ตอนที่ 065 – การต่อสู้ที่วิกลจริต

ตอนที่ 065 – การต่อสู้ที่วิกลจริต

 

จากวิชาการต่อสู้อันมากมายของผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้ระยะประชิด หากต้องการระบุวิชาใดที่ถังเทียนมิได้คุ้นเคยที่สุดแล้วล่ะก็ มันก็คงจะเป็นวิชาข้อต่อ

วิชาข้อต่อเป็นวิชาพิเศษที่อยู่ในกลุ่มของวิชาการต่อสู้ระยะประชิดโดยใช้ข้อต่อของมนุษย์เป็นเป้าหมายอย่างสมบูรณ์ ข้อต่อของมนุษย์มีความเปราะบางและง่ายต่อการสร้างความเสียหาย นอกจากนี้การเสริมสร้างความแข็งแกร่งของข้อต่อมันทำได้ยากยิ่งกว่าส่วนอื่นๆของร่างกาย

นักสู้ผู้ที่ซึ่งเชี่ยวชาญภายในวิชาข้อต่อมักจะเป็นที่หวาดกลัวของผู้อื่น ฝันร้ายจะเริ่มขึ้นยามเมื่อผู้เชี่ยวชาญวิชาข้อต่อประชิดตัวใกล้เข้ามา ขณะทุกส่วนของร่างกายจะกลายมาเป็นเป้าหมายของพวกเขา เหล่านักสู้มักจะตระหนักได้ดีถึงข้อต่ออันซับซ้อนนี้ว่ามันถูกปกป้องด้วยกล้ามเนื้อ และเหล่าผู้เชี่ยวชาญก็จะทำลายพวกมัน

อย่างไรก็ตาม ตามแต่วิชาอื่นแล้ว วิชาข้อต่อมันยากอย่างยิ่งที่จะเชี่ยวชาญมัน

เนื่องจากยันต์จิตวิญญาณเป็นสิ่งยากที่จะได้รับมา และนอกจากนี้เหตุผลที่สำคัญคือการมีคู่ประลองเป็นสิ่งจำเป็น เพื่อที่สามารถเชี่ยวชาญได้อย่างแท้จริงในวิชาข้อต่อ ฝึกซ้อมกับหุ่นไม้เพียงลำพัง ปราศจากคู่ประลอง มันจะมิมีทางที่จะทำเช่นนั้นได้

นี่เป็นปัญหาที่ถังเทียนมีเช่นกัน เขาแทบจะเชี่ยวชาญสมบูรณ์แบบวิชาการต่อสู้สี่อย่างอันอื่นแล้วและความรู้ของกระบวนท่าสังหารของสามวิชาโจมตี อุปสรรคที่ใหญ่เพียงอย่างเดียวสำหรับถังเทียนมันคือวิชาข้อต่อ

หลังจากที่ผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้มือเปล่าเฉกเช่นวานรไม้จันทร์มรกตเข้ามาภายในใจเขา และทันใดนั้นมันก็ทำให้ถังเทียนได้เห็นความจริง – มิใช่ว่าวานรที่มันเหมาะสมที่จะเป็นคู่ประลองหรอกหรือ?

นอกจากนี้ปราณแท้จริงระดับสูงที่ทำให้ร่างของเขากำลังบวมซึ่งเพิ่มขึ้นเป็นแนวชั้นของการป้องกัน เขาก็ไม่ต้องหวั่นหวาดกับการที่จะต้องรับบาดเจ็บ ตราบเท่าที่เขาสามารถปกป้องดวงตาของเขาและอวัยวะส่วนอื่นๆได้ดี เขาก็ทดสอบมันแล้วเมื่อครู่ – แม้ว่าหมัดที่ชกออกมาโดยวานรจะทรงพลัง แต่มันแทบที่จะมิสามารถมีผลใดๆกับร่างของเขา

เมื่อนึกถึงเกี่ยวกับเรื่องนี้ ถังเทียนก็รู้สึกราวกับจะหัวร่อออกมาเสียงดัง

ปราศจากความลังเลใดๆ เขาก็พุ่งไปยังวานรอย่างดุเดือด

ปัง! ปัง! ปัง!

