The Trembling World ตอนที่ 10 การปนเปื้อน

ช่วงเวลาก่อนที่เฮลิคอปเตอร์จะตก ใบพัดเฮลิคอปเตอร์กวาดไปที่ช่วงเอวของหลิวกำขณะที่เขาถูกแขวนอยู่กลางอากาศ เพียงในเวลานี้ หลิวกำเกร็งหน้าท้องของเขาและขยับขาขึ้นไปบนซากของป้ายขณะที่ใบพัดเฮลิคอปเตอร์ขูดหลังของเขา หลังจากนั้นลำตัวเครื่องบินของเฮลิคอปเตอร์ร่วงลงไปที่ลานกว้างด้านล่างป้ายส่งซอมบี้นับสิบบินขึ้นท้องฟ้าและกลิ้งไปสิบเมตร

 

ลำตัวเฮลิคอปเตอร์ติดไฟ แต่ไม่ได้ระเบิดทันที ซอมบี้ไม่มีกลัวที่จะตาย ดังนั้นพวกมันจึงได้ก้าวเหยียบกันเพื่อที่จะพยายามไปให้ถึงข้างในเฮลิคอปเตอร์ – ค้นหาเนื้ดสดจากภายใน

 

หลิวกำ ยังคงตกใจ ปีนกลับขึ้นไปยังส่วนที่เหลือของโครงสร้างโฆษณา เขามองไปที่เฮลิคอปเตอร์ที่จอดอยู่ห่างออกไปสิบเมตร ก่อนหน้านี้ทั้งหมดที่เขาต้องการก็คือการได้รับความช่วยเหลือ – เพื่อให้สามารถออกจากป้ายได้ สักครู่ต่อมา The Trembling World  ได้ขัดขวางเขาอีกครั้ง เขาไม่สามารถได้รับการช่วยเหลือและเฮลิคอปเตอร์กู้ภัยถูกฟ้าผ่าและตกลงไป

 

สวรรค์โหดร้ายเกินไปไหม? ก่อนหน้านี้ที่มีการโจมตีมากมายจากสายฟ้า ยังไม่มีการโจมตีมาที่ป้าย ทั้งหมดถูกดึงดูกจากไป – แต่ตอนนี้ที่พายุฝนได้อ่อนแรงลง ทันใดนั้นการโจมตีจากสายฟ้าทำไมถึงกระแทกใส่เฮลิคอปเตอร์ที่จะมาช่วยเหลือเขา?

 

ตอนนี้ เขาไม่เพียงไม่ได้รับความช่วยเหลือ ลูกเรือเฮลิคอปเตอร์ในบริเวณใกล้เคียงก็ไม่ได้โชคดี แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ตายจากผลกระทบ ครึ่งหนึ่งของพวกเขาจะกลายเป็นอาหารสำหรับซอมบี้

 

“ช่วย...ฉัน...”

 

ดวงตาและปากของเขาเปิดกว้าง ขณะที่เขาจ้องมองไปที่เฮลิคอปเตอร์ลากไปพร้อมกับซอมบี้ เมื่อเขาได้ยินเสียงมาจากทางอื่นของโครงสร้างค่ำยัน เสียงอ่อนแรงเรียกขอความช่วยเหลือ เขาหันหัวไปทางนั้นและมองไปรอบๆ เป็นลูกเรือหญิงที่สวมใส่ชุดของบริษัทซานชิง จับชิ้นส่วนของโครงสร้างค่ำยันที่ยังคงห้อยอยู่

 

หลิวกำรู้จักเธอ เธอคือคนที่โยนบันไดเชือกให้เขา ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยเลือด อาจจะมาจากช่วงเวลาที่เฮลิคอปเตอร์พังลงสู่ป้าย มันน่าจะโยนเธอออกจากเฮลิคอปเตอร์หรือเธอตั้งใจกระโดดออกจากมัน แล้วจับลงบนซากของป้าย

 

