ตอนที่ 079 – กลไก

ตอนที่ 079 – กลไก

 

ทางเข้าเป็นประตูหินเก่าหักพัง

ใยแมงมุมและฝุ่นผงเกาะจับไปทั่วทุกที่ มันเป็นเรื่องง่ายที่จะพบเห็นร่องรอยของผู้คนที่ได้ผ่านเข้ามาภายในสถานที่แห่งนี้ และไม่นานมันก็เป็นไปได้ว่ามันมีนักผจญภัยที่ได้ทิ้งขยะสองสามชิ้น เส้นทางที่ถูกซ่อนอยู่ห่างออกไปปรากฏเบื้องหน้าถังเทียนและทหาร ถังเทียนสังเกตเห็นว่าเส้นทางมันก่อสร้างขึ้นเช่นเดียวกับหินสีแดงด้านนอก

ใบหน้าของทหารดูเคร่งขรึมและหนักแน่น “ตามข้ามาอย่างระวังด้วย”

[คั่นหนังสือ : ผมคาดว่าผู้แต่งคงลืมไปมั้งว่าทหารมันไร้หน้าทำไมถึงบรรยายสีหน้าของทหารมาก็ไม่รู้]

“ลุงทหาร ท่านเคยมาที่นี่มาก่อนหรือ?” ถังเทียนกล่าวถามเบาๆ แม้ว่าภายในจะดูมืดมัว แต่เขาก็ไม่ได้เกรงกลัวเลย

ทหารลอยไปข้างหน้าพลางกล่าว “ข้าเคยมาที่นี่มาก่อน ที่นี่เคยเป็นฐานทัพของกองทัพ ภายใน มันมีคลังศาสตราวุธของกองทัพอยู่ ดังนั้นมันก็มีกลไกมากมายที่นี้”

“กลไก?” ดวงตาถังเทียนเบิกกว้างพลางมองไปรอบๆ

หยาหยาบนหัวไหล่ของเขาเลียนแบบใบหน้าของถังเทียน พองแก้มของมันขึ้นและฝืนเบิกกว้างดวงตาเล็กๆของมันและมองไปรอบๆ มันไม่แน่ใจว่าถังเทียนเก็บแก่นจิตวิญญาณของเขาไว้ที่ใด ขณะที่ภายในมือของมันถือไว้ด้วยธนูและศร

“หื้ม?” ทหารพลันสัมผัสถึงบางอย่างและแค่นเสียง “มันมีผู้คนอยู่เบื้องหลังพวกเรา”

“มีผู้คนอยู่?” ดวงตาของถังเทียนก็แสดงออกถึงความตื่นตัวในทันที

กลิ่นอายเยือกเย็นก็เพิ่มขึ้นเป็นชั้นรอบร่างของทหาร เขามิได้เข้าไปในเส้นทางและปราศจากคำกล่าวก็ไปยังกำแพงด้านข้างและคล้ายจะกดลงไปยังบางอย่าง ทันใดนั้น แก๊ก แก๊ก แก๊ก กำแพงก็พลันยกขึ้น เปิดเผยเส้นทางทองแดง

ถังเทียนกลืนน้ำลายของเขา ทั่วทั้งเส้นทางเป็นทองแดง หลังจากผ่านไปหลายปี มันก็ไม่แม้แต่จะมีสนิม รอยแกะสลักอย่างประณีตประดับอยู่ตามกำแพงสีทองทั่วทั้งเส้นทาง การตกแต่งที่ราบเรียบด้วยทองแดงปกคลุมไปด้วยฝุ่นผงที่ผ่านมายาวนาน มันก็ค่อยๆสว่างขึ้นเบื้องหน้าดวงตาของถังเทียน ถ้วยเล็กๆ บนกำแพงทั้งหมดต่างสว่างขึ้น ติดอยู่เต็มไปหมดลึกเข้าไปในเส้นทาง

