ตอนที่แล้วตอนที่ 088 – ฝึกฝนจิตวิญญาณ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 090 – ค้าขาย

ตอนนี้ 089 – เปลวเพลิงสีเงิน


ตอนนี้ 089 – เปลวเพลิงสีเงิน

 

[คั่นหนังสือ 1 จั้ง(Zhang) = 3.3 เมตร ทำไมผมถึงเดี๋ยวใช้จั้งเดี๋ยวใช้เมตร เนื่องจากต้นฉบับมันมาแบบนั้นครับ เดี๋ยวเป็นจั้งเดี๋ยวเป็นเมตร แต่เวลาคงที่ตลอดคือ ชั่วโมง นาที และ วินาที แต่พวกมาตรวัดอันอื่นผู้แต่งเขาใช้ปนกันมั่วหมดครับ ฉะนั้นผมขอแปลตามที่ผู้แต่งครับ]

อุปกรณ์ฝึกจิตวิญญาณสว่างวาบด้วยแสงสลัวๆ ปราณที่พุ่งออกมาจากรอยแยกถูกดึงดูดด้วยอุปกรณ์และก็ลอยไปหามัน

ถังเทียนมองอย่างอยากรู้ลำแสงแต่ละอันลอยตรงไปยังอุปกรณ์ใต้เท้าของเขาอย่างต่อเนื่อง

ปราณถูกดูดซับอย่างต่อเนื่องโดยอุปกรณ์ และแสงจากอุปกรณ์ก็กลายเป็นประกายและลุกโชติ ทันใดนั้น พรึบ เส้นสายของเปลวเพลิงก็ซัดเซออกมาจากอุปกรณ์ ถังเทียนตกใจกับเปลวเพลิงที่ปรากฏออกมาจากใต้เท้าของเขา แต่มินานเขาก็สงบลง เพราะเปลวเพลิงมิได้ร้อนลวกอย่างที่คิด

ถังเทียนก้มหัวของเขาลง และจ้องมองไปยังเปลวเพลิงอันเยือกเย็นที่ปรากฏขึ้นมาจากอุปกรณ์ใต้เท้าของเขาอย่างอยากรู้

“กระบวนการที่ใหญ่สุดของอุปกรณ์ฝึกจิตวิญญาณคือการแปรเปลี่ยนปราณเป็นเปลวเพลิงซึ่งสามารถที่จะใช้บ่มเพาะจิตวิญญาณนักสู้ได้ และเปลวเพลิงเหล่านี้รู้จักกันดีคือเปลวเพลิงฝึกจิตวิญญาณ” ทหารกล่าวบางเบา “เจ้ามีจิตวิญญาณนักสู้ที่เข้มข้นแล้ว ดังนั้นเจ้าสามารถที่จะลองใช้จิตวิญญาณนักสู้ของเจ้าถือเปลวเพลิงฝึกจิตวิญญาณดู”

“ถือเปลวเพลิงฝึกจิตวิญญาณงั้นหรือ?” ถังเทียนตะลึง “ทำเช่นไร?”

“จดจ่อสมาธิของเจ้าทั้งหมดไปยังจิตวิญญาณนักสู้ของเขาและจินตนาการว่าจิตวิญญาณนักสู้ของเจ้าเป็นฝ่ามือ ใช้ถือเปลวเพลิงฝึกจิตวิญญาณ” น้ำเสียงของทหารจริงจัง “คราแรกที่สัมผัสเปลวเพลิงมันจะเจ็บปวดอย่างมาก แต่จดจำไว้ มิว่าความเจ็บปวดมันขนาดไหน เจ้าจะต้องไม่โยนเปลวเพลิงทิ้งไป เมื่อยามที่เจ้าโยนมันไป เจ้าก็ถือได้ว่าล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง”

ท่าทางของถังเทียนแปรเปลี่ยนเป็นจริงจังเช่นเดียวกัน “ล้มเหลวเมื่อยามโยนมันทิ้งไป?”

