AST บทที่ 99 - นักปรุงยาผู้มีพลังอันสูงส่ง

ฝากติดตามเพจด้วยนะครับ แฟนเพจ แจ้งเตือนก่อนใคร กดเลย

https://www.facebook.com/AncientStrengtheningTechnique/

 

บทที่ 99 - นักปรุงยาผู้มีพลังอันสูงส่ง

 

ชิงสุ่ยไม่ได้สังเกตสีหน้าการแสดงออกผ่านของอวี้เหอเลย แต่หากมองดูดีๆแล้วอวี้เหอก็คงไม่ต่างกับอวี้ต่งห่าว ในตอนนี้พวกเขาเต็มไปด้วยความสุขอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

 

"ฮ่าๆๆๆๆๆ!!!!"อวี้ตงห่าวไม่สามารถกลั้นเสียงหัวเราะได้ เขาได้ผายมือไปจับตัวของชิงสุ่ยที่กำลังสั่นและความตื่นเต้น

 

"ข้าไม่คิดเลยว่าข้านั้นจะมีชีวิตอยู่จนได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ ข้าไม่รู้จักขอบคุณเจ้าอย่างไรดี เพียงบอกเขาว่าถ้าสามารถทำอะไรเพื่อเจ้าได้ ตราบเท่าที่ข้าทำมันได้ข้าก็ยินดีที่จะทำ"

 

เมื่ออวี้ต่งห่าวกล่าวจบ เขาก็หันสายตาไปมองอวี้เหอ อวี้เหอลดศีรษะลงอย่างทันที เธอไม่กล้ามองไปยังปู่ของเธอหรือแม้กระทั่งชิงสุ่ย

 

"ผู้อาวุโสอวี้ ท่านสุภาพเกินไปแล้ว ข้าน้อยนั้นหาได้นำของขวัญใดๆมาต้อนรับวันครบรอบวันเกิด 80 ปีของท่าน ดังนั้นข้าน้อยขอมอบการรักษาเล็กๆน้อยๆนี้เป็นของขวัญให้กับท่าน"ชิงสุ่ยยิ้ม

 

"ไม่หรอก ข้าจะยอมรับเรื่องนี้ได้อย่างไร ไม่ว่าเจ้าจะร้องขออะไรก็ตาม ตราบใดที่มันอยู่ในอำนาจของข้า ข้าจะช่วยเจ้าอย่างแน่นอน"

 

เมื่อมองไปยังใบหน้าที่จริงจังของอวี้ต่งห่าว ชิงสุ่ยจึงพยักหน้า เขานั้นค่อนข้างจะเข้าใจถึงความรันทดและสิ้นหวังที่ อวี้ต่งห่าวได้รับ มันเลวร้ายยิ่งกว่าความตาย!!

 

"คำขอร้องอะไรก็ได้?"ชิงสุ่ยชายตามองอวี้เหอ แล้วเธอก็เห็นสายตานั้นอย่างชัดเจน เธอค่อนข้างกังวลก็ไว้ใจอีกทั้งหัวใจของเธอก็เริ่มเต้นอย่างรุนแรง

 

"อะไรก็ได้"อวี้ตงห่าวกล่าวด้วยความจริงใจ

 

"แม้ว่าจุดตันเถียนของท่านแต่เริ่มฟื้นฟูแล้ว แต่ถ้าหากท่านต้องการที่จะฟื้นคืนอำนาจกลับสู่เทวะเซียนเทียน ท่านก็คงต้องใช้เวลาประมาณครึ่งปี ข้าน้อยหวังเพียงว่าอีกครึ่งปี ท่านจะสามารถยกเลิกการหมั้นและงานแต่งงานที่ค้างคาระหว่างพี่สาวอวี้กับชายคนนั้น เพราะในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ เธอต้องจมลึกอยู่กับความทุกข์ทรมานในทุกๆวัน"

 

"แน่นอนอยู่แล้ว แม้ว่าเจ้าจะไม่ได้ขอ ข้าก็จะทำมันอยู่แล้ว ดังนั้นข้าจึงไม่นับ ข้าให้เจ้าเลือกใหม่อีกครั้ง"อวี้ต่งห่าวกล่าวออกมา เขานั้นกำลังจมอยู่ในความปลื้มปิติยินดีเพราะนี่คือสิ่งที่เขาปรารถนามานับครั้งไม่ถ้วน เขาทำได้เพียงแค่หวังแต่ไม่กล้าที่จะจินตนาการมากกว่านั้น แต่ในตอนนี้ดูเหมือนว่าการฟื้นตัวของเขานั้นจะไม่ใช่เรื่องไกลเกินเอื้อม

