเหอ ชิงสุ่ย และชิงหยู จะไปตระกูลเฟิงเพื่อรับเจ้าสาว ส่วนชิงเจียง ชิงฮู และชิงไฮ จะรออยู่ที่บ้านเพื่อต้อนรับแขกผู้มาเยือน หลังจากที่ทุกคนกลับมา ข้าจะให้ชิงเหอรับผิดชอบสนามประลอง อืม เจ้าก็เช่นกันชิงสุ่ย"ชิงหลัวลูบคิ้วขณะกล่าวคำพูดออกมา
ชิงหลัวยังคงให้คำแนะนำมากมาย ซึ่งรวมไปถึงจารีตประเพณี ที่มีความสำคัญอย่างยิ่ง ซึ่งชิงสุ่ยก็รู้ว่างานแต่งงานครั้งนี้จะยากลำบากเพียงใด
"พวกเจ้าพูดคุยกันไปก่อนแล้วอย่าลืมเตรียมรถม้าสำหรับงานแต่งงานเอาไว้ด้วย เดี๋ยวข้าจะออกไปพบเพื่อนเก่าสักหน่อย"ชิงหลัวพูดเสร็จก็มุ่งหน้าไปทันที ทิ้งให้ทุกคนมองเขาเดินผ่านประตูไป
"ในท้ายที่สุดหลังจากการสนทนา พวกเขาเลือกตัดสินใจใช้รถม้าธรรมดา แต่ประดับประดาไปด้วยเครื่องประดับแสนหรูหรามากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้!!!"
พิธีแต่งงานถูกจัดขึ้นที่ร้านโอสถตระกูลชิง เพราะมันมีที่กว้างมากเพียงพอที่จะวางเวทีประลองให้อยู่ภายในได้ และเวทีประลองนั้นก็อยู่ไม่ไกลจากงานเลี้ยงสังสรรค์
2 วันต่อมา พวกเขาได้จัดเตรียมทุกอย่างไว้อย่างลงตัว เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับคู่แต่งงานใหม่ที่จะมีชีวิตอันสมบูรณ์
ภายในร้านโอสถตระกูลชิง ชิงสุ่ย ชิงจือ ชิงหยาง ชิงชาน และเกือบทุกคนจากรุ่นที่ 3 ตระกูลชิง ถือโอกาสนี้เพื่อดื่มเฉลิมฉลอง เตรียมตัวที่จะรับเรื่องใหญ่ที่จะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้
" พี่ชายจือ ท่านมีความสุขหรือไม่?"ชิงชานยิ้มแล้วถาม
"ข้ามีความสุขมาก และในอนาคต พี่ชายคนนี้ของเจ้าก็มีสมาชิกใหม่ตัวน้อยเพิ่มขึ้นมาบนเตียงอุ่นๆของข้า"ชิงจือหัวเราะเสียงดังออกมา ทำให้คนที่มองดูหัวเราะถึงกับหัวเราะตาม
"โอ้ มันช่างดีเยี่ยมเหลือเกิน ท่านพี่ได้โปรดอวยพรข้าให้ได้รับหญิงงามเช่นเช่นท่านด้วยเถิด ข้าเองก็อยากแต่งงานบ้าง"ชิงชานพูดออกมาอย่างกระทันหัน
ซึ่งคำกล่าวของชิงชาน ยิ่งทำให้เกิดเสียงหัวเราะขึ้นอีกมากมาย
ชิงสุ่ยมองไปทางชิงชาน ขณะที่เขายิ้มและกล่าวมาว่า "จริงๆแล้ว เจ้าคงไม่เคยหาหญิงงามสินะ เจ้าควรรู้ไว้ว่าเจ้ากำลังถูกล้อมด้วยหญิงงามที่มากมายเกินกว่าเจ้าจะสามารถเลือกได้อีก"
" ใครมันจะเป็นเหมือนเจ้ากันล่ะ? ที่ถูกล้อมรอบด้วยหญิงงามมากมาย แถมเจ้าก็สามารถเลือกได้อีก เจ้านั้นถูกอ้อมล้อมด้วยหญิงสาวโฉมงามราวกับนางอัปสร ในขณะที่ข้านั้นช่างมืดมนเหลือเกิน นอกจากนี้เจ้ายังเคยซ่อนหญิงงามไว้ภายในบ้านอีก เจ้าคงไม่รู้ตัวเลยสินะว่าคนทั่วไปนั้น ต่างขนานนามให้แก่เจ้าว่า ชายผู้ไม่รู้จักวิธีเติมเต็มความหิวกระหาย " ชิงชานกล่าวด้วยความโศกเศร้า
"ค้อก ค้อก"ชิงสุ่ยปกป้องตัวเองด้วยกัน ทำเสียงไอออกมา 2 ครั้ง มันทำให้ทุกคนหัวเราะออกมาทันที
"พี่ชายสุ่ย ข้าได้ยินจากชิงชานว่านางอัปสรผู้นั้นเป็นผู้ฝึกตนเทวะเซียนเทียน ท่านได้โปรดบอกความลับพวกเราด้วยเถิด ว่าท่านทำสิ่งใดถึงสามารถครองใจโฉมงามเทวะเซียนเทียนได้? ถ้าข้าสามารถครอบครองโฉมงามเทวะเซียนเทียนได้ คงจะไม่มีสิ่งใดที่ข้าต้องกลัว ชีวิตของข้าก็คงจะเป็นอิสระแล้วทุกอย่างจะง่ายดาย!!!"