“ถูกต้องแล้ว” ทหารเหลือบมองไปยังถังเทียน “เริ่มกันเถอะ”

ถังเทียนปิดตาของเขาและจดจ่อสมาธิของเขาทั้งหมดไปยังจิตวิญญาณนักสู้ นี่เป็นคราแรกที่ถังเทียนจดจ่ออย่างมากเพื่อสังเกตจิตวิญญาณนักสู้ของตัวเขาเอง จิตวิญญาณนักสู้ของเขาเป็นเปลวเพลิงอันเลือนลาง ราวกับมันจะมอดดับเมื่อใดก็ได้ ตามวิธีการของทหาร ถังเทียนเริ่มจินตนาการจิตวิญญาณนักสู้เป็นดั่งฝ่ามืออย่างช่วยไม่ได้

เป็นที่แน่ใจแล้ว ตามการเปลี่ยนแปลงภายในความคิดของเขา จิตวิญญาณนักสู้ที่ราวกับเปลวเพลิงค่อยๆแปรเปลี่ยนรูปร่างของมัน

อย่างรวดเร็ว แทบจะเหมือนฝ่ามือที่โปร่งใสปรากฏอยู่เหนือหัวของถังเทียน

ฝ่ามือค่อยๆลอยไปที่เท้าของถังเทียน และเปลวเพลิงฝึกจิตวิญญาณบนอุปกรณ์ก็ลอยไปยังฝ่ามือโปร่งใสราวกับมันถูกดึงดูดด้วยแม่เหล็ก

ช่วงเวลาที่เปลวเพลิงฝึกจิตวิญญาณตกลงบนฝ่ามือโปร่งใส ความเจ็บปวดก็เจาะทะลวงโจมตีไปยังสมองของถังเทียน และเขาอดมิได้ที่จะครวญคราง ฝ่ามือที่ถือเปลวเพลิงจิตวิญญาณสั่นสะท้าน และเปลวเพลิงก็แทบจะร่วงหล่นจากฝ่ามือ ถังเทียนตอบสนองอย่างรวดเร็วและรีบเร่งกลั้นลมหายใจของเขาด้วยความจดจ่ออย่างเต็มที่ ประคองเปลวเพลิงให้มั่นคง

ใบหน้าของถังเทียนบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด

ความเจ็บปวดที่ทะลวงผ่านเข้ามาแทบทำให้จิตใจของเขาว่างเปล่า เขาแม้กระทั่งรู้สึกได้ชัดเจนว่าฝ่ามือที่หล่อหลอมจากจิตวิญญาณนักสู้ของเขามันได้ถูกเผาไหม้ด้วยเปลวเพลิงฝึกจิตวิญญาณ จิตวิญญาณนักสู้ได้เชื่อมโยงไปยังจิตใจ และความเจ็บปวดอันรุนแรงนี้มันฝังลึกลงไปภายในกระดูกซึ่งทำให้มันไม่มีหนทางหลีกหนี เขามิได้เต็มที่ใจที่หลบหนีหรือมีสมาธิวอกแวก ไม่แม้แต่ที่เขาจะวอกแวก เขากลับกลายเป็นมีสมาธิมากยิ่งขึ้นแทน ดังนั้นความเจ็บปวดจากการฝึกจิตวิญญาณนักสู้จึงมิอาจจะทนทานได้มากยิ่งขึ้น

“เอาล่ะ เจ้าค่อยๆคงที่ความทรมานเหล่านี้ได้แล้ว เจ้าไม่คิดมั้งหรือว่าในตอนนี้มันไม่ค่อยเจ็บปวดเท่าใดแล้ว? นี่เนื่องจากส่วนหนึ่งของสิ่งเจือปนภายในจิตวิญญาณนักสู้ของเจ้ามันได้หายไป”

คำแนะนำอย่างมั่นใจของลุงทหารดังเข้าไปภายในหูของถังเทียน แม้ว่าเขาจะมิแน่ใจว่าจะเป็นเพราะมันเป็นการสะกดจิตของลุงทหารหรือไม่ แต่มันราวกับสิ่งเจือปนมันได้หายไปจริงๆ ถังเทียนรู้สึกว่ามันเจ็บปวดน้อยลงแทนที

