ตอนที่ 055 – ความเป็นมาของทหาร

ตอนที่ 055 – ความเป็นมาของทหาร

 

ทุกคนมองไปยังสนามที่ว่างเปล่า

มันเงียบกริบ มิมีผู้ใดกล่าวคำใดออกมา

ถังเทียนเกาหัวของเขา “ข้ามิได้ทำอันใดทั้งสิ้น มันช่างแปลกประหลาดนัก พวกมันระเบิดหมดได้อย่างไรกัน?”

มิมีผู้ใดกล่าวออกมาสักคำ ทุกอย่างที่เพิ่งเกิดขึ้นมันแปลกประหลาดและน่าเจ็บปวดใจนัก

“อย่าบอกข้านะว่าเมื่อเร็วๆนี้พวกเราได้เล่นกับมันนานเกินไป?”

“เป็นไปได้! ของเล่นชิ้นนี้ถูกใช้งานมาห้าหกปีแล้ว บางทีมันอาจจะถึงวาระของมันแล้ว ถ้าหากไม่ทำไมมันถึงระเบิดกันล่ะ?”

“ใช่ ใช่! หกปีแล้ว! แม้กระทั่งบุรุษเหล็ก ถ้าหากโดนทุบตีทุกวัน มันก็มิสามารถที่จะทนทานได้มากเกินไป...”

ทุกคนแสดงความคิดเห็นกันและพวกเขาก็ยิ่งสนทนากันมากขึ้น พวกเขาจึงรู้สึกมากยิ่งขึ้นว่าสนามแห่งข้อบกพร่องนี้มันก็จะเป็นปกติที่แล้วที่จะพังลง ถังเทียนผู้ที่ซึ่งอยู่ภายในสนาม ลูบหัวของเขาพลางพ่นลมออกมา ยันต์จิตวิญญาณขั้นเงินระดับสี่สองร้อยเจ็ดสิบเอ็ดใบ มันราวกับเป็นเขาที่ได้ทำลายมันทั้งหมด แม้กระทั่งเขาขายร่างกายของเขาเอง เขาก็ยังคงมิมีความสามารถที่จะชดใช้ได้

ซือหม่าเซียงซานและคนที่เหลือแสดงท่าทางที่เข้าใจ มันเป็นเรื่องปกตินัก แม้ว่าถังเทียนมีพลังมากมาย และไม่มีจุดอ่อนใดๆ มันก็ห่างไกลเล็กน้อยเกินกว่าจะรับได้

ถึงกระนั้นสนามแห่งข้อบกพร่องก็ถูกทำลายโดยถังเทียน ดังนั้นแผนการฝึกซ้อมนี้ก็คงเป็นอันยกเลิกไป

เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว คุณชายข่งก็โบกมือของเขา และสั่งให้ทุกคนไปยังห้องของพวกเขาเองเพื่อพักผ่อน

※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※

ถังเทียนกลับไปยังห้องของเขา นอนลงและหลับในทันที เขามิได้ใส่ใจกับสนามแห่งข้อบกพร่อง เขาพลันคิดว่ามันเป็นเพราะข้อบกพร่องและสนามแห่งข้อบกพร่องก็พังด้วยตัวของมันเอง เขามิได้มีความกังวลภายในใจของเขาเลย มีเพียงความจริงที่ว่าการต่อสู้ที่เขาตั้งตารอคอย มันสลายหายไป และเขาก็รู้สึกหดหู่ใจเล็กน้อยกับมัน

อย่างไรก็ตามเขาก็เข้าไปยังประตูกางเขนอีกครา เดินเข้าไปภายในปราศจากการลังเล และเตรียมพร้อมที่จะเริ่มวัฏจักรแห่งความเพียร

