ตอนที่แล้วตอนที่ 084 – ศัตรูบนเส้นทางแคบ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 086 – เจตนาของข่งโหยวหลิน

ตอนที่ 085 – การวิ่งที่เป็นไปไม่ได้


ตอนที่ 085 – การวิ่งที่เป็นไปไม่ได้

 

[คั่นหนังสือ : ชี้แจงเรื่องศัพท์นิดหน่อยนะครับ

ศาสตราวุธเครื่องกลไก = พวกชุดเกราะ ชุดสูท อย่างเช่น พยัคฆ์เขี้ยวดาบ

กลไก = กับดัก ค่ายกล อย่างเช่น อุโมงค์พันศร

เครื่องจักร = พวกของเลียนแบบเครื่องกลไก อย่างเช่น หุ่นเหล็กของไซ่เหล่ย

เครื่องกลไก = คล้ายกับเครื่องจักรครับ แต่มีความซับซ้อนมากกว่า อย่างเช่น กลไกกระจอกเทศทองสัมฤทธิ์

ผมได้แบ่งแยกในตัวเองไว้แล้ว ฉะนั้นผมจึงชี้แจงไว้ให้เพื่อผู้อ่านได้เข้าใจมากขึ้นครับ]

************************************************************************

การเคลื่อนไหวของพยัคฆ์เขี้ยวดาบปราดเปรียวอย่างมาก แม้ว่ามันจะหนัก มันก็ลงพื้นอย่างเงียบเฉียบราวกับพยัคฆ์ที่กระโจนไปยังเหยื่อของมันปราศจากเสียง ทหารมิมีเจตนาจะซ่อนเร้นอันใดขณะที่เขาแนะนำถังเทียน ถังเทียนคล้ายจะมีพรสวรรค์ที่โดดเด่นในเรื่องการใช้ศาสตราวุธเครื่องกลไกขณะที่ทหารเพียงแนะนำเขาเล็กน้อยและเขาสามารถที่จะจับจุดได้ในทันที นี่ทำให้ทหารตกตะลึง

ถ้ามีทหารเกณฑ์เช่นเขาในระหว่างเหล่าเวลานั้น...

เขาส่ายหัวของเขาและโยนความคิดนี้ไปเบื้องหลังจิตใจของเขา ยุคเวลานั้นมิเหมือนกันอีกต่อไปแล้ว ศาสตราวุธเครื่องกลไกถูกกำหนดให้จำกัดเป็นวัตถุโบราณ ยิ่งเขาใช้เวลากับมากเท่าใด มันก็ยากจนเขาล้มเหลว

ประสบกาณ์อันน่าตกใจของทหารทำให้เขามีความสามารถที่จะระบุจุดอ่อนทุกอย่างภายในการป้องกันในทันที ถังเทียนมิได้สนใจอันใดทั้งนั้นสำหรับเขา ขณะที่เขาลอบเดินไปรอบๆ ขณะที่เขาเข้าลึกไป ถังเทียนก็รู้สึกตกใจ เขากล่าวถาม “ลุง ทำไมพวกเขา ทำไมพวกเขาถึงมีกลไกมากมายในที่นี่?”

ทหารแค่นเสียง “ของพวกนี้จะถือเป็นกลไกได้เยี่ยงไร?”

แม้ว่าเขาจะมิได้เปิดเผยพิรุธภายในคำกล่าวของเขา ทหารก็รู้สึกเช่นเดียวกันภายในหัวใจของเขา ทั้งสองหลบหลีกกลไกอันแล้วอันเล่า จำนวนกลไกที่พวกเขาได้ประสบทำให้เขาสงสัยว่าเขาได้กลับไปยังยุคของเขาเอง มันดีที่ว่าเหล่ากลไกนี้มันเห็นได้ชัดว่ามิใช่เช่นเดียวกันกับยุคของเขา

คู่ต่อสู้ก็มีดีเกี่ยวกับกลไก

การตัดสินนี้ทำให้ทหารมีสมาธิ เขามิกล้าที่จะล่าช้า ถังเทียนและพวกเขาทหารต่างมีความเข้าใจเกี่ยวกับผู้เชี่ยวชาญภายในเมืองไตรวิญญาณอย่างจำกัด ตระกูลหลินมาจากที่ใดมันไม่เป็นที่แน่ชัด

มันดูคล้ายราวกับเรื่องนี้จะดูไม่ง่ายได้อย่างที่มันเป็น… และ...

