AST บทที่ 104 - การฟื้นฟูการรักษา(1)

ฝากติดตามเพจด้วยนะครับ แฟนเพจ แจ้งเตือนก่อนใคร กดเลย

https://www.facebook.com/AncientStrengtheningTechnique/

บทที่ 104 - การฟื้นฟูการรักษา(1)

เวลา 3 วันผ่านไปอย่างรวดเร็ว ชิงสุ่ยได้ตัดสินใจที่จะไปยังเมืองธาราสวรรค์แต่ใครจะคาดคิดว่ากลุ่มหมาป่ามรกตจะกลับมาพร้อมกับรถม้าลากจูงซึ่งห้องด้านหลังนั้นถูกปิดหรือผ้าม่าน ซึ่งเขาพบระหว่างเดินทางกลับไปยังร้านโอสถตระกูลชิง

ชิงสุ่ยรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก ที่สมาชิกกว่า 10 คน ของกลุ่มหมาป่ามรกต สร้างได้รับบาดเจ็บทั้งด้านร่างกาย และหน้าตาดูอิดโรยอย่างมาก

"นายท่าน แม่นางอูซวง ดูท่าจะไม่ดีนัก"

ชิงสุ่ยรีบตรงไปยังรถม้าที่กลุ่มหมาป่ามรกตชี้ไป เมื่อเขาดึงผ้าม่านเขาก็ได้พบกับใบหน้าที่ครอบงำความฝันของทุกคืน เธอนอนอยู่อย่างเงียบๆ ใบหน้าของเธอนั้นซีดจาง อีกทั้งดวงตายังปิดสนิท เมื่อชิงสุ่ยมองเห็นเธอในสภาพนี้ เขารู้สึกราวกับว่ามีเข็มแทงเข้าไปในหัวใจของเขา

เขาเปิดใช้งานวิชาเบิกเนตรสวรรค์ในทันที ชิงสุ่ยก็ตระหนักได้ว่าพิษในร่างกายของกำลังกำเริบอีกครั้ง ยาแก้พิษที่เธอกินเข้าไปนั้นทำให้เกิดผลพิเศษ นั่นก็คือคนที่กินมันเข้าไปจะต้องตกอยู่ในสภาวะไปเลยตอนนี้ อัตราการกระจายตัวของพิษนั้นกำลังชะลอตัวอย่างมาก

เขาได้หยิบเงิน  500 เหรียญเงิน  และยาบรรเทาทองคำอีกจำนวนหนึ่ง ให้กับหัวหน้ากลุ่มคนที่อยู่เบื้องหน้าของชิงสุ่ย "เจ้าตรงพาพี่น้องของเจ้าไปหาโรงเตี๊ยมดีๆ อาหารอร่อยอร่อย และรักษาตัวเองด้วยเงินและสิ่งของทั้งหมดที่ข้าให้ไป จงมีความสุขกับคืนนี้ และกลับมาหาข้าอีกครั้งในวันพรุ่งนี้"

กลุ่มรุ่นเยาว์รู้สึกลังเลก่อนที่จะรับเงินและนำสมาชิกกลุ่มที่เหลือทั้งหมดออกไป ชิงสุ่ยนำรถมาที่พาร่างของเหวินเหริน อูซวง มายังร้านโอสถตระกูลชิง

ชิงสุ่ยนำร่างของอูซวงลงจากรถม้า นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้กอดร่างของเหวินเหรินอูซวง สนิทตอนนี้ร่างเธอนั้นทั้งนุ่มและเบามาก ผิวของเธอเรียบเนียน แม้จะจับผ่านเสื้อคลุมยังรู้สึกได้ถึงผิวเนื้อที่ปราณีตของเธอ

กลิ่นหอมของเธอนั้นคล้ายกับดอกกล้วยไม้ เมื่อมองภาพลักษณ์ที่น่าหลงใหลอูซวง ช่วยไม่ได้ที่ชิงสุ่ยจะต้องรู้สึกพิเศษกับเธอคนนี้ ความงามของเธอสามารถพิชิตบัลลังก์ราชาได้ เพียงแค่สบตา

