บทที่ 19: หกหมื่นเหรียญจิตวิญญาณ
บทที่ 19: หกหมื่นเหรียญจิตวิญญาณ
ปราณกระบี่ขนาดมหึมาที่ปล่อยกลิ่นอายครอบงำหายไปอย่างไร้ร่องรอย
ในพื้นที่โดยรอบที่ปราณกระบี่เอ่อล้นก่อนหน้านี้ได้เหือดหายไป ทุกๆอย่างหายไปราวกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น ... ..
"เป็นอย่างนี้ได้ยังไง!?"
เทพธิดาเซียนตกใจและประหลาดใจ:“เจ้า ... เจ้าคือคนเเรกที่หยุดวิชาแปรผันของข้าได้ เจ้าเป็นใครกันแน่?”
แต่ไม่กี่วินาทีต่อมา,ท้องของนางได้ถูกหมัดกระทุ้งเข้ามา,ร่างกายของนางผงะถอยกลับ
ซูหยุนไม่ให้โอกาสนางฟื้นคืนกำลังหากเขายังได้เปรียบเขาต้องชนะ!
นางเซียนขุ่นเคืองอย่างมากและไม่สนใจพลังของสมุนไพรที่คู่ต่อสู้ของนางใช้, นางคิดเกี่ยวกับวิธีที่น่ารังเกลียดของซูหยุน นางสบัดมือกำกระบี่สีขาวทันมีแสดงความแข็งแกร่งของนางทั้งหมด
กลิ่นอายกระบี่กวาดไปในหุบเขาอีกครั้งปราณกระบี่เริ่มที่จะเติมเต็มหุบเขา
ซูหยุนยังคงไม่แยแสและไม่แสดงความหวาดกลัว เขารู้แล้วว่าผลของความพยายามนี้ไร้ประโยชน์
เพียงแค่นั้นเสียงกรีดร้องโหยหวนดังต่อเนื่องเริ่มมุ่งไปสู่ตำแหน่งของพวกเขา
พ่อเฒ่าเสื้อคลุมสีฟ้าได้เดินทางมาถึง
เขาเหลือบมองไปที่สถานการณ์และเห็นการต่อสู้ เขาเห็นนางเซียนบนพื้นดินและซูหยุนถือกระบี่
เขาคือพ่อเฒ่าวายุ!
ดูเหมือนว่าเขาพ่ายแพ้เจ้าลัทธิ!
ปราศจากผลึกสวรรค์เจ้าลัทธิก็จัดการได้อย่างง่ายดาย
หัวใจซูหยุนเริ่มเย็นลง ตอนนี้เขาจะต้องเผชิญกับนางเซียนและพ่อเฒ่าวายุ ถึงแม้จะมีความช่วยเหลือของผลึกสวรรค์เขาจะชนะศึกนี้ได้ยังไง?
"ข้าต้องถอย!"
เขาทำใจของเขาหันมองไปรอบ ๆและหลบหนีไปทันที
“เจ้าคิดจะหนี? มันไม่ง่ายนักหรอก!”
พ้อเฒ่าวายุเร่งความเร็วของเขาขึ้นมาติดตามซูหยุนไปอย่างรวดเร็วด้วยปราณกระบี่ของเขาที่กรีดร้อง
ด้วยภายในการคว้าสมบัติล้ำค่าแน่นพ่อเฒ่าวายุส่งปราณกระบี่วิญญาณที่รุนแรงตรงไปที่ซูหยุน ทันใดนั้นซูหยุนหมุนตัวกลับอย่างมีเล่ห์เหลี่ยมไปทางพ่อเฒ่าวายุ ร่างของเขาห่อหุ้มด้วยปราณวิญญาณที่มีอำนาจจากผลึกสวรรค์
ในขณะที่ปราณกระบี่วิญญาณปะทะกันได้ตีร่างของเขา,ซูหยุนไม่สนใจ จากนั้นเขาพุ่งตรงไปที่หน้าผากพ่อเฒ่าวายุด้วยกำปั้นของเขา
ปัง!
พ่อเฒ่าวายุไม่คิดว่าซูหยุนจะหันกลับมาและโจมตีเขาแต่มันก็สายเกินไปที่จะหลบ ทันทีที่ถูกกำปั้นซัดเข้าไปเขาถูกส่งลอยไปด้านหลัง กระแทกกับต้นไม้และไม่สามารถหยุดสั่นได้
พ่อเฒ่าวายุได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก
หลังจากที่ซูหยุนเห็นอย่างนี้เขายังคงอยู่ในความสงบ
ความแข็งแกร่งของพ่อเฒ่าวายุ,เขาหลบฝ่ามือที่ฟาดมาได้อย่างเรียบง่ายได้อย่างไร?!