เมื่อถังเทียนเข้าไปก็ปลุกทหารขึ้นมา

ยามเมื่อทหารมิมีสิ่งใดกระทำ เขาก็จะล่องลอยอยู่เงียบๆภายในอากาศ และจ้องมองไปยังระยะห่างของกำแพงหมอกและหิน ถังเทียนทักทายทหาร และเตรียมตัวที่จะฝึกฝน ฝ่ามือไร้เงาของเขาใกล้ที่จะสำเร็จเพื่อจะได้รับกระบวนท่าสังหาร [ดาวตกโปรยปราย] แล้ว

“ถัง เจ้าต้องการที่จะเพิ่มระยะเวลาของการฝึกแห่งความเพียรหรือไม่” ทหารพลันกล่าวถาม

ถังเทียนตกตะลึงเกี่ยวกับคำกล่าว เขาหยุดการกระทำของเขา และกล่าวถามอย่างอยากรู้ “ระยะเวลาของการฝึกแห่งความเพียรสามารถเพิ่มขึ้นได้งั้นหรือ?”

“อืม” ทหารพยักหน้าของเขา

“ข้าจะเพิ่มระยะเวลาได้เยี่ยงไร?” ถังเทียนรู้สึกตื่นเต้นในทันที และกล่าวถามอย่างอยากรู้ แม้ว่าการฝึกแห่งความเพียรมันจะยากลำบาก แต่ผลตอบแทนของมันก็ดีกว่าวิธีการฝึกฝนอย่างปกติเป็นอย่างมาก

ทหารยกหอกยาวของเขาพลางชี้ไปยังเบื้องหน้า “มันมีสนามฝึกซ้อมอยู่ที่นั่น ยามเมื่อเจ้าเข้าไปยังสนามฝึกซ้อมนั้นได้ เจ้าจะสามารถเพิ่มความถี่ในการเข้าไปภายในได้”

“สนามฝึกซ้อม?” ถังเทียนมองตามไปยังทิศทางที่หอกชี้และมองเข้าไป และดวงตาของเขาก็จับจ้องไปยังกำแพงหมอก “อย่าบอกข้านะว่ามันมีสนามฝึกซ้อมภายในกำแพงหมอกนั้นงั้นหรือ?”

“อืม” ทหารตอบ

“แท้จริงกำแพงหมอกมันคือสิ่งใดกัน?” ถังเทียนมีสีหน้าที่สับสน “มันคล้ายหมอกแต่มันก็มิใช่หมอก มันสามารถที่จะทำลายได้ ทุกที่ดูเหมือนจะเป็นคล้ายกัน”

ทหารเงียบไปชั่วครู่ จากนั้นก็พลันกล่าวตอบ “มันคือหมอกกาลเวลาสีเทา”

“หมอกกาลเวลาสีเทา?” ถังเทียนรู้สึกว่ามิว่าอะไรที่ทหารกล่าวมันมักจะเป็นสิ่งที่แปลกประหลาด และเขาก็มิเคยได้ยินมันมาก่อน

“กลุ่มดารานาฬิกาเป็นหนึ่งในกลุ่มดาราที่แข็งแกร่ง” ทหารกล่าว “สถานที่แห่งนี้แท้จริงแล้วอยู่ภายใต้ช่องว่างของมิติ เวลาจะไม่หลั่งไหล มันเป็นเพราะเนื่องจากหมอกกาลเวลาสีเทา ยับยั้งพื้นที่นี้เอาไว้”

“แท้จริงแล้วสถานที่นี้คืออันใดกัน? ทหาร เจ้ารู้มันได้เยี่ยงไร?” ถังเทียนจ้องมองไปยังทหารพลางกล่าวถาม “ป้ายกลุ่มดารากางเขนใต้ฯ มันเป็นสมบัติของมารดาทิ้งไว้ให้ข้า! ทหาร แท้จริงแล้วเจ้าเป็นใครกันแน่?”

