ตอนที่ 084 – ศัตรูบนเส้นทางแคบ
ตอนที่ 084 – ศัตรูบนเส้นทางแคบ
ยามเมื่อไซ่เหล่ยพบเห็นคลังศาสตราวุธของศาสตราวุธเครื่องกลไกทั้งหมด นางก็หมดสติและล้มลงไป ยามเมื่อนางตื่นขึ้นมา นางก็ถูกดึงดูดไปสู่ศาสตราวุธเครื่องกลไก และมิว่าถังเทียนจะพูดคุยกับนางเช่นไร มันก็ราวกับว่านางมิได้ยินสิ่งใดทั้งสิ้น ปากของนางพึมพำอย่างต่อเนื่อง ราวกับนางกำลังเป็นบ้า
“ข้ามิเคยคาดคิดเลยว่า แม้ว่าสตรีผู้นี้ปกติจะสงบ แต่เกี่ยวกับวิชากลไกแล้วล่ะก็ นางจะกลายเป็นหมกหมุ่น” ถังเทียนพลันเหลือบมองไปยังทหารด้วยตาข้างเดียว “ข้ามิสามารถบอกได้ว่าลุงจะเป็นคนชอบหักหลังกัน”
“อา ข้าเรียนรู้มาจากใครบางคนน่ะ” ทหารนึกถึงช่วงเวลายามเมื่อเข้าเพิ่งเข้ามาในกองทัพ หัวใจของเขาปรากฏความอบอุ่น เนื่องจากมันเป็นสิ่งที่เขาถูกหลอกลวงเข้ามาภายในกองทัพคราแรกเมื่อนานมาแล้ว!”
“ดูเหมือนว่าผู้คนรอบตัวท่านภายในอดีตจะไม่มีตัวดี” ถังเทียนแสยะยิ้ม
“ถูกต้องที่สุด” ทหารยิงฟัน “หนึ่งในกลุ่มสารเลวนั้นมีผู้ที่รู้จักแต่การกินและดื่มและสนุกนาน ผู้ที่ซึ่งไม่สนใจกระทำงานการอันใดเลย เป็นคนหักหลังและฉลาดแกมโกงที่สามารถขายเจ้าได้ตลอดเวลา เจ้าโง่เง่าที่สามารถใช้เวลาทั้งคืนย่างเนื้อจนกว่าพวกเขาจะย่างให้ได้ทั้งกองทัพ!”
ถังเทียนฟังจนดวงตาของเขาเบิกกว้างและด้วยสีหน้าที่สงสาร “ลุง ท่านสามารถอยู่รอดผ่านสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายมาได้ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย”
“เฮอะ!” ทหารแค่นเสียง “ปล่อยนางอยู่กับของของนางเถอะ พวกเราก็ไปกัน”
“มันจะไม่มีปัญหาอันใดหรือถ้าหากปล่อยให้อยู่คนเดียว ใช่หรือไม่?” ถังเทียนลังเลใจ
“สบายใจได้ ฐานทัพปลอดภัยดี” เมื่อพบเห็นไซ่เหล่ยหมกมุ่นเยี่ยงไรกับศาสตราวุธเครื่องกลไกจนถึงจุดนี้ ทหารก็กล่าว “เป็นประเภทคนบ้าเสียสติ ยามเมื่อพวกเขาแตะต้องในสิ่งที่พวกเขาหลงใหล ภายในดวงตาของพวกเขาไม่สามารถที่จะมองเห็นสิ่งอื่นใดอีก”
“โอ้” ถังเทียนเห็นด้วย ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็กลายเป็นตื่นเต้น “ลุง การปรับปรุงที่นางได้กล่าว พวกมันจะมีความสำเร็จหรือไม่?”
“ข้ามิแน่ใจนัก” ทหารส่ายหัวอย่างตรงไปตรงมา “สิ่งเหล่านี้ ผู้ใดสามารถที่จะรับประกันความสำเร็จได้? แต่นางก็มีพรสวรรค์นักและอุทิศตนอย่างยิ่ง และพวกเราต้องการผู้เชี่ยวชาญเครื่องกลไก มันก็คุ้มค่าที่จะลอง”
“งั้นพวกเราควรมาดูว่าเป็นเช่นไรในอีกสองสามวัน” ถังเทียนกล่าว “พวกเรากลับไปทดสอบผลลัพธ์ของอุปกรณ์ฝึกจิตวิญญาณที่มีดีกว่า”
ถังเทียนย่อมมีสีหน้าที่พึงพอใจ นอกเหนือจากอุปกรณ์ฝึกจิตวิญญาณ เขาก็นำห้าชุดของศาสตราวุธเครื่องกลไกไปด้วย
พวกเจ้าต่างมีจิตวิญญาณขุนพลที่ทรงพลัง ข้าก็มีศาสตราวุธเครื่องกลไก!
