AST บทที่ 90 - เสน่ห์และความอ่อนโยน
ฝากติดตามเพจด้วยนะครับ แฟนเพจ แจ้งเตือนก่อนใคร กดเลย
https://www.facebook.com/AncientStrengtheningTechnique/
บทที่ 90 - เสน่ห์และความอ่อนโยน
"ชายชราโบราณให้มันมันเป็นของขวัญแก่ข้า เขาบอกเพียงว่ามันเป็นสิ่งที่มีประโยชน์ และขอให้ข้ากินมัน 2 ผล และส่วนที่เหลือให้ข้ายกให้กับคนที่สำคัญมากๆในชีวิตของข้า " ชิงสุ่ยตอบคำถามอย่างรวดเร็ว
ชายชราโบราณที่ไม่มีใครรู้จักคนนั้นถูกชิงสุ่ยยกมาเป็นข้ออ้างทุกครั้งที่เขาไม่สามารถหาคำอธิบายมาตอบแทนใดใดได้
"ให้มันสำหรับข้าอย่างนั้นหรือ?"สือชิงจวงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยในขณะที่เธอถาม
ชิงสุ่ยค่อยๆพยักหน้า
"ข้านั้นหรือเป็นคนสำคัญที่สุดสำหรับเจ้า?"สือฉิงจวงมองไปยังชิงสุ่ยด้วยท่าทางแปลกๆ
"เปล่าหรอก เจ้านั้นเป็นคนสำคัญที่สุดเป็นแบบ 2 ในชีวิตของข้า"ชิงสุ่ยถูจมูกก่อนที่เขาจะยกผลเสริมความว่องไวให้กับเธอ
สือฉิงจวงไม่อาจรับมันมาได้ เธอยังคงจ้องมองชิงสุ่ยด้วยความอยากรู้อยากเห็น และบ่นภายในใจ" เด็กหนุ่มคนนี้เต็มไปด้วยความปรารถนา จนกระทั่งตอนนี้เขากับข้านั้น…..เขายังคงไม่ได้หยุดแล้วยังตอบคำตอบนั้นกลับมา ดูเหมือนว่าผู้หญิงที่สำคัญที่สุดของเขานั้นจะอยู่ในใจเขาเสมอ และดูเหมือนเธอนั้นจะมีผลต่อเขาอย่างมาก"
"ใครกันที่สำคัญที่สุดในใจของเจ้า? แล้วทำไมเจ้าถึงไม่มอบผลวายุกระจ่างให้กับเธอ?"ผู้หญิง เธอนั้นไม่ค่อยสนใจเหตุผล และยังเต็มไปด้วยอารมณ์
"คนที่สำคัญที่สุดในใจของข้านั้นคือ แม่ของข้าเอง ชิงอี้ ข้านั้นได้เก็บมันไว้สำหรับเธอ 2 ผลแล้ว และถ้าหากมันมีเพียงแค่ 2 ผลเท่านั้น ข้าก็จะยกมันทั้งหมดให้กับเธอ" ชิงสุ่ยตอบกลับในขณะที่จ้องมองสายตาของสือฉิงจวง
"ฮ่า ฮ่า ข้าจะไม่โทษเจ้า มีความจริงข้านั้นชื่นชมผู้คนที่แม้ว่าจะชั่วร้ายหรือเผด็จการเช่นไร ตราบใดที่พวกเขายังมีความกตัญญูในหัวใจ และยังเป็นมนุษย์ ในสายตาของข้านั้น ไม่ว่าพวกเขาจะทำบาปมามากแค่ไหน ตราบใดที่เขายังเป็นคน ข้านั้นสามารถให้อภัยได้ทั้งหมด" สือฉิงจวงกล่าวอย่างจริงจัง
"เจ้านั้นช่างงดงามมากยามเมื่อเจ้ายิ้ม ทำไมเจ้าถึงไม่ค่อยยิ้มเลยล่ะ?"รอยยิ้มของสือฉิงจวงนั้นเสริมให้เธอยังงดงามยิ่งขึ้น เธอสวยจนทุกคนต้องละสายตาไปเพื่อจับจ้องเธอ
สือฉิงจวงอึ้งเล็กน้อยเมื่อมองเห็นมุมๆหนึ่งจากสายตาของชิงสุ่ย "คำพูดที่เรียบง่าย ครั้งหนึ่งข้าเคยคิดว่าเจ้านั้นเป็นสุภาพบุรุษ แต่เจ้านั้นกลับเป็นสัตว์ร้ายเสียเอง"เสียงของเธอนั้นไร้ซึ่งความอ่อนโยน
"ตัวข้านั้นยังคงดีกว่าสัตว์ร้ายเหล่านั้น อย่างไรก็ตาม ข้ากลับรู้สึกหมดหนทางเหลือเกิน ในสิ่งที่ข้าทำไปทั้งหมดในวันนี้ ข้าอยากจะเป็นสุภาพบุรุษกว่านี้….แต่เจ้า….."