ทหาร “สถานที่นี้คือค่ายทหารกางเขนใต้”

“ค่ายทหารกางเขนใต้?” ถังเทียนตกตะลึง

“ถูกต้อง” ทหารอธิบายอย่างสงบ “ข้าเป็นกองพลเต๋าของค่ายทหารกางเขนใต้”

“ทำไมมารดาถึงมอบป้ายทองสัมฤทธิ์นี้ให้ข้ากัน?” ถังเทียนกล่าวถามอย่างว่างเปล่า

“ข้ามิรู้” ทหารส่ายหัวของเขา

ถังเทียนเงียบไปชั่วครู่ เขาเงยหน้าของเขาขึ้น ดูคล้ายจะฟื้นคืนความสุขของเขา กล่าวถามอย่างอยากรู้ “งั้นเจ้าเคยอยู่ที่นี้ในอดีตงั้นหรือ?”

“ถูกต้อง” ทหารกล่าว “พื้นที่นี้มันเคยเป็นค่ายทหารอันใหม่”

“ช่างน่าตลกนัก!” ถังเทียนรู้สึกตื่นเต้น และยังคงกล่าวถามต่ออย่างอยากรู้ “ข้ามิเคยเข้าร่วมกองทัพมาก่อน ทหาร บอกข้าเกี่ยวกับอดีตของเจ้าหน่อย มันดูเหมือนน่าสนใจนัก!”

ทหารหยุดไปชั่วขณะ ราวกับเขามิได้ยินสิ่งใด พลางกล่าวอย่างไร้อารมณ์ “บรรลุไปยังผลึกสีดำและเข้าไป มันเป็นเป็นค่ายทหารเกณฑ์ ภายในมีบางสิ่งที่เจ้าสามารถที่จะใช้ได้”

“ค่ายทหารเกณฑ์! อา อา อา ภายในมีสิ่งใดกัน?” ยามเมื่อเขาได้ยินในสิ่งที่ซึ่งสามารถช่วยให้เขาฝึกฝนได้ มันราวกับเขาติดกับดักของทหารทันที “มันห่างไกลเท่าใด?”

“สี่ลี้” ทหารตอบ

“สี่… สี่ลี้…” ถังเทียนใบหน้าแข็งค้างกล่าวอย่างตะกุกตะกัก

พลังงานที่จะต้องการในการทำลายผ่านไปถึงสี่ลี้ของกำแพงหมอกจะเท่าใดกัน แม้ว่าถังเทียนจะยืนกรานที่จะกระทำ แต่ยามเมื่อถังเทียนได้ยิน มือไม้และขาของเขาก็อ่อนแรง ใบหน้าของเขาแปรเปลี่ยนเป็นซีดขาว

“ใช่แล้ว” ทหารตอบโดยพลัน

※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※

ภายในห้อง

คุณชายข่งมีสีหน้าที่ขึงขัง ราวกับเขากำลังหมกมุ่นอยู่ในความคิด

ผู้อาวุโสกล่าวขึ้น “ข้าน้อยกล้าที่จะยืนยันได้เลยว่า มันมิใช่ความผิดพลาดของสนามแห่งข้อบกพร่องอย่างแน่นอน ข้าน้อยได้ขบคิดอย่างดีแล้ว และรู้สึกว่ามันมีความเป็นไปได้น้อยอย่างมาก ประการแรกถังเทียนมิได้มีจุดอ่อนใดๆอย่างแน่นอน แต่มันก็เป็นไปได้น้อยมาก จะมีใครที่ไม่มีจุดอ่อนใดๆได้เยี่ยงไร? ประการที่สอง ถังเทียนได้อำพรางด้วยสมบัติป้องกันบางอย่าง และทำให้ดวงตาวิฬารสีเทาไม่สามารถที่จะมองผ่านเขาได้ หลังจากนั้นก็ทำให้ดวงตาวิฬารสีเทาเกิดความแปรปรวนขึ้น แต่ในระหว่างที่ทำการทดสอบพรสวรรค์ ข้าน้อยก็ได้ตรวจเช็คอย่างเป็นพิเศษแล้ว และมิได้ค้นพบสมบัติใดๆบนร่างของเขา แต่ถ้าหากเขามีสมบัติจริง นั่นหมายความว่าสมบัติของเขาทรงพลังอย่างยิ่ง ประการที่สามเป็นไปได้ว่าเขาจะมีเส้นชีพจรโลหิตที่พิเศษอย่างยิ่ง และยามเมื่อดวงตาวิฬารสีเทาตรวจสอบเขา มันบางทีอาจจะถูกกระตุ้นโดยอำนาจของเส้นชีพจรโลหิตของเขา และทำให้ดวงตาวิฬารสีเทาเกิดความแปรปรวน”

