The Trembling World ตอนที่ 12 ค่ำคืนที่ไม่ได้หยุดพัก

มันเป็นสิ่งที่ดีที่หลิวกำได้ปรับตัวให้เข้ากับความอ้างว้างแบบนี้ ตั้งแต่เมื่อเดือนที่แล้ว เมื่อเขาได้เข้าไปในคฤหาสน์ของเขา เขาใช้ชีวิตโดยแยกตัวไปอาศัยอยู่โลกภายนอก

 

ท่ามกลางความเหงานี้ ท้องฟ้าดูเหมือนจะมืดสลัว คืนแรกของหลิวกำใน The Trembling World กำลังจะมาถึง

 

คืนนี้ถูกกำหนดให้เป็นค่ำคืนที่ไม่อาจพักผ่อนได้

 

หลังจากที่เฮลิคอปเตอร์ระเบิดและเผาไหม้อยู่พักหนึ่ง ไฟค่อยๆจางหายไป อากาศโดยรอบเต็มไปด้วยกลิ่นควันและกลิ่นเหม็นไหม้ของวัตถุต่างๆ กลิ่นทำให้หลิวกำน้ำตาไหลและหัวเบาหวิว

 

โชคดีที่พายุฝนผ่านพ้นไป แต่ลมก็ยังไม่หยุดนิ่ง ความแรงของลมแรงกว่าก่อนหน้านี้ มันก็เพียงพอที่จะกระจายกลิ่นไม่พึงประสงค์ เพราะเขาไม่สามารถออกจากจัตุรัสได้ หลิวกำจะต้องหายใจไม่ออกโดยควันพิษถ้ามันไม่ใช่เพราะแรงลม ดังนั้นจริงๆแล้วลมที่พัดแรงได้ช่วยเหลือเขาไว้

 

เฮลิคอปเตอร์ชนเข้ากับป้ายโฆษณา และหลังจากการระเบิดของเฮลิคอปเตอร์มันทำให้ป้ายโฆษณาเสียหาย เหตุการณ์ทั้งสองนี้เกือบจะเอาชีวิตของหลิวกำ แต่มันก็ทำให้เขาได้เปรียบ นี่คือโครงสร้างค่ำจุนป้ายโฆษณาที่มีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างสมบูรณ์เมื่อมีการเกิดผลกระทบ มีมากกว่าหนึ่งพื้นที่ที่มีการตั้งขึ้นเป็นกากบาทเล็กๆ

 

หลิวกำแก้ไขช่องกากบาทโดยการเตะมันและพลิกผันให้เป็นพื้นที่ที่เขาสามารถนองลงไปในบางส่วนได้ แม้ว่าจะเป็นการปรับเปลี่ยนแบบง่ายๆ มันเป็นความสะดวกสบายมากขึ้นกว่าแต่ก่อน เมื่อเขาต้องนั่งอยู่ในที่ซอกของป้าย คืนนี้เขาไม่ควรคาดหวังที่จะออกจากจัตุรัส หลิวกำพร้อมกับซอมบี้นับพันครางในขณะที่หลับนอน นี้เป็นสิ่งที่ดี อย่างน้อยเขาก็ไม่ฝันร้าย...ไม่มีฝันร้ายที่อาจเลวร้ายไปกว่าสถานการณ์ในปัจจุบันของเขาที่อาจมีได้?

 

หลิวกำรู้สึกเหนื่อยล้าอย่างแท้จริง แต่เขาไม่กล้าที่จะนอนหลับสนิท เขาเป็นกังวลจริงๆว่าเมื่อเขาผล็อยหลับไปอย่างสนิท เขาจะบังเอิญหล่นจากโครงสร้างไปยังซอมบี้ด้านล่าง ถ้าเขาหล่นลงไปที่นั่นจริงๆ.....จะมีเพียงจุดจบเดียวเท่านั้น...จะถูกกัดและฉีกกระชากแยกออกจากกัน ในระหว่างกำลังถูกกินตอนมีชีวิตอยู่ จะมีความรู้สึกเจ็บปวดถึงที่สุด

 

ถ้ามันเป็นเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมา หลิวกำไม่เคยคิดว่าตัวเองกำลังจะตายในลักษณะนี้

 

…

 

ท้องฟ้ามืดลง หลิวกำไม่แน่ใจว่ามันผ่านไปนานแค่ไหน 2ชั่วโมง? 3ชั่วโมง? ในขณะนี้ สติของหลิวกำพล่ามัวเล็กน้อยและจากระยะไกล บนขอบฟ้า เป็นอีกครั้งที่เสียงมั่นคงของเฮลิคอปเตอร์ดังสนั่น

 