หมัดของวานรมันไม่ยอมผ่อนปรนต่อถังเทียน แต่เขาก็มิได้สะดุ้งสักนิดเดียว และคืบคลานอย่างรวดเร็วเข้าใกล้วานร วิชาข้อต่อทุกประเภทถูกปลดปล่อยกระทำออกมาซ้ำๆ

ด้วยเหตุนี้ ฉากอันพิสดารก็บังเกิดขึ้น

ถังเทียนติดอยู่ใกล้กับวานร ราวกับตังเม ใช้ออกวิชาทุกประเภท บางคราก็ยกวานรขึ้นและทุ่มมันลงบนพื้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ขณะที่ผ่านมาความไม่ยอมผ่อนปรนของวานรยังคงกระหน่ำต่อเนื่องอย่างหนักหน่วงบนถังเทียนที่มีผ้าพันแผล

ทุกคนต่างประหลาดใจกับการใช้ออกวิชาที่ไม่หวาดกลัวเลยเช่นนี้

ใบหน้าของบุรุษหัวล้านซีดขาวและสั่นสะท้าน เขา… …. เขาปรารถนาที่จะตายตกงั้นหรือ… ...

การชกออกของวานรต่างมีพลังอย่างมาก แต่ละหมัดที่ระเบิดใส่ถังเทียนทำให้ร่างของเขาสั่นสะเทือนอย่างไม่รู้ตัว แต่ถังเทียนก็ยังโจมตีของเขาอย่างต่อเนื่อง ราวกับมันไม่มีอันใดเกิดขึ้น พื้นดินเละเทะราวกับมันถูกไถขึ้นมาสดๆปราศจากการพลิกหิน

ถังเทียนคล้ายหมาป่าที่หิวโหย ยึดเกาะอย่างแน่นหนาบนต้นขาของวานร โดยมิได้กังวลกับหมัดที่กระหน่ำลงมาบนตัวเขา

ผู้ที่ชมดูมิสามารถที่จะทนทานดูฉากนี้ได้อีกและแปรเปลี่ยนเป็นซีดเผือดตามที่ได้ยินเสียงของการระเบิดที่รุนแรง

เขา… เขากำลังทำอันใดกัน?

ทุกคนจ้องมองอย่างว่างเปล่าไปยังถังเทียน ผู้ที่ซึ่งยึดติดแน่นบนต้นขาของวานร ขณะที่มือของเขาดูคล้ายจะคลำหาบางสิ่ง และมันทำให้พวกเขาหนาวสั่นถึงกระดูก

เป็นไปได้หรือไม่… …. เขา เขา เขา … ...

ถังเทียนคว้าจับไปยังที่เข่าของวานร ขณะที่มือของเขายังคงคลำหาต่ออยู่ท่ามกลางเสียงระเบิด ‘ปัง ปัง ปัง’ บนตัวเขา ดวงตาของถังเทียนพลันสว่างวาบพลางพึมพำ “มันไม่ถูก… วิชามันเหมือนไม่ถูกต้อง… โอ้ ด้านหลังเข่าของมันช่างแข็งนัก หื้ม… นี่ไงล่ะ!”

กร๊อบ!

การชกออกของวานรก็หยุดลงอย่างกะทันหัน ขณะที่มันพลันครวญครางอย่างโศร้าโศก

แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก...

