The Trembling World ตอนที่ 18 สามข้อตกลง

“จริงๆแล้วคุณไม่ต้องการที่จะไปใช่ไหม? งั้นบอกเส้นทางที่จะไปถึงที่นั่น เพื่อให้เราสามารถไปเอง” ผู้เล่นผมสีแดงกล่าว ขณะที่มองอย่างดูถูกไปที่หลิวกำ

 

“เดินตรงไปในทิศทางนั้นห้าสิบเมตร แล้วเลี้ยวซ้ายและคุณจะมาถึงซอยลาดเอียง แล้วเดินตรง ที่นั่นจะมีถนนกว้างอย่างมากและหลังจากเดินผ่านพ้นไปแล้วพวกคุณจะเข้าถึงจัตุรัส จัตุรัสมีฝูงซอมบี้ขนาดเล็ก มีประมาณสิบสองตัว ที่ควรจะอยู่ที่นั่นชั่วขณะหนึ่ง”

 

“ถ้ายังไม่พอ เดินตรงผ่านจัตุรัสมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตก นั่นคือตำแหน่งของการระเบิดขนาดใหญ่ที่คุณเห็นก่อนหน้านี้ จะมีซอมบี้เป็นจำนวนมาก นั่นอาจจะทำให้คุณรู้สึกถึงประสบการณ์ที่ได้รับจาก [Peerless Zombies]” หลิวกำมีน้ำใจมอบเส้นทางไปที่จัตุรัสให้ชายหนุ่มทั้งสาม

 

“คุณทั้งสามเป็นผู้เชี่ยวชาญควรจะหาอะไรกินก่อน แล้วมุ่งหน้าไปที่จัตุรัสเพื่อที่จะฆ่าซอมบี้” ผู้เล่นอ้วนแนะนำผู้เล่นชายหนุ่มทั้งสาม

 

“การฆ่าซอมบี้และการหาอะไรกินสามารถทำในเวลาเดียวกัน แต่คุณรู้จักแต่วิธีที่จะกินเท่านั้น! ไม่น่าแปลกใจที่คุณมีไขมันมาก!” ผู้เล่นผมสีแดงหันศีรษะของเขาและกล่าวกีบผู้เล่นอ้วนด้วยดวงตาที่คิดวิเคราะห์

 

ช่วยไม่ได้ที่ผู้เล่นอ้วนจะไม่สามารถหัวเราะออกไปได้ แต่หลังจากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรเลย

 

ผู้เล่นชายหนุ่มทั้งสามติดอยู่นานเดินไป ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจที่จะสามารถมีความตื่นเต้นอะไรได้ พวกเขาเพียงแค่ต้องไปในทิศทางของจัตุรัสเพื่อหาซอมบี้บางส่วนและตอบสนองความอยากของพวกเขา อย่างไรก็ตามผู้เล่นอ้วน เช่นเดียวกับผู้เล่นชายและหญิงอีกคนต้องการที่จะหาอาหาร

 

หลังจากการโต้เถียงกันเล็กน้อย ชายห้าคนและหญิงหนึ่งคนแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม ผู้เล่นผมสีแดงเป็นผู้นำกลุ่มหนึ่งพร้อมกับชายอีกสองคนจะมุ่งหน้าไปยังจัตุรัสเพื่อฆ่าซอมบี้และยกระดับ ชายสองคนและหญิงหนึ่งคนจะตามหลิวกำไปในทิศทางที่ปลอดภัย และค้นหาอาหารและน้ำ

 

หลังจากตัดสินใจ ผู้เล่นชายหนุ่มทั้งสามหันแล้วจากไปทันที ในท่าทางที่เย็นชาอย่างมาก พวกเขาจากไปพร้อมกับมีดแมเชเทของพวกเขาที่อยู่บนไหล่ของพวกเขา และมุ่งหน้าไปยังจัตุรัส ทำไมพวกเขาจะต้องใช้ไหล่ของพวกเขาเพื่อแบกอาวุธที่ไม่ได้แม้กระทั่งหนักเลย.....มันไร้เหตุผล และอาจเป็นเพียงเฉพาะบางคน เหมือนอ่านมังงะ จะไม่พบว่ามันแปลกเลย

 

การกระทำแบบนี้เป็นการฆ่าตัวตายอย่างชัดเจน หลิวกำไม่ได้พยายามที่จะห้ามปรามพวกเขา เนื่องจากคนเหล่านั้นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขา พวกเขาจะมีชีวิตอยู่หรือตายมันก็ไม่ได้สำคัญกับเขา

 

แต่เดิม หลิวกำไม่ต้องการติดอยู่กับผู้เล่นอีกสามคน เขาไม่ต้องการให้พวกนั่นค้นพบความลับของเขาหรือกลายเป็นความรับผิดชอบของเขา แต่เมื่อเขาเห็นว่าระดับความเมื่อยล้าของเขาอยู่ในสีแดง เขารู้ว่าการมีใครสักคนยืนเป็นยามมันจะดีมากสำหรับการผักผ่อนให้เต็มที่ และปลอดภัยมากขึ้นเพื่อให้เขานอนหลับได้อย่างสงบ

 

นอกจากนี้ยังมีปัจจัยในการค้นหาอาหารและน้ำ ในสถานการณ์ที่ไม่เป็นที่รู้จัก พวกเขาสามารถสอดแนมเขาได้ หากพวกเขาบังเอิญค้นพบซอมบี้ ซอมบี้จะไล่ตามพวกเขา และจะเป็นการซื้อเวลาสำหรับหลิวกำที่จะหนีห่างออกไป

 

หลังจากพิจารณาปัจจัยทั้งหมดแล้ว หลิวกำตกลงที่จะร่วมกลุ่มชั่วคราวกับพวกเขา

 

“ถ้าผมเข้าร่วม พวกคุณต้องจำไว้ว่าต้องเดินเบาๆ อย่าพูดเสียงดังเกินไป และไม่สร้างเสียงดัง ถ้าคุณดึงดูดซอมบี้มากเดินไป พวกโง่จะมีตอนจบที่น่ากลัว” หลิวกำให้ข้อตกลงกับสามผู้เล่น

 

“เยี่ยม คุณเป็นหัวหน้า เราจะฟังคุณ” ผู้เล่นอ้วนพยักหน้าอย่างเร็ว อีกสองคนไม่มีข้อคัดค้านเพราะเป็นทีมชั่วคราว เนื่องจากมีคนยืนขึ้นเพื่อรับหน้าที่รับผิดชอบในการเป็นหัวหน้า พวกเขาสามารถผ่อนคลายได้

 

ในขณะที่ผู้เล่นสี่คนกำลังไล่ค้นหาอาหารและน้ำ พวกเขาแนะนำตัวให้หลิวกำ ผู้เล่นอ้วนมีชื่อว่าพังฮั่วและเป็นเจ้าของร้านอินเทอร์เน็ต จำหน่ายชิ้นส่วนคอมพิวเตอร์ออนไลน์ ผู้เล่นผอมมีชื่อว่าหวังชางเชิน นักศึกษาวิทยาลัย เรียนเกี่ยวกับการตลาด

 

ผู้เล่นหญิง แนะนำตัวเองว่าชื่อลู่ลู่ เป็นผู้ประกาศข่าวเกมออนไลน์ที่มีชื่อเสียงโด่งดังและพังฮั่วจริงๆแล้วรู้จักเธอ เขาเป็นแฟนคลับของเธอและบริจาคเงินให้กับเธอตลอดเวลา หลิวกำได้ยินว่าเธอเป็นคนดัง แต่มันไม่สำคัญกับเขาในขณะที่เขาไม่สามารถที่จะดูแลตัวเองได้ทั่วถึง

 

[ผู้แปล : ผู้เล่นหญิงจริงๆแล้วทำอาชีพเกี่ยวกับ ยูทูปเบอร์หรือพวกแคสเกมอะไรแบบนี้ ซึ่งผมไม่รู้จะบอกยังไงดีก็เล่นใช้ผู้ประกาศข่าวซะเลย ถ้าใครไม่รู้จักยูทูปเบอร์หรือพวกแคสเกม ผมขอแนะนำลองไปหาข้อมูลใน Google]

 

ลู่ลู่เป็นชื่อในเกมของหญิงสาว ซึ่งเธอใช้ชื่อเดียวกับผู้ประกาศข่าวของเธอ ดังนั้นเธอจึงไม่ได้บอกชื่อจริงของเธอ ลู่ลู่อยู่ใน [The Trembling World] เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับหัวข้อการออกอากาศในคืนนี้ อย่างไรก็ตามผลของการเข้าร่วมเกมนี้ทำให้ติดอยู่ภายในเกม ดังนั้นปัจจุบันเธอไม่มีความสนใจในเกมเลยและเพียงต้องการวิธีที่เร็วที่สุดในการออกจากเกมนี้ ดังนั้นเธอถึงจะสามารถออกอากาศให้ตรงเวลาในคืนนี้ได้

 

แน่นอนตัดสินใจจากเวลา การออกอากาศล่าช้าแล้ว

 

ลู่ลู่แน่นอนมีคุณสมบัติที่จะกลายเป็นผู้ประกาศข่าวที่มีชื่อเสียง ธรรมชาติเธอเป็นคนสวยงาม ด้วยผมที่นุ่มลื่น ดวงตากลมใหญ่ และผิวขาวนุ่ม หลังจากที่ได้รับการเปียกจากพายุฝนและกลัวฟ้าผ่า เธอดูหดหู่ใจ เสื้อผ้าและผมของเธอติดอยู่กับร่างกายของเธอ ด้วยสีหน้าที่ดูสับสน

 

หลิวกำได้ยินคำแนะนำตัวเองของลู่ลู่ ยังได้ยินแฟนคลับพังฮั่วของเธอชมตลอดเวลา ตอนนี้มันยากที่จะมีเจตนาไม่ดีหลังจากที่ได้ยินเรื่องนี้ทั้งหมด....ถ้าผู้ประกาศข่าวหญิงไม่ได้จากโลกนี้เร็วเกินไป ภายในไม่กี่วันถัดไป เสื้อผ้าจะเริ่มฉีกขาดและมีผมยุ่งก็จะเริ่มมีกลิ่นแปลกๆ

 

อาจจะไม่นานหลังจากนั้น เธออาจจะบังเอิญประมาทและได้มีรอยขีดข่วนบนใบหน้าที่สวยงามของเธอ หรือถูกกินกระเพาะอาหารของเธอกับลำไส้ของเธอถูกฉีกขาดออกจากกัน แน่นอนมันจะปล่อยกลิ่นเหม็น....เมื่อได้เข้าเกม นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่หลิวกำได้เห็นฉากอันน่าสยดสยองนี้

 

โลกใบนี้เลวร้ายอย่างรุนแรงและไม่มีสถานที่สำหรับการมีชีวิตอยู่ของสาวสวย

 

“มีอะไรผิดปกติกับเกมนี้? ทำไมเราไม่สามารถออกจากระบบได้? นาฬิกาโลหะผสมของคุณมีฟังก์ชั่นเรียก GMและออกจากระบบ ซึ่งเป็นสีเทาใช่ไหม?” ลู่ลู่จ้องไปที่ดวงตาของหลิวกำ เผยให้เห็นนาฬิกาโลหะผสมให้กับเขา

 

“ของผมยังเป็นสีเทา ดังนั้นบางทีเกมยังไม่เสร็จสมบูรณ์? หรือฟังก์ชั่นดังกล่าวยังไม่สามารถใช้ได้” หลิวกำเหลือบมองนาฬิกาโลหะผสมของตัวเองและตอบกลับไป

 

“ความรู้สึกที่นี่เป็นของจริง! นอกเหนือจากนาฬิกาโลหะผสมแปลกๆ  มันไม่ได้รู้สึกเหมือนเกมเลย ผมรู้สึกเหมือนเราถูกเคลื่อนย้ายจากโลกของเราไปสู่โลกแห่งซอมบี้ที่นี่” ผู้เล่นอ้วนนั่งอยู่ด้านข้าง จิตนาการในความคิดเห็นของเขา...“นี่เป็นเรื่องจริง ผู้เล่นคนอื่นที่อยู่กับผมโดนกัด ได้เสียชีวิตไปแล้ว ตามที่พวกเขาเป็น ความรู้สึกเจ็บปวดเหมือนจริงอย่างมาก ผมเห็นพวกเขาถูกล้อมรอบไปด้วยซอมบี้ ถูกกินและฉีกกระเพาะอาหารและลำไส้ออกจากกัน แต่พวกเขายังไม่ตาย พวกเขาแค่เพียงนอนอยู่ที่นั่นกรีดร้องอย่างไม่หยุดหย่อน....” หลิวกำตอบกลับไปที่พังฮั่ว

 

“คุณหยุดบรรยายได้ไหม?” ลู่ลู่ทำท่าทีป้องกันตัว บางทีชายคนนี้อาจจะเป็นหยาบคาย?

 

“ไม่จำเป็นต้องให้ผมบรรยายอีกต่อไป ผมเชื่อว่าในอนาคตอันใกล้คุณจะสามารถเป็นพยานหรือแม้กระทั่งเจอประสบการณ์ส่วนตัว” หลิวกำตอบลู่ลู่

 

“หัวหน้า ไม่ทำให้สาวๆตกใจสิ เธอไม่ใช่คนนั้น....” พังฮั่วพยายามที่จะไกล่เกลี่ยสถานการณ์ เห็นได้ชัดว่าเขาชอบลู่ลู่มาก และไม่ต้องการให้หลิวกำทำให้เธอกลัวอีกต่อไป