หลิวกำรีบนั่งตรงขึ้นและมองไปทิศทางนั้น อันที่จริง มันเป็นเฮลิคอปเตอร์อีกลำ แม้ว่ามันจะบินอย่างรวดเร็วไปทางขอบของจัตุรัส ไปทางอาหารหลายร้อยหลัง มันวนเวียนอยู่รอบๆ ส่องไฟไปที่พื้นดินอย่างไม่หยุดนิ่ง ราวกับกำลังค้นหาอะไรบางอย่าง

 

เฮลิคอปเตอร์นี้มีรูปร่างเหมือนกับก่อนหน้านี้ที่ถูกทำลาย ด้านนอกของเฮลิคอปเตอร์มีรูปวงแหวนเหมือนกัน 3 วงซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของบริษัทซานชิง มันดูเหมือนว่าพวกเขาไม่ได้รอการกลับมาของเพื่อนร่วมงานพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงมาเพื่อค้นหาและพยายามช่วยเหลือ

 

หลิวกำยืนขึ้นอย่างรวดเร็วบนโครงสร้างค่ำยันและตะโกนไปที่เฮลิคอปเตอร์ขณะที่โบกมือไปทางมัน อย่างไรก็ตามท้องฟ้ามืดสนิท  คนที่อยู่บนเฮลิคอปเตอร์ ถ้าแสงไฟค้นหามาไม่ถึงเขา มันเป็นช่วงเวลาที่ยากจะเห็นเขา นอกจากนี้เฮลิคอปเตอร์ยังให้กำเนิดเสียง ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องยากที่จะได้ยินเสียงร้องของหลิวกำที่ขอความช่วยเหลือ

 

เฮลิคอปเตอร์กู้ภัยได้บินวนไปทางตึกระฟ้าสูงตระหง่านอีกสองสามครั้ง ไฟส่องสว่างของมันมุ่งหน้าไปยังหลังคาของอาคาร ก่อนที่จะมีการปรับตำแหน่งค้นหาอย่างรอบคอบไปทางหน้าต่างของอาคาร สุดท้ายไฟค้นหาก็มุ่งไปทางจัตุรัส การเผาไหม้เฮลิคอปเตอร์ก่อนหน้านี้ได้หยุดการเผาไหม้และไม่มีการสร้างควันใดๆ ดังนั้นมันเป็นไปไม่ได้สำหรับมันที่จะให้สัญญานใดๆแก่พวกเขา แม้จะมีความพยายามอย่างไม่หยุดหย่อนของหลิวกำในการโบกแขนและตะโกนไปสุดปอดของเขา แสงไฟค้นหาบนเฮลิคอปเตอร์กู้ภัยมาไม่ถึงพื้นที่ของป้ายโฆษณา ไม่ต้องพูดถึงว่ามันไม่ได้ส่องแสงลงบนซากของเฮลิคอปเตอร์ก่อนหน้านี้ซึ่งอยู่ใกล้กับป้ายโฆษณา พวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะได้ยินเสียงหลิวกำที่ถูกปลกคลุมไปด้วยความมืดมิด

 

เฮลิคอปเตอร์กู้ภัยบินเหนือศีรษะด้านขวาของเขา ลูกเรือกู้ภัยส่องแสงเข้าไปในจัตุรัสที่เต็มไปด้วยซอมบี้ พวกเขาตัดสินใจว่ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับเพื่อนร่วมงานของพวกเขาจะอยู่ที่นั่น ดังนั้นนักบินจึงบินเฮลิตอปเตอร์ไปยังขอบนอก ไม่ว่าหลิวกำจะตะโกนยังไง มันไม่เคยหันกลับมา

 

“ไอ้พวกโง่! จะค้นหาอีกสักเล็กน้อยอย่างระมัดระวังมันก็ไม่ฆ่าคุณตายหรอก?” หลิวกำเฝ้ามองในขณะที่เฮลิคอปเตอร์พร้อมด้วยไฟค้นหาหายไปจากมุมมองในความมืดมิดของค่ำคืน และเขารู้สึกว่าหัวใจของเขาหนาวเย็น หากเฮลิคอปเตอร์ยังคงค้นหาเพื่อนของพวกเขา มันเป็นไปได้มากที่จะไม่หันกลับมาที่บริเวณนี้

 

นั่นหมายความว่าเขาได้สูญเสียโอกาสที่จะหลบหนีจากป้ายโฆษณาของจัตุรัสอีกครั้ง นี้อาจจะเป็นโอกาสสุดท้ายของเขาที่จะได้รับการช่วยเหลือ

 

นี่เป็นการทำให้หมดกำลังใจของจริง!

 

หมดหานทาง หลิวกำทำได้เพียงกลับไปที่เตียงกากบาทโลหะอันเรียบง่าย ดวงตาทั้งคู่จ้องมองไปยังท้องฟ้าสีดำยามค่ำคืน ไม่แน่ใจในสิ่งที่จะทำในสถานการณ์เช่นนี้ บางทีเขาไม่ควรจะคิดเกี่ยวกับมันเลย....