“มันไม่ได้เสียหาย มันยังคงใช้งานได้อยู่”

ถังเทียนสามารถที่จะได้ยินอยู่ แม้ว่าลุงทหารจะกระทำทุกทางเพื่อสำรวมน้ำเสียงอันสงบของเขา มันก็มีเสียงที่แปรเปลี่ยนเปิดเผยอารมณ์ของเขา มันไม่ใช่น้ำเสียงที่เขาเปล่งออกมามันจะสงบ

ถังเทียนเดินเข้าไปภายในเส้นทางทองแดง และกำแพงหินก็ค่อยๆหล่นลงอย่างช้าๆ จนมันปิดสนิท ทำให้ถังเทียนรู้สึกแปลกประหลาดคืออากาศภายในเส้นทางนี้มันสดชื่นเป็นอย่างยิ่ง และไม่ได้เหม็นอับอย่างที่เขาคาดคิดไว้

“อย่าได้เหยียบลงบนพื้น” ทหารเตือนถังเทียน

“อย่าเหยียบลงบนพื้น?” ถังเทียนตะลึง “งั้นข้าจะเดินอย่างไรเล่า?”

ดวงตาของหยาหยาสว่างวาบ ด้วยขาเล็กๆของมันก็พุ่งออกไปราวกับกระสุน พุ่งไปยังกำแพง ปัง ปัง ปัง ถังเทียนพบเห็นเพียงกระสุน พุ่งจากกำแพงด้านซ้ายและไปกำแพงด้านขวาและก็กำแพงซ้ายอีกคราขณะที่เคลื่อนที่รุดหน้าไปอย่างรวดเร็ว

“มันดูเหมือนว่าหยาหยาจะฉลาดกว่าเจ้า” ทหารทิ้งคำกล่าวไว้และลอยไปเบื้องหน้าอย่างต่อเนื่อง

ตาของถังเทียนกระตุกและปราศจากคำกล่าว เขาก็กระตุ้นใช้ออกวิตาตัวเบาของเขา ใช้พวกมันเคลื่อนไหวไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง มันเป็นเรื่องดีที่วิชาตัวเบาของเขาแข็งแกร่งพอสาหรับเขา มันจึงเป็นเรื่องที่ง่ายดาย

เส้นทางมันลึกมากกว่าที่ถังเทียนคาดคิดไว้ และเขาก็สามารถรู้สึกได้ว่ามันกำลังเอียงลงไปเรื่อยๆ

ภายในใจของถังเทียนกลับกลายเป็นแปลกใจมากและมากยิ่งขึ้น เส้นทางทองแดงมันยาวมากกว่ายี่สิบลี้ และมันยังคงเอียงลงไปข้างล่าง มันช่างวิศวกรรมเครื่องวัดที่น่าอัศจรรย์ ต้องใช้จ่ายเท่าใดพวกเขาถึงสร้างได้เช่นนี้

“ระวัง ถ้าข้างหน้ามิได้เสียหายไป พวกเราจะต้องยืนยันตัวตน” คำกล่าวของทหารหนักแน่น

“ยืนยันตัวตนอันใด?” ถังเทียนกล่าวถาม

“ตราลักษณ์”ทหารกล่าว

“พวกเรามีมันงั้นหรือ?” ถังเทียนกล่าวถามอีกครา

“ไม่มี” ทหารกล่าวตอบอย่างตกไปตกมา

ถังเทียนยืนด้วยความมึนงง “งั้นพวกเราควรจะทำเช่นไรกัน?”

“วิ่งอย่างรวดเร็ว” ทหารกล่าว

“วิ่ง… วิ่งไปงั้นหรือ?” ถังเทียนคิดว่าเขาฟังผิดไป

“ถูกต้องแล้ว” ทหารพลันปรากฏด้านข้างหยาหยา คว้าเขาและปรากฏเบื้องหลังถังเทียน มือหนึ่งวางบนหัวไหล่ของเขาพลางกล่าว “บุรุษหนุ่มเทพ พวกเราต้องพึ่งพาเจ้าแล้ว!”