ถังเทียนปาดเหงื่อของเขาที่ชุ่มโชกไปทั่วผ้าพันแผลของเขา ในที่สุดเขาก็ทำลายข้อต่ออันหนึ่งของวานรได้แล้ว เขาก็เอื้อมไปยังข้อต่อเข่าของวานรอีกชิ้นหนึ่ง

ดวงตาของวานรเต็มไปด้วยความหวาดกลัว แต่มันก็แปรเปลี่ยนเป็นความโกรธในทันที มันเริ่มที่จะโจมตีถังเทียนอย่างบ้าคลั่ง และถังเทียนก็จมอยู่ในหมัดที่กระหน่ำลง พื้นรอบๆเขาระเบิดออกและกระจายเป็นเศษนับไม่ถ้วน

กร๊อบ!

ข้อต่อเข่าอีกข้างก็ถูกทำลายลง

กร๊อบ กร๊อบ!

ข้อต่อที่ข้อศอกทั้งสองก็ถูกทำลายลงเช่นกัน

วานรคุกเข่าลงบนพื้นราวกับเป็นวุ้น มันส่ายร่างของมันอย่างบ้าคลั่ง แต่มันก็ยังคงมิสามารถขยับเขยื้อนได้สักหุน

บุรุษหัวล้านและพวกที่เหลือต่างตกใจและประหลาดใจ ขณะที่เงาร่างของผ้าพันแผลดูน่าหวาดกลัวในสายตาของพวกเขา พวกเขามิสามารถที่อธิบายถึงความหวาดกลัวของพวกเขาได้ เนื่องจากฉากเบื้องหน้าพวกเขาทำให้สั่นสะท้านไปถึงกระดูกของพวกเขา

ที่ถูกต้องคือ มิใช่ว่าการโจมตีอันบ้าคลั่งของวานรควรจะทำให้บุคคลผู้นี้กลายเป็นเนื้อสับหรอกหรือ? เป็นไปได้หรือไม่ที่ร่างของถังเทียนจะทำมาจากเหล็ก?

ที่ตกใจที่สุดในความจริงที่ว่าถังเทียนสามารถที่จะไม่สกสะท้านกับการกระหน่ำและแม้กระทั่งเขายังคงพยายามทำลายข้อต่ออย่างต่อเนื่อง ภายในสายตาของบุรุษหัวล้านและที่เหลือ มันเป็นมากกว่าความมุ่งมั่นที่บ้าคลั่งอย่างแท้จริง!

ทันใดนั้นวานรที่โงนเงนก็คำรามออกมาดัง

เสียงแผดคำรามกระจายไปไกล ซึ่งมันแตกต่างจากก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง

“โอ้ ไม่นะ มันกำลังเรียกหาพวกพ้องของมัน!” บุรุษหัวล้านใจลอย “พี่ใหญ่ วิ่ง! มันกำลังเรียกพวกพ้องของมัน!”

ดวงตาของถังเทียนสว่างวาบ เขาเพิ่งจะบรรลุไปถึงจุดสูงสุดของความตื่นเต้น แล้วจะให้เขาสามารถจากไปแบบนี้ได้เช่นไร ดังนั้นเขาจึงโบกมือให้พวกเขา “เจ้ากับพวกที่เหลือไปก่อนเลย”

บุรุษหัวล้านลังเลอยู่ชั่วครู่ แต่เมื่อทั่วทั้งป่าต่างส่ายและสั่นไปมา เขาก็สะดุ้งและพาพวกที่เหลือจากไป

※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※

บุรุษหัวล้านรีบเร่งตัดสินใจจากไป

หนึ่งชั่วโมงเต็มผ่านไปแล้ว แต่ถังเทียนก็ยังไม่กลับมา บุรุษหัวล้านกังวลใจ เป็นไปได้หรือไม่ว่า...

ถ้าเป็นเพียงวานรไม้จันทร์มรกตตัวเดียวก็น่ากลัวเช่นนี้ งั้นหากเป็นกองกำลังวานรมันก็คงมิสามารถเอาชนะได้อย่างแน่นอน

ถังเทียนก็คงตายตกเป็นแน่แล้ว...