คำพูดของชิงหยูทำให้ชิงสุ่ยถึงจะเป็นใบ้ "ชิงหยู ทำไมเจ้าไม่ลองหาหญิงสาวมาอยู่ข้างกายเจ้าซักสามคน ไม่สิ สักหนึ่งหรือสองคนก็ได้?"
"ความสำคัญของสตรีนั่นคือความงาม หาใช่ปริมาณ แต่สำหรับพี่ชายสุ่ย ท่านนั้นกลับมีนางอัปสรจำนวนมากล้อมรอบ!!!!"ทุกคนต่างตกตะลึงแต่คำตอบของชิงหยูที่ทุกคนต่างคิดว่าเขานั้นเป็นชายที่ไร้เดียงสาและสุดท้ายเขาก็พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน
หลังจากที่ดื่มกินกันอย่างสนุกสนานจนกระทั่งสิ้นสุดงานเลี้ยง และเขาก็เดินกลับไปยังห้องเพื่อกลับไปฝึกฝนในดินแดนหยกยุพราชอมตะ
วันถัดมา สมาชิกในตระกูลชิงตั้งตื่นแต่เช้าตรู่ รถม้าตอนนี้พร้อมแล้ว แจ้งเช่นเดียวกับพลุและดอกไม้ไฟ นอกจากนั้นยังมีม้วนกระดาษที่ถูกแขวนอยู่ในทุกๆที่
ชิงเหอนำชิงจือ ชิงสุ่ยและสมาชิกคนอื่นๆ ไปพร้อมกับรถม้าที่ตกแต่งอย่างสวยงามอลังการ ราวกับร่างกายมังกร เดินอย่างช้าๆไปตามทิศทางของร้านค้าตระกูลเฟิง
ระยะทางไม่ไกลนัก และสุดท้ายพวกเขาก็เดินไปถึงในอีกชั่วโมงถัดมา ชิงจือก็เข้าไปพาตัวเจ้าสาวขึ้นสู่รถม้า มันเป็นภาพที่มีชีวิตชีวามาก ซึ่งหลังนั้นพวกเขาก็มุ่งหน้ากลับสู่ร้านโอสถตระกูลชิง โดยเลือกอีกเส้นทางหนึ่งเพื่อให้เดินเป็นวงกลม และพวกเขาจะมาถึงร้านโอสถตระกูลชิง ในเวลาประมาณช่วงสายในตอนเช้า
แขกผู้มีเกียรติหลายคน มาถึงก่อนหน้านั้น ทุกคนต่างแสดงความสุภาพอย่างมาก ซึ่งแต่เดิมก็เป็นตระกูลชิงเองก็เป็นตระกูลที่ยิ่งใหญ่ในระดับหนึ่ง แต่หลังจากผ่านเหตุการณ์ตระกูลกงหยางจากเมืองธาราสวรรค์ สถานะของพวกเขาก็ยิ่งเด่นขึ้น
ชิงหลัวและชิงเจียงเป็นกลุ่มแรกที่ได้เข้าไปพูดคุยกับคนฝั่งตระกูลเฟิง และชิงสุ่ยก็ได้พบกับเฟิงอู๋ซีที่เคยเจอกันในงานประลองครั้งที่แล้วอีกครั้ง เธอเองก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ใบหน้าที่มีเสน่ห์ของเธอไม่สามารถบ่งบอกอายุที่แท้จริงของเธอได้เลย ความงามอันไร้ขอบเขตของเธอ ทำให้สตรีชนชั้นสูงหลายคนในเมืองร้อยไมล์ไม่อาจเปรียบเทียบกับเธอได้
เธอที่ยืนอยู่ตรงนั้น ไม่ได้มีกลิ่นอายใดๆเป็นพิเศษ แต่เธอยืนอย่างสงบ ร่างกายที่สมบูรณ์แบบของเธอปลดปล่อยกลิ่นอายแห่งความเป็นผู้ใหญ่ออกมา เธอเป็นหญิงที่มีรูปลักษณ์ที่งดงามและมีความสง่างามอย่างแท้จริง
เธอเผยรอยยิ้มอันมีเสน่ห์ออกมาเมื่อเห็นชิงสุ่ย มันทำให้หัวใจของเขาหยุดเต้นไปชั่วคราว
ชิงสุ่ยยิ้มให้กับเฟิงอู๋ซีและกล่าวว่า "สวัสดีน้าซี่!!!"
เฟิงอู๋ซี่ ยิ้มเล็กน้อย "ชิงสุ่นเจ้าโตขึ้นอีกแล้ว เจ้าช่างดูมีความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น!!"
ชิงสุ่ยตกตะลึงเล็กน้อย และเขาก็ตอบกลับไปอย่างสุภาพ ขณะที่สายตาของเขาก็จ้องมองไปยังเวทีประลองยุทธ ก็ปรากฏเป็นชิงฮูที่กำลังเดินขึ้นบนเวทีประลอง และเตรียมตัวรับมือกับคู่ต่อสู้คน