พวกเจ้ามีสมบัติดาราที่ทรงพลัง ข้าก็มีศาสตราวุธเครื่องกลไก!
ถังเทียนหวังจะหยุดยั้งทุกคนและต่อสู้อย่างมีความสุขในทันที
ทหารไม่ได้หยุดรั้งเขา ภายในสายตาของเขา ถังเทียนในตอนนี้คุณสมบัติของทหารเกณฑ์ เพื่อรับมือกับการคัดเลือกทหาร เขามีประสบการณ์มากมาย และในจุดนี้ของช่วงเวลานี้การกดดันและตำหนิมันไม่ใช่เรื่องที่จะทำให้ทหารเกณฑ์เข้าใจได้ แต่มันจะก่อเกิดให้เป็นการต่อต้านและปฏิปักษ์สำหรับการเกณฑ์ วิธีที่ดีคือเพียงให้ถังเทียนทลายกำแพงในระหว่างการต่อสู้จริง
บุรุษหนุ่มผู้นี้ ในความจริงช่างโหดเหี้ยมยิ่งนัก...
ทหารเริ่มที่จะเตรียมพร้อมภายในจิตใจของเขา เพื่อที่จะหาคู่ต่อสู้ที่เหมาะสมโดดเด่นให้กับถังเทียน มันช่างน่าสงสารที่เขาเป็นเพียงผู้เดียวที่เหลืออยู่ภายในกองทัพ ถ้าหากไม่พวกโรคจิตภายในกองทัพ เขาคงจะดึงพวกเขาออกไปสู้แล้ว และให้สู้ที่ละคนให้พวกเขาสอนบทเรียนสองสามอย่างให้กับถังเทียนด้วยตัวพวกเขาเอง
แต่ทหารก็ยังเป็นบุคคลที่แปลกประหลาดภายในโลกปัจจุบันนี้
แต่ความฉลาดและโหดเหี้ยมของทหาร ก็มิได้ประหลาดใจเลย
ฐานทัพก็กลับมาดูมีชีวิตอีกครา ด้วยการทำงานที่แข็งแกร่งมากมาย ทำให้ถังเทียนรู้สึกตกใจ ภายใต้การควบคุมของถังเทียน ฐานทัพก็จมลงไปใต้ดินอย่างสมบูรณ์ และทางเข้าก็หายไป เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้คนขุดทางเข้าออกได้ ฐานทัพจะต้องอยู่ในใต้ดิน จะต้องจมลงไปอีกห้าร้อยเมตร หลังจากคืนนี้ซากปรักหักพังได้สลายหายไป ทำให้ผู้คนหลายคนต่างประหลาดใจ แต่ก็เป็นไปอย่างรวดเร็วมิมีผู้ใดที่จะกังวลเกี่ยวกับมัน แม้ว่ามันจะมีสิ่งของที่สามารถขุดออกมาจากซากปรักหักพัง มันก็ไม่มีสิ่งของล้ำค่าอันใด เมืองไตรวิญญาณเป็นสถานที่รกร้างภายในดินแดนจิตวิญญาณ มันมีผู้เชี่ยวชาญน้อยนิด และหลายผู้คนก็ต่างลืมเลือนไปอย่างรวดเร็ว
กลับมาที่เมืองไตรวิญญาณ พวกเขาทั้งสองต่างเตรียมพร้อมกลับไปยังค่ายทหารเกณฑ์ แม้ว่าจะเป็นส่วนหนึ่งของดินแดนจิตวิญญาณ เวลาหลั่งไหลเช่นเดียวกับด้านนอก ดังนั้นเวลาภายในค่ายทหารเกณฑ์มันมีค่ายิ่งนัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับถังเทียนผู้ที่รู้สึกว่าเขามีเวลาไม่เพียงพอ และไม่สามารถที่จะเสียเวลาได้อีกต่อไป
ทันใดนั้น ดวงตาของถังเทียนก็สว่างวาบ เหลือบมองไปยังร่างนั้่น ฝีเท้าของเขาพลันหยุดชะงัก
สังเกตเห็นท่าทางที่เปลี่ยนไปของถังเทียน ทหารก็มองไปตามสายตาของเขาและมองดูพลางหัวร่อ
ข่งโหยวหลิน!