หลิวกำคลานอย่างรอบไปให้ใกล้ที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ในส่วนของป้าย เพื่อทดสอบความแข็งแรงของโครงสร้างเพื่อให้แน่ใจว่ามันจะไม่พังทลาย จากนั้นเขาก็ไปอยู่ในจุดที่ปลอดภัยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้และใช้กำลังของเขาดึงชิ้นส่วนของป้ายขึ้นมา

 

หลังจากดึงลูกเรือหญิงขึ้นมา หลิวกำพบว่าร่างกายของหญิงสาวถูกแทงไปด้วยเศษเหล็กที่มีความคม ไม่แน่ใจว่ามันมาจากเฮลิคอปเตอร์หรือโครงสร้างป้าย มันแทงตรงผ่านช่องท้องของเธอ  นี่เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้เธอเสียเลือด

 

หลังจากที่เธอถูกดึงขึ้นมาโดยหลิวกำ เธอนั่งลงบนป้ายที่ถูกทำลาย ในขณะที่การแสดงออกของเธอกลายเป็นเจ็บปวด แต่เธอก็ยังคงสติและตื่นตัวตลอด

 

“คุณเป็น GM ของเกมนี้ใช่ไหม?” หลิวกำถามเธอ

 

ลูกเรือหญิงจ้องมองไปที่หลิวกำ ไม่เข้าใจความหมายของคำถามของเขาเลย

 

“The Trembling World มีข้อผิดพลาดที่ทำให้ผู้เล่นติดในเกม ไม่สามารถออกจากระบบได้ คุณเป็นตัวแทนของบริษัทเกมที่ได้รับมอบหมายให้มาที่นี่เพื่อแก้ไขปัญหา ใช่ไหม?” หลิวกำถามลูกเรือหญิง

 

“ฉันไม่เข้าใจในสิ่งที่คุณกำลังพูด.....” ลูกเรือหญิงมีลักษณะสับสนและจ้องมองไปที่หลิวกำ

 

“บริษัทซานชิงเป็นผู้สร้างเกม ป้ายที่อยู่ที่นี่ภายใน The Trembling World – ดังนั้นนี่คือเกมของบริษัทซานชิง ฉันเป็นผู้เล่นเกม ติดอยู่ภายในและไม่สามารถออกจากระบบได้...” หลิวกำปล่อยให้ลูกเรือหญิงมองไปที่นาฬิกาโลหะผสมของเขาขณะที่บอกกับเธอ

 

ลูกเรือหญิงมองไปที่หลิวกำ ราวกับว่าเขาเป็นคนป่วยปัญญาอ่อนและไม่ได้ตอบคำถามเขา

 

“ฉันขอถามคุณบางอย่าง! มีอะไรผิดปกติกับเกมนี้? คุณได้รับบาดเจ็บอย่างหนักแล้ว คุณไม่สามารถช่วยบริษัทปิดมันได้อีกต่อไป! มีผู้เล่นติดภายในเกมเป็นหมื่น บริษัทซานชิงไม่สามารถซ่อนมันได้อีกต่อไป!” หลิวกำถามคนงานหญิงอีกครั้ง

 

“ฉันไม่เข้าใจในสิ่งที่คุณพูด เกมจำลองอาจเป็นโครงการของแผนกอื่น? ฉันรับผิดชอบงานห้องปฏิบัติการทางชีวเคมี ก่อนที่ฝนจะตก ฉันอยู่ในทะเลกำลังเดินทาง ฉันไม่ได้คาดหวังว่าขณะที่ฉันกลับมา โลกจะกลายเป็นแบบนี้” ในที่สุดเธอก็ตอบหลิวกำ

 

เรื่องนี้ทำให้หลิวกำสับสนมากยิ่งขึ้น

 

“คุณไม่ได้เล่นเกม คุณเป็นคนงานของบริษัทเกมและคุณยังไม่ได้เพิ่งเข้าเกมนี้....คุณได้อาศัยอยู่ในโลกนี้ทั้งชีวิต ใช่ไหม?” หลิวกำทดสอบการตอบสนองของหญิง

 