ซูหยุนเพียงแค่เกรงกลัว ... แม้ว่าเขาจะสามารถเอาชนะผู้นำเขาก็ยังได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก
อย่างไรก็ตามนี่เป็นโอกาส!
ซูหยุนหรี่ตาสูงขึ้นพ่อเฒ่ากระโดดขึ้นมาและกระโจนด้วยเจตนาที่จะฆ่า เขาย้อนกลับเส้นทางเดิมของเขาและไม่ได้หลบหนี,ตามความเป็นจริงแล้ว ... .เขารีบวิ่งไปหาพ่อเฒ่าวายุ
“นั่นเขาต้องการที่จะฆ่าเขา!”
ห่างออกไปเทพธิดาเซียนเห็นความตั้งใจของซูหยุนและร้องออกมา หัวใจของนางสั่นเพราะนางไม่คิดว่าซูหยุนจะมีความกล้าขนาดนี้! เทพธิดาเซียนรีบวิ่งไปด้วยเจตจำนงผลักดันมุทะลุผู้คนออกห่างจากพ่อเฒ่า
แต่ทว่า,ซูหยุนไม่ได้หลบเลี่ยง,ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม,มันยังคงมีความแตกต่างในระยะทาง, ไม่มีเวลาสำหรับเทพธิดาเซียนที่จะช่วยเหลือพ่อเฒ่า, เขาสามารถบดขยี้ศรีษะของพ่อเฒ่าวายุและหลบเทพธิดาเซียน กุญแจสำคัญไม่เพียงไม่ได้รับบาดเจ็บ,ด้วยพลังแห่งผลึกสวรรค์ตราบใดที่เขาไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัสเขาก็ไม่อาจตายได้
ทันใดนั้นหน้าอกของเขากลายเป็นร้อนผ่าวและพลังงานเอ่อล้นมากมายเหลือแสนรั่วไหลออกมาทันทีเช่นบอลลูนเริ่มกระจายไปอย่างรวดเร็ว
“แย่แล้ว!อำนาจของผลึกสวรรค์มาถึงจุดสิ้นสุด!”
ผู้อาวุโสกระบี่อุทานออกมาเสียงดัง
“ผลของมันกำลังหายไป?” ซูหยุนถาม
“เจ้าสามารถใช้ผลึกสวรรค์ได้และมันยังมีประสิทธิภาพมาก แต่อย่างไรก็ตาม,เนื่องจากการบ่มเพาะของเจ้าไม่ดี! มันจึงใช้ได้ไม่นาน!”
หลังจากที่ซูหยุนได้ยินอย่างนี้ใบหน้าของเขาก็ขาวซีด
ตอนนี้ด้วยอำนาจในผลึกสวรรค์เขามีโอกาสสังหารพ่อเฒ่าวายุแต่จะฆ่าโดยไม่มีมัน? เขาไม่มีความสามารถที่จะประชันกับเทพธิดาเซียน? หากอำนาจของผลึกสวรรค์หายไปเขาจะตาย!
ในขณะที่ซูหยุนประเมินสถานการณ์ในใจอย่างรวดเร็วราวกับฟ้าผ่า,เขาตัดสินใจทันที
ซูหยุนหันขวับอีกครั้งและเบนเข็มความตั้งใจฆ่าเขา เวลานี้เขามุ่งไปทางเทพธิดาเซียน
ดวงตาเทพธิดาเซียนเปิดกว้างในความประหลาดใจและลังเลที่จะดำเนินกการ นางหยุดในลู่ทางของนางเพราะนางไม่รู้ว่านางจะป้องกันตัวเอง?
จากนั้นในวินาทีต่อมาซูหยุนฉวยโอกาสเข้ามาไกล้อย่างรวดเร็วและหลบหนีไป ...