ทหารมองไปยังกลไกทองแดงด้วยความดูแคลน เขาแทบสามารถเห็นได้อย่างแน่ชัดว่าคู่ต่อสู้พยายามที่จะลอกเลียนจากค่ายของกองทัพกางเขนใต้ ถ้าผู้อื่นพบเห็นสิ่งนี้ พวกเขาอาจจะคิดว่ามันเป็นของสืบทอดตระกูลหลิน แต่ภายในสายตาของทหาร มันมีความผิดพลาดหลายอย่าง สิ่งสำคัญที่สุดคือทหารเป็นผู้ทะนงตน ภายในช่วงเวลานั้น เขาก็รู้สึกกังวล

เขามีเจตนาให้ถังเทียนพ่ายแพ้การต่อสู้ครานี้ แต่ในตอนที่เขาพบเห็นเครื่องจักรทองแดงรูปแบบค่ายกองทัพกางเขนใต้แล้ว แรงกระตุ้นบางอย่างก็ลุกโชติภายในตัวเขา

พวกเรามาจะพ่ายแพ้กับเครื่องจักรทองแดงน่ารังเกียจเช่นนี้ได้เยี่ยงไร!

ดวงตาของทหารสว่างวาบ เขาสงบตัวเอง ค่ายกองทัพกางเขนใต้ได้ถูกทำลายไปแล้ว มันมิมีความหมายอันใดที่จะต่อสู้เพื่อเรื่องนี้ ถังเทียนเป็นดั่งอนาคต ถ้ายังคงมีค่ายกองทัพกางเขนใต้อยู่ งั้นอนาคตของกองทัพมันก็จะอยู่ภายในน้ำมือของถังเทียน

การเติบโตของถังเทียนมันมีความสำคัญยิ่งกว่าสิ่งใดทั้งสิ้น

ในฐานะครูฝึก ทหารเห็นได้อย่างชัดเจนว่าการเติบโตของทหารผู้หนึ่งหรือการจดจ่อกับชัยชนะของทหารผู้หนึ่ง มันเป็นสิ่งสำคัญที่สุด

หลังจากนั้นสายตาของทหารก็สงบ

ภายในมุมที่ซ่อนเร้น ถังเทียนตั้งใจเฝ้ามองไปยังรอบๆตัวเขาประมาณสี่ร้อยเมตร มีผู้คนล้อมรอบข่งโหยวหลิน เข้าไปภายในอาคารเก่าๆที่เงียบสงบ

“หนุ่มน้อย เจ้าเห็นที่ซึ่งมีรอยสีเทานั่นหรือไม่?” ทหารพลันกล่าวถาม

มองตามไปยังจุดที่ทหารชี้ ถังเทียนก็สังเกตเห็นว่าที่มุมหนึ่งบนกำแพงที่ล้อมรอบอาคารหลังเก่านั่น มันเป็นชิ้นส่วนของหินที่สีเหมือนขี้เถ้า “ตรงโค้งนั่นหรือ?”