คุณชายข่งมิได้ขยับเขยื้อนพลางกล่าวถาม “งั้นเจ้าคิดว่าอันใดที่เป็นไปได้สูงที่จะเกิดขึ้น?”

“ประการที่สามที่มีความเป็นไปได้สูงที่สุดขอรับ” ผู้อาวุโสปราศจากความลังเลพลางกล่าวตอบ

“ถ้าหากเป็นเช่นนั้น มันก็น่าเศร้าใจนัก” คุณชายข่งรู้สึกเศร้าใจ เขาเห็นด้วยความการตัดสินของผู้อาวุโส เนื่องเพราะการตัดสินของเขาเหมือนเช่นเดียวกันกับผู้อาวุโส ทุกคนต่างมีจุดอ่อน และแม้กระทั่งผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียงก็มิได้เป็นข้อยกเว้น พวกเขาจะต้องมีอยู่เล็กน้อย และเกี่ยวกับความเป็นไปได้ของอำนาจของสมบัติดารา คุณชายข่งก็มิได้สัมผัสถึงเศษเสี้ยวของอำนาจของสมับิตดาราอันใดเลย

“ขอรับ” ผู้อาวุโสรู้สึกเศร้าใจเช่นเดียวกัน

แม้ว่าสมาคมนักสู้แห่งแสงจะมีนักสู้มากมาย เกี่ยวกับการวิจัยเส้นชีพจรโลหิตนี้ พวกเขาต่างมิได้มีความเชี่ยวชาญเลย มีเพียงผู้เชี่ยวชาญในเรื่องนี้คือศัตรูของพวกเขา วิญญาณนิล และจุดมุ่งหมายของสมาคมนักสู้แห่งแสงนั้นมีเกียรติ ซึ่งการศึกษาเส้นชีพจรโลหิตนั้นเป็นเรื่องต้องห้าม

“เพื่อใช้ตำแหน่งของกองกำลังชั้นนอก และขัดขวางศัตรูของพวกเราและได้ชัยไปก้าวหนึ่ง มันมิได้ขาดทุนอันใดเลย” คุณชายข่งบอกกล่าวเหตุผล

“สิ่งที่นายท่านกล่าวเป็นความจริงแล้ว” ผู้อาวุโสเห็นด้วยในทันที

“ไปเถอะและชี้แนะเด็กน้อยเหล่านี้สักเล็กน้อย” ความสนใจของคุณชายข่งก็จบลงพลางโบกมือของเขา แม้ว่าเขาจะมีความสนใจในถังเทียนเป็นอย่างมาก อีกห้าคนที่เหลือก็มีพรสวรรค์เป็นพิเศษ แต่พวกเขาก็มิได้น่าทึ่งจนให้เขาสนใจได้ พรสวรรค์ทั้งหมดนี้จากเมืองเมฆาดาราไม่เป็นสองรองใครและเป็นเป้าหมายของสมาคมนักสู้แห่งแสง แต่สำหรับผู้คนที่ซึ่งพบเจอเหล่าอัจฉริยะมากมายเช่นนี้ พวกเขาก็ยังมิควรสังเกตเห็น แต่ถังเทียนในทางตรงกันข้าม ตั้งแต่หัวจรดเท้า ทำให้เขารู้สึกค่อนข้างร้อนรนใจ

ความคาดหมายของเขาหายไป และนั่นหมายความว่าเขาหมดความสนใจใดอีกต่อไปแล้ว

ผู้อาวุโสตอบ “ขอรับ!”

※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※

ถังเทียนเหงื่อหลั่งไหลอย่างบ้าคลั่ง

เขาอยู่ในพื้นที่ที่จำกัดนี้ จมปลักอย่างไม่หยุดหย่อน นิ้วทั้งสิบของเขาราวกับตะขอ ด้วยเปลวเพลิงที่ปกคลุมพวกมัน ร่ายรำราวกับสายลม เขาเผชิญหน้ากับกำแพงหมอก และความเร็วก็รวดเร็วจนมือของเขามิสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า หลังจากที่เสร็จสิ้นและเรียนกระบวนท่าสังหาร [ดาวตกโปรยปราย] ของวิชาฝ่ามือไร้เงา ถังเทียนก็เปลี่ยนเป็นฝึก [วิชากรงเล็บเหยี่ยว] ในทันที ประสิทธิภาพของกรงเล็บเหยี่ยวรวดเร็วมากกว่าฝ่ามือไร้เงา และเขาก็เพียงขุดเป็นหลุ่มผ่านกำแพงหมอกด้วยการใช้วิชาที่ยอดเยี่ยม

ตามทิศทางที่ทหารได้บอกกล่าว ถังเทียนขุดเป็นหลุมอย่างต่อเนื่อง

หลุมมีขนาดคับแคบมาก และสามารถเพียงพอดีกับตัวเขาคนเดียว ขณะที่ทหารล่องลอยอยู่เบื้องหลังเขา

ยามเมื่อหมอกกาลเวลาสีเทาหายไปจากกำแพงหมอก มันสลายหายไปและถังเทียนก็มิได้สนใจกับก้อนกรวด

ด้วยจุดหมายใหม่ ถังเทียนเต็มไปด้วยพลัง ด้วยพลังราวกับอาชา เขาใช้กรงเล็บทั้งสองราวกับว่าเขากำลังร่ายรำอยู่ ราวกับตัวชะมดอันแข็งแกร่ง เคลื่อนไหวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

“ข้าเป็นเพียงแค่ตัวชะมด กัดดินจนกว่าข้าจะด้านชา ด้วยกำลังของตัวชะมด ข้าขุดและขุดเป็นหลุม ใช้ออกกำลังของข้า ใช้ออกกำลังของข้าทั้งหมด…”

ถังเทียนร้องเพลงพื้นบ้านและเคลื่อนไหวไปอย่างต่อเนื่อง

กรงเล็บเหยี่ยวของถังเทียนพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว ถังเทียนสงสัยว่าบุคคลที่สร้างวิชาการต่อสู้ภายในอดีต จะเป็นเช่นเดียวกับเขาหรือไม่ ที่กำลังขุดหลุมอยู่ กรงเล็บเหยี่ยวก็มีความแหลมคมเพิ่มขึ้นเช่นเดียวกัน แปรเปลี่ยนเป็นราวกับตะขอเหล็กและกรงเล็บทองแดง ด้วยความน่าทึ่ง

ข้อมือของเขาสั่นเล็กน้อย นิ้วทั้งห้าของเขาขุดเข้าไปภายในกำแพงหมอก ด้วยการดึงของเขา ก็คว้าออกมาได้ชิ้นส่วนที่พังของหมอก ถ้าหากวิชานี้ใช้ออกที่ร่างของคนแล้วล่ะก็ มันแน่นอนว่าจะกระชากชิ้นเนื้อสดๆออกมาเป็นชิ้นใหญ่เลย แม้กระทั่งคนที่มีใจที่แข็งแกร่งดั่งเช่นถังเทียนก็ยังรู้สึกหนาวไปถึงขั้วหัวใจของเขา ถ้าหากเขาได้ต่อสู้ด้วยความเชี่ยวชาญในวิชากรงเล็บเหยี่ยวนี้ในอนาคต มันคงจะรู้สึกสดชื่นเป็นอย่างยิ่ง