ชิงสือที่เดินผ่านมาก็ก็จ้องมองไปยังชิงสุ่ย และมองเห็นเหวินเหรินอูซวงที่ไม่ได้สติภายใต้อ้อมแขนของชิงสุ่ย

ชิงสุ่ยทำได้เพียงยิ้ม และรีบพาเหวินเหรินอูซวงออกไปอย่างรวดเร็ว เพื่อหลีกเลี่ยงสายตาของคนอื่นๆในตระกูลของเขา

เขาวางเหวินเหรินอูซวง ลงบนเตียงในห้องของเขา ซึงชิงสือ ก็รีบตามเขาเข้าไปในห้องด้วย "ชิงสุ่ย แม่นางรูปงามหาใครเปรียบได้คนนี้เป็นใครกัน?"

"..........." หรือว่าเขาพยายามที่จะแอ้มเธอ?

"พิษกำลังเขาแทรกร่างเพื่อนของข้าคนนี้ ดังนั้นข้าจึงจะช่วยเธอขับพิษ เจ้าอย่าให้ใครเข้ามาใกล้ล่ะ" ชิงสุ่ยยิ้มอย่างขมขื่นขณะที่เขาไล่ชิงสือออกไปด้วยคำสุภาพ

เขาเดินไปลงกลอนประตูเมื่อชิงสือเดินออกไป และเขาก็เดินอย่างช้าๆไปข้างเตียงที่เหวินเหรินอูซวงนอนหลับอยู่

ก่อนหน้านี้เขาได้ใช้เคล็ดวิชาเบิกเนตรสวรรค์ของเขา มันทำให้เขาเห็นว่าพิษได้กระจายไปทั่วร่างกายของเธอแล้ว เหลือเพียงแต่หัวใจเท่านั้น ชิงสุ่ยไม่แน่ใจว่าเหวินเหรินอูซวง ได้รับยาเม็ด 5 มังกรหรือไม่? แต่เขารู้ว่าเขาจะต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อช่วยเธอ

ปัจจุบันชิงสุ่ยอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เขาไม่รู้ว่าเขาควรจะมีความสุขหรือความเศร้า เพื่อที่จะใช้เคล็ดวิชาสยบลิขิตฟ้าแรกเริ่ม เขาจำเป็นต้องถอดเสื้อผ้าของเธอ

"ให้ตายเถอะ ข้าจะต้องทำจิตให้บริสุทธิ์และควรเริ่มทำมันได้แล้ว"

ชิงสุ่ยเริ่มต้นด้วยการถอดเข็ดขัดออก เขาขยับมืออย่างระมัดระวังเพื่อไม่ให้โดนส่วนอื่นๆของร่างกายเธอ หัวใจของเขาเริ่มเต้นอย่างรุนแรง

ชิงสุ่ยถอดเสื้อผ้าเกือบทั้งหมดของเหวินเหรินอูซวง ทิ้งไว้เพียงชุดชั้นในของเธอเท่านั้น เขากลืนน้ำลายตัวเองหลายๆครั้ง เหงื่อเม็ดโตปรากฎขึ้นบนหน้าผากของเขา ภายเบื้องหน้าของเขานั้นมีพลานุภาพอย่างมาก เขาปิดตาของเขาลงและหายใจเข้าลึกๆ เขาเอื้อมมือของเขาไปถอดชุดชั้นในที่เหลือออก

เมื่อตรวจสอบร่างกายที่เปลือยปล่าวของเหวินเหรินอูซวง เขาก็พบสิ่งที่น่าแปลก คือ ไม่มีบาดแผลใดๆเลยบนร่างกายของเธอ ผิวขาวหิมะ เรียบเนียน นุ่ม ราวกับผิวหยก ชิงสุ่ยกำลังเชยชมร่างกายโค้งเว้าที่มีเสน่ห์ โดยเฉพาะหน้าอกหิมะขาวนุ่ม มันแทบจะปลุกจิตวิญญาณความเป็นมนุษย์ออกมา