 

ไม่นานหลังจากที่เฮลิคอปเตอร์จากไป เมฆหนาที่ลอยอยู่เหนือหัวของหลิวกำค่อยๆกระจายออกไปโดยลมพายุ แสงจันทร์ที่รั่วผ่านเมฆอันผอมบางออกมา มันราวกับคนที่กำลังดีดเครื่องดนตรีผีผาแสดงหน้าเจื่อนๆออกมาเพียงครึ่งเดียว ราวกับว่าเธอเป็นขี้อาย

 

คืนนี้เป็นวันพระจันทร์เต็มดวง หลังจากผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมง เมฆมืดที่ปกคลุมท้องฟ้าได้ถูกพัดพาไปโดยสายลมยามเย็น แสงจันทร์ตกกระทบลงบนพื้นดิน ส่องแสงสว่างไปทั่วจัตุรัส อย่างไรก็ตามฉากของทิวทัศน์บางที่ก็ไม่ได้สวยงาม ดังนั้นหลิวกำเพียงแค่นอนอย่างเหม่อลอยลงไปอย่างเรียบง่ายบนเตียงโลหะ ในขณะที่เขาจ้องมองออกไปในแสงจันทร์ เขาเริ่มนึกถึงช่วงชีวิตที่ค่อนข้างสั้นในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมา

 

เมื่อเติบโตจนแก่หรือกำลังจะตาย การกระทำที่พบมากที่สุดคือการนึกถึงความทรงจำเก่าๆของพวกเขา

 

เขาไม่แน่ใจว่าฝนในโลกแห่งความเป็นจริงจะหยุดลงแล้วหรือไม่และก็เหมือนกันที่เขาไม่รู้ว่าสภาพร่างกายของเขาในคฤหาสน์ที่นั่งอยู่ด้านหน้าจอมอนิเตอร์เป็นอย่างไร ร่างกายอยู่ที่นั่นไหม? หรือมีเพียงวิญญาณที่ได้ถูกส่งมายังที่นี่? หรือทั้งร่ายกายและวิญญาณได้รับการเปลี่ยนแปลงและจากนั้นก็ย้ายมายังที่นี่?

 

วิธีนี้นับเป็นการเข้าสู่อีกมิติหนึ่งหรือไม่?

 

ถ้าเป็นเช่นนั้น ตามทฤษฎีในเว็บไซต์นิยาย เขาควรจะเป็นคนเดียวที่เข้าสู่มิติอื่นและกลายเป็นตัวเอกของเรื่อง อย่างไรก็ตามเห็นได้ชัดว่าเขาไม่ใช่คนเดียวที่ได้เข้าสู่ The Trembling World มีคนอื่นนับหมื่นคน นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมจึงไม่สามารถนับเป็นอีกมิติหนึ่งได้

 

แล้วสิ่งที่เขาพบเจอมาคืออะไร?

 

โลกมีขนาดใหญ่ จักรวาลกว้างใหญ่ เวลาเป็นนิรันดร์และไม่มีที่สิ้นสุด มีสิ่งแปลกปลอมและความลึกลับมากมาย วันนี้สำหรับหลิวกำมีสิ่งทีเกิดขึ้นมากมาย เขาพบเจอความล้มเหลวไม่บ่อยนักในโลกนี้ ทำให้เขาได้รับประสบการณ์ที่จุดอ่อนและไม่สำคัญ

 

อย่างไรก็ตามจุดอ่อนและไม่สำคัญไม่ควรนำเอามากลายเป็นเหตุผลสำหรับเผชิญหน้าและหลบหนี ในฐานะที่เป็นมนุษย์ที่มีไอคิวสูงมาก หลิวกำรู้สึกว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขาต้องกดดันเขาไว้ อย่างแรกต้องหวงแหนชีวิต แม้ว่าทั้งสองเฮลิคอปเตอร์สามารถช่วยเขาได้ ก็ยังคงมีโอกาสที่เขาจะได้พบกับโอกาสที่จะมีชีวิตรอดไปจากสถานที่แห่งนี้ ตราบใดที่เขาเพียงแค่มีความพยายาม

 

เหมือนกับที่เขาได้ติดอยู่ในที่นี่ตั้งแต่ตอนแรก เขาไม่เคยคิดว่าเฮลิคอปเตอร์จะผ่านมา แต่ก็ยังมีเฮลิคอปเตอร์ผ่านมาและแม้แต่สังเกตเห็นเขา ถ้ามันไม่ใช่เพราะฟ้าผ่า เขาจะออกจากสถานที่แห่งนี้ได้อย่างปลอดภัย