“ถูกต้องแล้ว!” ทหารกล่าว “สถานที่แห่งนี้มีการรักษาความปลอดภัยแน่นหนา เจ้ามีโอกาสไม่มากนัก ถ้าเจ้าสามารถวิ่งสี่ร้อยสามสิบสองเมตรได้ภายในแปดวินาที เจ้าสามารถที่จะหลบหนีจากการตรวจพบของเหล่าเครื่องจักรทองแดงได้ นั่นคือมุมอับ ถ้าเจ้าเข้าไปได้ ทางเลือกในการโจมตีของเจ้า ก็จะเพิ่มมากยิ่งขึ้น”

“แปดวินาที...” ถังเทียนตกตะลึง

“ถูกต้องแล้ว แปดวินาที เพื่อทะลวงผ่านระยะทางสี่ร้อยสามสิบสองเมตร นั่นคือหนึ่งวินาทีต้องวิ่งได้ห้าสิบเมตร มีเพียงสิ่งเดียวก็คือความเร็วสูงสุดของวิชาตัวเบาระดับสาม ทำไม่ได้เกินสี่สิบเมตรต่อวินาที ความเร็วเช่นนั้นมีเพียงวิชาตัวเบาระดับสี่ที่สามารถทำได้” ทหารวิเคราะห์อย่างสงบ “แปดก้าวจักจั่นของเจ้าควบคู่กับการเสริมสร้างของพยัคห์เขี้ยวดาบ โอกาสสำเร็จตามหลักการแล้วน่าจะยังมีอยู่”

“ในตามหลักการงั้นหรือ? หมายความมันอาจจะทำสำเร็จในความเป็นจริงได้เช่นกันใช่หรือไม่?” ถังเทียนเข้าใจคำกล่าวของทหารในทันที

“ถูกต้องแล้ว ในหลักการ ถ้าแปดก้าวจักจั่นอยู่ในขั้นสมบูรณ์แบบ และถ้ามาตรฐานของเจ้าในการใช้พยัคฆ์เขี้ยวดาบอยู่ในขั้นสมบูรณ์เช่นเดียวกัน งั้นเจ้าก็เป็นไปได้ที่จะบรรลุเป้าหมายนี้” ทหารส่ายหัว “แต่แต่นั่นมันก็เป็นไปไม่ได้ แม้ว่าแปดก้าจักจั่นของเจ้าจะดี แต่ระยะเวลาที่ซึ่งเจ้าใช้พยัคฆ์เขี้ยวดาบมันมีจำกัดมากเกินไป เจ้ามิได้มีประสบการณ์ในการฝึกกับคู่มือ เข้ามิมีพื้นฐานในการวิ่งช่วงสั้นเกี่ยวกับมัน”

“การวิ่งช่วงสั้นมันยากมากนักหรือ?”

“ในตามหลักการแล้วมันง่าย แต่เจ้าจะต้องผ่านการฝึกฝนเป็นเวลานานเพื่อบรรลุมาตรฐานในขั้นที่สูง” ทหารอธิบาย

“งั้นพวกเรามาเริ่มกันเลยตอนนี้” ถังเทียนกล่าวอย่างรวดเร็ว

“เริ่มอันใดกัน?” ทหารมีอาการสับสน

“เริ่มสอนในตอนนี้ไง! รีบเร่งเร็วเข้า! ถ้าท่านยังมัวชักช้ามากเกินไป ข้าคงไม่สามารถที่จะเห็นเงาหลังของเจ้าตัวบัดซบนั่นได้อีก!” ถังเทียนกระตุ้น

“การกระทำสิ่งต่างๆภายในช่วงนาทีสุดท้ายเจ้าจะมิได้รับอันใดทั้งสิ้น…” ทหารส่ายหัวของเขา เขารู้สึกว่าคำแนะนำของถังเทียนมันเป็นเรื่องตลก ถ้ามันเป็นหนึ่งในทหารเกณฑ์เก่าภายใต้การสอนของเขาเอ่ยคำแนะนำเช่นนี้ เขาคงปราศจากความลังเลที่จะจับพวกเขาขังไว้เป็นแน่

เหล่าผู้คนที่มิเห็นความสำคัญของการฝึกฝน ดูแคลนการฝึกฝน มันจะต้องถูกจับขังให้หมด

ถังเทียนเอ่ยขัดเขา “นี่มันเรียกว่าการฝึกภาคปฏิบัติ เร็วเข้า ตาเฒ่า หยุดไร้สาระได้แล้ว บุรุษหนุ่มเทพผู้นี้รู้สึกกระวนกระวายเป็นอย่างยิ่ง”

กระวนกระวายอย่างยิ่ง...