เทพธิดาเซียนยกคิ้วของนาง
อย่างไรก็ตามนางไม่ได้ไล่ตามเขา แต่นางเดินไปทางพ่อเฒ่าวายุแทนเและหยิบเม็ดยาสองเม็ดมอบให้กับพ่อเฒ่าวายุที่ได้รับบาดเจ็บ
พ่อเฒ่าวายุกลืนเม็ดยาลงไปผิวของเขาดีขึ้นมาก
“ทำไมเจ้าถึงไม่ตามเขาไป?” พ่อเฒ่าวายุถามเขาค่อย ๆ ลุกขึ้นเหลือบมองไปทางทิศของเส้นทางซูหยุน
“เมื่อเขาใช้ผลึกสวรรค์มันลำบากเกินไปที่จะจัดการกับเขา เราต้องรอให้อำนาจของผลึกสวรรค์หมดก่อนเราถึงจะมีโอกาส!”
“แล้วเจ้าจะหาเขาพบหรือ?”
"ใช่"
เทพธิดาเซียนขยายมือของนางที่มีแสงข้างในระหว่างนิ้วมือของนาง,มองเห็นสิ่งหนึ่งเป็นชิ้นส่วนเส้นผมที่เงางามมาก.
......
ขณะเดียวกันนั้น,ด้วยผลึกสวรรค์สำรองสุดท้ายได้หมดลงซูหยุนรู้สึกหมดแรงในที่รกร้าง
หลังจากที่ซูหยุนฟื้นคืนสติเขารู้สึกว่าเขามีความแข็งแรงไม่ถึงครึ่งหนึ่งแต่เดิมของเขา
เขาเอาอาหารออกมาจากแหวนมิติของเขาทันทีและกินอย่างตะกละจนกระทั่งเต็มเปี่ยม เขาใช้เวลาฟื้นฟูหนึ่งวันเต็มๆ
การใช้งานผลึกสวรรค์ทำให้เหน็ดเหนื่อยมากๆและจะต้องบ่มเพาะห้าสิบวันเพื่อเรียกคืนปราณวิญญาณก่อนที่เขาจะก้าวไปเขตแดนต่อไป ถึงแม้ว่าจะใช้เวลาร้อยวันก็ไม่น่าแปลกใจเลย นี้เป็นค่าใช้จ่ายของการใช้ผลึกสวรรค์
เกี่ยวกับผลึกสวรรค์ซูหยุนไม่เข้าใจคุณสมบัติของมัน เขารู้ว่ามันเป็นสมบัติโบราณล้ำค่าเท่านั้น
เขานั่งไขว่ห้างอยู่บนหินและเปิดกล่องสมบัติ เขาหยิบผลึกสวรรค์และตรวจสอบมันอย่างระมัดระวัง
ผลึกสวรรค์ได้สูญเสียความเป็นเงามัน แต่เดิมมันเป็นสีเข้ม แต่ตอนนี้มันได้กลายเป็นสีเทา มันไม่ได้ปล่อยกลิ่นอายใด ๆ และพลังงานภายในดูเหมือนจะได้รับการใช้งานแล้ว
ซูยูนไม่มีเวลาเที่ยวพักผ่อนฟื้นตัวได้ทั้งวัน,เพราะว่าเขาต้องการบรรลุวัตถุประสงค์ของเขา
เขาได้รับผลึกสวรรค์ดังวัตถุประสงค์ของเขาก็ประสบความสำเร็จ แม้ว่าการเดินทางครั้งนี้ใช้เวลานานกว่าที่จำเป็นแต่เขายังคงเก็บเกี่ยวได้มาก
หลังจากพบเมืองที่ใกล้ที่สุดเขาซื้อม้าและรีบวิ่งไปยังเมืองทะเลสาบกระจก
เขาตรงไปโรงประมูลฟ้าตะวัน ที่นี่ยังเต็มไปด้วยฝูงชนขนาดใหญ่ การค้าที่เร่งรีบและคึกคัก
ซูหยุนสูดลมหายใจลึก ๆมันเป็นการผลัดกันส่งงาน เขาเปิดแหวนมิติของเขาและค้นหาจนกระทั่งค้นพบงานผลจันทร์เสี้ยว จากนั้นเขาก็ส่งงาน
“ได้โปรดส่งบัตรภาระกิจให้ข้าด้วย”
พนักงานต้อนรับหลี่เฟยเรียกออกมาอย่างเกียจคร้าน
บัตรภาระกิจได้ส่งมอบและได้รับผลจันทร์เสี้ยว
หลังจากที่พนักงานต้อนรับหลี่เฟยเห็นผลไม้สีหน้าของนางต้องตกใจอย่างกระทันหัน
ในช่วงสิบปีที่ผ่านมานางทำงานในโรงประมูลฟ้าตะวันนางได้เห็นผลจันทร์เสี้ยวเพียงแค่ครั้งเดียว รูปร่างสีเข้มเหมือนเปลียวไฟเป็นที่น่าจดจำ
“นี่ ... นี่คือ?”
