บทที่ 18: เข้าต่อสู้ด้วยเขตแดนพื้นฐานวิญญาณ!

บทที่ 18: เข้าเข้าต่อสู้ด้วยเขตแดนพื้นฐานวิญญาณ!

ในท้องฟ้าที่กว้างใหญ่เหนือขึ้นไปแสงสว่างส่องประกายลงบนฝ่ายตรงข้ามมีผมสีขาวกระพือยืนอยู่ด้านบนของกระบี่สีขาวเรียว

ผู้ชายคนนี้แท้จริงแล้วเป็นอิสตรี! นอกจากนี้นางยังเป็นคนที่งดงามมาก นางมีรูปร่างเรียวบางสูงโปร่งและเส้นผมสีดำเหมือนสีหมึกที่ไหลเหมือนน้ำตก ลักษณะของนางเป็นคนงดงามเกือบจะสมบูรณ์แบบ นางงดงามเลอเลิสนัยน์ตาเฉียบแหลมริมฝีปากนุ่มแก้มสีขาวที่สมบูรณ์แบบแลดูเหมือนผลึกหยกใส นางมีความศักดิ์สิทธิ์เหมือนนางฟ้าเปล่งประกายแสงดูเหมือนจริงอันสูงส่ง ถ้าไม่มีคนในที่นี้เป็นสักขีพยานบุคคลๆนี้ต้องบอกว่าเป็นอิสตรีที่ไม่เคยดำรงอยู่บนโลกใบนี้อย่างแน่นอน

เหมือนดอกไม้สดสีจางต้องแสงจากตะวันและจันทร์ทราทุกๆนาที

งามเลิส!

ใครก็ตามที่มองเทพธิดานี้คนๆนั้นล้วนแล้วอยากมีความต้องการทางเพศหัวใจและจิตวิญญาณของคนๆนั้นจะถูกกระชากดูดออกไป

 

ฟึบ!

กล่องสมบัติที่มีผลึกสวรรค์ถูกเปิดออก

กลิ่นอายที่แสนอัศจรรย์ของสรวงสวรรค์แพร่กระจายออกมาเหมือนเปลียวไฟดอกบัวผลิบาน

ลมพัดเสื้อคลุมซูหยุนปลิวไสวในขณะที่เขาสลายรูปแบบกระบี่โสร่วฝ่าบนร่างกายเขา เขาได้หยุดใช้ผงลักลอบของเขา จากนั้นปราณวิญญาณบริเวณโดยรอบเริ่มรายล้อมรอบตัวเขาครอบคลุมเหมือนรังไหม

นางเซียนมองเห็นรัศมีโดยรอบที่เริ่มปกคลุมซูหยุนทันทีจากการสาปส่งแห่งสวรรค์:“หยุดนะ! มิฉะนั้นข้าจะฆ่าเจ้า!”

แต่ทว่าซูหยุนทำหูทวนลมไม่ได้ยินสียงตะโกนของนาง

กล่องสวยงามเริ่มสูญเสียความเป็นเงามันกลายเป็นหินสีเข้มเข้าไปในเปลวไฟสีสันสดใสละลานตาทันที

กลิ่นอายอันทรงพลังและมีอำนาจเหลือล้นที่หินเหล่านี้ปล่อยออกมาเอ่อท่วมทำให้ซูหยุนหายใจติดขัด เขาไม่สามารถแม้แต่จะถอยกลับ กล่องที่สั่นสะเทือนในมือของเขา,เขารู้สึกว่ากล่องใบนี้สามารถโบยบินไปในท้องฟ้าได้ ...

เขาสงบจิตใจคลายความวิตกกังวน,กัดฟันอดฝืนทนต่อกลิ่นอายที่รายรอบห่อหุ้มตัวเขา

“ผู้อาวุโสกระบี่ข้าจะใช้สิ่งนี้ได้อย่างไร?” ซูหยุนถามผ่านขณะกัดฟันของเขา

“ใส่มันเข้าไปบนหน้าอกของเจ้า”

ซูหยุนไม่ลังเลคว้าผลึกสวรรค์

เมื่อผลึกสวรรค์อยู่ในมือของเขารู้สึกได้ว่ามันเป็นเหมือนสิ่งมีชีวิต

มันเป็นเหมือนกับการทุบตีอย่างรุนแรงเหมือนว่ามันอยากจะหนีจากการจับของซูหยุน

เขากำมันแน่นรอบ ๆ ด้วยแรงของเขาอย่างสุดกำลังเพื่อให้แน่ใจว่ามันไม่สามารถหลุดไปได้

หลังจากนั้น!