“ดีมาก เจ้าทำได้ยอดเยี่ยม และข้ามอุปสรรคสำคัญที่สุดแล้ว ต่อไป เจ้าจะต้องควบคุมจิตวิญญาณนักสู้เพื่อดึงดูดส่วนอื่นของเปลวเพลิงฝึกจิตวิญญาณ และไม่มากเกินไป และพวกเราจะดำเนินการไปทีละขั้น” เสียงสงบนิ่งของทหารทำให้เขารู้สึกปลอดภัยอย่างยิ่ง และถังเทียนสงบลงในทันที

ตามคำแนะนำของทหาร ถังเทียนระวังการขยับของเส้นสายเปลวเพลิงอีกอัน ฟู่ ถังเทียนสั่นสะท้าน ความเจ็บปวดรุนแรงที่ไม่คาดคิดคล้ายมันจะทุบลงมาภายในหัวของเขาหนึ่งครา

จิตวิญญาณนักสู้ของถังเทียนสั่นสะท้านอีกครา

“รักษาความเสถียรมัน! รักษาความเสถียรมัน มิว่ามันจะเจ็บปวดเพียงใด!”

“เอาล่ะ ไม่เลวนัก เจ้าเริ่มจะคงที่ได้แล้ว และจิตวิญญาณนักสู้ของเจ้าก็กลายเป็นบริสุทธิ์มากขึ้น!”

“ยามเมื่อเจ้าได้พักผ่อนเพียงพอ พวกเราจะเริ่มอีกรอบในการฝึกฝนอีกครา สำหรับเจ้า นี่มันมิใช่ปัญหาเลย ดี ราวกับเจ้าได้ทำสำเร็จแล้วในตอนนี้ ของการดึงดูดส่วนอื่นของเปลวเพลิงฝึกจิตวิญญาณ”

… …

ทหารเริ่มที่จะควบคุมความเร็วในการกล่าวของเขา เขาพยายามที่จะช้าลงของคำพูดของเขาเท่าที่จะเป็นไปได้ ดังนั้นถังเทียนจะได้มิรู้สึกว่าเวลามันผ่านไป

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป

ความสนใจของทหารมีความจดจ่ออย่างเข้มข้นอยู่ตลอดเวลา และดวงตาของเขาก็มิได้ละไปจากถังเทียน

เขาพูดกล่าวอยู่ตลอดทั้งชั่วโมง

สมองของถังเทียนเริ่มที่จะกลายเป็นเลือนลาง เนื่องจากทุกผู้คนต่างมีขีดจำกัดของความทนทาน เขาทำตามคำแนะนำของทหารอย่างโง่งม ดึงดูดเปลวเพลิงอย่างต่อเนื่อง รอบแล้วรอบเล่า เขามิรู้เลยว่าเขาได้ฝึกฝนมานานเพียงใดแล้ว

เปลวเพลิงฝึกจิตวิญญาณเติบโตจนถึงขนาดของเขาโต๊ะ และจิตวิญญาณนักสู้ของถังเทียนถูกปกคลุมอยู่ภายใน

ทหารจดจ่ออยู่บนจิตวิญญาณนักสู้ของถังเทียนที่อยู่ท่ามกลางเปลวเพลิง ยามเมื่อเขาพบเห็นจิตวิญญาณแปรเปลี่ยนเป็นค่อยๆโปร่งใส มันปรากฏความกังวลใจภายในดวงตาของเขา

หนึ่งชั่วโมงครึ่งผ่านไปแล้วในตอนนี้

ปราณภายใต้รัศมีสิบจั้ง คล้ายกับฉลามซึ่งได้กลิ่นเลือด รุมทึ้งไปยังกลุ่มก้อนเปลวเพลิงเหนือถังเทียน เปลวเพลิงฝึกจิตวิญญาณกลายเป็นรุนแรงมากยิ่งขึ้น

มือของทหารต่างเต็มไปด้วยแก่นจิตวิญญาณในตอนนี้ ซึ่งมันคือหนึ่งในสิ่งที่ถังเทียนได้รวบรวมมันมา เช่นเดียวกับที่เขาได้รับมาจากซากศพที่ฐานทัพ ทหารสะบัดนิ้วของเขา และแก่นจิตวิญญาณก็หายไปตรงเข้าไปภายในเปลวเพลิงฝึกจิตวิญญาณ