บุรุษหัวล้านพึมพำอย่างเงียบกับตัวเองและมีความลังเล แต่ท้ายสุดแล้วเขาก็คืบคลานไปยังหลุมสวรรค์ เขาเตรียมพร้อมตัวเองเพื่อที่จะวิ่งและหนีออกไปถ้าหากสถานการณ์มันไม่ดี วิชาตัวเบาของเขาค่อนข้างที่จะดี และเหล่าวานรก็ไม่ชอบที่จะละทิ้งหลุมสวรรค์เช่นเดียวกัน

แม้ว่ามันจะขัดความหวังของข้าที่เรียกท่านพี่ใหญ่ เนื่องเพราะข้าได้ยอมรับท่านแล้ว ข้าจะถือว่าเป็นการกระทำที่มีน้ำใจของข้าที่จะไปนำร่างของท่านกับมา แต่อย่าได้รังควานข้าเลยถ้าท่านจะกลายเป็นผีแล้ว...

บุรุษหัวล้านพึมพำกับตัวเอง ขณะที่คืบคลานไปยังหลุมสวรรค์

ใกล้จะถึงหลุมสวรรค์ บุรุษหัวล้านก็กลั้นลมหายใจของเขาขณะที่เขารู้ได้อย่างแน่ชัดว่าวานรไม้จันทร์มรกตมีสัมผัสการได้ยินที่เปรื่องปราด บุรุษหัวล้านคืบคลานไปอย่างช้าๆไปตามก้อนหินใหญ่ และโผล่หัวของเขาออกมาแอบดู

เขาก็แข็งค้าง

วานรที่ข้อต่อพวกมันทั้งสี่ต่างถูกทำลายกำลังครวญครางในความเจ็บปวดอยู่ทั่วพื้นดิน มันภาพที่ตะหง่านปรากฏให้เห็น ขณะที่มันมีวานรอย่างน้อยห้าร้อยตัวแน่นขนัดยาวเหยียดไปทั่ว

สามารถพบเห็นเงาร่างที่เต็มไปด้วยผ้าพันแผลหนึ่งกำลังเท้าไปที่เข่าของเขาและหอบหายใจอยู่ ร่างที่หยาบกร้านหอบหายใจอย่างหนักหน่วงสามารถได้ยินใสแจ๋วไปไกล ที่ที่ซึ่งบุรุษหัวล้านแอบซ่อนอยู่

ผ้าพันแผลสีขาวถูกปกคลุมไปด้วยดินโคลนผสมกับโลหิตสดๆ และมันก็ถูกฉีกและรุ่งริ่งเกินกว่าที่จะจดจำได้ มันเป็นภาพที่น่าสลดใจที่ได้เห็น

อย่างไรก็ตาม บุรุษหัวล้านมิได้รู้สึกกังวลใจ เขารู้สึกประหลาดใจ

เขาตระหนักได้ว่ามิสามารถที่จะอธิบายอันใดได้เลยสำหรับภาพที่น่าเหลือเชื่อเบื้องหน้าของเขา

“นี่ มานี่หน่อยและขอยืมมือหน่อยถ้าเจ้ายังอยู่ที่นี้!” ถังเทียนพลันหันหัวไปและตะโกนไปยังตำแหน่งที่บุรุษหัวล้านซ่อนตัวอยู่

ตูม!

บุรุษหัวล้านผู้ที่ขวัญหนีดีฝ่อ หน้าก็จมลงไปในดิน

ถังเทียนมิได้ใส่ใจเขา มองไปยังพื้นที่เต็มไปด้วยวานรที่กำลังครวญคราง เขาก็รู้สึกสัมผัสได้ถึงความสำเร็จ เพียงแค่วันเดียว เขาก็พัฒนาวิชาข้อต่อของเขาได้อย่างก้าวกระโดด ซึ่งมันมีประสิทธิภาพมากกว่าการฝึกซ้อมอื่นๆในก่อนหน้านี้ เขามิได้นับของการโจมตีที่เขาได้รับ ขณะที่มีเพียงสิ่งเดียวที่อยู่ภายในใจของเขาคือวิชาข้อต่อ

