บทที่ 21: ซูตงฟาง
บทที่ 21: ซูตงฟาง
ซูหยุนหันไปรอบ ๆเป็นศิษย์ที่หล่อเหลามากเดินเข้ามาหาเขา เป็นศิษย์หนุ่มรูปหล่อเจ้าสำราญ
ศิษย์คนนี้ใส่เสื้อสีขาวอารมณ์สงบและมีรอยยิ้มที่ทำให้ลุ่มหลง เขาถูกห้อมล้อมไปด้วยสาวๆจากสำนักภายนอกที่งอย่างต่อเนื่องขณะที่พวกนางมองไปที่เขาด้วยแก้มสีแดง
ขณะที่ซูหยุนมองศิษย์ที่เข้ามาในใจของเขาก็เต็มไปด้วยความสงสัย
ตระกูลซูเป็นตระกูลใหญ่ซูหยุนไม่รู้จักทุกคน ชายหนุ่มคนนี้เข้ามาหาเขาแต่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน
"เจ้าเป็นใคร?" ซูหยุนถาม
ซูต้าไห่ลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วตรงหน้าของซูหยุนในขณะที่เขาพูด“เจ้าคนไร้ค่า,นี่คือบุตรชายของพ่อเฒ่าแห่งตระกูลหลักของตระกูลซู,ซูตงฟาง,จำไว้ให้ขึ้นใจ!”
หลังจากพูดจบซูต้าไห่รีบวิ่งไปด้านหน้าไกล้จะถึงชายหนุ่มและแล้วยิ้มขอโทษ“ท่านซูตงฟางลมอะไรพัดท่านมาที่นี่ได้”
ซูตงฟางไม่สนใจต่อคำพูดของซูต้าไห่แต่ตรวจสอบซูหยุนแทน จากนั้นเขาก็ส่ายหัว“แค่ขั้นที่เจ็ดเขตแดนพื้นฐานวิญญาณแม้แต่จะเข้าสู่สำนักภายในเจ้าคงไม่ทันที่จะมีโอกาสนักหรอก”
“ลงทะเบียนเสร็จรึยัง!” ซูยูนหันไปมองซูต้าไห่ เขาผ่านหน้าซูตงฟางไป มันดูเหมือนว่าซูหยุนไม่ได้สนใจซูตงฟาง
ซูต้าไห่มองซูหยุนและตะโกนออกมาอย่างตั้งใจ" ซูหยุนระวังมารยาทของเจ้าด้วยอย่าได้แส่หาเรื่องตาย”
“ตอนนี้ข้ากำลังลงสมัคร แล้วข้ายังคงติดค้าง เวลาของข้ามีค่ามาก,ดังนั้นโปรดรีบกลับมาและจบเรื่องนี้ซะที แม้ว่าข้าไม่ได้กังวลแต่มีคนอีกมากอยู่ข้างหลังข้า หากว่าเจ้ายังคงโม้อยู่ข้าจะนำเรื่องนี้ไปบอกกับผู้อาวุโสสำนักจภายนอกที่เจ้ากำลังทำให้การรับสมัครล่าช้าลง”
ซูหยุนพูดด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจน
“เจ้า!! ...” ซูต้าไห่หน้าซีดลงทันทีมองไปที่ซูตงฟาง
ซูตงฟางไม่ได้ห่วงจริงๆและเหลือบมองไปที่ซูตงฟางพยักหน้าและยิ้ม“อย่างน้อยเขาก็มีอารมณ์ขัน”
“ซูตงฟางเจ้ามาที่นี่เพื่ออะไร?”
ขณะที่ซูหยุนมองไปซูต้าไห่เสร็จสิ้นการลงทะเบียนเขาเอ่ยถาม
“โอ้!มันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อะไร วันนี้ข้าแค่มีบางอย่างอยากจะบอกกับเจ้า!”
“ว่ามา?”
“ข้าได้ยินมาว่าเจ้ายังรบกวนศิษย์น้องชิงเอ๋ออยู่?”
“รบกวน?”