มันคือข่งโหยวหลิน!
ถังเทียนหัวร่อ เพื่อเดินทางไปสถานที่ต่างๆปราศจากจุดมุ่งหมาย แต่กลับมาเจอศัตรูบนเส้นทางแคบๆนี้ ถังเทียนมีความประทับใจอย่างดีกับข่งโหยวหลิน แต่มิคาดคิดว่าข่งโหยวหลินจะส่งเขาไปยังสุสานใหญ่ค่ายกองกำลังชั้นนอก ข่งโหยวหลินเป็นคนวางมาดและมันไม่ใช่ความจริง แต่ถังเทียนก็มิได้สนใจอันใด สิ่งเชื่อมโยงอันใดที่ทำให้บุคคลเป็นเช่นนั้น? แม้ว่าถ้ามันมีสิ่งเชื่อมโยงกัน มันก็คงลึกลับ แต่เขากลับโยนข้าไปยังสถานที่แห่งนี้!
ไม่ว่าจะเป็นความไม่พอใจหรือความขอบคุณอันใด มันจะต้องแก้ปัญหาด้วยหมัดของเขา
“พวกเราจะติดตามไป” ถังเทียนกล่าวด้วยเสียงต่ำ จากนั้นเขาก็งอร่างของเขา และติดตามข่งโหยวหลินแต่ไกล
ทหารติดตามถังเทียนปราศจากคำกล่าว ภายในใจขบคิด ข่งโหยวหลินถือว่าเป็นคู่ต่อสู้ที่ดี พลังของเขามันไม่เลวนัก และสามามารถที่จะให้ถังเทียนทลายกำแพงได้ เขาเดินไปไกลและไกลบนเส้นทางที่ผิดพลาด เป็นเหตุให้ถังเทียนพลัดหลงอย่างหนักในตอนนี้
ด้วยความคิดนั้น ทหารก็ไม่ได้ขัดขวางเขา แต่ก็นำทางเขาอยู่ด้านข้าง
“สายตาของเจ้าไม่ควรจดจ่ออยู่ที่คู่ต่อสู้ของเจ้า ถ้าเช่นนั้นมันก็ง่ายดายนักที่จะดึงดูดความสนใจของผู้อื่นได้ หลักสำคัญในการสะกดรอยผู้คนเพื่อที่จะชำนาญจะต้องใช้หางตาในการมองดู สายตาของเจ้าห้ามจ้องไปยังศัตรู แต่ไม่ควรจะห่างไกลเกินไปเช่นเดียวกัน
ถังเทียนเรียนรู้อย่างรวดเร็ว เขาติดตามแต่ไกล ข่งโหยวหลินมิคาดคิดว่าภายในเมืองไตรวิญญาณ มันจะมีผู้คนที่ติดตามเขา
ในชั่วพริบตา ข่งโหยวหลินก็เข้าไปคฤหาสน์ที่มีลานสนาม
คฤหาสน์หลิน
ถังเทียนเดินวนรอบกำแพงด้านนอกหนึ่งรอบ คฤหาสน์หลินมิคาดคิดว่ามันจะมีผู้ใดที่กล้าเพียงพอจะบุกรุกเข้ามา ขณะที่มันไม่มียามอยู่ด้านนอกเลยสักคนเดียว และมันก็ล้อมรอบไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่ ต่างไม่ได้ถูกกำจัดออกไป
มันไม่มียามรักษาการณ์ ไม่มีการตรวจตรา ไม่มียามที่ซ่อนตัว ไม่มีเครื่องกลไก… มันไม่มีการป้องกันใดๆเลย...
ดวงตาของทหารมองขึ้นลงชั่วครู่ ถ้าเขาตกไปอยู่ภายในมือพวกเขา ถังเทียนคงจะต้องถูกโยนเข้าไปภายในคุกมืดที่ซึ่งเขาจะอดตายได้เลย
เอาล่ะ จงสงบ สงบ... ข้าเป็นถึงครูฝึกผู้เลือดเย็นมาหลายปี… ข้าไม่ต้องเจ็บป่วยอันใดทั้งสิ้น...
“ควรจะเข้าไปทางใดกันดีล่ะ?” ถังเทียนหันหัวไปกล่าวถามทหารอย่างเงียบๆ
ทางอันใดกัน… มันมีความแตกต่างกันด้วยหรือ...