"..........."มือของชิงสุ่ยเคลื่อนไปโดยไม่ตั้งใจ และหยุดห่างเพียงไม่กี่นิ้วก่อนจะไปถึงยอดปทุมถันของเหวินเหรินอูซวง ไม่ ทำไมเขาถึงมีความรู้สึกโลภอย่างนี้

ชิงสุ่ยไม่คิดเลยว่าตัวเขาเองจะเป็นชายหน้าซื่อใจคดเช่นนี้ แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็ควบคุมสติได้ช้ากว่าการควบคุมความปรารถนา เขาได้เผลอบีบหน้าอกของเธอไปแล้วและหยุดก่อนที่จะเริ่มคิดจะลงไปสร้างความสุขระหว่างต้นขาของต้น

"ข้าจะต้องไม่…………" ความคิดเกี่ยวกับสือฉิงจวงและอวี้เหอ ปรากฎขึ้นในหัวของเขา มันทำให้เขาเริ่มคิดถึงเรื่องหลายๆเรื่องที่ผ่านมา

เขาเริ่มนำเข็มทองคำของเขาออกมา ชิงสุ่ยฝังเข็มลงไปบนจุดทั้ง 3 จุดบนหน้าอกของเธอ นั้นคือ จุดฉีเหมิน จุดเทียนฉือ จุดญื่อเยว่ หลังจากนั้นเขาก็เอาเข็มออกมาอีก 3 เล่ม ฝังลงไปยังจุดชีพจร บริเวณหน้าท้องและต้นขาทั้งสองของเธอ

เมื่อฝังเข็มไปทั้งหมด 6 เล่ม ชิงสุ่ยเริ่มปิดผนึกและควบคุมทิศทางการไหลของลมปราณ และเริ่มโคจรเคล็ดวิชาเปลวเพลิงบรรพกาลในการขับไล่พิษที่แทรกซึมอยู่ออกไปทีละนิด

เข็มทั้ง 6 เล่ม สั่นไหวอย่างรุนแรง พลังปราณสีแดง เริ่มลอยตัวขึ้นในอากาศ

"พิษนี้ช่างมีพลังรุนแรงอะไรขนาดนี้ ตอนแรกข้าคิดว่าเคล็ดวิชาเปลวเพลิงบรรพกาลแรกเริ่มของข้าจะสามารถขจัดพิษให้ออกไปได้ แต่จริงๆแล้ว ข้ากลับไม่อาจขจัดพิษออกไปได้ทั้งหมด"ชิงสุ่ยจ้องมองเข็มเล่มนึงที่ฝังอยู่ที่จุดอินเหลียน บริเวณต้นขาใกล้ๆจุดรวมความสุขของเธอ

เข็มบริเวณจุดอินเหลียน กำลังสั่นไหวอย่างรุนแรงจนทำให้ชิงสุ่ยตัวสินใจที่จะดึงมันออกมา เมื่อเขาถอดเข็มออกมา รอยเลือดสีชมพูอมแดงก็ไหลออกมาจากรอยแผล โลกนี้มีพิษเช่นนี้ด้วยหรือ?

เมื่อไม่มีทางเลือกมานัก ชิงสุ่ยช่วยไม่ได้ที่จะต้องผนึกพิษที่เหลืออยู่ไว้ในส่วนล่างของร่างกายอูซวง เพราะพิษที่เหลืออยู่นั้นได้เคลื่อนมาอยู่บริเวณส่วนล่างของเธอ ชิงสุ่ยจึงตัดสินใจฝังเข็มลงไปอีก 6 จุดบนจุดชีพจรเพื่อผนึกพิษเหล่านั้น และป้องกันไม่ให้มันแพร่กระจายออกไปอีก อย่างน้อยที่สุดในตอนนี้ ชีวิตของเธอจะได้ไม่ตกอยู่ในอันตรายอีกครั้ง

แต่ใครจะคาดเดาได้ว่า จู่ๆเหวินเหรินอูซวงจะลืมตาขึ้นมา!!!!!!