"เจ้า…….เจ้ามันคนพึ่งพาไม่ได้ หยุดพูดซะเถอะ…." สือฉิงจวงรู้สึกเขินอาย ในขณะที่ใบหน้าของเธอนั้นเริ่มแดงราวกับพระอาทิตย์ตก
ชิงสุ่ยหัวเราะขึ้นมา เนื่องจากเขารู้สึกว่าเขาเริ่มสามารถละลายน้ำแข็งในตัวเจ้าหญิงน้ำแข็งของเขาได้
"ผลไม้เหล่านี้เป็นของข้าเองจริงๆเช่นนั้นหรือ?"สือฉิงจวงเอนตัวลงบนหมอนในขณะที่เธอถาม
"แน่นอนสิ ข้าไม่ได้บอกเจ้าหรือว่าเจ้านั้นเป็นคนสำคัญที่สุดรองจากแม่ของข้า?"ชิงสุ่ยส่งผลไม้กับเธอ
"เจ้าคนปากหวาน อย่างไรก็ตามเจ้านั้นได้ใช้ประโยชน์จากข้าไปมากมายแล้ว"สือฉิงจวงยอมรับผลไม้นั้นมา
"แต่…...นี่เป็นครั้งแรกของข้าด้วยนะ!!"ชิงสุ่ยกล่าวมาด้วยเสียงที่ต่ำ
"ไปลงนรกซะ!!!"สือฉิงจวงตอบกลับ
หลังจากที่กินผลเสริมความว่องไวเข้าไป ชิงสุ่ยก็ค้นพบคุณสมบัติเด่นอื่นๆของมัน นั้นคือความสามารถในการรักษาบาดแผล หลังจากที่ร่างกายของเขานั้นถูกกรงเล็บของสือฉิงจวง ดูเหมือนว่าหลังจากที่เขาได้กินมันเข้าไปอาการบาดแผลบนร่างกายเขานั้นก็เริ่มรักษาตัวอย่างรวดเร็ว แต่ใครจะคาดคิดว่าสือฉิงจวงจะรู้จักผลไม้ชนิดนี้ด้วย
"เจ้าต้องห้ามบอกใครเรื่องความจริงเกี่ยวกับผลวายุกระจ่างนี้เชียวนะ"ชิงสุ่ย ยิ้มในขณะที่เขาเตือน สือฉิงจวง
"อืมมม แน่นอน ข้านั้นก็ไม่ต้องการสร้างปัญหาให้กับตัวข้าเอง"
"ในภายภาคหน้า ข้าขอดูแลเจ้าได้หรือไม่" ชิงสุ่ยลดศีรษะลงในขณะที่รอคำตอบของสือฉิงจวง มันจะไม่แปลกเลยถ้าหากเธอเลือกที่จะเกลียดเขาไปตลอดกาล
สือฉิงจวงเหลือบมองเขาในขณะที่เธอเคยส่ายหัว "มันอาจจะไม่มีโชคชะตาระหว่างเราสองคน อย่าถามข้าว่าทำไม เพราะในอนาคตเจ้าจะเข้าใจมันเอง"
คำพูดของสือฉิงจวงนั้นอยู่ในความคาดหมายของเขา ชิงสุ่ยทําได้เพียงแค่รู้สึกตกใจ
สือฉิงจวงคาดไม่ถึง เมื่อมองไปก็พบกับใบหน้าที่โศกเศร้าของชิงสุ่ย "อย่างไรก็ตามในอนาคตข้านั้นยังคงอยากดื่มซุปที่เจ้าทำทุกๆสัปดาห์ ไม่สิเดี๋ยวก่อน ข้านั้นต้องการดื่มมันทุกสามวันแทน"
ชิงสุ่ยยิ้มในขณะที่เขามองดูใบหน้าที่จริงจังของสือฉิงจวง
"ออกไปกันเถอ ว่าแต่เรื่องเกี่ยวกับซือถูปู้ฝาน ไอ้ขยะตนนั้น ทำไมเจ้าถึงไม่ยกเลิกการหมั้นกับมันไปล่ะ"ชิงสุ่ยถามในขณะที่เดินออกไป
"มีหลายเรื่องมากมายที่อยู่เหนือการควบคุมของข้า บางครั้ง มนุษย์นั้นก็ไม่อาจใช้ชีวิตได้อย่างอิสระ แม้ว่าเบื้องหน้าของเขานั้นจะมีหลุมไฟขนาดใหญ่ พวกเขายังคงกระโดดลงไปโดยไม่ลังเลใดๆเลย" สือฉิงจวงตอบ