ถังเทียนต้องการที่จะตำหนิเขา แต่ลำแสงสีแดงก็พลันเบ่งบานเบื้องหน้าดวงตาของเขา

“โว้ โว้ โว้!” ถังเทียนมิได้สนใจอันใดและหลบหลีกไปยังด้านข้าง

ศรทองแดงก็กวาดผ่านร่างของเขาไป ‘ตึง’ มันปักเข้าไปลึกภายในกำแพง ปลายขนนกของศรทองแดงสั่นสะเทือน เมื่อเห็นเช่นนั้นหัวใจของถังเทียนก็สั่นสะท้าน ใบหน้าของเขาซีดลงเล็กน้อย ถ้าหากเขาถูกปักไป มันเป็นไปได้สูงที่เขาจะถูกทะลวงผ่านไป!

“อย่าได้ตื่นตะลึง! รีบเร่งไปข้างหน้าเร็วเข้า!” ทหารกระตุ้นเขา

“ท่านมันตัวบัดซบ!” ถังเทียนสาปแช่งด้วยความโกรธ ขาของเขาพลันปลดปล่อยพลัง กระเด้งไปยังกำแพงตรงข้าม ศรทองแดงก็พุ่งมาอีก!

“อย่าได้เหยียบลงบนพื้น!” ทหารที่ซ่อนตัวอยู่ด้านหลังของถังเทียนกล่าวเตือนอย่างดัง

เฟี้ยว เฟี้ยว เฟี้ยว!

เสียงที่ดังสามารถทำให้ผู้คนขนลุกได้เลย เสียงมันดังมาจากส่วนลึกในเส้นทาง

ม่านตาของถังเทียนหดเล็ก ก็มีแสงสองสามจุดปรากฏมาภายในสายตาของเขาขณะที่เขาโคจรพลังไปยังขาของเขา ราวกับศรหลุดออกจากแหล่ง เขาก็กระเด้งไปยังกำแพงตรงข้าม

ตึง ตึง ตึง!

ถังเทียนไม่สามารถที่จะตำหนิใครได้อีกต่อไป ขณะที่ห่าศรทองแดงทั้งสิบสองดอกมาถึงมันก็ปกคลุมพื้นที่หลบหลีของเขา

ความหวาดกลัวกระตุ้นกล้ามเนื้อทุกส่วนบนร่างของเขา ขณะที่เขาจดจ่ออย่างตั้งใจที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขาแนบชิดติดกำแพงและพลันยื่นมือของเขาออกไป นิ้วทั้งห้ากระเป็นตะขอ ปุ เกาะพวกมันอย่างแน่นปักเข้าไปบนกำแพงทองแดง แรงเฉื่อยทำให้ร่างของเขากระแทกไปยังกำแพงทองแดง พลังที่ถูกส่งผ่านไปยังนิ้วของเขาทำให้ปลายนิ้วรู้สึกเจ็บปวด แต่เขาก็มิได้สนใจอันใดและใช้ออกอีกมือนิ้วทั้งห้าซึ่งโค้งงอราวกับตะขอ ปุ เขาก็ปักพวกมันเข้าไปภายในกำแพงทองแดงเช่นเดียวกัน

แขนของเขาพลันปลดปล่อยพลัง และราวกับกิ่งกาบนกำแพง ถังเทียนก็ไต่ไปอย่างรวดเร็วตามกำแพงทองแดง

ตึง ตึง ตึง!

ศรทองแดงมากมายกรีดผ่านร่างของเขาไป นำพาอากาศอันเยือกเย็นทำให้ถังเทียนขนลุกชัน

“ทำได้ยอดเยี่ยมมาก!” ทหารตื่นเต้นเล็กน้อย “ไปทางนั่น มือใหม่! รีบเร่งไปข้างหน้าเร็ว!”