หลี่เฟยหยิบผลไม้จ้องที่มันแล้วคว้าคอเสื้อซูหยุนและจ้องมอง
“ท่าน ... ท่านได้รับผลจันทร์เสี้ยวนี้จริง?”
หลังจากที่หลี่เฟยตรวจสอบบัตรภาระกิจที่นางเกือบจะตะโกนเนื้อหาออกมาดัง ๆ
"ส่งรางวัลให้ข้าด้วย”
“ใช้ได้...ใช้ได้ ... ดีมาก!”
แต่ขณะที่นางออกไปนำรางวัลมานั้นดวงตาของนางยังคงเต็มไปด้วยความสงสัย
หลี่เฟยไม่ได้เป็นผู้ฝึกตน แต่ในโรงประมูลฟ้าตะวันมีผู้บ่มเพาะจิตวิญญาณจำนวนมาก นางรู้สึกว่าระดับขั้นของซูหยุนไม่ได้สูงมากนัก
แล้วเขาได้รับผลจันทร์เสี้ยวได้อย่างไร?
ชายหนุ่มคนนี้แปลกประหลาดลึกลับเช่นนั้นเขามีผู้ช่วยหรือไม่?
หลี่เฟยงง
หลังจากนั้นไม่นานบัตรเงินจิตวิญญาณหกหมื่นเหรียญจิตวิญญาณถูกส่งไปยังซูหยุน
ซูหยุนยืนยันจำนวนเงินที่ได้รับ
ถูกต้อง!
แล้วเขาก็วิ่งไปเขตการค้าเริ่มเลือกซื้อจากวัสดุกองใหญ่
“เม็ดยาบ่มเพาะ เม็ดยาดอกไม้สวรรค์,เม็ดยานภาแดง,เม็ดยาหยกแก้ว,เม็ดยาหัวใจศักดิ์สิทธิ์ ...”
“โอสถหลอมกาย ยาพอกรักษากาย,โอสถมังสวรรค์ ผงต้านกาย ...”
“หนึ่งตำราเสริมสร้างความแข็งแกร่งแก่นแท้ร่างกาย”
“หนึ่งเตาหลอมผลึกธรรมชาติ”
"ข้าจำเป็นต้องใช้ส่วนประกอบการหลอมหลายอย่าง"
“ข้าต้องการเตรียมส่วนผสมเหล่านี้ ...”
ก่อนหน้านี้ซูหยุนถามสำหรับส่วนผสมจำนวนมาก ในขณะที่รายการส่วนวัสดุอยู่ในระหว่างจัดเตรียมขึ้น พนักงานเสร็จสิ้นการสั่งซื้อ,ภายในมีความวุ่นวายโกลาหน พวกเขาได้รับรายการอย่างต่อเนื่องมองบันทึกรายการค้นหาวัสดุ สมาชิกเจ้าหน้าที่คนอื่น ๆข้างในช่วยกันหาเพิ่มเติม
โรงประมูลฟ้าตะวันมีทรัพยากรมากมายสิ้นค้ามีหลากหลายที่ไม่สามารถหาซื้อที่อื่นได้
อย่างไรก็ตามซูหยุนสั่งซื้อส่วนผสมค่อนข้างหายากมากคนที่อยู่ข้างหลังมองอย่างตะลึง
“ศิษย์พื้นฐานวิญญาณมีเงินมากขนาดได้ยังไง?”
คนที่อยู่ด้านหลังแต่ละคนพูดกันอย่างเงียบ ๆ
ครึ่งชั่วโมงต่อมาเพียงแค่สองพันเหรียญจิตวิญญาณถูกใช้ไปจากเดิมหกหมื่นเหรียญจิตวิญญาณ ตอนนี้แหวนมิติยัดส่วนผสมไว้เต็ม ทุกอย่างก็พร้อม ซูหยุนเดินออกจากโรงประมูลฟ้าตะวันอย่างรวดเร็ว เขานั่งอยู่บนม้าขี่ไปด้วยความเร็วเต็มที่ไปยังอณาเขตตระกูลซู