คำพูดของสือฉิงจวงทำให้เกิดคลื่นสะท้อนภายในหัวใจของชิงสุ่ย เขาคาดเดาไว้ได้นานแล้วว่าการหมั้นของเธอนั้นไม่ได้เกิดจากความต้องการของเธอ ในช่วงเวลานั้นความคิดหลากหลายมากมายผ่านเข้ามาในหัวของเขา แต่ที่สำคัญที่สุดคือเขาไม่สามารถช่วยเธอได้เพราะ ชิงสุ่ยรู้ว่าถึงแม้มันจะเกิดเรื่องทั้งหมด แต่เธอนั้นยังคงเต็มใจทำในสิ่งที่เธอไม่ต้องการ
ชิงสุ่ยงั้นอยากถามเหตุผลของเธอ ได้ดูเหมือนเวลานี้จะไม่เหมาะสม ถ้าหากเธออยากจะพูดเรื่องนี้เธอก็คงจะบอกเขาเอง
และเป็นอีกครั้งนึงที่เขาทั้งสองขวบม้าคชสีห์เหมันต์ ในเวลานี้นั้นมันรู้สึกแตกต่างกันอย่างมาก เมื่อครั้งที่เขาควบม้าไปยังคฤหาสน์ สือฉิงจวงน้ำอยู่ในอาการซึ่งจิตสำนึก แต่ตอนนี้พวกเขาต่างมีความรู้สึกที่ชัดเจน มันก็ให้เกิดบรรยากาศอันหวานชื่นขึ้นเล็กน้อย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อชิงสุ่ยกอดเอวของสือฉิงจวง ร่างกายของเขาแนบชิดติดกันเกิดความรู้สึกอึดอัดใจมันทำให้ ชิงสุ่ยกลับรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก
"ถ้าไม่สามารถควบคุมได้ ถ้าหากข้าไม่มีปฏิกิริยาใดๆยามเมื่อข้าอยู่ใกล้กับหญิงสาวที่สวยที่สุดในโลก ข้านั้นคงจะตายไปแล้ว ข่าว่าพวกเราควรจะไปถึงเมืองให้เร็วกว่านี้"ชิงสุ่ยพูดเรื่องไร้สาระขึ้นมาอีกครั้ง
"ตรรกะที่บิดเบี้ยวของเจ้ากำลังฆ่าข้าอยู่ เจ้าช่างกล้าใช้ประโยชน์จากข้าอย่างโจ่งแจ้ง"สือฉิงจวงร้องตะโกนทำให้ร่างของเธอโค้งอีกเล็กน้อย
ในช่วงเวลานั้น ชิงสุ่ยปรับเปลี่ยนตำแหน่งเล็กน้อย และแท่งสวรรค์ของเขานั้นก็เริ่มขยายใหญ่ขึ้นอย่างไม่ตั้งใจจนไปชนกับประตูสวรรค์ของเธอ แม้จะอยู่ภายใต้เสื้อผ้าแต่พวกเขาทั้งสองถึงกับต้องร้องครางออกมา
ร่างกายของสือฉิงจวงอ่อนตัวลงราวกับหลุดจากการควบคุม ในขณะที่ชิงสุ่ยยังคงกดทับเธอ บวกกับการเคลื่อนไหวของม้าคชสีห์เหมันต์ แท่งสวรรค์ของชิงสุ่ยยิ่งบดกับเธออย่างต่อเนื่อง แม้ว่ามันจะไม่ค่อยเป็นที่น่าพอใจ แต่ยังถือว่าเป็นสิ่งกระตุ้นที่รุนแรง
ในครั้งนี้ การกระทำที่แสดงออกของสือฉิงจวงยิ่งเป็นที่ชัดเจน
บนใบหน้าของเธอนั้นเคยเห็นถึงความเขินอาย ชิงสุ่ยชอบความรู้สึกดีมาก เขารู้สึกได้ว่าร่างกายของสือฉิงจวงสั่นเล็กน้อย มันเป็นความรู้สึกชุ่มชื่นและอบอุ่นรับรอบตัวเขา
สือฉิงจวงละทิ้งความกังวลทั้งหมดออกไป และนำแท่งสวรรค์ของชิงสุ่ยเข้าไปภายในตัวเธอ ในยามนี้เธอนั้นราวกับกำลังปีนขึ้นไปบนภูเขาแห่งความสุข
*********** WTFFFFFFFFFFFFFF พยายามแปลให้นุ่มนวลสุดล่ะนะครับ*********