มือใหม่...

ตาของถังเทียนกระตุก แต่เขาก็อดกลั้นที่จะไม่โยนทหารลงไป และไต่ต่อเนื่องไปข้างหน้าอย่างบ้าคลั่ง ร่างของเขาแนบติดกับกำแพง และเพียงพึ่งพาพลังปลายนิ้วและแขนของเขา กำลังของจอมเผด็จการถังเทียนเปิดเผยศักยภาพที่แท้จริง

เฟี้ยว เฟี้ยว เฟี้ยว!

ศรพุ่งออกมาอย่างกับฝน ผ่านมาเบื้องหน้าด้วยพลังที่น่ากลัว ยิงออกมาอย่างไม่หยุดหย่อนจากส่วนลึกของเส้นทาง

ท่าทางของถังเทียนแปรเปลี่ยนไป เขาไม่สามารถหายใจได้ นิ้วทั้งสิบของเขาเกาะติดภายในกำแพง ในช่วงเวลาเดียวกับขาทั้งสองของเขาก็ใช้กำลังออก เขาราวกับกบกระโจนออกไป

“ยอดเยี่ยมมาก! กำลังของร่างเจ้ามันประสานกันได้อย่างดีเยี่ยม เต็มไปด้วยพลังที่ระเบิดอย่างสวยงาม! มือใหม่ เยี่ยมมาก! อย่าได้หยุด รีบเร่งเร็วเข้า!”

ทหารผู้ซึ่งอยู่เบื้องหลังเขาตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง สภาพแวดล้อมที่คุ้นเคยทำให้เขาย้อนกลับไปยังยุคของเขา เขานำพาเหล่าหนุ่มคนแล้วคนเล่าและผ่านการฝึกที่รุนแรงอย่างมากมาย ในช่วงเวลานั้น เขาก็เป็นเช่นดั่งในเวลานี้ อยู่ด้านข้างคำรามไปยังพวกเขา ค่อยให้กำลังใจพวกเขา

ทุกสิ่งที่เหลืออยู่ของกองทัพมันเป็นเขาเพียงลำพัง

เขามิได้ถือว่าตายหรือมีชีวิตอยู่

แต่จากตอนเริ่มแรก เขาก็ไม่รู้ว่าเหตุผลอันใดที่ทำให้เขาเหลืออยู่เพียงคนเดียว...

ภายในกองทัพ พลังของเขาไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก และมันผู้คนนับไม่ถ้วนที่แข็งแกร่งมากว่าเขา ฝีมือทางด้านกลไกของเขาก็ไม่ได้ติดอันดับสูงภายในกองทัพ ภูมิปัญญาของเขาก็ไม่ติดอันดับสูงเช่นเดียวกัน

ทำไมเขาถึงกลายมาเป็นจิตวิญญาณ? ทำไมต้องเป็นเขา? ทำไม!

เขาเฝ้าถามตัวเขาเองคำถามเดินเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน แต่เขาก็ไม่สามารถคิดได้เลยและไม่เข้าใจมัน กองทัพต่างล่มสลาย ดังนั้นจะมีสิ่งใดที่เหลือให้ผู้ฝึกสอนเช่นเขาทำกัน? ถ้าหากสวรรค์ต้องมีการชดใช้กรรมจริง งั้นมันก็ควรจะเป็นผู้บัญชาการหรือบุคคลสำคัญสิที่ต้องเป็นผู้อยู่รอด...

แต่มันไม่ได้เป็นเช่นนั้น และมีเพียงเขาคนเดียวที่รอดอยู่...

เสียงโกรธเกรี้ยวดังออกมาจากข้างหูของเขา ค่อยๆดึงเขาออกมาจากความคิดของเขา

เขาไม่สามารถปฏิเสธมันได้ว่าถังเทียนเป็นดั่งทหารที่ดี!

