ตอนที่ 035 – บุรุษพิรุณ ตี๋หาน

ตอนที่ 035 – บุรุษพิรุณ ตี๋หาน

เมิ่งอวี๋และสหายสนิทลู่อันถูกเบียดติดกันจนกระทั่งพวกเขาเคลื่อนไหวไม่ได้

“มันมิได้แย่ขนาดนั้น ถังเทียนเพียงถูกพิจารณาให้เป็นดั่งม้ามืด ทำไมผู้คนจึงได้มากมายเช่นนี้?” ลู่อันอดมิได้ที่จะบ่น รองเท้าสะอาดสีขาวของเขาเปรอะเปื้อนไปด้วยรอยเท้าของผู้อื่น

แต่เมิ่งอวี๋ไม่ได้คิดว่ามันแปลก “เกือบครึ่งของสถาบันสันติธรรมของพวกเราต่างมาดู”

“นั่นเป็นความจริง” ลู่อันพยักหน้าพลางหัวร่อ “แม้กระทั่งเจ้า อันดับหนึ่งของสถาบันสันติธรรมยังคงมา แล้วที่เหลือจะไม่มาได้อย่างงั้นหรือ?”

ตั้งแต่เชียนฮุ่ยจบการศึกษาไป สถาบันสันติธรรมก็ประสบความตกต่ำลง ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าคงดิ่งลงและผู้คนคงสามารถเห็นได้ว่าอันดับสมควรจะถูกเตะออกไปจากสิบอันแรกของสถาบันในเมืองเมฆาดารานี้ อันดับของสถาบันสันติธรรมคล้ายกับรถไฟเหาะขึ้นๆลงๆ แต่ทันทีที่สูญเสียเสาหลัก พวกเขาก็ค่อยๆตกต่ำลง

จู่ๆ ถังเทียนก็มีชื่อเสียงขึ้นมา ทำให้เกิดความปั่นในภายในสถาบันสันติธรรม

เมิ่งอวี๋หัวร่ออย่างขมขื่น “ผู้เชี่ยวชาญอันดับหนึ่งของสถาบันสันติธรรมอันใดกัน”

ลู่อันตบปลอบใจเบาๆบนไหล่ของเมิ่งอวี๋ ในฐานะที่เป็นสหายสนิทของเขา เขาสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเมิ่งอวี๋รู้สึกเจ็บปวด ในช่วงเวลาของเชียนฮุ่ย ผู้เชี่ยวชาญอันดับหนึ่งของสถาบันสันติธรรมเคยรุ่งเรือง เนื่องเพราะผู้เชี่ยวชาญอันดับหนึ่งของสถาบันสันติธรรมก็คือผู้เชี่ยวชาญอันดับหนึ่งของเมืองเมฆาดารา แต่เทียบกับปัจจุบัน ผู้เชี่ยวชาญอันดับหนึ่งของสถาบันสันติธรรมเป็นเพียงเรื่องตลกขบขัน

ผู้เชี่ยวชาญอันหนึ่งของสถาบันสันติธรรม เมื่อเทียบกับสถาบันทั้งหมดภายในเมืองเมฆาดารา แทบจะไม่สามารถแตะไปยังหางของสิบอันดับแรกได้ ทำให้เมิ่งอวี๋รู้สึกทรมานใจและขมขื่นภายในปากของเขา

กระแสของเหล่าผู้คนก็ยังเร่งรีบเข้ามาอย่างต่อเนื่อง

※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※

มองไปยังมุมของแท่นช่ม บิดาและมารดาของหานปิงหนิงสวมหมวกปีกกว้าง และคลุมด้วยผ้าพันคอรอบๆ ปกปิดทั่วใบหน้าของพวกเขา

“ตาเฒ่า การแต่งกายของพวกเราในตอนนี้ ปิงหนิงคงไม่สามารถที่จะจดจำได้แล้วใช่หรือไม่?” มารดาของหานปิงหนิงกล่าวอย่างแผ่วเบา

“น่าจะจดจำไม่ได้” บิดาของหานปิงหนิงกล่าวปราศจากการเคลื่อนไหว “ปิงหนิงอยู่ห่างจากพวกเราอย่างมาก นางอยู่ไกลไปทางนู้นของแท่นชม”

“ดีแล้ว ดีแล้ว” มารดาของหานปิงหนิงพ่นลมหายใจออกมา แต่นางก็เคร่งเครียดขึ้นมาอย่างรวดเร็วอีกครา “ตาเฒ่า ความคิดท่านถูกต้อง ไม่ว่าอย่างไร พวกเราจะต้องช่วยปิงหนิงในคราวนี้ นางสามารถกล่าวได้อย่างไรกันที่ว่านางชื่นชอบสตรี? นางกล้ากล่าวเช่นนั้นได้อย่างไร! โอ้ หัวใจของข้าแทบจะเสียขวัญไปหมด! ข้าคิดอย่างจริงจังเกี่ยวกับมัน แม้ว่าถังเทียนจะไม่ดีเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยเขาก็เป็นบุรุษ แน่นอนว่ามันต้องดีกว่าที่ชื่นชอบสตรี!”