เนื่องจากการโจมตีที่รุนแรงเกินไป ปราณแท้จริงระดับสูงภายในร่างของเขาก็เหือดแห้งทำให้เขามิสามารถที่จะทนทานต่อการโจมตีที่มาในตอนท้ายได้

นั่นคือสาเหตุที่ถังเทียนปกคลุมไปด้วยเลือด

อย่างไรก็ตามทั้งหมดนี้มันก็คุ้มค่า ในการต่อสู้ของวันนี้ เขาได้ความคิดเกี่ยวกับวิชาข้อต่อและบรรลุความเข้าใจในระดับที่สูงขึ้น เมื่อยามที่เผชิญหน้ากับอันตรายที่มากมาย ความสนใจของเขาก็มีมากกว่าก่อนหน้านี้ ดังนั้นจึงสร้างผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยมอย่างไม่น่าเชื่อ อีกผลลัพธ์ที่เขาได้เก็บเกี่ยวจากการต่อสู้นี้คือ ตราบเท่าที่เขาสามารถผนึกความรู้ที่เขาได้เรียน วิชาข้อต่อของเขาก็สามารถที่จะมีความรุดหน้าที่สูงมากขึ้น

ข้อบกพร่องของเขาเพียงอย่างเดียวได้ถูกเติบเต็มแล้ว

ด้วยการพัฒนาแต่ละครา เขารู้สึกว่าเขาได้ก้าวเข้าใกล้เชียนฮุ่ยแล้ว เข้าใกล้ความฝันของเขา

ความรู้สึกนี้มันช่างยอดเยี่ยมนัก!

ท่ามกลางการหอบหายใจอย่างหนัก ผ้าพันแผลที่แน่นหนาถังเทียนก็ฝืนยิ้มออกมา

※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※

ยามเมื่อถังเทียนกลับไปยังค่ายกองกำลังชั้นนอก ทั้งค่ายก็ต่างสะเทือน มิมีผู้ใดคาดคิดว่าถังเทียนจะยังกลับมาอย่างมีชีวิต ด้วยภาพที่เขากลับมาคนเดียวพร้อมกับแกนจิตวิญญาณห้าร้อยชิ้น สายตาที่ถังเทียนได้รับมิใช่ความหวาดกลัวอีกต่อไป แต่กลับเป็นการต้อนรับที่อบอุ่น

บางคนที่อายุใกล้เคียงและขนาดเท่าพวกเขาได้ประสบความสำเร็จที่เป็นปาฏิหาริย์!

ถูกต้องแล้ว มันจะต้องปาฏิหาริย์

ค่ายกองกำลังชั้นนอกที่มักจะหดหู่ดูคล้ายจะกลายเป็นสดใสขึ้นในวันนี้

ทันทีที่ถังเทียนบรรลุไปถึงค่าย เขาก็สิ้นสติทันที

ถังเทียนสำรวจร่างของเขาและก็ตกใจที่ค้นพบว่าปราณแท้จริงอันอันตรายภายในร่างของเขาได้สลายหายไปอย่างสมบูรณ์ปราศจากร่องรอยแล้ว ถังเทียนรู้สึกงุนงง แม้ว่ามันจะถูกดูดซับแล้ว มันไม่ควรที่จะดูดซับได้อย่างรวดเร็ว จากนั้นถังเทียนตระหนักได้ว่าร่างของเขามีกลุ่มก้อนเลือนลางอยู่ภายใน และก็ตกใจอย่างรุนแรง

กลุ่มก้อนที่เลือนลางดูคล้ายกับหมอก แต่มันก็ดูคล้ายกับกลุ่มก้อนของเปลวเพลิงเช่นเดียวกัน ล่องลอยอย่างเงียบๆภายในตันเถียนของเขา