ทหารหักห้ามใจมิให้ตบหน้าเขา ท่าทางของเขาช่างน่าเกลียดขณะที่เขาได้อธิบายมันอีกคราเกี่ยวกับการวิ่งช่วงสั้นมากกว่าหนึ่งครั้ง

“ตามที่คาดคิด มันฟังดูเรียบง่าย”

เมื่อได้ยินที่ถังเทียนกล่าว ทหารคร้านที่จะโต้แย้ง เขาได้ตัดสินใจทั้งหมดแล้ว ถังเทียนนั้นโอหัง เต็มไปด้วยความมั่นใจตัวเองมากเกินไปและธาตุแท้ของเขาต่างเริ่มเปิดเผยมากยิ่งขึ้น

เหล่าเด็กที่ชอบดูแคลนในการฝึกฝน ทั้งหมดตายตกอย่างน่าสังเวช!

ทหารวางแผนไว้รอให้ถังเทียนได้รับบาดเจ็บหนัก ฮึ หนุ่มน้อย ถึงเวลานั้น เจ้าจะเข้าใจทีเด็ดของคำกล่าวของครูฝึกผู้เลือดเหล็กผู้นี้ ว่าเป็นคำแนะนำที่ทรงคุณค่า

“ตราบเท่าที่ข้าทะลวงผ่านไปยังโค้งนั่น มันก็เป็นพอใช่หรือไม่?” ถังเทียนกล่าวถามอย่างกระหาย

“ถูกต้องแล้ว” ทหารมิได้กล่าวไร้สาระ

“ต่อหน้าบุรุษหนุ่มเทพ ทุกสิ่งอย่างต่างไร้ค่า” ถังเทียนถูกครอบงำอย่างยิ่ง

พยัคฆ์เขี้ยวดาบพลันหมอบคลาน ขาข้างหนึ่งถอยไปหนึ่งก้าว มันตั้งท่าลงต่ำอย่างยิ่ง พร้อมที่จะกระโจนออก เงาทองแดงแวววาวภายใต้แสงจันทร์ ราวกับมันมีพลังที่จะดูดกลืนวิญญาณได้ ทั่วร่างเย็นเยียบและแหลมคม

จิตใจของถังเทียนกล่าวทวนจุดสำคัญของการวิ่งอย่างเงียบๆ

เมื่อมั่นใจว่าเขามิได้ละเลยสิ่งใด ถังเทียนพลันลืมตาของเขา ดวงตาของพยัคฆ์เขี้ยวดาบก็ลืมขึ้นเช่นเดียวกัน ความก้าวร้าวของราชันแห่งพงไพรถูกปลดปล่อยออกมา ดวงตาของมันค่อยๆหรี่ลง กลิ่นอายค่อยๆสลายหายไป ร่างค่อยๆลดต่ำลง

ปัง!

ด้วยขาทั้งสองที่หนาแน่นและบึกบึนของพยัคฆ์ทองแดงพลันปลดปล่อยกำลังจากพื้น เศษดินและทรายใต้เท้าของมันระเบิดออก กระจายไปทั่วทุกสถานที่