 

แม้ว่าพรสวรรค์ของถังเทียนจะไม่คุ้มค่านัก คำกล่าวของทหารที่ว่าถังเทียนมีสมดุลของธาตุทั้งห้ามิใช่สิ่งที่เลวร้าย และนั่นทำให้ความสามารถในการเข้าถึงพลังของถังเทียนไม่ใช่ปัญหา แต่เขาก็กล่าวเพียงครึ่งเดียวที่เขาต้องการจะกล่าว ทุกสิ่งที่เขากล่าวมันไม่ใช่ปัญหา ที่ว่าพวกมันไม่ใช่ปัญหายกเว้นแต่ปราณแท้จริง เขาเคยพบเห็นหลายผู้คนที่มีความคุ้นเคยกับปราณแท้จริงอย่างยิ่ง และนั่นมันคือพรสวรรค์ที่ฝังอยู่ภายในกระดูกและรากฐานของพวกเขา ในปัจจุบันรากฐานและกระดูกของบุคคลมันไม่ได้สำคัญภายในสายตาของทหาร เนื่องจากยามเมื่อเขาฝึกทหารเกณฑ์ มันไม่ได้ขาดแคลนพรสวรรค์ที่ซึ่งเชื่อมโยงกับความสัมพันธ์ธาตุทั้งห้า เหล่าผู้คนทั้งหมดนี้สามารถฝึกฝนปราณแท้จริงได้รวดเร็วกว่าผู้คนอื่นมากนัก ประสิทธิภาพของพวกเขาสูงอย่างมาก และอัตราการพัฒนาก็น่าทึ่งอย่างยิ่ง!

แต่ภายในสายตาของทหาร พรสวรรค์หรือรากฐานและกระดูกตั้งแต่กำเนิด พรสวรรค์สำหรับหนุ่มสาวอัจฉริยะเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่ง สำหรับทหารแล้ว ความกล้าหาญ อำนาจจิตใจ และความดื้อรั้นมันเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ภายในมุมมองนี้ ถังเทียนผู้ที่เป็นหนึ่งภายในทหารเกณฑ์หลายคนภายใต้สังกัดเขา มันก็โดดเด่นอย่างแน่นอน

ถังเทียนไม่ได้ฉลาด แต่ท่าทางที่สงบของเขาในระหว่างการต่อสู้มันราวกับเป็นสัญชาตญาณธรรมชาติเทียบเท่ากับอสูรกาย และมันทำให้ทหารตกตะลึงมากยิ่งขึ้น เขาเพิ่งจะบรรลุไปยังขั้นสี่ของปราณแท้จริง แต่สามารถที่จะสำรวมความสงบเป็นเวลายาวนานของห่าฝนศรเช่นนี้ได้ ถ้าหากกองทัพยังคงอยู่ มันคงจะดึงดูดความสนใจเป็นอย่างยิ่ง

กลไกนี้ ถังเทียนมิใช่คนแรกที่ประสบกับมัน

ส่วนใหญ่ของทหารกองทัพกางเขนใต้มีอารมณ์ที่ดุร้ายและหุนหัน ชื่นชอบการท้าทาย และมักจะใช้ตราลักษณ์พวกเขาท้าทายกลไก หลายคนกระทำเพื่อความสนุก แต่เหล่าผู้คนที่สามารถผ่านมันได้อย่างสิ้นเชิงต่างเป็นทหารอาวุโส และไม่เคยมีทหารเกณฑ์ที่ผ่านมันมาก่อน

ทันใดนั้น ทหารก็สนใจว่าถังเทียนจะสามารถผ่านทุกสิ่งไปได้หรือไม่

ถังเทียนมิได้รู้เลยว่าสิ่งใดที่ทหารกำลังขบคิดอยู่ในตอนนี้ เขาหมกมุ่นและจดจ่ออย่างเต็มที่ สัญชาตญาณของเขาจดจ่อเพียงเบื้องหน้า