 

ชิงสุ่ยส่ายหัว "ตอนนี้ข้าน้อยยังนึกไม่ออก ถ้าในอนาคตข้าน้อยต้องการความช่วยเหลือจากท่าน ข้าน้อยจะกลับมาถามท่านอีกครั้ง"

 

ร่องรอยแห่งความผิดหวังเกิดขึ้นบนดวงตาของอวี้เหอ ซึ่งอวี้ต่งห่าวก็สังเกตเห็นมัน เขาจึงกล่าวขึ้นว่า"ชิงสุ่ย ทำไมเจ้าไม่ลองพิจารณาเรื่องหลานสา……..ว"

 

"ท่านปู่ ท่านพักผ่อนก่อนเถอะ ท่านและชิงสุ่ยต่างก็เหนื่อยกันมามากแล้ว ชิงสุ่ยก็ได้สูญเสียพลังปราณจำนวนมากไป ค่อยคุยเรื่องเหล่านี้กันภายหลัง"อวี้เหอรีบกล่าวแทรก

 

"ก็ได้ๆ  งั้นพวกเราค่อยคุยเรื่องนี้กันในอนาคต"อวี้ต่งห่าวถอนหายใจ

 

ชิงสุ่ยไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมอวี้เหอถึงรีบถามแทรกขึ้นมา ตอนนี้เขายังจ้องมองเข็มสีทองที่อยู่ในมือและกำลังจมลึกลงในห้วงความคิด

 

"เคล็ดวิชาแห่งสรวงสวรรค์นี้มันคืออะไรกัน……….."เปลวเพลิงกำลังลุกโชติช่วงในจิตใจของชิงสุ่ย

 

"ในอีกไม่กี่วัน ข้าน้อยจะกลับมาช่วยผู้อาวุโสฝังเข็มอีกครั้ง และอีก 3 วันหลังจากนี้ ท่านจะสามารถโคจรพลังปราณได้อย่างเต็มที่ และหลังจากนี้ 1 สัปดาห์ ท่านก็จะเริ่มเดินได้อีกครั้ง ตราบเท่าที่ท่านยังคงสามารถโคจรพลังปราณได้ ในอีกครึ่งปี ข้าน้อยเชื่อว่าความแข็งแกร่งของท่านและสามารถฟื้นฟูจนถึงจุดที่ท่านเคยยืนอยู่"ชิงสุ่ยกล่าวคำอธิบายออกมา อย่างไรก็ตาม เขาก็ได้เตือนผู้อาวุโสอวี้ด้วยเรื่องง่ายๆ ทุกอย่างจะแปรผันจากดีเป็นร้ายได้หากเร่งรีบเกินไป

 

ชิงสุ่ยถอนหายใจ ถ้าหากความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขานั้นสามารถบรรลุในระดับขั้นที่ 4  ของเคล็ดวิชากายาบรรพกาล เขาคงใช้เวลาเพียงวันเดียวในการรักษาอวี้ต่งห่าว อย่างไรก็ตามเขาพอใจมากกับการรักษาครั้งนี้ เขานั้นสามารถรักษาสิ่งที่มีคนบนโลกนี้ไม่อาจรักษาได้ ไม่ต้องพูดถึงการรออีกครึ่งปีเพื่อกลับคืนสู่พลังเดิม แม้ว่าจะต้องรอ 5 ปีถึงสิบปี เขาย่อมเต็มใจที่จะรอเช่นนั้น

 

หลังจากเสร็จสิ้นการรักษา งานเลี้ยงก็จบลง

 

"ชิงสุ่ย ข้าขอบคุณเจ้ามากนะ!!!"อวี้เหอก็ยังมีความสุขในขณะที่เธอเดินไปส่งชิงสุ่ยที่ประตู

 

"ทำไมท่านต้องขอบคุณข้าด้วย แล้วทำไมท่านถึงดูสุภาพกับข้าเหลือเกิน?"ชิงสุ่ยยักไหล่ และกำลังเดินกลับอวี้เหอบนถนนภายในเมืองร้อยไมล์ ดวงอาทิตย์ยามบ่ายทอแสงทำให้เงาของพวกเขาดูกลมกลืนกัน