ทหารยับยั้งจิตใจของเขาจากอาการเกรี้ยวกราด และสำรวมความสงบของเขา “ทางนี้ก็ได้”
ถังเทียนได้ยินและก็ไม่พูดคำใด เขาก็ปีนไปบนต้นไม้ราวกับเสือดาว ใบไม้ของต้นไม้ชนิดนี้มีหนาแน่นมาก ถังเทียนพลางตัวไปภายในใบไม้ มันเป็นเรื่องยากที่จะระบุตัวเขาได้ แม้ว่าถังเทียนจะรู้สึกการป้องกันภายในตระกูลหลินจะละหลวมมาก ผู้ใดกันที่จะไม่คิดตัดต้นไม้รอบๆรั่ว? หรือว่าพวกเขาจะต้องการให้โอกาสผู้คนได้ลองบุกรุกเข้ามาดูกัน?
ภายในรั้ว ชั้นของกระเบื้องสีแดงลอยเด่นชัดเรียงรายของอาคารสูงจำนวนมาก มันมากกว่าร้อยหมู่ ถังมิคาดคิดว่ามันจะหนาแน่นไปด้วยอาคารมากมายราวกับเป็นเมืองเล็กๆ
ถังเทียนรู้สึกตกใจ ประวัติความเป็นมาของตระกูลเป็นเช่นไรกัน?
ขณะที่ถังเทียนกำลังจะกระโดดออกจากต้นไม้ ทหารก็ตะโกนอย่างรวดเร็วเพื่อหยุดยั้งเขา “ระวังด้วย มันเป็นกับดัก!”
“กับดัก?” ถังเทียนสั่นสะท้าน
ทหารกระซิบ “ฮึ แผนเช่นนี้ช่างโง่เง่านัก ข้าเกลียดแผนเจ้าอุบายเช่นนี้ที่สุด ใช้การป้องกันที่ละหลวมหลอกล่อ ดังนั้นศัตรูก็พบความยากลำบากที่จะทำลายมัน นับการย่างก้าวของเจ้าซะ ก้าวไปด้านซ้ายสิบเก้าก้าวและเข้าไปทางนั้น”
ถังเทียนมิได้ล่าช้า เขาก็กระโดดอย่างเร่งรีบไปตามคำแนะนำของทหารและพลิกตัวยามเมื่อเขาพบสถานที่ที่มีอิฐสีเขียว
“นี่ ลุง ท่านมองออกได้เช่นไรกัน?” ถังเทียนกล่าวถามอย่างอยากรู้
“มันมีการเคลื่อนไหวบางอย่างจากจิตวิญญาณที่นั่น แม้ว่ามันจะเบาบาง ถ้าเจ้าวิเคราะห์อย่างละเอียด เจ้าก็จะสัมผัสมันได้” ทหารอธิบาย “ข้าไม่ค่อยเก่งในด้านติดตั้งกับดัก ยามปกติ พวกช่างจะเก่งในเรื่องพวกนี้ แต่อย่างที่ข้าได้กล่าว ทุกการเปลี่ยนแปลงมันจะต้องมีต้นกำเนิดของมัน มันมีเพียงไม่กี่ชนิดของกับดัก วิธีการหลักมักจะมีแก่นจิตวิญญาณและยันต์จิตวิญญาณ”
ถังเทียนหน้าแดงด้วยความอับอาย “ข้าไม่เห็นสัมผัสอันใดได้เลย”
“เจ้ายังเป็นมือใหม่” ทหารกล่าวอย่างสุภาพ
ถังเทียนก็มิได้โต้แย้งอันใด เขารู้ว่าเขายังคงเป็นมือใหม่
ขณะที่เขาขยับเข้าไปในรั้ว ถังเทียนก็ลงพื้นอย่างเบาปราศจากเสียง เขาก้าวไปข้างหน้าและซ่อนร่างของเขาภายในความมืด ทันใดนั้น เขาก็รีบวิ่งไปข้างพร้อมกับขาแนบผนัง
ถังเทียนพลุ่งพล่านไปด้วยพลังลึกลับ
เมื่อเทียบกับประสบการณ์ของเขาทั้งหมดแล้ว ภารกิจนี้มันเหนือเกินกว่าที่เขาจะจินตนาการเสียอีก
ทหารมักจะแจ้งเตือนเขาได้อย่างถูกต้องเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของเขา มาตรฐานของบุคคลผู้นี้สูงอย่างยิ่ง ภายใต้การแนะนำของทหาร ถังเทียนก็จดจำตำแหน่งของยามภายในความมืด
ถังเทียนไม่ได้รู้สึกกังวล ในทางตรงกันข้าม อันตรายที่รายล้อมอยู่รอบตัวเขาทำให้เขามีสมาธิมากยิ่งขึ้น
การกระทำและมาตรฐานต่างผลักดันให้เขาไปสู่ขีดจำกัด
ทหารมีประสบการณ์อย่างมากและเฉียบแหลม ด้วยความรวดเร็ว ถังเทียนก็พบเห็นข่งโหยวหลินอีกครา รวบรวมพลังของเขาทั้งหมดขณะที่เขาพร้อมจะพุ่งไปยังตัวมัน ทหารพลันกล่าว “มิใช่ว่าเจ้าวางแผนจะใช้งานพยัคฆ์เขี้ยวดาบหรอกหรือ?”