“ใจเย็น!” บิดาของหานปิงหนิงพลันกำชับภรรยาของเขาให้ผ่อนคลาย “ดูนั่น ปิงหนิงก็ยังคงมาในรอบนี้เช่นเดียวกัน นี่พิสูจน์ได้แล้วว่านางมีความสัมพันธ์บางอย่างกับถังเทียน ไม่ว่าอย่างไร พวกเราก็จะไม่ยอมให้นางออกนอกลู่นอกทางเป็นแน่!”

“ถังเทียน เจ้าอย่าได้พลาดไปเชียวล่ะ!” มารดาของหานปิงหนิงกำหมัดของนางแน่นพลางกล่าวด้วยความกังวลใจ “คู่ต่อสู้ของถังเทียนในครานี้ ข้าได้ยินมาว่าแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก”

“อย่าได้เป็นกังวล! ปิงหนิงของพวกเรา มิได้มีสายตาสูงเหนือศีรษะ แม้ว่าถังเทียนจะไม่ได้อันดับที่ดี ปิงหนิงจะยังคงไม่ได้รังเกียจเขา”

※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※

เมิ่งอวี๋และลู่อันมองไปทุกที่

“มีผู้คนมากมายนัก! ความนิยมในระดับนี้ เมื่อเทียบกับการแข่งขันที่แท้จริง มันช่างบ้าบออย่างยิ่ง!” เมิ่งอวี๋อุทาน

“ดูที่นั่น!” ลู่อันมองไปราวกับเขาค้นพบโลกใบใหม่่ ชี้ด้วยนิ้วของเขา “ผู้เชี่ยวชาญอันดับสูงของสถาบันป่ารัตติกาลอันดับสี่แห่งเมืองเมฆาดาราจ้าวเว่ย ผู้นำสถาบันแสงวิศาลอันดับเก้าแห่งเมืองเมฆาดาราเซวียหย่ง ผู้นำสถาบันอำนาจแห่งเทพเจ้าอันดับเจ็ดแห่งเมืองเมฆาดาราโจวข่าย…”

ทุกนามทำให้หัวใจของเมิ่งอวี๋กระโดดด้วยความตกใจ

สิบสถาบันชั้นนำและเหล่าผู้เชี่ยวชาญอันดับต้น ต่างปรากฏตัวบนแท่นชม เรียงรายไปด้วยผู้คนที่ทรงอำนาจ ผู้คนต่างไร้คำกล่าว เมิ่งอวี๋และลู่อันต่างคิดว่าผิดพลาดแล้ว นี้มันรอบชิงชนะเลิศหรืออย่างไร?

เหล่าผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดนี้ บ้างดูเย็นชา บ้างดูโอหัง และบ้างดูสงบนิ่ง บางคนมาเพื่อเพราะความอยากรู้และบางคนมาเพื่อสังเกตการณ์ผู้คน แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พวกเขาต่างมายังสถานที่เดียวกัน เหล่าผู้คนที่มาเพื่อชมดูด้วยความสนุกกลับกลายเป็นตื่นเต้นเกินไป มันช่างเป็นโอกาสที่ดีเยี่ยม มันเกิดขึ้นมาตั้งแต่เมื่อใดกัน?

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่พบเห็นบรรดาผู้เชี่ยวชาญภายในวันเดียว บัตรชมในรอบนี้ก็คุ้มค่าแล้ว

เช่นเดียวกับคู่ต่อสู้ของถังเทียน

ยามเมื่อถังเทียนก้าวมายังสนาม ผู้คนที่คึกคักกับกระทำต่างๆ เมื่อมองไปที่แท่นชมก็แปรเปลี่ยนเป็นเงียบกริบในทันที ราวกับทุกคนต่างเฝ้ามองเขาที่เข้ามาในสนามอย่างอยากรู้

เขาเป็นบุคคลที่ทุกคนต่างหัวเราะเยาะในก่อนหน้านี้ ห้าปีกับการฝึกฝนวิชาพื้นฐานการต่อสู้ และถูกมองว่าเป็นศิษย์ที่น่ารังเกียจและปราศจากพรสวรรค์ ศิษย์ที่งมงายถึงห้าปี ผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนต่างอิจฉาริษยาในตัวเขาซึ่งเขาเป็นเพียงผู้เดียวที่สามารถทำให้เชียนฮุ่ยยิ้มได้ และรอยยิ้มที่สวยงามที่สุดในเมืองเมฆาดาราเป็นของเขาเพียงผู้เดียว

หลายคนเคยได้ยินนามของถังเทียน เพียงแต่มันเป็นคราแรกที่เขาได้พบกับถังเทียนตัวเป็นๆ

“นั่นไงเขา ถังเทียน!”