สิ่งเจือปนได้รับการขัดเกลาอย่างรวดเร็ว ทำให้เป็นจิตวิญญาณนักสู้เงาวับ

จิตวิญญาณนักสู้ของถังเทียนสัมผัสได้ถึงความเงาวับของจิตวิญญาณนักสู้ในทันทีและถูกปกคลุมโดยมันอย่างไม่รู้ตัว

“ถูกต้อง นั่นคือวิธีที่ถูกต้อง เอาล่ะ เจ้าสามารถรู้สึกได้ว่าจิตวิญญาณนักสู้ของเจ้ากำลังแข็งแกร่งยิ่งขึ้น ดึงดูดเปลวเพลิงอย่างต่อเนื่อง”

ทหารกระตุ้นถังเทียนขณะที่เขาสะบัดแก่นจิตวิญญาณเข้าไปภายในเปลวเพลิงอย่างต่อเนื่อง จิตวิญญาณนักสู้ของถังเทียนถูกเสริมสร้างอย่างรวดเร็ว และในตอนนี้จิตวิญญาณนักสู้อันแข็งแกร่งมันมีแรงกดดันเป็นอย่างมาก ปราณล้อมตัวของถังเทียนพุ่งขึ้นสูงราวกับคลื่นสูงลูกใหญ่

เปลวเพลิงฝึกจิตวิญญาณลุกโชติ

ทหารกลับกลายเป็นกังวลมากและมากยิ่งขึ้น มันยังคงเหลืออีกสิบนาทีก่อนจะครบสองชั่วโมง บันทึกของกองทัพกางเขนใต้ในอดีตที่ถูกสร้างโดยทหาร ซึ่งมันคือสองชั่วโมง

ได้มีประสบการณ์ด้วยตัวเอง ทหารรู้ดีมากกว่าคนอื่น ในช่วงเวลานี้ เปลวเพลิงฝึกจิตวิญญาณจะกลายเป็นไม่มั่นคง และจะค่อยๆพังทลายช่วงกลาง ปราณที่กำลังพุ่งออกจากรอยแยกอาจจะไม่ใช่ขั้นสูง แต่มันก็ลดลงอย่างต่อเนื่อง ซึ่งจะทำลายกำแพงของปราณขั้นที่สี่

กล่าวอีกนัย หมายความว่ากลุ่มก้อนเปลวเพลิงฝึกจิตวิญญาณจะทำลายทะลุขั้นสี่ขึ้นไป

ระดับของเปลวเพลิงที่สูงขึ้น การสมบูรณ์ของการฝึกจิตวิญญาณนักสู้ก็จะสูงขึ้น

เปลวเพลิงเริ่มที่จะแปรเปลี่ยนสีของมัน จากลำแสงสีน้ำเงินเลือนลาง มันแปรเปลี่ยนเป็นเขียว

ความเจ็บปวดอันรุนแรงกระแทกถังเทียนเป็นคลื่น หัวของเขารู้สึกราวกับถูกย่างอยู่เหนือกองไฟ ความเจ็บปวดอันรุนแรงกลายเป็นรุนแรงและรุนแรงมากยิ่งขึ้นจนกระทั่งเขาจำเป็นกำลังอย่างเต็มที่ ถูกต้อง กำลังอย่างเต็มที่ของตัวเขาและอำนาจจิตใจของเขา เพื่อประคองมันอย่างเต็มที่

เสียงของทหารภายในหูของถังเทียน กลายเป็นเลือนลางและคลุมเคลือ ห่างไกลและใกล้ชิด ถังเทียนมิมีกำลังอันใดเหลือแล้วในตัวเขาที่จะฟังทหาร

เขาแทบจะพังทลายไปกับคลื่นการโจมตีนี้ ทำให้การป้องกันของเขาร่วน

สองชั่วโมง!

เปลวเพลิงแปรเปลี่ยนเป็นสีเขียว

ท่าทางของทหารสงบนิ่ง แต่ภายในของเขามันมีความระส่ำระสาบ ชั่วโมง! ถังเทียนแท้จริงยืนหยัดมันได้ถึงสองชั่วโมง นี่มันช่างทะนงอวดดี้ สหายที่มีความดื้อดึงยืดแน่น...

เขายืนหยัดมาได้ถึงสองชั่วโมงเต็ม!

สองชั่วโมง ภายในกองทัพในตอนนั้น มิมีผู้ใดนอกจากเขาที่สามารถทำได้สำเร็จ

แต่ในชั่วขณะนี้ ถังเทียนแทบจะสิ้นเรี่ยวแรง ร่างของเขาสั่นสะเทือนเริ่มที่จะรุนแรงและรุนแรงยิ่งขึ้น ความเจ็บปวดของเขาแสดงออกอย่างเห็นได้ชัดในตอนนี้ ขณะที่ใบหน้าของเขาเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นซีด

ทหารตื่นเต้น แต่นี่มันเป็นเวลาที่มิควรวอกแวก เขารู้ได้ว่าเมื่อยามที่เขาทำลายผ่านไปสองชั่วโมงแล้ว ทุกวินาทีที่มันผ่านไปจะรุนแรงมากยิ่งขึ้นกว่าก่อนหน้านี้ ทุกวินาทีในตอนนี้ จะพิสูจน์คุณค่าของมันเป็นร้อยเท่าทวีภายในอนาคต

เขาสูดหายใจเข้าลึกและพลันคำราม “ถังเทียน!”

ร่างของถังเทียนหยุดชะงักภายในกลุ่มก้อนเปลวเพลิง

“เจ้าได้ลืมเลือนความฝันของเจ้าแล้วงั้นหรือ? เจ้าได้ลืมเลือนคำสาบานของเจ้าแล้วงั้นหรือ? เจ้าได้ลืมเลือนว่าเจ้าต้องการที่จะเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดงั้นหรือ?!”

“ถังเทียน! เจ้าลืมรสชาติของความล้มเหลวไปแล้วงั้นหรือ!?”

“ถังเทียน! เจ้าได้ลืนเลือนพวกที่ล้อเลียนเจ้าทั้งหมดในหลายปีที่ผ่านมาแล้วงั้นหรือ!?”

“ถังเทียน! เจ้าได้ลืมเลือนในช่วงเวลายามเมื่อเจ้าไร้พลังเพื่อที่จะเปลี่ยนแปลงบางอย่างงั้นหรือ!?”

“เจ้ากำลังจะยอมแพ้งั้นหรือ!?”

“ถังเทียน เจ้าตั้งใจจะมายอมแพ้เช่นนี้งั้นหรือ!?”

“เจ้าตั้งใจจริงงั้นหรือ?”

ด้วยคำกล่าวไม่กี่คำสุดท้าย ความร้อนรนอย่างยิ่งของทหารแทบหมดสิ้นไปกับพลังในการคำรามของเขา

ร่างของถังเทียนหยุดชะงัก และเริ่มที่จะสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ปรากฏสีสันบนใบหน้าอันซีดของเขา ขณะที่หมัดของเขากำแน่นจากพลังอันลึกลับ

“ถังเทียน!” ทหารชะงักพลางตะโกน “เพียงสิบนาที! เพียงทนทานอีกสิบนาทีเท่านั้น! สิบนาทีสุดท้าย!

“เจ้าจะสามารถที่ตระหนักถึงความฝันของเจ้า!”

“เจ้าจะสามารถกลับกลายเป็นผู้ที่แข็งแกร่ง!”

“เจ้าจะสามารถที่แบกรับคำสาบานของเจ้าได้!”

“ถังเทียน!”

“สิบนาที! เพียงสิบนาที!”

“เจ้าสามารถทำมันได้อย่างแน่นอน!”

ทหารแทบจะขบฟันของเขาและหมดสิ้นพลังของเขาภายในการคำราม หมัดของเขาถูกกำแน่นอย่างสุดกำลัง สายตาของเขาจับจ้องไปยังถังเทียน ทหารผู้ที่คำรามเสร็จสิ้น ทันใดนั้นก็รู้สึกราวกับเขาอ่อนล้า เขาประหลาดใจที่รู้สึกเหนื่อยล้า

อดทนไว้ บุรุษหนุ่มเทพ...

เสียงกระซิบของทหารแทบจะมิได้ยิน

ร่างของถังเทียนสั่นสะท้านแรงยิ่งขึ้น คล้ายกับถูกร่อนด้วยตระแกรงแทบจะพังทลายได้ทุกเวลา

ทหารกังวลใจอย่างยิ่ง สองชั่วโมงกับสามนาทีแล้ว!