รอยยิ้มซูตงฟางปรากฏขึ้นบนใบหน้าขณะที่เขาพูดต่อ“พ่อแม่ของเจ้าเอ็นดูในตัวชิงเอ๋อและชิงเอ๋อยังรำลึกถึงความรักเสมอ หลังจากที่พ่อแม่ของเจ้าจากไปนางมักจะยกเจ้าเป็นนายน้อยแม้ว่าเขตแดนการบ่มเพาะของเจ้าจะต่ำเตี้ยเลี่ยดินจนถูกเตะออกจากตระกูล นางเป็นคนมีพรสวรรค์แม้กระทั่งตระกูลหลักยังส่งเสริม,นางยังเลี้ยงดูเจ้าด้วยความรัก แต่ข้ารู้ว่านี่ไม่ใช่ความตั้งใจของนางไม่มีใครเต็มใจที่จะรับใช้ผู้ที่อ่อนแอไม่มีใครอยากจะเสียเวลาขอวตัวเองโดยปราศจากแรงจูงใจของตัวเอง เจ้าเข้าใจไหม?”
“ไม่มีใครยินดี? เจ้ากำลังจะบอกว่าที่ชิงเอ๋อทำทั้งหมดนี้ก็เพราะว่านางสำนึกบุญคุณและเป็นแค่การบังคับตัวเอง?” หัวใจของซูหยุนเจ็บปวดรวดร้าวด้วยความเศร้า
"ฮ่า ๆ ๆมันไม่ใช่หรือไง?" ซูตงฟางหัวเราะ“เจ้าจะปล่อยให้นางได้รับอิสระได้หรือไม่?”
ซูหยุนนิ่งเงียบ
อันที่จริงเขาไม่เข้าใจชิงเอ๋อเขามีความสงสัยว่าทำไมชิงเอ๋อดูแลเกี่ยวกับเขามากมาย
แค่นำเงินมาให้เขาใช้จ่ายตอบแทนสำหรับความกตัญญู?
หากเป็นกรณีนี้,ถ้านางพูดออกมาว่านางเป็นห่วง,ถ้าอย่างนั้นเวลานี้นางได้ช่วยข้ามากพอแล้ว ...
หากไม่แล้ว ... แล้วสิ่งที่นางทำเช่นนี้เพื่อ?
“ดังนั้นข้าจึงมาหาเจ้าในวันนี้.”
“เจ้าต้องการให้ข้าตัดความสัมพันธ์กับชิงเอ๋อ?”
"ก็ทำนองนั้น"
“ขอให้ข้าคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ก่อน”
“แสดงว่าทุกคนคิด แต่ไม่มีใครเปิดเผย, ข้าเชื่อว่าเจ้าน่าจะไม่เห็นด้วยอย่างง่ายดาย,ตั้งแต่หลังจากการตัดความสัมพันธ์กับชิงเอ๋อเจ้าจะสูญเสียคนปกป้องเจ้า, หากเจ้ายังเก็บความสัมพันธ์กับชิงเอ๋อไว้เจ้าสามารถใช้ชีวิตอย่างมีความสุขที่บ้านในตระกูลซู ฮ่า ๆ ๆ ๆ” ซูตงฟางหัวเราะเสียงดัง
ก่อนหน้านี้ซูยูนได้ขุ่นเคืองกับคนจำนวนมากดังนั้นเขาต้องเผชิญกับผลกระทบ ในความเป็นจริงหลายคนต่อต้านชิงเอ๋อเข้ามาในตระกูลหลักของตระกูลซู แต่ทุกคนว่ารู้ชิงเอ๋อใช้เวลาส่วนใหญ่ดูแลของซูหยุน, ไม่มีใครได้รับการดูแลอย่างแท้จริงเพราะมันไม่ได้ส่งผลกระทบจริงๆต่อพวกเขา
“แล้วเจ้าต้องการอะไร?” ซูหยุนเลิกคิ้วถาม
“ดี!ข้าต้องการเดิมพันกับเจ้า”
หลังจากที่ซูตงฟางพูดเขาโบกมือและเป็นชายหนุ่มร่างสูงใหญ่เดินออกมาจากด้านหลังเขา ชายหนุ่มคนนี้อายุประมาณยี่สิบสามหรือสี่ผมทรงโมวฮอก สายตน่ากลัวเหมือนหมาป่ากล้ามเนื้อปูดโปนและมีรอยแผลเป็นรูปกากบาทดูน่าเกรงขามตั้งตรงดิ่งที่ตาขวาของเขา
หลังจากที่ชายหนุ่มเห็นซูหยุนกลิ่นอายของศิษย์เขตแดนผลิวิญญาณพวยพุ่งออกมาเมื่อเทียบกับซูหยุนที่ต่างกันมากกว่าเท่าตัว มันเป็นความแตกต่างที่ข่มกัน
“ด้านหลังนี่คือน้องของข้ามาจากสำนักภายในตระกลซูเรียกว่าซูกวงและเขาจะร่วมในการแข่งขันครั้งนี้ ข้าได้ยินมาว่าเจ้าชอบเล่นการพนันขันต่อดังนั้นเจ้ามาเดิมพันกับข้าหน่อยจะเป็นไร? หากเจ้าสามารถเอาชนะน้องชายของข้าในการแข่งขันได้ข้าจะให้เจ้าห้าหมื่นเหรียญจิตวิญญาณ แตกหากเจ้าพ่ายแพ้ให้กับน้องของข้าในการแข่งขัน,ข้าต้องการให้เจ้าตัดความสัมพันธ์กับชิงเอ๋อและไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป?”