“มิสามารถบอกได้เลยว่าตัวเขาแตกต่างอันใด ทำไมคุณหนูเชียนฮุ่ยถึงชื่นชอบในตัวเขา?”

“เขาไม่เหมือนใครเลย เขาฝึกฝนในพื้นฐานวิชาการต่อสู้มาทั้งห้าปี เขาจะเหมือนคนอื่นได้เช่นไร?”

……

หลังจากที่เงียบกริบเพียงชั่วครู่ บทสนทนามากมายก็โผล่ขึ้นมาดังสนั่น

ถังเทียนที่เพิ่งเข้ามายังสนาม ก็กระโดดขึ้นด้วยความตระหนกด้วยเสียงดังลั่นที่ดังขึ้นมาอย่างฉับพลัน เขาเงยหน้าขึ้นและถอยหลังในทันทีด้วยลมหายใจหนาวเหน็บยามเมื่อพบเห็นแท่นชมที่เต็มไปด้วยผู้คน

“อย่าบอกนะว่าคู่ต่อสู้ของข้าในวันนี้คือใครบางคนที่ยิ่งใหญ่และทรงพลัง?” ถังเทียนเกาหัวของเขา

ถังเทียนมิได้คาดคิดว่าคู่ต่อสู้ของเขาเป็นคนที่มีชื่อเสียงจริงๆ

※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※

ตี๋หานเข้ามาในสนามอย่างไร้อารมณ์ สายตาของเขายังมองไม่ถึงถังเทียนก็หยุดลงและถอนสายตากลับไป เขามิได้สนใจว่าคู่ต่อสู้เขาจะเป็นใคร และมิได้สนใจในเสียงอึกทึกรอบตัวเขา เมื่อพบเห็นผู้ชมที่มากมายบนแท่นชมก็มิได้ส่งผลกระทบต่อเขา

ปราศจากคำกล่าวราวกับคนโง่เงา เขายืนอยู่ต่อหน้าถังเทียน และรอผู้ตัดสินมาถึง

ผู้คนทั้งหมดบนแท่นชม สีหน้าแปรเปลี่ยนเป็นภาคภูมิใจ

“บุรุษพิรุณ ตี๋หาน!”เมิ่งอวี๋กล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก “มันเป็นเขาจริงๆ! ข้ามิคาดคิดเลยว่าเขาจะมาเข้าร่วมในงานชุมนุมยุทธ์ และมันไม่ใช่คนอื่นที่จะมีชื่อเช่นเดียวกับเขา”

ดวงตาลู่อันปรากฏความหวาดกลัว

บนโลกนี้ มักจะมีระดับของเหล่าอัจฉริยะที่แตกต่างกัน มีหลายสถาบันภายในเมืองเมฆาดารา และยังมีผู้คนที่ไม่เคยเข้าชั้นเรียนมาก่อน แต่เหล่าอัจฉริยะที่มีพลังที่ทำให้ผู้คนตกใจ ตี๋หานถือเป็นบุคคลหนึ่งที่โดดเด่น ตี๋หานมาจากครอบครัวที่ยากจน เขาเป็นพวกที่ต่อต้านสังคมและโหดเหี้ยม และปฏิเสธชีวิตภายในสถาบัน วิชาการต่อสู้ของเขาต่างร่ำเรียนด้วยตนเอง

แม้ว่าบุคลิกภาพของเขาจะดูน่ากลัว เขาก็โดดเด่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับวิชาการต่อสู้วารีธาตุ และพิจารณาได้ว่าเทียบเท่ากับหานปิงหนิงที่เป็นอัจฉริยะวารีธาตุ

เขามักอยู่เพียงลำพัง ออกล่าสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาดเพื่อความอยู่รอดอยู่เสมอ และสิ่งที่ทำให้เขาดูน่ากลัว นั่นคือเขาเป็นดั่งนักฆ่า ความชำนาญของเขาคือการสังหารภายใต้สายฝน จนกระทั่งบัดนี้ เขายังไม่เคยล้มเหลว บุรุษพิรุณตี๋หานเป็นดั่งเทพเจ้าแห่งความตาย และนั่นเป็นสิ่งที่เขาได้ฉายาของเขามา [บุรุษพิรุณ]

คู่ต่อสู้นี้เป็นคนที่มิมีผู้ใดกล้าที่จะดูแคลน

ในบรรดาผู้เชี่ยวชาญบนแท่นชมทุกคนต่างแสดงออกอย่างเคร่งขรึมพลางมองตรงไปยังตี๋หานผู้ซึ่งอยู่ในสนาม

มันไม่น่าแปลกใจเลยที่การต่อสู้รอบนี้ดึงดูดเหล่าผู้เชี่ยวชาญมากมาย นอกจากถังเทียนแล้ว ตี๋หานเป็นอีกเหตุผลหนึ่ง ผู้คนธรรมดาอาจจะมิรู้จัก [บุรุษพิรุณ] ตี๋หานดีนัก แต่ในแวดวงเหล่าผู้เชี่ยวชาญ ตี๋หาน มีชื่อเสียงอย่างยิ่ง

ตี๋หานมิเคยเข้าร่วมงานชุมนุมยุทธ์ ถ้าไม่ใช่เพราะถังเทียนผู้ที่ซึ่งดึงดูดความสนใจผู้คนมากมาย คงมิมีผู้ใดสังเกตตี๋หานที่ลงสมัครอย่างเงียบๆในการเข้าร่วมการแข่งขันรอบคัดเลือกนี้

ผู้เชี่ยวชาญล่วงรู้ว่าอัตราความสำเร็จของตี๋หานเป็นเรื่องที่น่าตกใจมาก

ตี๋หานมีประสบการณ์การต่อสู้อย่างมากมายและมันก็ยิ่งมากกว่าที่พวกเขาจะคาดคิดได้

มือของผู้ตัดสินชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อ เนื่องจากมันเป็นคราแรกที่เขาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้ตัดสินต่อหน้าคนมากมายเช่นนี้ แต่โชคดีนักที่กฏของงานชุมนุมยุทธ์นี้ยุติธรรมเรียบง่าย และขณะที่ผู้แข่งขันทั้งสองพร้อม เขาก็กล่าวอย่างรวดเร็ว “เริ่มได้!”

ยามเมื่อคำประกาศให้เริ่มได้กล่าวออกไป เขาก็ผละถอยหลังออกมาอย่างรวดเร็ว

การต่อสู้เริ่มขึ้นแล้ว

※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※

ถังเทียนเฝ้ามองตี๋หานอย่างตั้งใจ

เขารู้สึกได้ว่าคู่ต่อสู้ของเขาปกคลุมไปด้วยเมฆหมอกแห่งความมืด และเขาสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนเช่นเดียวกัน

ตี๋หานพลันเงยหน้าของเขาขึ้น ดวงตาทั้งสองของเขาเปล่งประกายสว่าง ราวกับดาบซ่อนอยู่ในความมืด ถังเทียนพลันรู้สึกได้ถึงอันตราย ด้วยจิตสำนึกเขาก็ก้าวหลบไปด้านข้างในทันที

วูบ!

ลำแสงรังสีอันเยือกเย็นพุ่งไปยังถังเทียนกวาดผ่านตัวเขาไป

มันเป็นมีดบางและละเอียดอ่อน!

มีดยาวเพียงสามชุ่น รูปร่างดั่งกับมีดผ่าตัด เพียงแต่มีความบางอย่างยิ่งทำให้มองเห็นเป็นโปร่งใส

ดวงตาของตี๋หานเปล่งแสงเป็นประกาย

วิชาการต่อสู้ที่เขาบ่มเพาะอยู่เรียกว่า [ละอองฝน] มันเป็นวิชาที่หายากระดับสามจากสถาบันที่มีผู้คนรู้ไม่กี่คน มันเป็นสถาบันโบราณที่ซึ่งตกทอดวิชาการต่อสู้ที่พิเศษนี้ และนั่นทำให้ตี๋หานกลายมาเป็นนักฆ่าที่สามารถทำให้ผู้คนหวาดกลัวจนเสียสติได้ ปราณแท้จริงของตี๋หานจากร่างของเขาสามารถแปรเปลี่ยนเป็นไร้รูปแบบของปราณแท้จริงได้ ทำให้เขาสามารถที่จะจัดการใช้ออกมีดอันเบาบางได้จากทุกแง่มุม

ถังเทียนมองไปยังใบมีดอันบางเบาที่กำลังโฉบลงมา และรู้สึกความประหลาดใจ

นั่นเป็นวิชาการต่ออันใดกัน?

ประสบการณ์การต่อสู้ของตี๋หานมากมายนัก แม้ว่าการต่อสู้ที่กล้าหาญและถูกต้องจะไม่ใช่สิ่งที่เขาถนัดเชี่ยวชาญ เขาก็ยังคงเต็มไปด้วยความมั่นใจในตัวเอง

ปราณแท้จริงที่ไร้รูปแบบสั่นเล็กน้อย และมีดบางๆก็สลายหายไปในอากาศ

ม่านตาของถังเทียนหดลง ฉับพลันก็กระแทกพื้นใต้เขาและเหินถอยไปข้างหลัง!

ลำแสงอันเยือกเย็นที่ยากจะรับรู้ได้กรีดผ่านจมูกของเขาไป อากาศอันหนาวเหน็บเยือกเย็นทำให้ขนทั้งร่างของถังเทียนลุกชัน

หลังจากที่หลบหลีกมาสองครั้งสองครา ถังเทียนก็ยอมรับความอันตรายของคู่ต่อสู้

เขาอันตรายนัก!

ถังเทียนมิได้กล่าวอันใดพลางเปิดคลังศาสตราวุธคนโท สนับมือเหล็กดำของกลุ่มดาราเตาหลอมก็พลันปรากฏขึ้นมาภายในมือของเขา และความเย็นของเหล็กทำให้จิตใจของถังเทียนชัดเจนขึ้น

ฉับพลันถังเทียนก็ระเบิดพลังออกและหมัดของเขาก็สลายหายไปในอากาศ

ขณะที่หมัดพลันพุ่งออกมาจากอากาศอีกครา มันก็ดูคล้ายหมัดกระทบกับอากาศ

ตึง!

ประกายเล็กๆปรากฏขึ้นที่สนับมือของถังเทียน ความรุนแรงและการปะทะชัดเจน ซึ่งผู้คนต่างได้ยิน

หมัดอัสนีบาต!

วิชาการต่อสู้ระดับสอง? สายตาอันเยือกเย็นของตี๋หานสว่างวาบ

รนหาที่ตาย!

แม้ว่าเขาจะฝึกฝน [หมัดอัสนีบาต] บรรลุถึงขั้นนี้ซึ่งมันคุ้มค่าแก่การยกย่อง วิชาการต่อสู้ระดับสองยังไงก็เป็นวิชาการต่อสู้ระดับสอง ใช้ออกเพียงวิชาการต่อสู้ระดับสองเพื่อสู้กับข้า มันเป็นเพียงรนหาที่ตาย!

ปราณแท้จริงไร้รูปแบบปรากฏในอากาศสั่นเล็กน้อย ขณะที่มันฉวัดเฉวียนขึ้นลง

มีดบางที่ลอยอยู่บนอากาศ ดูคล้ายกับลูกบาศก์น้ำแข็ง จู่ๆก็เริ่มละลายลงอย่างรวดเร็วมองเห็นอย่างชัดเจนด้วยตาเปล่า กลายเป็นบ่อน้ำ บ่อน้ำที่แบ่งแยกออกเป็นห้าส่วน และเริ่มแปรสภาพเป็นหยดน้ำห้าหยดโปร่งใส หยดน้ำยังคงเหยียดยาว กลายเป็นเข็มน้ำโปร่งใสห้าเล่ม ลอยอยู่เบื้องหน้าตี๋หาน

นี้… นี้… นี้...

ถังเทียนไร้คำกล่าวขณะที่เขามองดู วิชาการต่อสู้ของตี๋หานช่างไม่สามารถที่จะคาดคิดได้เลย

ผู้คนบนแท่นชมต่างตกตะลึงด้วยเช่นเดียวกัน พวกเขามิเคยวิชาการต่อสู้ที่พิเศษเช่นนี้

ตี๋หานหรี่ตาของเขาจนพวกมันกลายเป็นเส้นหนาเส้นเดียว

ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมันช่างเหลือเชื่อ!

ร่องรอยของปราณแท้จริงของเขาพลันสั่นสะท้าน

เข็มวารีทั้งห้า ที่ลอยอยู่เบื้องหน้าของเขา ทั้งหมดสลายหายไปพร้อมกับเสียงแหลมคมที่ทิ่มแทงเข้าไปในแก้วหูของทุกผู้คน

***********************************************************

ติ ชม รับข่าวสารได้ที่ แฟนเพจ ได้เลย และกดไลค์เพื่อเป็นกำลังใจด้วยครับ