สีของเปลวเพลิงฝึกจิตวิญญาณแปรเปลี่ยนเป็นสีเขียว สีเขียวเข้มคล้ายกับสีทอแดง อากาศหนาวเย็นดูคล้ายจะสลายหายไป และความเย็นเยียบอันร้ายกาจก็เข้าแทนที่! ปราณทั้งหมดภายในรัศมียี่สิบจั้งต่างถูกดึงดูด และถูกดูดซับเข้าสู่เปลวเพลิงอย่างรุนแรงราวกับพายุเกล็ดหิมะ

สีเขียวของเปลวเพลิงเข้มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ร่างของถังเทียนสั่นสะท้านอย่างต่อเนื่อง ด้วยความตกใจ ความเจ็บปวดของการโจมตีครานี้มันโหดร้ายห่างไกลกว่าก่อนหน้าและมันถี่ขึ้นมากกว่าที่เคยเป็น

แต่จิตใจของถังเทียนเต็มไปด้วยสองสามถ้อยคำเหล่านี้

เจ้าตั้งใจจริงงั้นหรือ?

เจ้าตั้งใจจะมายอมแพ้เช่นนี้งั้นหรือ?

ยอมแพ้?

ยอมแพ้… มิมีทาง ข้ามิต้องการ… ข้าจะยอมแพ้ได้เยี่ยงไร… ข้าจะทำได้เยี่ยงไร… มิมีวัน! แม้ข้าจะต้องตาย มิมีวัน...

กำลังอันพลุ่งพล่านจากพลังอันลึกลับท่วมท้นผ่านตัวเขา ภายใต้ความเจ็บปวดอันรุนแรงบนใบหน้าอันบิดเบี้ยวของถังเทียน มุมปากของเขายกขึ้นอย่างยากเย็น และรอยยิ้มที่ดื้นรั้นและบ้าคลั่งปรากฏขึ้นซึ่งมองดูน่ากลัวอย่างยิ่ง!

ข้าคือบุรุษหนุ่มเทพ!

ข้าจะยอมแพ้ได้เยี่ยงไร?

ข้าจะกลายเป็นบุรุษผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด!

ข้าจะยอมแพ้ได้เยี่ยงไร?

ข้าจะทำได้เยี่ยงไร!

ท่ามกลางเสียงการปะทุ เปลวเพลิงสีเขียวแปรเปลี่ยนเป็นเขียวเข้มและกลายเป็นเข้มมากขึ้นจนกระทั่งมันกลายเป็นสีดำสนิท ในตอนนี้ กลุ่มก้อนเปลวเพลิงหดเล็กลงเป็นขนาดเท่าตะกร้าไผ่สาน ทันใดนั้น ดวงแสงสีเงินก็ระเบิดขึ้นภายในเปลวเพลิง

ในชั่วพริบตา แสงสีเงินกระจายไปทั่วทิศทาง เปลวเพลิงสีเงินนำพาความเย็นเยียบและความรู้สึกอันน่ากลัว

ปราณภายในรอยแยกถูกเคี่ยว และจิ่งเหาก็ตื่นตระหนก สายตาตกใจของเขามองไปยังปราณบนท้องฟ้า ซึ่งมันได้แปรเปลี่ยนเป็นลำแสงสีน้ำเงินอันมากมาย ทั้งหมดกำลังหลอมรวมไปยังทิศทางหนึ่ง

เดี๋ยวก่อนสิ นั่นมันตำแหน่งที่ถังเทียนกำลังฝึกฝนอยู่!

จิ่งเหาตกใจกลัวและรีบเร่งไปยังที่นั่น และฝังรากลงไปในพื้นดินยามเมื่อเขาพบเห็นฉากเบื้องหน้าของเขา

ภายใต้เปลวเพลิงสีเงินอันหนาแน่น เงาของเด็กหนุ่มดื้อรันและไม่ยอมลดละ

***********************************************************

ติ ชม รับข่าวสารได้ที่ แฟนเพจ ได้เลย และกดไลค์เพื่อเป็นกำลังใจด้วยครับ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด