AST บทที่ 72 - เคล็ดวิชาเข็มสยบฟ้าแรกเริ่ม
บทที่ 72 - เคล็ดวิชาเข็มสยบฟ้าแรกเริ่ม
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ยังมีสิ่งที่ดีรออยู่อีก
ชิงสุ่ยระเบิดเสียงหัวเราะออกมา ความสุขมักเกิดในช่วงเวลาที่ไม่คาดคิด!!!
เคล็ดวิชาเข็มสยบฟ้าแรกเริ่ม!!!
เพียงแค่มองจากชื่อ เขาแน่ใจเลยว่าเคล็ดวิชาเข็มจะต้องมีความสัมพันธ์กับ <<เคล็ดโบราณการ : เปลวเพลิงแห่งหยิน-หยาง>> เคล็ดวิชาที่ถูกปลดผนึกนี้อาจจะเป็นพื้นฐานของเคล็ดวิชากายาบรรพ พวกมันจะต้องเติมเต็มกันเพื่อสร้างความสมบูรณ์แบบยิ่งขึ้น
"หากไม่นับเคล็ดวิชานี้ เคล็ดวิชาที่เขาปลดผนึกในวันนี้ ทั้งการปรุงยา และเคล็ดวิชาโบราณการ เปลวเพลิงแห่งหยิน-หยาง ก็เพียงพอที่ทำให้เขาได้รับประโยชน์จากมันไปทั้งชีวิต"
"นี่มันต้องไม่ใช่เรื่องผิดพลาดที่ทำให้ข้ามีความสุขเช่นนี้"ชิงสุ่ยยิ้ม
"เอ่อออ…….นี่มันคือเคล็ดวิชาการฝังเข็ม"ชิงสุ่ยค่อนข้างตกใจ ในตอนแรกคิดว่ามันเป็นเคล็ดวิชาในการต่อสู้ แต่ใครจะคิดว่ามันเป็นเคล็ดวิชาในการฝังเข็มแทน
"เคล็ดวิชาโบราณ หรือว่าเจ้าต้องการที่จะใช้มันในการรักษาข้า ยามข้าบาดเจ็บ?"ความสงสัยเกิดขึ้นผ่านดวงตาในขณะที่เขากำลังมองดูข้อมูลที่ถูกปลดผนึกออกมา
เคล็ดวิชาเข็มสยบฟ้าแรกเริ่ม เป็นหนึ่งในเคล็ดวิชาดั้งเดิมที่สืบทอดมาตั้งแต่โบราณการ มันต้องใช้พลังปราณจากเคล็ดวิชากายาบรรพเป็นรากฐาน และใช้พลังงานที่เปล่งออกมาจากเปลวเพลิงหยิน-หยาง หรือที่เรียกกันว่า เพลิงแรกเริ่ม ด้วยความสามารถของมันนั้นจะสามารถรักษาบรรเทาอาการความเจ็บป่วย ได้แม้กระทั่งเทวดาและปีศาจ
"นี่พูดจริงหรือเปล่าเนี่ย?"แน่นอนเขาจำเป็นต้องใช้เวลาในการเรียนรู้เคล็ดวิชานี้
อะไรคือปัญหาที่เกิดขึ้นมากที่สุดเกี่ยวกับผู้ฝึกตน?
อาการบาดเจ็บ นี่ถือว่าเป็นสิ่งหนึ่งที่ผู้ฝึกตนทั่วไปพบเจอมากที่สุด นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมหมอและนักปรุงยาถึงได้เป็นที่น่านับถือในโลก 9 ทวีปใบนี้ พวกเขาสามารถสร้างหนี้บุญคุณระหว่างเขากับผู้ฝึกตนที่ยิ่งใหญ่ได้
"ตอนนี้ ข้าแทบไม่อยากคิดว่า ข้าจะได้เป็นนักปรุงยา ถึงแม้ว่าตอนนี้ข้าจะสามารถสร้างสร้างได้เพียง ยาขี้ผึ้งทองคำ ในอนาคต ข้ามั่นใจว่าข้าจะต้องเป็นนักปรุงยาที่เก่งเหนือผู้ใด นักปรุงยาเกือบทุกคน มักเริ่มต้นจากการเป็นหมอ เพราะหมอจะเริ่มคุ้นเคย เข้าใจผลกระทบและลักษณะยาสมุนไพรต่างๆรวมทั้งส่วนผสมอีกด้วย
ความสุขของเขานั้นเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน เป็นเวลากว่า 6 ปี ก่อนหน้านั้นเขาไร้ซึ่งความรู้ใดๆ เขานั้นไร้ความสามารถใดๆทั้งสิ้น แต่ปัจจุบัน หากนี้ถือว่าเป็นรูปแบบในการชดเชยที่สวรรค์ส่งมอบให้ ชิงสุ่ยรู้สึกพึงพอใจอย่างยิ่ง"
เคล็ดวิชาเข็มสยบฟ้าแรกเริ่ม ขั้นตอนการควบคุมลมปราณ จุดชีพจร และข้อมูลในการรักษาโรคต่างๆเริ่มถาโถมเข้าไปในจิตใจของเขา ตอนนี้ ชิงสุ่ยรับรู้ได้ถึงความวิเศษและความลึกลับของเคล็ดวิชาเข็ม
ภายในทะเลแห่งปัญญาของชิงสุ่ย เผยภาพจินตนาการเงาเลือนลางและเข็มสีทอง 2 เข็ม กำลังเคลื่อนที่ และเริ่มฝึกฝนอย่างช้าๆ
ทะเลแห่งปัญญาทำอะไรได้บ้าง? ข้าจะสามารถสร้างบางอย่างขึ้นมาได้หรือไม่?
"จงออกมา สาวสวยที่ข้าจินตนาการ"ชิงสุ่ยคิดแล้วเลือดออกมา
แต่แล้วก็ไร้ซึ่งเสียงตอบรับใดๆ….. ทำให้เขาเข้าใจได้เลยว่าที่แห่งนี้นั้นจะทำงานเพื่อช่วยให้เขาสามารถเรียนรู้และปลดผนึกเหล่าเคล็ดวิชาต่างๆเท่านั้น
"เคล็ดวิชาต่างๆที่ถูกปลดภัยเด็กนั้นต่างเติมเต็มความสมบูรณ์ให้แก่กัน ความรวดเร็วและว่องไวที่ได้จากการฝึกฝนมันอสูรสันโดษ พวกมันสร้างช่วยให้เข้าใจการทำงาน และเพิ่มประสิทธิภาพของเคล็ดวิชาเข็มสยบฟ้าแรกเริ่ม"
ความโชคดี ก็ถือเป็นทักษะอย่างหนึ่งด้วย คำพูดนี้เป็นประจักษ์แก่ชิงสุ่ย หากไร้ซึ่งการรู้แจ้งที่ทำให้เขาเข้าใจเคล็ดหมัดอสูรสันโดษในครั้งแรกแล้วนั้น มันคงไม่ง่ายเลยที่จะสามารถฝึกฝนเคล็ดวิชาเข็มสยบฟ้าแรกเริ่มในตอนนี้ได้
เคล็ดวิชาเข็ม นอกเหนือจากบรรเทาอาการเจ็บป่วย มันยังสามารถทะลวงเพิ่มศักยภาพของผู้อื่นได้ ทำให้การโคจรปราณราบรื่น อีกทั้งยังฟื้นฟู ความแข็งแกร่งของร่างกายและพลังปราณ
เวลาล่วงเลยผ่านไป ชิงสุ่ยค่อยๆตื่นขึ้นจากภวังค์ เขาเพราะว่าเขานั้นยังคงยืนอยู่ในห้องฝึกซ้อมบนชั้นสูงสุดของหอนางโลม ซึ่งเป็นสถานที่สุดท้ายที่เขาจำได้ว่า เหวินเหริน อู ซวง นั้นได้เคาะศีรษะของเขา
"อ้ากกก นี่มันกินอะไร มันช่างเหม็นเหลือเกิน"ชิงสุ่ยเหลือบมองบริเวณข้างๆก่อนจะมองไปที่ร่างกายของเขา
" ให้ตายเถอะ นี่มันคือการชำระล้างอีกแล้วเหรอ?" สิ่งปฏิกูลชั้นสีเทาใช้กับสารน้ำมันหลั่งออกมาจากรูขุมขนของชิงสุ่ย
หลังจากเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข ชิงสุ่ยก็เริ่มถอดเสื้อผ้าให้เปลือยเปล่า และเริ่มเดินเข้าไปสูตรสระน้ำแสงอุ่น ขณะที่เหวินเหริน อู ซวงมาถึง สายตาของเธอนั้นจ้องมองชิงสุ่ย
"ช่วยฉันด้วย มีคนโรคจิตกำลังดูข้า"ชิงสุ่ยร้องเสียงดังในขณะที่กระโดดลงในสระน้ำอย่างรวดเร็ว
"มีเจ้า เจ้าพูดว่าอะไร!!!!!" เหวินเหริน อู ซวงกล่าวออกมา
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สิ่งที่เธอเห็นระหว่างขาของเขานั้น มันทำให้แก้มของเธอแดงระเรื่อ
"อ่าาา"ชิงสุ่ยสะอึกสะอื้น "เจ้าเห็นทุกสิ่งทุกอย่างของข้าแล้ว ถ้าอย่างนั้นข้าคงต้องแต่งงานกับเจ้าเพื่อเป็นการชดใช้"ชิงสุ่ยวางท่าโศกเศร้า ราวกับถูกเหวินเหริน อู ซวงขื่นใจ
"นี้…….เจ้าเด็กบ้า ก่อนที่เจ้าจะถอดเสื้อผ้าเหตุใดเจ้าถึงไม่ตรวจสอบบริเวณรอบรอบก่อน เจ้า…..เจ้าที่มันเด็กอันธพาล!!"เหวินเหริน อู ซวงตื่นตระหนก เธอเป็นอิสตรีที่ได้เห็นฉากชิงสุ่ยแก้ผ้า ซึ่งมันจะกลายเป็นภาพที่ฝังลึกภายในจิตใจและไม่สามารถลบล้างมันได้
ชิงสุ่ยลืมอาบน้ำ แน่นอนเขานั้นมีความสุขมากแม้ว่าเหวินเหริน อู ซวงจะมองเห็นที่เขาเปลือยเปล่ายังไม่ตั้งใจ แต่หากคิดดีๆ เขาก็ไม่ได้เสียหายใดๆ
ในโลกใบก่อนของเขานั้นมีบันทึกทางวิทยาศาสตร์ว่า 80 เปอร์เซ็นต์ของเพศชายและหญิง หากได้เห็นร่างที่เปลือยเปล่าของฝ่ายตรงข้าม จะทำให้เกิดความรู้สึกต้องการทางอารมณ์
"อืมมม ข้าขอรบกวนท่านช่วยหยิบเสื้อผ้าให้ข้าก่อนได้หรือไม่?"หลังจากที่เขาอาบน้ำ ชิงสุ่ยก็ตระหนักได้ว่าเสื้อผ้าของเขานั้นถูกวางไว้ห่างจากสระน้ำแห่งนี้ ดังนั้นตอนนี้เขาจึงต้องการความช่วยเหลือจากสาวงาม มันเป็นโอกาสที่หาได้ยากจริงๆ
เหวินเหริน อู ซวงยืนแข็งคือขณะที่ส่งสายตาแปลกๆไปยังชิงสุ่ย ก่อนที่เธอจะเริ่มเหยียดเท้าของเธอไปยังกองเสื้อผ้าและหยิบมันขึ้นมา
กลิ่นเสื้อผ้าที่ปะทะกับจมูกของเหวินเหริน อู ซวง ยิ่งทำให้เธอหน้าแดง แก้มของเธอนั้นแดงขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งเผยให้เห็นถึงความงามอย่างชัดเจน
"เจ้ามันเด็กลามก จะดีกว่านี้ถ้าข้าเรียกพี่สาวของข้าออกมา ตลอดชีวิตข้านั้น หาได้เคยจับเสื้อผ้าชายคนใดมาก่อนเลย"เหวินเหริน อู ซวงกล่าวด้วยเสียงที่ซับซ้อน
ชิงสุ่ยค่อนข้างตกใจและเข้าใจในสิ่งที่เหวินเหริน อู ซวงกำลังพูด คลื่นความผิดหวังเริ่มก่อตัวในหัวใจอย่างรวดเร็ว ในตอนนี้นั้นเขายังไม่แข็งแกร่งเพียงพอที่จะทำให้คนที่อยู่ในระดับปราณเทวะเซียนเทียนตกหลุมรักเขาได้
" ข้าสามารถเรียกเธอว่าน้องสาวได้หรือไม่?"ชิงสุ่ยถามเพื่อลบเลือนความโศกเศร้าของเขา
"แน่นอนเจ้าเด็กจอมชั่วร้าย รีบขึ้นมาเถอะ ไม่อย่างนั้นข้าจะโยนเสื้อผ้าของเจ้าออกไป ข้าสงสัยเหลือเกินว่าเจ้าจะออกจากที่นี่ได้อย่างไร?"เหวินเหริน อู ซวงกระพริบตาทำให้เธอดูค่อนข้างน่ารัก
"โอเคคข้ายอมแล้ว ช่วยส่งเสื้อผ้ากลับมาให้ข้าด้วย"
****** ขอเปลี่ยนจาก การรับรู้ที่แท้จริงเป็น การรู้แจ้ง นะครับ) ขอบคุณ คุณ Pongrapas Siththipatpakde ที่แนะนำนะครับ