ตอนที่ 112 – ฮั่วเหยียนกวง
ตอนที่ 112 – ฮั่วเหยียนกวง
เมื่อฮั่วเหยียนกวงปลดปล่อยกระบวนท่าสังหารของเขา พลังก็แตกต่างกันมาก
หมัดแพรวพราวสีแดงเป็นอสรพิษเพลิงยาวใหญ่หนึ่งจั้ง ทันใดนั้นก็พุ่งออกมาราวกับกระสุน อ้าปากกว้างใหญ่ของมัน ปรารถนาที่จะกลืนกินผู้คน
ทุกคนต่างตกใจ ฮั่วเหยียนปกติจะหยิ่งและทำตามอำเภอใจมิเหมือนกับหมิงจือชุนและอวิ๋นอี่เหยา พวกเขาทั้งสองได้รับความนับถือที่ดีจากทุกคน แต่เมื่อเขาแสดงฝีมือของเขา มันก็ทำให้ผู้คนประหลาดใจ หมัดอสรพิษเพลิงเป็นวิชาลับที่สืบทอดมาจากตระกูลฮั่ว และมันเหมาะสมกับนักสู้ที่มีความสัมพันธ์อัคคีธาตุ ในฐานะวิชาระดับห้าเพื่อจะฝึกฝนวิชากระบวนท่าสังหารแล้วไม่เพียงมันจะต้องมีพรสวรรค์ที่โดดเด่นแต่มันจะฝึกอย่างมากเช่นเดียวกัน
สำหรับทุกคนแล้ว ฮั่วเหยียนกวงเป็นดั่งคุณชายผู้มากรักในเหล่าศิษย์ ผู้ใดจะมีความคิดที่ว่าเขาได้เต็มใจใช้การฝึกหนักอันขมขื่นเพียงนี้
หมัดอสรพิษเพลิง เป็นหมัดที่ราวกับอสรพิษ เกรี้ยวกราดแต่ไม่สูญเสียความว่องไว มันเป็นวิชาการต่อสู้พิเศษระดับห้า
ตระกูลฮั่วค้นคว้าในวิชาหมัดอย่างมาก และทุกรุ่นหลังจากรุ่นที่ถูกส่งต่อมา พวกเขาก็ได้ทิ้งยันต์จิตวิญญาณหมัดอสรพิษเพลิงไว้ และพวกเขาทั้งหมดต่างพิเศษ ฮั่วเหยียนกวงใช้เวลาฝึกหนักอย่างขมขื่นในวิชาหมดนี้ ในบรรดาศิษย์ตระกูลมิมีผู้ใดเท่าเทียม
สายตาของฮั่วเหยียนกวงจริงจังและเคร่งขรึม เขาปกติจะสงบเสงี่ยม และมิเคยเปิดเผยพลังที่แท้จริง แต่แรกเขามิคาดคิดว่าสถานการณ์จะเลวร้ายถึงขนาดนี้ แต่เมื่อสถานการณ์ควบคุมไม่ได้ เขาพลันคิดเช่นนั้นมันเป็นโอกาสที่ดี!
ถ้าข้าสามารถเอาชนะถังเทียนและช่วยเหลือหมิงจือชุนได้ในวันนี้...
มิเพียงหมิงจือชุนจะติดหนี้เขาเป็นการส่วนตัวอย่างใหญ่หลวงแล้ว ศักดิ์ศรีของเขาก็คงจะทะยานขึ้นเหนือหลังคาเช่นเดียวกัน มีเพียงสิ่งที่น่ากังวลอย่างเดียวคือถ้าซางกวนเชียนฮุ่ยกลับมาล้างแค้น แต่...
เมื่อนึกถึงสิ่งถังเทียนได้กระทำมาตลอดทั้งวันนี้ เขากล้าที่จะขัดแย้งกับทุกตระกูลภายในกลุ่มดาราอมตะได้เยี่ยงไร แม้กระทั่งซางกวนเชียนฮุ่ยกลับมา แล้วไงเล่า?
มิว่าซางกวนเชียนฮุ่ยจะทรงพลังเพียงใด นางสามารถที่จะกล้ากลายเป็นศัตรูทั้งกลุ่มดาราอมตะงั้นหรือ?
สายตาฮั่วเหยียนแปรเปลี่ยนเป็นเย็นเยียบ กลิ่นอายสังหารระเบิดขึ้นจากหน้าอกของเขา พลังเปลวเพลิงภายในมือของเขาแปรเปลี่ยนเป็นน่าทึ่งยิ่งขึ้น
ทันใดนั้น เขาก็เหลือบเห็นร่างลำแสงสีน้ำเงินจากหางตาของเขา
ผิดท่าแล้ว!
หางตาของเขากระตุก และเขาก็สะบัดข้อมือของเขาทันที เพียงเห็นอสรพิษเพลิงสีแดงขนาดใหญ่ ตัวอสรพิษก็พุ่งออกไปในอากาศและเปลี่ยนทิศทางพุ่งฉกไปยังร่างสีน้ำเงิน!
การฉกนี้ มันรวดเร็วดั่งอัสนีบาต
แต่มันก็ยังคงช้ากว่าครึ่งก้าวและกระแทกบนอากาศบางเบา
หัวใจของฮั่วเหยียนกวงเต้นแรง ช่างรวดเร็วนัก!
แม้ว่าเขาจะเห็นว่าถังเทียนกล้าหาญเมื่อครู่ ฮั่วเหยียนกวงก็เตรียมตัวสำหรับการต่อสู้อันรุนแรงแล้ว แต่สำหรับการต่อสู้จริงภายในแรงกดดันที่ออกมาเช่นนี้ มันเหนือเกินที่เขาคาดเดาไว้
การตอบสนองของฮั่วเหยียนกวงยังค่อนข้างรวดเร็ว เขาหดข้อศอกของเขา ร่างของเขาก็ถอย อสรพิษเพลิงพันอยู่รอบตัวเขาปกป้องเขาอยู่ใจกลาง
อสรพิษเพลิงยกหัวขึ้นสูงเฝ้ารอโอกาส
เสียงแหลมและชัดเจนดังราวกับดอกไม้ไฟพลันระเบิดขึ้น
หัวใจฮั่วเหยียนกวงบีบแน่น เขามาแล้ว!
ลำแสงภาพขา กระแทกไปยังร่างอสรพิษเพลิงที่เปล่งประกาย
ร่างของอสรพิษเพลิงสั่นสะท้านแต่หลังจากนั้นเขย่าเอาปราณแท้จริงออกไป
ใจของฮั่วเหยียนกวงผ่อนคลายลง พลังของฝ่ายตรงข้ามมิถือว่าแข็งแกร่งนัก สำหรับหมัดอสรพิษเพลิงของเขาแล้วมันไม่ถือเป็นภัย
แต่ในชั่วอึดใจต่อมา สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไป
เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง!
ราวกับดอกไม้ไฟ เสียงแหลมและคมชัดดังขึ้นอย่างเข้มข้นมากจนพวกมันทำให้ผู้คนมิสามารถหายใจได้เลย คลื่นแล้วคลื่นเล่าของปราณแท้จริง ความถี่ที่น่าทึ่ง ดังสะเทือนออกมา
ร่างของถังเทียนลอยอยู่กลางอากาศ ภาพขาของเขารวดเร็วจนมิมีผู้ใดเห็นได้ชัดเจน ทุกขาของเขาเตะออก ปลายเท้าสว่างวาบด้วยรูปกรวยทรงกลด
เพลงเตะคู่สัมพันธ์!
ฮั่วเหยียนกวงรู้ราวกับเขาติดอยู่ในสถานการณ์ที่เต็มไปด้วยอันตราย หูทั้งสองข้างของเขาสามารถได้ยินเสียงกรีดร้องที่ไม่แน่นอนของพายุที่มันไม่หยุดนิ่ง ช่างรวดเร็วนัก! ช่างรวดเร็วจนเขามิมีโอกาสที่จะตอบโต้ทัน และสามารถเพียงตอบโต้ตามสัญชาตญาณเท่านั้น
ฮั่วเหยียนกวงตะลึง แม้ว่าเพลงเตะคู่สัมพันธ์จะเป็นวิชาที่ไม่ค่อยนิยม แต่เขาก็รู้ทุกสิ่งเกี่ยวกับมัน เพลงเตะคู่สัมพันธ์ที่สมบูรณ์สามารถเตะออกได้ถึงสี่ครั้งต่อวินาที!
แต่ถังเทียนได้ใกล้ที่จะทำลายช่องว่างนี้แล้ว และมันใกล้ที่จะเตะออกถึงห้าครั้งต่อวินาที!
ห้าครั้งต่อหนึ่งวินาที!
เช่นเป็นความถี่ที่รวดเร็วนัก!
ในช่วงเวลาสั้นๆเพียงห้าวินาที อสรพิษเพลิงของฮั่วเหยียนกวงก็ต้านรับถึงยี่สิบห้าครั้ง
กำลังของแรงเตะทุกครั้งอาจจะไม่รุนแรง แต่รับมันทั้งหมดตั้งยี่สิบห้าครั้ง สีหน้าของเขาก็พลันเปลี่ยนไป ยี่สิบห้าเท้าของปราณแท้จริง ในช่วงเวลาห้าวินาที พลุ่งพล่านอย่างรุนแรง แม้กระทั่งฮั่วเหยียนกวงก็รู้สึกว่าหน้าอกของเขาอึดอัด
อสรพิษเพลิงราวกับตะแกรงที่ถูกสั่นอย่างต่อเนื่อง
ฮั่วเหยียนกวงเป็นบุคคลที่ไม่ยอมแพ้ เขาจะแพ้ได้เยี่ยงไร? เขาต่อต้านอาการอึดอัดบนหน้าอกของเขา พลางแค่นเสียง เขาก็พลิกข้อศอกขวาของเขาและทันใดนั้นก็กระแทกในแนวราบ
ลำแสงเปลวเพลิงก็สว่างวาบ
หางโค้งอสรพิษเพลิงมันราวกับแส้อันใหญ่ ทันใดนั้นมันก็ฟาดออก
ราวกับเขาคาดเดาไว้แล้ว ถังเทียนหยิบยืมแรงจากปลายเท้า ร่างของเขาก็พุ่งไปในแนวราบดั่งอสนีบาต และปลายหางก็พุ่งผ่านร่างของเขา
ปราณอันคมกริบปรากฏขึ้นบนส่วนอกของชุดเกราะนกยูงสีน้ำเงินทำให้เกิดประกาย!
ถังเทียนปฏิบัติมันราวกับไม่มีอะไร และในช่วงเวลาที่เขาลงบนพื้น เขาก็งอเข่าลง และราวกับปืนใหญ่ยิงออก เขาพุ่งไปข้างหน้าไปยังฮั่วเหยียนกวงผู้ที่ซึ่งยังคงถูกปกป้องโดยอสรพิษเพลิง
ข้าเฝ้ารอเวลานี้มานานแล้ว!
สายตาฮั่วเหยียนกวงแปรเปลี่ยนเป็นเยือกเย็น มือซายของเขาที่ซ่อนอยู่ พลันใช้ออก!
เปลวเพลิงที่ปกคลุมหมัดแปรเปลี่ยนเป็นอสรพิษเพลิงเล็กๆที่ต้องการเขมือบผู้คน แม้ว่ามันจะเป็นขนาดเล็กแต่มันก็ก่อตัวขึ้นมาอย่างเข้มข้น
ถังเทียนผู้ที่ซึ่งพุ่งตรงไป มิได้มีความคิดที่จะหลบหลีก ออกกระบวนท่าหมัดของเขา หมัดสั่นสะเทิอน!
ทันใดนั้นม่านตาของฮั่วเหยียนกวงก็หดเล็กลง หมัดของถังเทียนมันมีกลุ่มก้อนแสงโปร่งใส
เขย่าสุญญากาศ!
กระบวนท่าสังหารของหมัดสั่นสะเทือน!
แต่จากนั้นฮั่วเหยียนกวงก็พลันหัวร่อ กระบวนท่าสังหารของวิชาระดับสี่ จะมาสู้กับกระบวนท่าสังหารวิชาระดับงั้นหรือ?
บ้านัก!
เขย่าสุญญากาศที่โปร่งใสและอสรพิษเพลิงเขมือบสังหารของฮั่วเหยียนกวงก็ปะทะอย่างรุนแรง
ช่วงเวลาที่หมัดกลุ่มก้อนแสงโปร่งใสของถังเทียนพังลง อากาศรอบๆพลันถูกดึงดูด กลายเป็นกระแสอากาศที่คมกริบซึ่งมันราวกับมีด พุ่งไปอย่างบ้าคลั่งไปยังหมัด!
เสียงกรีดแหลมดังก้องปราศจากการเตือน มันคล้ายกับนกฮูกที่ร้องเสียงดังอยู่ในป่า
ปุ ปุ ปุ!
กระแสอากาศอันคมกริมและหนาแน่นราวกับลูกศรที่กราดเกรี้ยว เจาะทะลวงไปภายในหมัดอสรพิษเพลิง
พลังอันแข็งแกร่งที่มาจากหมัด ทำให้ใจของฮั่วเหยียนกวงสะท้าน ช่างเป็นพลังที่แข็งแกร่ง ตามที่คาดมันเป็นกระบวนท่าสังหารวิชาระดับสี่! แต่การพึงพาโจมตีในครานี้ด้วยพลังเช่นนี้เพื่อจะพยายามเอาชนะอสรพิษเพลิงเขมือบสังหารแล้วล่ะก็ ได้แต่ฝันไปเถอะ!
ในช่วงขณะนั้น ทันใดนั้น ปราณอันคมกริบและรุนแรง ราวกับเหล็กหมาดขุดเจาะไปในหมัดของฮั่วเหยียนกวง การป้องกันของฮั่วเหยียนกวงก็ตกลง และปราณแท้จริงของเขาก็แทบจะพ่ายแพ้
ช่างเป็นปราณแท้จริงที่แปลกประหลาดนัก!
ฮั่วเหยียนกวงบังคับตัวเองให้ปราณแท้จริงของเขามั่นคงไว้ พร้อมที่จะแปรเปลี่ยนปราณแท้จริง อย่างไรก็ตามปราณแท้จริงที่ขุดเจาะภายในหมัดของเขาทันใดนั้นก็ปะทุออกเสียงดัง
แรงระเบิดของปราณแท้จริงเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ฮั่วเหยียนกวงมิได้เตรียมพร้อมหรือคาดการณ์เอาไว้
เปรี้ยง!
ฮั่วเหยียนกวงฝืนรักษาปราณแท้จริงของเขาไว้ ซึ่งมันค่อยๆพังทลายลงอย่างมาก
สีหน้าฮั่วเหยียนเปลี่ยนแปลงไป!
มันเป็นไปได้เยี่ยงไร!
ปราณแท้จริงของถังเทียนแท้จริงแล้วมันมีรูปแบบปราณแตกต่างกันสองแบบอย่างสิ้นเชิง!
ฮั่วเหยียนกวงตกตะลึงอยู่ชั่วครู่ในคำกล่าวของตำแหน่งของเขา แท้จริงแล้วเขาลืมเลือนว่าอยู่ในการต่อสู้ ดวงตาของเขาจับจ้องไปยังร่างสีน้ำเงิน ภายในสนามหน้าสายตาของเขา
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
หยิบยืมกำลังจากหมัดของฮั่วเหยียนกวง ถังเทียนก็ก้มหลังของเขา ร่างของเขาราวกับอัสนีบาตสีน้ำเงิน ตัดผ่านตรงไปข้างหน้าปะทะไปยังใจกลางกลุ่มคน
แม้กระทั่งตอนนี้ความโหดเหี้ยมภายในดวงตาของเขา มันยังคงเผาพลาญอย่างรุนแรงขณะที่กวัดแกว่งไปมาอย่างนุ่มนวล
จากตั้งแต่แรกเริ่ม เขามิเคยคิดจะปล่อยให้ผู้ใดไปซักคนเดียว
ในก่อนหน้านี้ที่ปะมือกัน ถังเทียนเพียงแค่ต้องการทดสอบพวกเขา หลังจากต่อสู้กันแล้ว ถังเทียนรู้ได้ว่าฮั่วเหยียนกวงเป็นบุคคลดื้อรั้น ดื้อรั้นจนถึงกระดูก ถังเทียนจะเก็บเขาไว้เป็นคนสุดท้าย ดังนั้นเขาใช้ปราณกระเรียนก่อน หลังจากนั้นก็ปราณมังกรสวรรค์ แรงระเบิดของปราณมังกรสวรรค์ทำให้เขาสามารถที่จะผละออกจากฝ่ายตรงข้ามได้อย่างสบาย
กลุ่มคนทำได้เพียงกระติบตา และร่างสีน้ำเงินก็ราวกับอสูรที่พลันปรากฏเบื้องหน้าพวกเขา
ทุกคนต่างท่วมท้นด้วยอาการตกใจ
ยามเมื่อพวกเขาพบเห็นว่าฮั่วเหยียนกวงพัวพันกับถังเทียน และยามเมื่อฮั่วเหยียนกวงใช้กระบวนท่าสังหารของเขา พวกเขารู้สึกได้การต่อสู้กำลังจะจบลงแล้ว แต่ผู้ใดจะรู้ว่าถังเทียนจะยอมแพ้ผละจากฮั่วเหยียนกวงและพุ่งมาหาพวกเขาแทน
ผู้คุ้มกันที่หน้าซีดเผือดในความกลัวอย่างรุนแรง ภายในความตระหนก เขาก็ฟันกระบี่เหล็กในมือของเขาในแนวราบ
ฝ่ามือของถังเทียนคล้ายจะดูเหมือนฟาดอย่างนุ่มนวลไปยังตัวกระบี่
ปุ!
ราวกับผู้คุ้มกันได้รับความเสียหายอย่างหนัก ปากของเขากระอักโลหิตออกมามากมาย ราวกับร่างของเขาถูกกระแทกขวิดด้วยแรด ก็ปลิวกระเด็นออกไปทันที
ทุกคนที่ต่างเฝ้ามองดูฉากนี้ต่างหวาดกลัวอย่างยิ่ง
ฝ่ามือของถังเทียนมิใช่ฝ่ามือมีดดวงเดือนหรือฝ่ามือไร้เงา มันเป็นผลจากการหยิบยืมพลังที่สะสมมาจากหมัดอสรพิษเพลิงเขมือบสังหารของฮั่วเหยียนกวง
นายน้อยผู้ที่สูญเสียผู้คุ้มกันไปสีหน้าก็ซีดขาว ตาของเขาเหลือกขึ้นและก็หมดสติไป
ถังเทียนเคลื่อนไหวราวกับอัสนีบาต พุ่งผ่านฝูงชนอย่างรวดเร็ว
มิว่าผู้ใดที่เขาผ่านไปหาต่างกรีดร้องกันหมด คนแล้วคนเล่าร่างของพวกเขาก็ปลิวกระเด็นออกไป
อวี๋เจ๋อชิงเริ่มแรกเชื่อว่าชัยชนะอยู่ในมือของเขาแล้ว ขณะที่เขากำลังมีความสุขอย่างยิ่ง ผู้ใดจะรู้ว่าถังเทียนกระแทกกลับมาด้วยการโจมตีสวนกลับอย่างฉับพลันทำให้เขาหวาดกลัวจนหน้าเขาซีดขาว เขาพลันหันหลังและถอนตัวกลับ
แต่ถังเทียนรวดเร็วกว่าที่เขาคาดคิดเอาไว้เสียอีก!
เกิดเงาของขาปรากฏขึ้นในสายตาของเขาปราศจากสัญญาณใด เขามิสามารถตอบโต้ได้ทันเวลา ขานี้ก็กระแทกบนใบหน้าของเขาอย่างรุนแรง
ภาพก็มืดลงและเขาก็หมดสติไป
ถังเทียนมิมองอวี๋เจ๋อชิงแม้แต่คราเดียว เขาจดจำได้ถึงชุดที่อวี๋เจ๋อชิงสวมใส่ว่าหรูหราเพียงใด และเขารู้ในทันทีว่าเขาจะต้องเป็นนายน้อยของตระกูลต่างๆ เหล่านายน้อยพวกนี้ทั้งหมดคือเป้าหมายของเขา มันไม่มีความหมายอะไรที่จะต้องไปจัดการกับเหล่าผู้คุ้มกัน
เหมือนกับเหยี่ยวล่ากระตาย เขารวดเร็วอย่างน่าทึ่ง
“นายน้อย!”
“นายน้อย!”
กลุ่มคนก็ปรากฏตัวขึ้นมาอย่างต่อเนื่องขณะที่ผู้คุ้มกันรีบเร่งไปยังนายน้อย
พวกเขารวดเร็วยิ่ง อย่างไรก็ตาม ถังเทียนก็รวดเร็วกว่า!
“นกยูง!”
ถังเทียนตะโกน
นกยูงสีน้ำเงินปรากฏตัวบนไหล่ของเขา ด้วยขนสีแดงโลหิตบนหน้าผากของมัน ชุดเกราะของถังเทียนก็ยิงออกขนนกสีน้ำเงินสิบอันออกมา พวกมันพุ่งต่ำและด้วยความเร็วของอัสนีบาตอย่างเงียบๆ
มิมีผู้ใดคาดคิดว่าขนนกสีน้ำเงินแต่ละอันจะมีเชือกผูกติดอยู่ด้วย
เมื่อเห็นเหล่าผู้คุ้มกันบรรลุไปยังนายน้อยของพวกเขา ทันใดนั้น แสงสีน้ำเงินมากกว่าสิบก็พุ่งออกมาจากพื้นและเชือกบางๆสีน้ำเงินก็มัดไปรอบๆนายน้อย
ลำแสงสีน้ำเงินออกมาโดยมิมีการเตือนใดๆ
โดยไม่รอให้พวกเขาทันตอบสนอง นกยูงของถังเทียนก็กรีดร้องและเหินขึ้นไปบนท้องฟ้า
เชือกทั้งหมดก็รัดแน่น
เหล่านายน้อยต่างถูกมัดแน่นด้วยเชือก และถูกนำขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยนกยูง นกยูงแลคล้ายมิได้มีร่างที่ใหญ่ แต่มันมีพลังอันน่าตกใจ มันกระพือปีกของมันและเหินไปราวกับลำแสงอย่างรวดเร็ว
ฮั่วเหยียนกวงฟื้นสติและเขาก็เข้าใจในเจตนาของถังเทียนได้อย่างรวดเร็ว เขาตวาดลั่นและด้วยพลังของการกระโดด เขาก็กระโจนขึ้นไปยังท้องฟ้าและชกออกหมัดของเขาไปยังนกยูง
“ตายซะ!”
หมัดของฮั่วเหยียนกวงปล่อยออกด้วยความโกรธธ เสียงของเขาน่ากลัว หมัดเปล่งประกายราวกับมันเป็นอสรพิษเพลิงสีแดงขนาดใหญ่ที่ออกมาจากรังของมัน ด้วยการมีอยู่อันแข็งแกร่งของมัน มันก็ตรงไปยังนกยูงบนท้องฟ้า
เงาลำแสงสีน้ำเงินอันเลือนลางพลันยืนหยัดต่ออสรพิษ
เมื่อเห็นอสรพิษเพลิงขนาดมหึมาเช่นนั้น ดวงตาของถังเทียนก็สว่างวาบ
บุรุษหนุ่มก็ยกหมัดของเขาขึ้นอีกครา
***********************************************************
ติ ชม รับข่าวสารได้ที่ แฟนเพจ ได้เลย และกดไลค์เพื่อเป็นกำลังใจด้วยครับ