 

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า มันช่างเหลือเกินจินตนาการของข้า ที่ว่าเจ้านั้นรู้เรื่องเกี่ยวกับเคล็ดวิชาการรักษาสร้างปาฏิหาริย์ ว่าแต่เจ้านั้นเป็นนักปรุงยาด้วยหรือไม่?"อวี้เหอคิดว่าเธอนั้นไม่รู้จักชิงสุ่ยดีพอ เธอจึงจะพริบตาด้วยความอยากรู้ในขณะถาม

 

"ฮ่าๆ เมื่อเวลานั้นมาถึงท่านก็จะรู้เอง"ชิงสุ่ยกล่าวออกมา เพราะว่าเขาในตอนนี้นั้นยังอยู่ห่างไกลจากคำว่านักปรุงยา นักปรุงยานั้นมีตำแหน่งที่สูงส่งและน่านับถือ ถือได้ว่าเป็นสถานะที่พิเศษในโลกหล้าทวีปแห่งนี้ ผู้ที่มีอำนาจจำนวนน้อยมากเท่านั้นที่จะเต็มใจต่อต้านเหล่านักปรุงยา

 

"ชิ เด็กเหลือขอ เจ้ายังจะเก็บความลับระหว่างไม่ให้ข้ารู้"อวี้เหอเริ่มโกรธ

 

"ข้านั้นจะบอกความลับทุกอย่างของข้าเฉพาะกับภรรยาข้าเท่านั้น"ชิงสุ่ยกล่าวล้อเล่นออกมา

 

ใบหน้าของอวี้เหอเขาเปลี่ยนไป เธอรู้สึกว่า แม้ชิงสุ่ยอายุน้อยกว่าเธอ แต่เธอกลับรู้สึกว่าเขานั้นเชื่อถือได้ เขานั้นมีสติความคิดราวกับผู้ใหญ่ แม้ว่าเขาเลี้ยงดูเด็กเกินไป เขานั้นจะต้องเป็นชายที่สามารถปกป้องเธอได้อย่างแน่นอน!!!!

 

"ดูเหมือนเจ้ากำลังล้อเลียนข้า"อวี้เหอกำมือเล็กๆของเธอและค้อนไปยังชิงสุ่ย ชิงสุ่ยหลบการค้อนของอวี้เหอ ทำให้ผู้คนที่มองอยู่นั้นหัวเราะออกมา

 

สำหรับงานอวยพรวันครบรอบวันเกิดของผู้นำอาวุธโสอวี้นั้น ไม่ว่าจะเป็นตระกูลสือ ตระกูลติง ตระกูลซือถู ต่างส่งคนไปร่วมงานด้วยทั้งสิ้น บรรดาผู้ที่เข้าร่วมนั้นต่างเป็นคนในรุ่น ที่ 2  หรือที่ 3  เฉกเช่น ติงหลาง ติงหยาน ติงเป่า

 

แต่คนที่ชิงสุ่ยต้องการพบมากที่สุดก็คือสือฉิงจวง แต่เธอก็ไม่ได้ปรากฏในรายชื่อผู้ที่เข้าร่วมเป็นตัวแทนจากตระกูลสือ

 

คนที่มาจากตระกูลซือถู นั่นก็คือซือถูปู้ฝาน และอีกคนที่ดูมีรัศมีแห่งความเป็นผู้นำ อวี้เหอเคยกล่าวว่าชายคนนี้นั้นไม่เหมือนผู้อื่น เขานั้นเป็นรุ่นเยาว์ที่รับผิดชอบหน้าที่ดูแลรุ่นเยาว์ทั้งหมด ซึ่งเขาก็คือซือถูปา ชิงสุ่ยเรื่องขมวดคิ้ว เขารู้สึกได้ว่ามีเจตนาฆ่าฟันเล็ดลอดออกมาจากชายคนนี้

 

ชิงสุ่ยไม่คิดเลย ว่าชายที่เขาได้ระเบิดเป้าและทำร้ายไปนั้นไม่ใช่ของคนอื่นไกลแต่เป็นลูกของซือถูปา แต่ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ ชิงสุ่ยเขายังคงทำเช่นนั้นเหมือนเดิม

 