“มันใหญ่นะ จะไม่ทำให้ผู้คนพบเห็นหรือ?” ถังเทียนสับสน
ทหารเย้นหยัน “อย่าใช้สายตาของเจ้าเพื่อนด่วนสรุปอันใด มันไม่ง่ายดายนักที่จะพบเจ้าในตอนนี้ วิชาตัวเบาของเจ้ามันย่ำแย่นัก และแต่ละก้าว เจ้าก็ทำให้เกิดเสียง ขณะที่พยัคฆ์เขี้ยวดาบมันใหญ่ มันสามารถที่จะเสริมสร้างวิชาตัวเบาของเจ้าได้ และดังนั้นเจ้าจะไม่ถูกพบได้โดยง่ายดาย ที่สำคัญพยัคฆ์เขี้ยวดาบยังได้รับการยอมรับว่ามันเป็นสิ่งที่ใช้โจมตีอย่างกระทันหันดีที่สุด และการโจมตีกระทันหัน มันหมายความว่ามันสามารถไปปรากฏตัวอยู่ด้านข้างของศัตรูเจ้าได้”
ถังเทียนตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่งขณะที่เขาได้ยินทหารกล่าว จากนั้นเขาก็เหินบินไปอย่างรวดเร็วภายในพยัคฆ์เขี้ยวดาบของเขา
ชุดเกราะกลไกพยัคฆ์เขี้ยวดาบง่ายที่จะสวมใส่ ถังเทียนผู้มีประสบการณ์มาแล้ว ก็สวมใส่ได้อย่างรวดเร็ว
ใบหน้าโป๊กเกอร์ของทหารกระตุก เขายังกล่าวคำไม่เสร็จสิ้นเลย พยัคฆ์เขี้ยวดาบส่วนมากใช้โจมตีอย่างฉับพลันหลายครา แต่มันยากที่จะเคลื่อนไหวเพียงลำพัง นอกจากนี้ ผู้ที่สามารถควบคุมมันเพียงลำพังและโจมตีฉับพลันมักจะเป็นเหล่าผู้เชี่ยวชาญ
เด็กหนุ่มถัง เจ้าจะต้องล้มหัวกระแทกถึงจะเรียนรู้ว่าเส้นทางที่เจ้าได้เดินมันเป็นเส้นทางผิดพลาด
ถังเทียนมิได้รับรู้ถึงเจตนาของทหาร เขาสวมใส่พยัคฆ์เขี้ยวดาบ เมื่อร่างของเขาเข้าไปสัมผัสกับวัสดุทองแดงอันเยือกเย็น เขาก็รู้สึกถึงบางอย่างพลุ่งพล่านลึกๆภายในหัวใจของเขา มันราวกับเป็นเปลวเพลิงร้อนดั่งลาวาหลั่งไหลผ่านไปยังหัวใจของเขา
มันช่าง… รู้สึกดียิ่งนัก!
ถังเทียนตื่นเต้นเล็กน้อย มันน่าอัศจรรย์จริงที่จะควบคุมวัตถุขนาดใหญ่เช่นนี้เข้าต่อสู้
แครก แครก แครก!
นักล่าสังหารพยัคฆ์เขี้ยวดาบขยับเขยื้อนแขนและหน้าผากของมันก่อนที่จะหยุดอย่างกระทันหัน สีหน้าขึงขังของพยัคฆ์เต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหาร
มันราวกับยุคโบราณ ยามเมื่อมันถูกปลุกขึ้น มันจะซ่อนตัวเข้าสู่ความมืดมิดและเข้าสู่ดินแดนแห่งการล่า
***********************************************************
ติ ชม รับข่าวสารได้ที่ แฟนเพจ ได้เลย และกดไลค์เพื่อเป็นกำลังใจด้วยครับ