บทที่ 12 - สาวกชั่ว
บทที่ 12 - สาวกชั่ว
ภายใต้หมอกดำทำให้ บรรดาลูกศิษย์สำนักกระบี่เซียนอ่อนแอลงอย่างช้าๆ ปราณวิญญาณของพวกเขาเปลี่ยนไปและหายไ พวกเขาพยายามพวกเขาพยายามอกจากมอกดำ แต่พวกเขากลับติดแหงกอยู่ข้างในนั้น
“ฮ่า ๆ ๆ มีเหยื่อมากมาย?, ข้าไม่คิดเลยว่า พวกเราจะจับปลาได้เยอะแยะขนาดนี้!”
สาวกที่อาวุโสสุดสายตาแสดงออกมาด้วยความโลภในขณะที่เขาตรวจสอบบรรดาลูกศิษย์สำนักกระบี่เซียน, พวกมันหยุดสายตาลงบนลูกศิษย์สาว, พวกมันมองเรือนร่างอันงดงามของศิษย์พร้อมกับน้ำลายที่ไหลออกจากปาก
“มีเหยื่อมากมายจริงๆ ! ท่านประมุขต้องตบรางวัลพวกเราแน่ ฮ่า ๆ ๆพวกเราดวงดีซ่ะจริง!”
"อ๊า! มันเป็นการเก็บเกี่ยวที่ยอดเยี่ยม!”
กลุ่มของชายชุดเกราะสีดำอุทานออกมาอย่างมีความสุข
เห็นพฤติกรรมที่คุกคามของคนที่เพิ่งมา,สาวกที่นั่งขัดสมาธิลุกขึ้นจากพื้นและกำกระบี่ของเขา, ทุกคนยืนขึ้นและจ้องเขมงที่ผู้ฝึกตนชุดเกราะสีดำด้วยความตื่นตัว
“พวกแกเป็นใคร?”
ผู้อาวุโสสำนักกระบี่เซียนถาม
“มันไม่สำคัญหรอก”,สาวกที่อาวุโสสุดชุดเกราะสีดำหัวเราะ“ฮ่า ๆ ๆ ๆข้าจะแนะนำบางอย่าง,ตราบใดที่เจ้าไม่ต่อต้าน,เจ้าจะรอด แต่หากไม่ เจ้าจะไม่เห็นวันพรุ่งนี้อีกต่อไป!”
“เจ้ารู้มั้ยว่าพวกเราเป็นใคร?”
สาวกอาวุโสสุดชุดเกราะสีดำถาม:“ใคร?”
“พวกเรามาจากสำนักกระบี่เซียน ท่านประมุขส่งพวกเรามาทำภารกิจที่จะได้รับผลจันทร์เสี้ยว, หากเจ้ากล้าแตะต้องพวกเราละก็ พวกเจ้าจะถูกปราชญ์กระบี่สำนักของเราฆ่าตาย!” ไม่รอให้ศิษย์อาวุโสที่จะกำลังเริ่มพูด,เป็นศิษย์ใกล้ผู้อาวุโสเต๊ะท่ากล่าว
แต่ในช่วงเวลาต่อมา,ใบมีดพยัคฆ์สีดำยิงออกมาทันทีไปทางศิษย์รุ่นเยาว์และผ่าครึ่งเขาทันที
สวบ !! "
ศิษย์คนนั้นตาย!
น้ำพุเลือดไหลออกมาจากสองส่วนของร่างกาย
“อ้าาาา!”
ศิษย์สำนักกระบี่เซียนตื่นตระหนก
“ศิษย์น้อง ลู่!”
ศิษย์สำนักเซียนกระบี่ ผิวหน้าขาวซีด, ผู้หญิงได้รับผลกระทบมากที่สุด,ตาเปิดกว้างจากการตกใจสุดขีด
"นี่แก!!", ผู้อาวุโสและศิษย์สำนักกระบี่เซียนต้องตกใจเป็นอย่างมากและจ้องมองทันทีที่ผู้คนที่กำลังมองของเหนียวหนืด
“สำนักกระบี่เซียน แล้วยังไง?” ผู้นำชุดเกราะสีดำเยาะเย้ย“พวกเรา นิกายลัทธิมาร ไม่เคยกลัวสำนักของเจ้า!, ทำตามที่พวกเราพูดหมอกทมิฬได้ดูดพลังปราณของพวกเจ้าไปหมดแล้ว, พลังยุทธส่วนมากของพวกเจ้า ระดับพื้นฐานวิญญาณขั้นที่5เท่านั้น อยากโดนผ่าเป็นสองซีกหรือไง”
ศิษย์อาวุโสสำนักกระบี่เซียนใบหน้าซีดเซียว,เนื่องจากไม่มีใครคิดเลยว่าหุบเขาจันทร์เสี้ยวจะอันตรายอย่างมากมีนิกายชั่วร้ายเช่นนี้, มันเลวระยำ!