ลำแสงเงาสีเขียวสลายหายไป

ทหารแค่นเสียงขณะที่เขาเฝ้ารอความล้มเหลวของถังเทียน แม้ว่าการเคลื่อนไหวของถังเทียนจะมิมีปัญหามากนัก เขาก็มิได้ตกใจอย่างสิ้นเชิง ทีเด็ดของนายทหารผู้เลือดเหล็ก เข้าใจทหารเกณฑ์ของเขาในทุกลักษณะมันเป็นพื้นฐานที่สุดของทุกสิ่ง การวิ่งในช่วงเวลาเช่นนี้ ความต้องการพื้นฐานคือการระเบิดพลัง ทหารรู้ว่าถังเทียนสามารถกระตุ้นการระเบิดพลังได้และมันก็กระตุ้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ สำหรับเขาแล้ว เขามิได้ตกใจอันใดเลย

การกระตุ้นพลังที่สมบูรณ์แบบคือสิ่งใด? ยามเมื่อมีทหารเกณฑ์มาใหม่ นอกเหนือจากทหารเกณฑ์ที่พรสววรค์ต่ำต้อย นอกเหนือจากนั้นสามารถทำได้

การวิ่งในช่วงเวลาสั้น มันมิต้องใช้วิชามากเพื่อให้เชี่ยวชาญ แต่เหล่าความเคลื่อนไหวจะต้องมีความสมบูรณ์แบบของการหลอมรวมและผสานของร่างกาย มันง่ายดายที่จะกล่าว แต่ท่ามกลางภายในความเร็ว ช่วงเวลาสั้นๆของการวิ่ง ร่างกายจำต้องผสานกันอย่างดีที่สุด และมันเป็นเรื่องยากยิ่ง ภายในช่วงเวลานั้น ทหารเกณฑ์จากค่ายกองทัพกางเขนใต้จะต้องผ่านการทดสอบของการวิ่ง

หนุ่มน้อย เจ้าจะรู้ในไม่ช้าว่าวิธีที่เจ้าขบคิดมันช่างน่าขบขัน

ทหารมองอย่างจดจ่อไปยังเงาของถังเทียน

ปราณแท้จริงโคจรไปยังพยัคฆ์เขี้ยวดาบ ยามเมื่อมันโคจรกลับเข้ามาภายในร่างของเขาอีกครา ปราณแท้จริงมันก็ราวกับวงจรก่อเกิดระหว่างพยัคฆ์เขี้ยวดาบและตัวเขาเอง ถังเทียนสามารถสัมผัสได้ถึงปราณแท้จริงที่โคจรกลับมาภายในร่างของเขาราวกับมันมีความเยือกเย็นและร้ายกาจมากยิ่งขึ้น ถังเทียนจมอยู่ในสภาวะของเขา ราวกับเขามีเปลวเพลิงลุกโชติภายในดวงตาของเขา ขณะที่สายลมปลิวไสวด้วยความเร็ว เขารู้สึกถึงความปิติอันยอดเยี่ยม สมองของถังเทียนสงบอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนและการเคลื่อนไหวแต่ละครามันก็ชัดเจนภายในจิตใจของเขา เขามิสามารถอธิบายการผสานของร่างกายได้ เพียงแค่คิดร่างของเขาก็สามารถตอบสนองมันได้โดยพลัน

มันช่างอัศจรรย์ใจยิ่งนักกับความรู้สึกเช่นนี้!

ถังเทียนรู้สึกชื่นชอบ

การเคลื่อนไหวของเขาต่างเร็วยิ่งขึ้นขณะที่ปราณแท้จริงก็โคจรเร็วยิ่งขึ้น

หื้ม?

ทหารผงะถอยหลังเล็กน้อย หลังจากที่พุ่งออกไปประมาณร้อยเมตร ความเร็วของถังเทียนก็ไม่แม้แต่จะลดลง มันกลับเร็วยิ่งขึ้น ลักษณะพิเศษของการวิ่งช่วงสั้นมันคือความเร็วจะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ความเร็วของถังเทียนไต่ขึ้นไปและนั่นหมายความว่ามันมิมีข้อผิดพลาดในการวิ่งของเขา

สีหน้าของทหารเคร่งขรึม

มันเป็นคราแรกที่เขาได้เรียนรู้การวิ่งช่วงสั้นและเขายังคงสามารถทำมันได้ดี ภายในชีวิตของเขาในฐานะของนายทหาร มันเป็นเรื่องยากนักที่จะพบเห็นกรณีเช่นนี้

เจ้าหนุ่มผู้นี้...