ฟุบ! ...

ผลึกสวรรค์หายไป ...

อ้ากกกกก !!!!

ทันทีที่ผลักสวรรค์สัมผัสกับหน้าอกของเขามันก็เริ่มละลายอย่างรวดเร็วเหมือนน้ำแข็ง ซูหยุนรักษาสติและเปิดถ่างดวงตาของเขาไว้

หลังจากนั้นชั่วอึดใจ ...

แสงสีเข้มแดงเหมือนสีดอกกุหลาบพวยพุ่งขึ้นจากหน้าอกของซูหยุนขึ้นไปบนท้องฟ้า

มันเป็นฉากที่ยิ่งใหญ่และวิจิตงดงามเหมือนดวงตะวันเพิ่งขึ้นในยามเช้าตรู่ ช่างน่ามหัศจรรย์ตื่นตลึงอย่างมาก

ซูหยุนถูกรายล้อมไปด้วยเศษหินลอยอยู่รอบๆตัวของเขาที่ดูเหมือนจะเปล่งรัศมีของกลิ่นอายพลังงานพื้นใต้เท้าของเขาทั้งหมดกลายเป็นถ่านสีดำ

เห็นอย่างนี้แล้วสตรีที่งดงามราวกับนางฟ้าได้เพียงพูดพึมพำ“เป็นไปไม่ได้!ถึงแม้ว่ามันจะเป็นผลึกสวรรค์เพียงแค่ส่วนเดียวแต่ว่ามันมีอำนาจพลังแห่งเทพเจ้าสูงสุด ข้าไม่คิดมาก่อนเลยว่าพลังของมันจะยิ่งใหญ่ถึงเพียงนี้”

ซูหยุนเปี่ยมล้นไปด้วยเหงื่อที่ไหลลงบนใบหน้าเพราะเวลานี้เขาอยู่ภายใต้ความกดดันอย่างสิ้นเชิง

ภายใต้พลังอำนาจแห่งผลึกสวรรค์ปราณวิญญาณของเขาพุ่งทะลวงผ่านขึ้นมาหลายระดับขั้น ผลึกสวรรค์ยังคงอยู่บนหน้าอกของเขาเป็นพลังงานที่ส่งมาอย่างต่อเนื่องหลั่งไหลออกมาจากมัน ปราณวิญญาณนี้ดูเหมือนว่าจะไม่มีที่สิ้นสุด!

กระดูก!เส้นชีพจร!และอวัยวะต่างๆ ถูกห่อหุ้มปกคลุมทั้งหมดด้วยออร่าสีทองสว่างเจิดจ้าดูแล้วน่าลึกลับ

ดวงตาของเขาทั้งสองแปลเปลี่ยนเป็นสีทองเหมือนดั่งผลึกสวรรค์ที่บนหน้าอกของเขาปลดปล่อยปราณวิญญาณออกมา ดูเหมือนว่าร่างกายของเขาเริ่มสะสมพลังงานอำนาจได้ไม่มีขีดจำกัด

เขาได้รับการจุติใหม่ทันที! เขาปลดเปลื้องรังไหมของเขาและกลายเป็นผีเสื้อที่บวยบินออกมา

พลังอำนาจ!

ซูหยุนสามารถรู้สึกถึงปราณวิญญาณที่ไหลผ่านตัวเขาได้อย่างชัดเจน

 

ความรวดเร็ว!ความแข็งแกร่ง!กลิ่นอาย!สัมผัสจิตวิญญาณ!และความชำนาญปราณวิญญาณเพิ่มสูงขึ้นเป็นประวัติการณ์ การควบคุมจิตวิญญาณสมรรถภาพของเขากลับกลายเป็นน่ากลัวอย่างมาก

คลื่นพลังอากาศที่กระแทกเข้ามาพัดเทพธิดาเซียนผงะถอยกลับไปเล็กน้อย

“ผลึกสวรรค์เป็นสิ่งล้ำค่าอย่างแท้จริง,แต่ว่ามันถูกใช้โดยคนอ่อนหัดเช่นเจ้า! แต่ถึงอย่างไรเจ้าจะเอาชนะเทพเซียนได้อย่างไร? การบ่มเพาะที่แสนจะกระจอกงอกง่อยของเจ้าไม่สามารถต้านทานความแข็งแกร่งของข้า! จงยอมแพ้และยอมจำสิโรราบซ่ะ!”

นางไม่กล้าที่จะรั้งรอ หลังจากนั้น,เกล็ดหิมะสีขาวรอบๆตัวของนางเริ่มกลายเป็นกระบี่แล้วพุ่งบินไปทางซูหยุน

เช่นเดียวกับที่กระบี่มาถึง,ซูหยุนพุ่งหลบขณะที่เส้นผมที่ชี้ขึ้นกระจายบนร่างกายของเขา

ซูหยุนจ้องมองแสงสีขาวที่เปล่งแสงเจิดจ้าปลดปล่อยกลิ่นอายพลังอำนาจอย่างล้นหลาม

เขายังคงตื่นตะลึง,เขายกกระบี่ขึ้นสนิมของเขาด้วยร่างกายที่ปกคลุมไปด้วยปราณวิญญาณและผลักกระบี่พุ่งออกไปเพื่อป้องกันการโจมตีที่ไกล้เข้ามา

พลังอำนาจปราณวิญญาณนับไม่ถ้วนถาโถมเข้าไปในกระบี่ของเขาเพิ่มมากขึ้นในขณะที่เขาปะทะกับคมกระบี่

ชิ้ง !!!ตูม!!ตูม!!ตูม!!

กระขึ้นสนิมที่สัปยุทธกับกระบี่สีขาวของนางเซียนได้จริงอย่างไม่น่าเชื่อ

ปัง!!ตูม!!ตูม!!

แม้ว่ากระบี่ขึ้นสนิมจะถูกปกคลุมไปด้วยปราณวิญญาณมันเป็นเรื่องที่ยากมากที่จะเอาชนะกระบี่สีขาวและได้แตกสลายเป็นผุยผงในทันที แต่กระบี่สีขาวยังคงอยู่มันได้พุ่งตรงไปยังซูหยุนต่อ

ชิ้ง!!ตูม!!

กระสีขาวของนางเทพธิดาเซียนสูญการครอบงำปราณกระบี่อย่างแท้จริง,ขณะที่มันสั่นสะเทือนอย่างบ้าคลั่ง,แต่นางก็ฝืนชักนำมันกลับมาจากการปะทะกัน

หัวใจซูหยุนคลายลงหลังจากที่เขาเห็นแบบนี้ ขณะที่พลังงานวิญญาณห่อหุ้มอยู่ที่ฝ่ามือของเขา,เขารีบพุ่งไปทางเทพธิดาเซียน ตัวเขาเปรียบดั่งอาวุธเขารีบรุดไปข้างหน้าส่งการโจมตีเล็งไปที่หัวของเทพธิดาเซียน

หากการปะทะนี้สำเร็จ,เชื่อได้เลยว่านางจะตายอย่างแน่นอนไปพร้อมกับหัวของนางที่ระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงๆ

อย่างไรก็ตาม,นางนั้นรวดเร็วอย่างมากจนน่ากลัว เมื่อกำปั้นกำลังจะสัมผัสร่างกายของนาง,นางก็เรือนรางหายตัวไป

นางโผล่ออกมาอีกทีก็อยู่ด้านหลังของซูหยุน

ตูม!!

ซูหยุนใช้ฝ่ามือฟาดเข้าไปทันที,ฝ่ามือของเขากระแทกกับพื้นปฐพีภูเขาที่อยู่รายรอบสั่นสะเทือน, ก้อนหินแต่ละก้อนปลิดปลิวล่องลอยไปทั่วทุกที่ พลังปราณวิญญาณที่หมัดส่งไปยังพื้นดินเป็นเหมือนพลังของน้ำตกขนาดมหึมาที่กระทบกับพื้นดิน

“ท่านประมาทมากไป!”

เห็นการกระทำของซูหยุนเทพธิดาเซียนโกรธจัด นางคว้ากระบี่สีขาวและแล่นฝ่าทะลุอากาศเข้าไปแทงซูหยุน

คล้ายดั่งอัสนีบาสสีขาวเจิดจ้าละลานตา!

ฉึก!!

กระบี่แทงทะลุซูหยุน

เลือดสาดกระจาย ...

ปราณวิญญาณกระบี่นับไม่ถ้วนกรีดแทงเข้าไปปรากฏออกมาบนตัวซูหยุนอย่างช้าๆ

แต่ทว่า…

ปราณวิญญาณลึกลับที่ถูกห่อหุ้มรอบ ๆ ตัวซูหยุนป้องกันกระบี่วิญญาณที่เข้ามากรีดแทงได้ในทันที

 

ซูหยุนไม่ได้รู้สึกถึงความเจ็บปวดใด ๆ

จากนั้นซูหยุนหันหน้ากลับไปเผชิญหน้าทันทีและใช้พลังอำนาจจิตวิญญาณลึกลับสวนกลับเข้าฟาดกระบี่สีขาวปลิวกระเด็นออกห่างจากนางและใช้กำปั้นของเขาสวนกลับไปที่ไหล่ของเทพธิดาเซียน

ปัง!!ตูม!!ตูม!!

เทพธิดาเซียนไม่ทันระวังตัวไหล่ของนางถูกกระแทกหลายต่อหลายครั้งจนนางเริ่มกระอักเลือดออกมา!

ซูหยุนสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆและเหลือบมองไปที่แผลบนหน้าอกของเขา เขาเห็นได้ชัดว่าเนื้อที่ถูกทำลายมันซ่อมแซมตัวของมันเองอย่างรวดเร็ว

“พลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่แห่งจิตวิญญาณเซียนที่ได้มอบให้กับข้า!ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผู้บ่มเพาะจะหลงไหลในการบ่มเพาะ,ปราณวิญญาณของเซียนเป็นแรงจูงใจนี่เอง” ซูหยุนกล่าวว่า

“มันได้ประจักษ์แล้ว,ข้าประเมินพลังของผลึกสวรรค์ต่ำไป!”

ในขณะที่นางเซียนเปล่งเสียงคำพูดเหล่านี้ออกมานางหรี่ตาลงและนางเริ่มที่จะมองอย่างเอาจริงเอาจัง ด้วยกระบี่สีขาวในมือของนางและดวงตาที่ปิดหนึ่งข้างนางสาปแช่งเขาอย่างรุนแรง

“กระบี่อยู่ที่ใจ,ก่อกำเนิดปราณวิญญาณ,ข้าขอสังเวยโลหิตเซียน,เคล็ดวิชาวิถีฟ้าขั้นสูงสุด ...”

ด้วยวาจาที่เอื้อนเอ่ย,กระแสลมโดยรอบของพื้นที่ก็หอบหิ้วขึ้นมาโดยพลัน

ท้องฟ้ามืดครึ้มซากปรักหักพังเริ่มที่จะลอยขึ้นมา

พายุหมุนสีขาวเริ่มห่อหุ้มรอบกระบี่สีขาวราวกับว่าลมนั้นถูกดึงดูดไป..

"ชักไม่เข้าท่าแล้ว!"

ทันใดนั้นผู้อาวุโสกระบี่เตือน

ซูหยุนหน้าซีดเซียวในขณะที่เขาได้ยินเสียงเตือนจากผู้อาวุโสกระบี่

“วิชากระบี่แปรผันแบบไหม่?”