“จะเกิดอะไรขึ้นหากข้าปฏิเสธ?”
“เจ้าจะได้รับข้อกล่าวหาเพิ่มเติมก่อนที่เจ้าจะถูกเตะออกจากตระกูลซูอย่างสมบูรณ์ ตัวข้าเองแค่กำลังมองจุดประสงค์ของชิงเอ๋อ หากข้าไม่ทำเช่นนี้ข้าคงจะไม่รีบร้อนให้เจ้าตัดความสัมพันธ์กับชิงเอ๋อ”
เขาเป็นลูกชายของพ่อเฒ่าใหญ่ของตระกูลซูซึ่งไม่ใช่ตำแหน่งที่แท้จริงของอำนาจ แต่เขาถืออำนาจที่จะขับไล่ทุกคนในตระกูลซูที่เขาคิดว่าไม่สมควรหายใจ
"ดีมาก! ข้ายอมรับ."
ซูหยุนเอาเอกสารการลงทะเบียนเสร็จแล้วจากซูต้าไห่แล้วพูดออกมา
หลังจากคำพูดเหล่านี้ถูกเปล่งออกมา,จู่ๆซูต้าไห่ก็ลุกขึ้นยืนตกตลึง ไม่เพียงแค่เขาแม้แต่คนอื่นอีกหลาย ๆ คนยังผงะถอย เหล่าผู้คนจำนวนมากแคะรูหูตัวเองคิดว่าพวกเขาคงหูฝาด
"เจ้าแน่ใจแล้วหรือ? เจ้ายอมรับจริงๆหรือ?” ซูตงฟางถามด้วยหน้าตาจริงจัง
ท่าทางซูหยุนตกลงอย่างใจเย็นแม้แต่ซูตงฟางยังประหลาดใจ
"ใช่!
ซูหยุนหันหลังและเดินออกไป
“เจ้าจะไม่ถามเกี่ยวกับสถานการณ์ถ้าเจ้าไม่สามารถเผชิญกับน้องชานของข้าในการแข่งขันครั้งนี้?”
“หากข้าไม่สามารถพบกับน้องชายของเจ้า,เนื่องจากเจ้าได้กำหนดการเดิมพันนี้แล้วเจ้าจะจัดการทุกอย่าง”
หลังจากที่ซูตงฟางได้ยินอย่างนี้รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ยังคงอยู่บนใบหน้าของเขาไม่นาน ดวงตาของเขาก็คอดลง
“ดูเหมือนว่าซูหยุนจะโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมากกว่าที่ข้าคิด”
“อย่างไรก็ตามความแข็งแกร่งของเขาก็ยังอ่อนแอเกินไปเพียงแค่เขตแดนพื้นฐานวิญญาณขั้นที่เจ็ด,แค่นี้สำหรับผู้เข้าแข่งขันทั่วไป”
ในขณะที่ซูกวงยืนอยู่ข้างๆซูตงฟางกล่าว ซูกวงดูเหมือนเคร่งเครียดพร้อมที่จะเปิดการโจมตีที่ทรงพลังแข็งแกร่งดังพยัคฆ์ออกมาได้ตลอดเวลา
“เจ้าอย่าพูดแบบนั้น,เพราะถึงแม้เจ้าจะแข็งแกร่งแต่อย่าได้ดูเบา ไม่ว่าอะไรก็ตามเจ้าอย่าใจดีกับคู่ต่อสู้ด้านหน้า,เจ้าต้องใช้ความแข็งแกร่งหนึ่งร้อยยี่สิบเปอร์เซ็นต์! ถึงแม้ซูหยุนจะเป็นแค่เด็กน้อยเจ้สอย่าได้ประมาทเขาเจ้าเข้าใจใช่มั้ย? ข้าต้องการชนะหากเจ้าไม่สามารถมอบมันให้กับข้าเจ้ามันก็ไร้ประโยชน์! ข้าไม่มีที่สำหรับขยะ!”
"ครับ!" ซูกวงพูดภายใต้ลมหายใจของเขา