วิธีการกิ่งกาเช่นนี้รุดหน้าจนมาเป็นปัญหา เนื่องจากกลไกคล้ายมันจะสามารถรู้ถึงวิธีการของเขา และศรทองแดงก็เริ่มกลายเป็นอันตรายยิ่งขึ้น ถังเทียนสามารถรู้สึกกดดันในทันที ขณะที่ศรทองแดงอันตรายกรีดผ่านร่างของเขา และศรอันหนึ่งก็กรีดผ่านหน้าผากของเขา ความหนาวเย็นนำพาบาดแผลเป็นเส้นบางๆบนหน้าผากของเขา

ถังเทียนยังคงหลั่งเหงื่อเย็นต่อเนื่อง มันเป็นคราแรกของเขาที่ติดอยู่ภายในสถานการณ์เช่นนี้

พื้นที่ภายในเส้นทางเพื่อหลบหลีกมันกลายเป็นจำกัดมากยิ่งและยิ่งขึ้น แต่จำนวนศรทองแดงกับเพิ่มมากและมากยิ่งขึ้น เมื่อเป็นเช่นนั้นมันสามารถที่จะปกปิดพื้นที่ และทำให้พื้นที่การหลบของเขากลายเป็นเล็กลง

เขาจะทำเช่นไรดี?

เหงื่อหลั่งไหลลงไปยังคางของถังเทียน เขาหลงลืมไปว่าในความจริงวิธีการของเขามันใช้กำลังของเขาเป็นอย่างมาก การหายใจของเขากลายเป็นติดขัดและไม่สม่ำเสมอ แต่ท่าทางของเขาก็มิได้ขลาดเขลาแม้แต่น้อย และเขาก็เคลื่อนที่ไปข้างหน้า มองไปข้างหน้า สมองของเขากำลังขบคิดอย่างรวดเร็ว

ถ้ามันไม่มีพื้นที่ให้หลบหลีกแล้ว… ข้าควรจะทำเช่นไร?

ภายในดวงตาของถังเทียนปรากฏความดุร้ายรุนแรง

ถ้ามันไม่มีพื้นที่ให้หลบหลีกอีก งั้นก็สร้างมันขึ้นมา!

ถังเทียนใช้ความเร็วอันน่าทึ่งของเขาเคลื่อนไหวไปข้างหน้าตามกำแพง หลบหลีกศรอันเกรี้ยวกราด กำแพงทองแดงอันเยือกเย็นทำให้หัวใจของเขารู้สึกเย็นสบาย เจ็ดศรพุ่งไปยังพื้นที่เบื้องหน้าของเขา ถังเทียนมิได้ลังเลใจและพุ่งออกจากกำแพงไป

สามศรกรีดผ่านเข้ามาเป็นรูป ‘品’ พุ่งออกมาพร้อมกัน

ถังเทียนผู้ซึ่งอยู่ภายในอากาศพลันก้มลงและเอียงตัวและงอเข่าทั้งสองของเขา ขณะที่ศรทั้งสามล้มเหลวและกรีดผ่านร่างของเขาไป

[คั่นหนังสือ : สำหรับผู้ที่จิตนาการท่าหลบนี้ไม่ออกนะครับ ท่าหลบไอ้มนุษย์แมงมุม]

อย่างไรก็ตามในขณะนั้นเขาสูญเสียแรงเหวี่ยงของเขาภายในอากาศ ทันใดนั้นก็ปรากฏศรอันเกรี้ยวกราดเข้ามาใกล้

เมื่อเห็นว่าเขากำลังจะถูกทะลวงผ่านไป ถังเทียนก็พลันเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว

***********************************************************

ติ ชม รับข่าวสารได้ที่ แฟนเพจ ได้เลย และกดไลค์เพื่อเป็นกำลังใจด้วยครับ