หลังจากพูดคุยเรื่องเวลากับอวี้เหอ เขานั้นเตรียมที่จะกลับมาอีกครั้งหนึ่งในวันพรุ่งนี้ เพื่อใช้เคล็ดวิชาเข็มแรกเริ่มของเขารักษาอวี้ต่งห่าว และชิงสุ่ยก็จากไป ชิงสุ่ยต้องการที่จะบรรลุในระดับขั้นที่ 4  ของเคล็ดวิชากายาบรรพกาลมากกว่าสิ่งอื่นใด

 

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วหลังจากนั้น 1 สัปดาห์ อวี้ต่งห่าว เริ่มที่จะขยับขากางเขาได้ แม้ว่าเส้นลมปราณของเขาที่ผ่านการรักษาโดยพลังปราณบรรพกาลนั้นยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่ แต่หากร่วมกับสมุนไพรจิตวิญญาณในการช่วยเหลือฟื้นฟู อัตราการฟื้นตัวของอวี้ต่งห่าวก็มากเกินที่จะคาดหวังแล้ว

 

อวี้ต่งห่าวเป็นคนพิการมานับสิบปีแล้ว ตอนนี้เขาเริ่มที่จะสามารถขยับเคลื่อนไหวของเขาได้ แต่ข่าวนี้กลับทำให้สมาชิกในตระกูลบางคนต้องเสียใจแทนที่จะรู้สึกยินดี

 

ตามข่าวลือเรื่องของอวี้ต่งห่าว กล่าวว่ามีนักปรุงยาที่ทรงพลังและเก่งกาจจนน่าอัศจรรย์ ได้มารักษาเขาไว้ ซึ่งอีกไม่นานข่าวลีนี้จะได้เป็นที่ประจักษ์ เพราะอวี้ต่งห่าวเองนั้นเป็นตัวอย่างที่ดีตัวอย่างหนึ่ง

 

สิ่งนี้เป็นสาเหตุที่ทำให้ชิงสุ่ยถึงกับกลั้นหัวเราะไม่ได้นั้นคือเขานั้นเป็นทั้งบุคคลลึกลับ ผู้ถือครองวิธีเหนือจินตนาการ หรือบ้างก็ว่าเขานั้นเป็นนักปรุงยาที่เก่งกาจอัศจรรย์

 

ซือถูปา ผู้ที่ต้องการแก้แค้นเขาโดยเป้าหมายของเขานั้นเป็นตระกูลชิง จึงเริ่มยับยั้งตัวเองเพราะข่าวลือนี้

 

ชิงสุ่ยฉันเป็นคนใกล้ชิดและค่อนข้างสนิทสนมมากกับอวี้เหอ อวี้ต่งห่าวคงจะดูแลชิงสุ่ยไม่ต่างอะไรกับหลานของตัวเอง ความสมดุลของอำนาจในเมืองร้อยไมล์แห่งนี้ยังคงกระจัดกระจายอยู่ มันจึงทำให้ซือถูปารู้สึกหงุดหงิดและกังวลเป็นอย่างมาก

 

ชิงสุ่ยนั้นไม่ได้สนใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในโลกภายนอก ตอนนี้แถบความคืบหน้าของการปรุงยาของเขานั้นมาถึง 10.8% แล้ว เพื่อที่ให้บรรลุ100% มันยังคงเป็นหนทางอีกแสนไกล จนกระทั่ง 1 สัปดาห์ผ่านไป แต่มันก็ยังไม่มีข่าวคราวของเหวินเหรินอูซวง แม้แต่กลุ่มหมาป่ามรกตก็ดูเหมือนจะหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

 

แม้ว่าชิงสุ่ยฝากความหวังไว้กับผู้นำของกลุ่มหมาป่ามรกต แต่มันก็ไม่มีสิ่งใดยืนยันหรือว่าผู้นำคนนี้จะสามารถทำสิ่งที่เขาต้องการได้

 

"หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปแล้ว ถ้าพวกเขาใช้ม้าเร็ว พวกเขาจะต้องไปถึงเมืองธาราสวรรค์แล้ว ข้าสงสัยเหลือเกินว่าพวกเขาจะพบอูซวงหรือยัง ซึ่งพวกเขาย่อมรู้จักดีว่าปลายทางของเธอนั้นจะเป็นตระกูลเสวีย แต่หากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันล่ะ"ชิงสุ่ยกำปั้น เขานั้นกำลังรู้สึกหงุดหงิดใจเป็นอย่างมาก