ซูหยุนกระซิบ

ทั่วทั้งหุบเขาจันทน์เสี้ยวดูเหมือนจะเปล่งรัศมีกระบี่,ประหนึ่งว่าปราณกระบี่วิญญาณของนางได้สร้างอณาเขตอน่าวแท้จริง หุบเขาได้กลายเป็นขอบเขตกระบี่ของนาง

จิตวิญญาณของสัตว์อสูรต่าง ๆของหุบเขาหมอบกราบด้วยตัวของมันเองทันที,ยอมจำนนกับอำนาจที่ไม่สามารถเอาชนะได้ สัตว์อสูรไม่คิดต่อต้านอำนาจดังกล่าว

“เร็วเข้าเจ้าหนู! นี่คือปราณกระบี่บริสุทธิ์ ถ้าข้ายังมีชีวิตอยู่มันเป็นเพียงเคล็ดลับที่น่าสมเพช แต่เจ้าเป็นศิษย์พื้นฐานวิญญาณเท่านั้นเจ้าไม่สามารถต่อกรกับอำนาจของลงมือนี้ได้ หนีไปเร็วเข้า! ออกจากที่นี่!” ผู้อาวุโสคำรามด้วยความกังวลใจ

อย่างไรก็ตามซูหยุนยังคงอยู่“ปราณกระบี่นี้แพร่กระจายกว้างแค่ไหนไม่รู้,มันกระจายอยู่รอบตัวทั่วทุกแห่งหน,ข้าไม่คิดว่าข้าจะสามารถหลบหนีไปได้”

ผู้อาวุโสกระบี่คิดว่าเขาได้ยินผิดเขาตะลึง“เจ้าต้องการยอมแพ้”

“แน่นอนว่าไม่!”

ซูหยุนตอบ

ทันใดนั้นเขาไม่ได้หนีไปแต่กำลังมุ่งหน้าไปในทิศทางที่กลับกันเขารีบวิ่งไปที่นางเซียน

“เจ้าหนู,เจ้ากำลังจะทำอะไร?” ผู้อาวุโสกระบี่ถามอย่างเร่งด่วน

“ตาย!”

ตามความเป็นจริงแล้วเขาไม่ได้หลบหนี แต่จริง ๆเขากลับวิ่งไปที่นาง,นางยิ้ม จากนั้นนางก็เร่งปราณกระบี่ห่อหุ้มกระบี่สีขาวของนางอีกครั้งแล้วฟันออกไปที่ซูหยุน

ตูม! ตูม!

ทุกการเชืยดเฉือนมีพลังมากพอที่จะสร้างรอยแยกลึกลงไปบนพื้นดิน

นี่คือพลังที่แท้จริงของจิตวิญญาณเซียน

ด้วยเทคนิคนี้ดูเหมือนว่านางจะมีอำนาจพลังมากพอที่จะแยกทั้งโลกได้ทั้งใบ!

ในขณะที่มีปราณกระบี่ยังคงอยู่กระแทกลงมาครอบคลุมทั่วทั้งท้องฟ้าปราณกระบี่กำลังทำให้ซูหยุนเครียดร่างกายของเขาผิวของเขาเส้นชีพจรและอื่น ๆ เขารู้สึกหวั่นเกรง

“เจ้าเป็นเด็กหนุ่มที่มีทักษะสูง! ยอดเยี่ยม! เจ้าหยิ่งผยองเกินไปและจะสูญเสียทั้งหมด!” ผู้อาวุโสกระบี่กล่าว“เจ้าเพียงแค่อวดดีเกินไป!”

แต่ทว่าผู้อาวุโสกระบี่ต้องรู้สึกประหลาดใจตามความเป็นจริงเพียงแค่พริบตา้ดียวซูหยุนปรากฏตัวต่อหน้านางเซียนทันที ไม่รอให้นางตอบสนองเขาขยายนิ้วมือหนึ่งนิ้วของเขาแล้วแทงเข้าไปในแขนของนาง

เป็นนิ้วที่ละมุนละม่อมสร้าจุดสำคัญได้โดยแท้จริงก่อเกิดปรากฏการณ์ลึกลับ ...

"เยี่ยม!!…"

นางเซียนเพียงตัวสั่นสองสามครั้ง กับกระบี่สีขาวที่ยังอยู่ในมือของนางและหมอกควันสีขาวรอบๆหุบเขา,นางคายเลือดออกมาหนึ่งคำจากริมฝีปากของนาง ปราณกระบี่ที่ฟันออกมาถูกเคลื้อนย้ายไปยังซูหยุนทันที

"อะไรกัน?"