วันที่เก้า

ทันใดนั้น นิ้วของเขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างที่แข็งอย่างยิ่ง และรู้สึกเจ็บปวดจากการกระแทกขณะที่เขาร้องออกด้วยความเจ็บปวด

“พวกเรามาถึงมันแล้ว” ทหารกล่าวจากเบื้องหลัง

ยามเมื่อคำกล่าวของเขาเข้าไปในหูของถังเทียน มันก็ราวกับบทเพลง สติของเขาแหลมคมขึ้นมาในทันที และความรู้สึกเจ็บในก่อนหน้านี้สลายหายไปในทันที เขามิได้สนใจกับเหงื่อที่หลั่งไหลบนใบหน้าของเขา พลางหัวร่อ “ฮ่าฮ่า! ข้าแน่นอนว่าเป็นบุรุษหนุ่มเทพ! สี่ลี้! สี่ลี้! มันถูกตะกุยโดยข้า! โฮะโฮะโฮะ หมอกกาลเวลาสีเทาก็มิอาจขวางข้าได้เช่นเดียวกัน!”

ถังเทียนปัดเศษก้อนกรวดจากหมอกกาลเวลาสีเทาออกไป เปิดเผยเห็นพื้นผิวเรียบเงาวาว

“มันเป็นประตูงั้นหรือ?” ถังเทียนกล่าวถามทหารอย่างมีความสุข

“อืม” ทหารตอบ

ชัยชนะอยู่เบื้องหน้าของเขา ถังเทียนรู้สึกร่าเริงและกระตือรือร้น

ค่ายทหารเกณฑ์โบราณที่ลี้ลับได้ถูกยึดครองแล้ว!

โอ้ โอ้ โอ้ เมื่อได้ยินเกี่ยวกับมัน มันจะต้องเป็นสถานที่ที่ทรงพลังอย่างแน่นอน!

ประตูใหญ่อันล้ำค่านี้ จะต้องถูกเปิดด้วยตัวข้าเอง!

ถังเทียนรู้สึกร่าเริงและเริ่มที่จะปัดกวาดฝุ่นหมอกกาลเวลาสีเทาออกจากทางเข้าและหลังจากครึ่งวัน ถังเทียนก็จัดการทำความสะอาดได้มากกว่าเก้าจั้ง จากความกว้างห้าสิบหกจั้งของพื้นที่นี้ และประตูสีดำก็ปรากฏขึ้น แต่ขนาดของประตูนี้มันเกินขีดจำกัดกว่าที่ถังเทียนจะคาดการณ์ไว้

ถังเทียนใช้เวลาตลอดทั้งวันที่จัดการประตูใหญ่นี้

ก่อนที่สายตาของเขาก็จ้องไปยังความสูงสิบสองจั้งนี้ กว้างขนาดสามสิบจั้ง มันเป็นประตูขนาดใหญ่สีดำที่ดูงดงามทำให้ถังเทียนถึงกับอ้าปากค้าง มิสามารถกล่าวอันใดได้

บนประตูใหญ่สีดำ มันมีอัญมณีล้ำค่าสี่อันฝังไว้อยู่ในนั้น มันดูน่าประทับใจกับตราประทับของกลุ่มดารากางเขนใต้

อัญมณีทั้งสี่ดูราวกับมันเป็นดวงดารา เปล่งประกายและส่องแสง

ทหารตั้งใบหน้าตรงของเขา จ้องมองไปยังประตูสีดำขนาดใหญ่นี้ แต่ทันใดนั้นใบหน้าอันว่างเปล่าของเขาก็ปรากฏน้ำตาสองสาย

***********************************************************

ติ ชม รับข่าวสารได้ที่ แฟนเพจ ได้เลย และกดไลค์เพื่อเป็นกำลังใจด้วยครับ