“แน่นอน ฉันอยู่ที่นี่ตลอดชีวิตฉัน วัตถุประสงค์ของการออกเดินทางเฮลิคอปเตอร์ของเราคือการค้นหาบ้านสำหรับทรัพยากรที่ใช้ประโยชน์ได้แล้วกลับมา หลังจากยกระดับความสูงขึ้น ฉันเห็นใครบางคนอยู่บนป้ายดังนั้นเราจึงบินไปใกล้ๆ...” หญิงสาวมองแปลกๆไปที่หลิวกำ เธอดูเหมือนจะรู้สึกถึงข้อแตกต่างอย่างมากเมื่อพูดคุยกับหลิวกำ

 

“คุณเป็น NPC ของเกมนี้” หลิวกำเข้าใจในที่สุด

 

“อะไร?” ลูกเรือหญิงขมวดคิ้ว ใบหน้าของเธอเริ่มซีดลง แผลของเธอเลือดไหลอย่างต่อเนื่อง

 

“ลืมมันไปเถอะ” หลิวกำส่ายหัวไม่แน่ใจว่าจะพูดอะไร

 

“ทำไมคุณไม่ได้รับการปนเปื้อน? ทำไมคุณถึงโชคดีนัก?” หญิงสาวเปิดประเด็นถามหลิวกำ

 

“ผมเป็นผู้เล่นเกม หนึ่งชั่วโมงที่ผ่านมาผมถูกเคลื่อนย้ายมาที่นี่ ผมยังไม่ได้ถูกมันกัด ดังนั้นผมจึงไม่ได้รับการปนเปื้อน?” หลิวกำตอบ

 

“สมองของคุณดูเหมือนจะมีปัญหา...แต่ก็ไม่น่าแปลก พิจารณาทุกสิ่งที่น่ากลัวที่มันได้เกิดขึ้น....” หญิงสาวเริ่มที่จะเข้าใจและมาพร้อมกับทฤษฎีของเธอเอง

 

“หัวของฉันปกติดี มันเป็นเกมที่มีข้อผิดพลาด” หลิวกำตอบหญิงคนนั้น  ไม่ว่าเขาจะอธิบายตัวเองอย่างไร เธอมาจากโลกนี้ – เป็น NPC เธอไม่สามารถเข้าใจความหมายของคนที่ถูกเคลื่อนย้ายมาสู่โลกใบนี้

 

“คุณยังไม่ได้รับการปนเปื้อน  มันเป็นไปได้ว่าร่างกายของคุณได้พัฒนาแอนติบอดีต่อการติดเชื้อนี้โดยธรรมชาติ บางทีคุณอาจเป็นกุญแจสำคัญในการยุติการปนเปื้อนนี้...” หญิงคนนั้นเริ่มพูดบ่นอุบอิบกับหลิวกำ

 

“คุณกำลังหย่อนเชือกลงมาเพื่อให้ผมเป็นหนูทดลองของคุณ?” หลิวกำมองไปที่หญิงสาวด้วยความไม่สบายใจและรู้สึกโกรธเล็กน้อย เนื่องจากสมมติฐานเดิมของเขาถูกต้อง

 

"เราแค่อยากจะช่วยเหลือโลกใบนี้..." คนงานหญิงได้แสดงถึงความโศกเศร้าของเธอ ขณะที่คนที่เธอรัก เพื่อนของเธอและแม้กระทั่งเพื่อนร่วมงานของเธอได้กลายเป็นซอมบี้ทั้งหมด เธอได้เดินทางไปในมหาสมุทรซึ่งทำให้เธอรอดพ้นจากภัยพิบัติครั้งนี้ได้ เมื่อกลับมา ทุกสิ่งที่เธอเคยคุ้นเคย มีการเปลี่ยนแปลงทั้งหมด

 

"คุณกล่าวว่าคุณกำลังเดินทาง สถานที่แห่งนี้อยู่ใกล้กับชายฝั่ง? มีเรือเหลือสักลำไหม? หากสิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณที่นี่ พวกเขาจะส่งเฮลิคอปเตอร์อีกลำเพื่อมาค้นหาและช่วยเหลือคุณใช่ไหม?” หลิวกำจู่ๆก็นึกได้และถามคนงานหญิง