พยัคฆ์เขี้ยวดาบมีความเร็วมากขึ้นและมากยิ่งขึ้น ราวกับกลุ่มก้อนพายุสีเขียว ขาทองแดงอันบึกบึนเหยียบลงบนพื้นปราศจากเสียงดัง เขาแทบจะไร้เสียง ขณะที่เปรียบกับกลไกกระจอกเทศทองสัมฤทธิ์

การวิ่งช่วงสั้นของพยัคฆ์เขี้ยวดาบทำได้ยอดเยี่ยมยิ่ง เนื่องจากการบ่งชัดของการระเบิดพลังช่วงสั้น พยัคฆ์เขี้ยวดาบกระโจนไปยังเหยื่ออย่างรวดเร็วและดุร้าย ปราศจากความชั่งใจ ถังเทียนควบคุมมันได้อย่างสมบูรณ์ดีและขาของพยัคฆ์มันก็มีความปราดเปรียวเช่นเคย

ยามเมื่อความว่องไวอันรุนแรงและความรวดเร็วอันปราวเปรียว ทั้งสองรูปแบบที่ต่างกันต่างผสมผสานเข้าด้วยกัน มันจึงก่อเกิดเป็นภาพที่สวยงาม

ทหารตกใจเล็กน้อย เขามิเคยเห็นภาพเช่นนี้มาเป็นเวลานานแล้ว ถ้าผู้อื่นได้เห็นการวิ่งของถังเทียน พวกเขาจะต้องโห่ร้องเป็นแน่ แม้ว่าเขาจะคัดค้านถังเทียนที่ใช้เวลามากเกินไปกับศาสตราวุธเครื่องกลไก แต่เขาก็สามารถที่จะแสดงรูปแบบของพยัคฆ์เขี้ยวดาบออกมาเช่นนี้ได้ ภายในสายตาของเขา เขาเต็มไปด้วยความชื่นชม

ดวงตาของถังเทียนจดจ่ออยู่เพียงโค้งนั่นที่มีรอยแต้มสีเทา

ขณะที่วิ่งอย่างบ้าคลั่ง

สายลมหวีดหวิวที่หูของเขา ความเย็นเยียบของผิวทองแดง การโคจรปราณแท้จริงที่รวดเร็ว โลหิตอันเดือดพล่านลุกโชติ กระตุ้นหัวใจอันคลุ้มคลั่งของบุรุษหนุ่ม!

ถังเทียน! ลุย!

เสียงคำรามแผ่วเบาดังภายในหัวใจของบุรุษหนุ่ม ด้วยสิ่งนี้มันคือความดื้อรั้นและความภาคภูมิใจ ด้วยสิ่งนี้ เขาเชื่อว่าเขาจะมิผิดพลาดขณะที่เขาพุ่งไปข้างหน้า!

ความบึกบึน หนาแน่นและแข็งแกร่งของพยัคฆ์มีความปราดเปรียว พลันแปรเปลี่ยนไปอย่างสง่างาม ราวกับคมดาบที่สลักลึกลงไปในดิน ความตั้งใจสู้ของถังเทียนบรรลุไปยังขีดสุด ความเยือกเย็นและอาจหาญปรากฏภายในดวงตาของเขา และร่างของเขาก็เต็มไปด้วยพลัง ปราศจากคำใบ้ เสียงระเบิดออกมา!

ด้วยใบหน้าทหารที่ตกใจ พยัคฆ์เขี้ยวดาบทะยานอยู่กลางอากาศ

***********************************************************

ติ ชม รับข่าวสารได้ที่ แฟนเพจ ได้เลย และกดไลค์เพื่อเป็นกำลังใจด้วยครับ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด