AST บทที่ 107 - ปลดผนึก ส่วนประกอบยาเม็ดฟื้นฟูขนาดเล็ก

ฝากติดตามเพจด้วยนะครับ แฟนเพจ แจ้งเตือนก่อนใคร กดเลย

https://www.facebook.com/AncientStrengtheningTechnique/

บทที่ 107 - ปลดผนึก ส่วนประกอบยาเม็ดฟื้นฟูขนาดเล็ก

ข้าคงไม่เข้าไปข้างในพร้อมเจ้า และเพื่อแสดงความยินดีที่เจ้าฟื้นฟูร่างกายได้เต็มที่แล้ว ข้าเตรียมของขวัญไว้สำหรับเจ้า 2 ชิ้น แต่เจ้าห้ามเปิดดูมันจนกว่าเจ้าจะถึงบ้าน"ชิงสุ่ยหยิบกระเป๋าและดึงของที่อยู่ภายในออกมา นั่นก็คือผลเสริมความว่องไว 2 ผล และฝากมันไว้ในมือของเหวินเหวินอูซวง

สายตาของเหวินเหรินอูซวงจ้องมองชิงสุ่ยด้วยความประหลาดใจจากด้านหลัง หลังจากนั้นเธอค่อยๆเอียงศีรษะของเธอไปทางหอนางโลม ก่อนที่เธอจะเดินเข้าไปข้างใน

เมื่อเขากลับบ้าน ชิงสุ่ยก็ถูกถามคำถามมากมายจากคนอื่นๆ และรับรู้ได้ถึงสายตาที่อิจฉาของชิงฉาน มันทำให้ชิงสุ่ยถึงกับเหงื่อตก

ชิงอี้ข่าวเพียงประโยคสั้นประโยคเดียว "ชิงสุ่ย ลูกจะต้องพยายามอย่างหนักเพื่อให้เธอรักลูก และอย่าปล่อยให้เธอหนีไป"

ชิงสุ่ยได้ยินดังนั้นเขาก็หัวเราะจนเกือบตกจากเก้าอี้

เช้าวันที่สอง ชิงสุ่ย ได้ไปพบกับสมาชิกกลุ่มหมาป่ามรกต ในตอนนี้ชิงสุ่ยค่อนข้างพอใจในผลงานของพวกเขา ดังนั้นเพื่อพูดจาแลกเปลี่ยน และสังสรรค์อย่างรื่นรมย์ ชิงสุ่ยตัดสินใจเพราะพวกเขาไปยังโรงเตี๊ยมอวี้เหอเพื่อรับประทานอาหารที่แสนอร่อย

หลังจากการสนทนาบ้างส่วน ชิงสุ่ยก็รู้ว่าผู้นำของกลุ่มหมาป่ามรกตนั้นมีนามว่า ชิงหลาง นามสกุลที่คล้ายกันนั้นทำให้เขารู้สึกว่าเขานั้นมีความสำคัญพิเศษกับชิงหลาง และเมื่อมองดีๆบนร่างกายของเขานั้นส่วนใหญ่จะเป็นไปด้วยบาดแผลที่ถูกรักษาแล้ว แต่มันทิ้งให้เป็นร่องรอยแผลเป็นมากมาย

"ดูเหมือนว่ายาบรรเทาทองคำของข้าจะใช้งานได้ดี"ชิงสุ่ยจำภาพที่เขาได้รับบาดเจ็บก่อนหน้านี้ได้ ซึ่งอัตราการฟื้นตัวนี้ดีเยี่ยมราวกับปาฏิหาริย์

แล้วจับพวกเขามาถึงโรงเตี๊ยมอวี้เหอ อวี้เหอรู้สึกตกใจที่กลุ่มอันธพาลโผล่เข้ามาในร้านเธออย่างกะทันหัน อย่างไรก็ตามเมื่อเธอเห็นชิงสุ่ย เธอได้เปิดห้องพักในชั้นที่ 4  และสั่งให้ห้องครัวปรุงปลาดำที่เลืองชื่อ และเปิด "สุราหอมหวลไร้คู่ครอง"ที่หมักบ่มเพาะอายุหลายปีให้กับพวกเขาได้เพลิดเพลิน

ชิงสุ่ยพบว่ามีกลุ่มหมาป่ามรกตกว่า 10 คนนั้น มีฝาแฝดสาวอยู่คู่หนึ่ง อายุของเธอนั้นประมาณเดียวกับติงหยวน พวกเธอมีชื่อว่าเสี่ยวเหวิน และ เสี่ยวเสวีย

และมีชาย 2 คนที่ค่อนข้างอ้วน พวกเขาต่างเป็นที่รู้จักกันในชื่อ คู่หูตะกละตะกลาม ถึงแม้ความจริงที่ว่าพวกเขานั้นเชื่องช้า แต่พวกเขากลับมีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก

ส่วนสมาชิกที่เหลือนั้น พวกเขาต่างไม่มีเอกลักษณ์ใดๆเป็นพิเศษ แต่ชิงสุ่ยก็จำพวกเขาได้

"ก็อย่างที่ข้าเคยพูดไป ตั้งแต่ที่ข้าสัญญาให้กับพวกเจ้า แน่นอนฉันจะทำตามสัญญา พวกเจ้าต้องการให้ข้าทำสิ่งใด" ชิงสุ่ยยิ้มอย่างอ่อนโยนในขณะที่เขามองไปยังชิงหลาง

"พวกเราต้องการความคุ้มครองจากท่าน ถ้าพวกเราต้องการสร้างอำนาจในเมืองร้อยไมล์ กลุ่มของพวกเราคงจะรวบรวมคนที่แข็งแกร่ง และด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบัน มันจึงเป็นเรื่องง่ายที่จะยกระดับกลุ่มของพวกเราให้ใหญ่ขึ้นยิ่งขึ้นไปภายในเมืองร้อยไมล์ แห่งนี้"ชิงหลางกล่าว

"จุดประสงค์ของกลุ่มหมาป่ามรกตคืออะไร?" ชิงสุ่ยถามในขณะที่เขาขมวดคิ้ว

" พวกเราจะไม่กลั่นแกล้งและรังแกปุถุชนคนทั่วไป งานส่วนใหญ่ของคนเรานั้นคือการล่าสัตว์ป่า คุ้มกันภัยให้กับสินค้า และรับจ้างเป็นหน่วยรักษาความปลอดภัยเป็นต้น"

"เยี่ยม ข้าให้สัญญากับพวกเจ้าได้ แต่พวกเจ้าต้องทำงานอย่างระมัดระวังและอย่าพึ่งไปลุกลานเราผู้ที่มีอำนาจและมีสถานะ เฉกเช่นตระกูล ที่ยิ่งใหญ่ทั้ง 4 เพราะว่าพลังในปัจจุบันของข้านั้นยังคงมีจำกัด"ชิงสุ่ยตอบยังตรงไปตรงมา

แม้ว่าในปัจจุบัน ด้วยความช่วยเหลือของอวี้ต่งห่าวและเหวินเหรินอูซวง จะทำให้ชิงสุ่ยเรียกได้ว่าไร้คู่แข่งแต่เขาก็ไม่ต้องการสร้างความวุ่นวายเว้นเสียแต่เขาไม่มีทางเลือกและจำเป็นที่จะต้องทำมัน

"ว่าแต่เจ้าสามารถให้ยาบรรเทาทองคำแก่พวกเราได้อีกไหม"ชิงหลางกล่าวอย่างกะทันหัน ทำให้ชิงสุ่ยค่อนข้างตกใจ ชิงสุ่ยได้หยิบเอายาบรรเทาทองคำ 3 ส่วนออกมา และส่งมันให้กลับชิงหลาง "ในอนาคต ถ้าเจ้าต้องการความช่วยเหลือจากข้า ขอให้คิดเสียว่าข้าเป็นสมาชิกคนหนึ่งในกลุ่มหมาป่ามรกต"

------------------------------

วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่จิตใจของชิงสุ่ยนั่งรอคอยนับวันที่เขาจะเจอกับตระกูลเหยียน

ชิงสุ่ยยังคงกลั่นผงยาบรรเทาทองคำภายในดินแดนห้วงมิติของเขา เขารีบเร่งให้แถบประสบการณ์ของเขานั้นถึง 100%  เพื่อที่จะได้ปลดผนึกสูตรสำหรับยาเม็ดฟื้นฟูขนาดเล็ก

โดยก่อนที่เขาจะเริ่มต้นกลั่นยาในวันนี้ ค่าประสบการณ์ของเขานั้นอยู่ที่ 99.8% และตอนนี้เขาก็ใช้ความพยายามเพียงแค่ครึ่งวันเท่านั้นและสุดท้ายก็ได้ยินเสียงที่แจ้งเตือนภายในหัวใจของเขา

" ติงงงงงงงงงง"

เสียงดังขึ้นเมื่อแถบค่าประสบการณ์ของเขานั้นถูกเติมเต็ม มันเป็นเสียงที่ไพเราะที่สุดที่เขาเคยได้ยินมา และในที่สุดเขาจะได้ก้าวเข้าสู่นักปรุงยาที่แท้จริง

ในทันทีทันใด พื้นที่สีเทาภายในทะเลแห่งปัญญาของเขานั้นก็ถูกปลดผนึกออก สูตรยาสำหรับยาเม็ดฟื้นฟูขนาดเล็ก ปรากฏขึ้นเป็นสีทองเหลืองอร่าม และข้อมูลที่สำคัญโหมกระหน่ำเข้าสู่ปัญญาของเขา

ส่วนผสมที่ต้องการ: ก้านโสมอายุเก่าแก่ 1000 ปี  ม้าน้ำตากแห้ง งูปากขาว 100 ปี พลอยสีดอกตะแบก ชาดอกไม้ ใบตระกูลพืชล้มลุก เช่น หญ้าแพะหงี่ หยินหยางฮ่าว  ดอกใบไม้ผลินิรันดร์ ซานจา เห็ดรา 100 ปี ถุงน้ำดีอายุ 300 ปีจากราชันย์อสรพิษโลหิต

ชิงสุ่ยเริ่มบ่นพึมพำกับตัวเอง ก้านโสมอายุ 1000 ปี แล้วไหนจะมีถุงน้ำดี 300 ปีจากราชันอสรพิษโลหิต ให้ตายเถอะ อสรพิษตัวนี้อย่างน้อยก็ระดับ อสูรไร้แก่น

ผลที่จะได้รับจากการใช้ยาเม็ดฟื้นฟูขนาดเล็ก

1.สามารถฟื้นฟูพลังปราณของผู้ใช้ อีกทั้งยังเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับโครงสร้างกระดูกและชำระล้างสิ่งสกปรก

2.สามารถเพิ่มความแข็งแกร่งและความเร็วให้ผู้ใช้อย่างถาวร 10%

3.และในระยะสั้นๆ อาการบาดเจ็บทั้งหมดที่เกิดขึ้น จะหายอย่างรวดเร็ว

4.ผลของยาเม็ดชนิดนี้จะสามารถใช้ได้กับมนุษย์เพียงแค่ 2 ครั้งต่อ 1 คนเท่านั้น หากใช้เกินกว่านั้นมันจะไร้ประโยชน์

เมื่อเห็นผลที่จะได้รับจากยาเม็ดนี้ ชิงสุ่ยก็ไม่อาจยิ้มได้เนื่องจากวิธีการได้มานั้นช่างยากลำบากยิ่ง

น่าเสียดายที่มนุษย์นั้นจะสามารถกินมันได้เพียงแค่ 2 ครั้งเท่านั้น หากไม่คำนึงถึงความยากของส่วนประกอบ ชิงสุ่ยคงยิ้มได้เต็มปาก เมื่อเขาคิดว่าขอหนังได้กลายเป็นนักปลุงยาเต็มตัวแล้ว แต่เมื่อสูตรยาเม็ดนี้ปรากฏขึ้น ดวงตาของชิงสุ่ยก็ซีดลงราวกับตัวเองกำลังจมน้ำตาย เขาจะสามารถร่ำรวยและรับรู้ความรู้สึกเหล่านั้นได้อย่างไร?

หากมองดูรายชื่อส่วนประกอบที่จำเป็นต้องใช้ยกเว้นงูปากขาว 100 ปี ดอกใบไม้ผลินิรันดร์ และถุงน้ำดี 300 ปี จากราชันย์อสรพิษโลหิต ทุกอย่างเขานั้นมีอยู่แล้วภายในดินแดนของมิติ

"นี่มันอะไรกัน!!!!! เพื่อปลดผนึกสูตรยาเม็ดต่อไป ยาเม็ด 5 มังกร  ข้าจะต้องเรียนรู้เพื่อให้แถบประสบการณ์ของข้าถึง 4000%????" ความรู้สึกของเขาถึงกับแช่แข็งทันทีเมื่อมองเห็นข้อมูลที่ปรากฏขึ้นภายในทะเลแห่งปัญญา

"...........ข้าจะต้องใช้เวลาเท่าไหร่กัน เพื่อที่ข้าจะได้ค่าประสบการณ์อีก 4000% ไอ้ระยำเอ้ยยยยทำไมระบบนี้มันช่างระยำเช่นนี้"

หลังจากเขาสาปแช่งเกือบครึ่งวัน ชิงสุ่ยก็เริ่มสงบลง ทุกอย่างน้อยเขายังมีความช่วยเหลือจากดินแดนยกยุพราชอมตะ

--------------------------------------

เช้าวันรุ่งขึ้น ชิงสุ่ยไปยังโรงเตี๊ยมอวี้เหอ และเมื่อเขามาถึงข้ารับใช้ภายในโรงเตี๊ยมอวี้เหอการหยุดและทักทายเขา "สวัสดีนายท่าน" ชิงสุ่ยไปที่โรงเตี๊ยมอวี้เหอบ่อยมาก จนแทบเรียกได้ว่าที่นี่เป็นบ้านหลังที่สองของเขา

"นี่คือเงินสำหรับปลาของเจ้า" อวี้เหอยิ้มขณะที่เธอส่งบัตรเงินให้กับชิงสุ่ย

เมื่อมองไปยังบัตรเงินสด  50000 เหรียญเงินที่เบื้องหน้าของเขา ชิงสุ่ยเผยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจ มันดูเหมือนว่าเงินจำนวนนี้จะทำให้เขาสามารถหาส่วนผสมที่หายาก และส่วนผสมที่จำเป็นในการสร้างยาเม็ดฟื้นฟูขนาดเล็ก!!!!

"ดูเหมือนว่าในวันนี้ เจ้าจะมีอารมณ์ดี ไปนั่งก่อน เดี๋ยวข้าจะให้คนครัวทำอาหารมาให้เจ้ากิน"

ชิงสุ่ยตอบตกลงยังมีความสุข เมื่อเห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มของชิงสุ่ย อวี้เหอก็อดยิ้มไม่ได้ ไปอย่างไรก็ตามชิงสุ่ยก็ไม่ได้สังเกตเห็นว่าภายใต้รอยยิ้มของอวี้เหอนั้นจะเต็มไปด้วยความรู้สึกโศกเศร้าอยู่ภายใน

*******อาจมีคำผิดบ้าง เพราะแอดป่วยไม่ได้คลีน หืออออออ ********