แท้จริงแล้วมันมีสิ่งแปลกใหม่ภายในร่างกายของเขา! ถังเทียนตกใจ และรีบเร่งไปยังประตูกางเขนเพื่อที่จะพบลุงทหาร “ลุงทหาร มันมีบางอย่างผิดพลาดภายในร่างของข้า”

ทหารตอบอย่างแข็งๆ ด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย “นั่นคือจิตวิญญาณนักสู้ แต่ก็ไม่มากนัก”

“จิตวิญญาณนักสู้?” ถังเทียนตกตะลึงไปชั่วครู่ ก่อนที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอกและเกาหัวของเขาพลางกล่าวตอบ “งั้นนี่คือจิตวิญญาณนักสู้ ทำให้ตกใจหมด เอ๊ะ นี่มันไม่ถูกต้องสิ ข้าอยู่เพียงขั้นสามเท่านั้น ข้าไม่สามารถที่จะกำเนิดจิตวิญญาณนักสู้ มิใช่ว่ามันเป็นบางสิ่งที่จะสามารถก่อเกิดได้ตอนขั้นที่สี่หรอกหรือ?”

“ในกรณีปกติ ก็ใช่แล้ว” ทหารตอบ “แต่สถานการณ์ของเจ้านั้นผิดปกติ ปราณแท้จริงระดับสูงและปราณของกายากระเรียน สิ่งเหล่านี้ข้าก็มิสามารถเข้าใจได้เช่นเดียวกัน”

ถังเทียนตื่นเต้นอย่างยิ่ง “มิใช่หมายความว่าในตอนนี้ข้าก็น่ากลัวหรอกหรือ?”

“แม้ว่าเจ้าจะสามารถกำเนิดจิตวิญญาณนักสู้ได้ เจ้าก็ไม่สามารถที่จะใช้มันได้” ทันใดนั้นผีกรงเล็บหนงด้านข้างทหารก็กล่าวขึ้น

มิเคยอยู่ในความคิดของถังเทียนที่จะคาดคิดว่าผีกรงเล็บหนงจะสามารถพูดได้ แต่ในตอนนี้เขาก็ถูกดึงดูดจากคำกล่าวของหนง ดังนั้นเขาจึงรีบเร่งกล่าวถาม “ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น?”

“ก่อนที่จะบรรลุถึงขั้นเจ็ด จิตวิญญาณนักสู้มิสามารถที่จะใช้ออกได้โดยตรงด้วยตัวเอง” ผีกรงเล็บกล่าว “มันเป็นการช่วยเจ้าครั้งใหญ่ในตอนนี้ มันเป็นการช่วยเจ้าให้มีความสัมพันธ์กับสมบัติของเจ้าและเพิ่มพลังของพวกมัน อย่างไรก็ตาม อย่าได้คาดหวังมากเนื่องจากจิตวิญญาณนักสู้ของเจ้ายังคงอ่อนแอ ดังนั้นผลที่ได้มันมีจำกัด”

ถังเทียนรู้สึกผิดหวังอย่างมากพลางพึมพำ “ข้าคาดคิดว่ามันจะมีอันใดดี ทำให้ข้าดีใจเก้อแล้ว”

“มันยังคงใช้งานได้อยู่” ทหารกล่าวขึ้น “เมื่อเจ้าสามารถกำเนิดจิตวิญญาณนักสู้ได้ เจ้าสามารถที่จะใช้มันที่เปิดตำหนักจิตวิญญาณนักสู้ได้”

“ตำหนักจิตวิญญาณนักสู้?” ถังเทียนตกตะลึง เนื่องจากเป็นคราแรกที่เขาได้ยินสิ่งนี้

***********************************************************

ติ ชม รับข่าวสารได้ที่ แฟนเพจ ได้เลย และกดไลค์เพื่อเป็นกำลังใจด้วยครับ