“ลัทธิมาร? ถ้าอย่างนั้น.......คนที่มาหาผลจันทร์เสี้ยวก่อนหน้านี้ ก็ถูกพวกเจ้าฆ่าตายหมด?”, สาวกหญิงถามทันที
“ฮ่าฮ่าใช่! ประมุขของพวกเราฝึก <วิชาสุดยอดสหายอสูรปีศาจ> ซึ่งต้องดูดซับพลังปราณวิญญาณ, ดังนั้นพวกเราจึงยังปล่อยข่าวลือเรื่อง”ผลึกสวรรค์“,ซึ่งดึงดูดผู้คนจำนวนมากมาที่นี่เพื่อตามหาหาสมบัติ!, ผลจันทร์เสี้ยวเป็นสิ่งล่อลวง, แต่เฉพาะกับผู้ที่มีระดับการบ่มเพาะต่ำ, ผลึกสวรรค์จะดึงดูดผู้บ่มเพาะวิญญาณระดับที่สูงขึ้น!, ด้วยเหตุนี้,ประมุขของนิกายเราจะได้รับความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วจากวิชาสุดยอดสหายอสูรปีศาจ, ในไม่ช้าท่านก็จะเป็นหนึ่งปกครองใต้หล้าฮ่า ๆ ๆ...”
ผู้นำชุดเกราะสีดำหัวเราะ,เขาเริ่มมีความคิดที่จะดื่มด่ำกับสาวงามที่ถูกเขาจับในวันนี้
“ถ้าอย่างนั้นผลึกสวรรค์เป็นเรื่องโกหก!, มันเป็นเพียงแค่เหยื่อล่อ!”
“โกหกหรือ?, ไม่ไม่ไม่, เปล่าเลย,พวกเรามีผลึกสวรรค์ในนิกายลัทธิมาร,แต่มันอยู่ในท่านปรมุขของเรา, ทำไมเราต้องกลัวสำนักกระบี่เซียน?, แม้ว่าพวกเราจะฆ่าพวกเเก แต่สำนักกระบี่เซียนของแกจะคิดว่าสัตว์อสูรวิญญาณฆ่าพวกแก,ไม่มีใครจะคิดว่าจะเป็นนิกายลัทธิมารของเรา!, พวกแกหมดหวังแล้ว,ไปกับพวกเราแล้วแกจะรอด, หากว่าไม่!พวกแกทุกคุณต้องตายอยู่ที่นี่!”
ผู้นำชุดเกราะสีดำของกลุ่มชั่วร้ายนี้ยิ้มเยาะในขณะที่เขาพูด
อย่างไรก็ตาม บรรดาศิษย์สำนักกระบี่เซียนก็รู้ว่า แม้พวกเขาจะทำตามแต่โดยดี พวกเขาก็จะถูกฆ่าปิดปากอยู่ดี เพื่อปกปิดตัวตนของพวกมัน
“แกไอ้ลูกไม่มีพ่อ! ไอ้สารเลว!”
“พวกเราจะสู้กับพวกมัน!, แม้ว่าเราจะตาย,พวกเราก็จะขอสู้!”
“พวกเรา จัดการมัน!”
ศิษย์ชายหญิงที่ไม่ยอมเริ่มตะโกนเสียงดัง
กลุ่มลัทธิมารขมวดคิ้ว
ถ้ากลุ่มอื่น ๆ ปฏิเสธที่จะให้ความร่วมมือจะมีปัญหาเล็กน้อย, เมื่อคิดดูแล้วพวกเขาก็แค่ระดับพื้นฐานวิญญาณขั้นที่5เท่านั้น
“ดี มีสุราเลิสรสตรงหน้าแต่กลับเลือกสุราจับจอก!”
ผู้นำชุดเกราะสีดำยกดาบพยัคฆ์ของเขาแล้วฟันทะลุผ่านอากาศเป็นการเตือน
ผู้อาวุโส มู่ ของสำนักกระบี่เซียนเห็นอย่างนี้,มิอาจทนได้
“ลุย!”
หลังจากที่เขาเปล่งคำเหล่านี้,เขาก็พุ่งเข้าไปที่ผู้นำชุดเกราะสีดำและปะทะกระบี่กับเขา
"ฆ่ามัน!"
ผู้อาวุโส มู่ กำลังถูกครอบงำพลังปราณวิญญาณแผ่ออกมาครอบคลุมร่างของเขา แต่ถูกปราณวิญญาณของศรัตรูเจาะทะลุเข้ามาได้, ผู้อาวุโส มู่ ไม่สามารถประคองอำนาจวิญญาณในกระบี่ของเขาได้, ผู้อาวุโส มู่ ถูกส่งกลับไปทันทีหนึ่งในแขนของเขาถูกตัดออก
ผู้อาวุโส มู่ ที่อ่อนแอลงโดยโดมสีดำ,ความแข็งแกร่งของเขาจะบเทียบกับฝ่ายตรงข้ามได้อย่างไร?
“ผู้อาวุโส มู่!”
ศิษย์คนอื่นๆหมายจะแก้แค้น พุ่งทยานออกไปข้างหน้าและเล็งกระบี่ของพวกเขาไปที่ผู้นำในชุดเกราะสีดำ แต่กลับถูกผ่าออกเป็นสองท่อนทันที
“มันผู้ใดก็ตามที่กล้าท้าทายข้าจะถูกลงโทษ!”
ผู้นำชุดเกราะสีดำคำรามอย่างไร้ความปราณี
ทุกๆคนหวาดผวา, หลังจากที่เห็น แต่พวกเขาไม่กล้าโต้ตอบกลุ่มลัทธิมาร
มีศิษย์ที่มีพลังกล้าแข็งมากมายอยู่ที่นี่, แต่ภายใต้ผลกระทบโดมสีดำ,ศิษย์สำนักกระบี่เซียนอยู่ภายใต้การเสียเปรียบ, ตอนนี้พวกเขามีระดับขั้นของการบ่มเพาะสูงกว่าคนทั่วไปเพียงเล็กน้อย,พวกเขาจะสามารถต้านทานผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ได้อย่างไร?
ศิษย์สำนักกระบี่เซียนเริ่มรู้สึกสิ้นหวัง คนส่วนมากไม่รู้ว่าจะทำตามหรือต่อต้านดี
เคร้ง!
ทันใดนั้น,เสียงมาจากใกล้กับโดมสีดำด้านนอก
เป็นเสียงที่ดังมาก
ทุกคนหันไปมองที่มาของเสียง
พวกเขาเห็นผู้ฝึกตนธรรมดาๆที่กำลังถือด้ามกระบี่ก้าวออกมาจากป่า
สายตาซูหยุนจับจ้องอย่างระมัดระวังที่ผู้นำชุดเกราะสีดำ,และค่อยๆเดินไปโดมสีดำ
ชายหนุ่มดูลักษณะเคร่งขรึมมาก
ไม่แปลกใจ,ไม่มีความเศร้าโศกและไม่มีความสุข
เขาดูเหมือนจะมีเพียงเป้าหมายเดียว
เขาขนาบข้างลัทธิมาร!
“ข้าคือผู้ฝึกยุทธ!”
“โอ้,มีเหยื่อเพิ่มขึ้น? แต่พลังปราณต่ำเกินไปฮ่า ๆ ๆ ๆ!”
“มาเพิ่มอีกหนึ่ง! มันก็ดี,ใช่มั้ย?”
ผู้นำชุดเกราะสีดำหัวเราะเสียงดัง,แล้วตะโกน:“พวกเจ้า,พามันไปรวมกับศิษย์สำนักกระบี่เซียน, ดูแลมันเหมือนกับศิษย์สำนักกระบี่!, ถ้าหากมันหรือพวกเขาต่อต้าน ... .ก็ฆ่าพวกมันซะ!”
"ครับ?"
จากนั้นสาวกเจ็ดคนของกลุ่มลัทธิมารเข้ามาจู่โจม
“กะ...กะ...แก ... ไปให้พ้น!”
หญิงสาวตัวสั่นเทากล่าวว่าขณะที่นางมองที่สาวกชุดเกราะสีดำขยับเข้ามาใกล้
“นังสุนัขตัวเมีย! เจ้าคิดจะหนี?ข้าจะเอาให้ถึงตาย!”
ผู้นำชุดเกราะสีดำคว้าศิษย์หญิงและยิ้มอย่างชั่วร้าย
"ปล่อยนางไปซะ!"
ศิษย์บุรุษคำรามในขณะที่เขาจู่โจม
อย่างไรก็ตาม, ผู้นำชุดเกราะสีดำเตะศิษย์คนนั้นลงไปกองกับพื้นกระอักเลือด
“ไอ้พวกจอมยุทธกระจอก กล้าต่อต้านข้าหรอ?, หมอกดำนี่ สามารถมอบพลังปราณให้พวกเราได้ มันถูกสร้างขึ้นมาโดยท่านประมุข,มีแต่คนโง่เท่านั้นที่คิดว่าพวกแกสามารถเอาชนะพวกเราได้ในตอนนี้!”
ผู้นำชุดเกราะสีดำพูดจาเหยียดหยัน, จากนั้นเขาก็ฉุดกระชากศิษย์ผู้หญิงออกมาจากหมอกดำ
ด้วยความอลมาน
ลูกสมุนคน อื่น ๆ ประจัญหน้าหน้ากับซูหยุน
“เฮ้ !ไอ้บัดซบ!, เข้ามาเร็วหรือจะให้ลุงผู้นี้เข้าไปฆ่าแกเอง!”