The Trembling World ตอนที่ 4 เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้

“ไม่มีทาง? ถ้าผมตายในเกม แล้วผมจะตายจริงๆหรอ? บริษัทซานชิงจะไม่ถูกหาว่าเป็นฆาตกร? ดังนั้นตามที่ในวันนี้มีผู้เล่นนับหมื่นที่เข้าเกมหมายความว่าพวกเขาจะติดอยู่ที่นี่และไม่สามารถที่จะออกไปได้ใช่ไหม?” ผู้เล่นสวมแว่นส่ายหัวของเขาด้วยความไม่อยากเชื่อ

 

“การไม่สามารถออกไปได้หมายความว่าบริษัทเกมจะค้นพบความผิดปกตินี้ จากนั้นพวกเขาจะสามารถส่งความช่วยเหลือ ด้วยคนจำนวนมากที่มีความเกี่ยวข้อง แม้ว่าบริษัทจะไม่สนใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ รัฐบาลก็จะก้าวเข้ามา” ผู้เล่นอายุประมาณ 27 หรือ 28 ปี ในชุดสูทกล่าว เขามีรูปลักษณ์ของข้าราชการ

 

“พวกเขาจะช่วยพวกเราได้อย่างไร? เราอยู่ที่ไหนกันแน่? พวกเขาจะเข้ามาได้อย่างไร? หลังจากเข้ามาแล้วพวกเขาจะนำพวกเราออกไปอย่างไร? คุณทำราวกับว่าสถานการณ์เช่นนี้เป็นเรื่องง่ายๆ!” ผู้เล่นตัวเล็กตอบไปที่ผู้เล่นข้าราชการ ในเวลาเดียวกันที่เขาตอบ เขาเปิดเผยการแสดงออกของความดูถูก

 

“นี่เป็นเกมที่รัฐบาลอนุมัติ บริษัทเกมแน่นอนควรมีโปรโตคอลเพื่อช่วยเหลือให้เราออกไป ไม่เช่นนั้นทำไมถึงมีการปิดล็อคฟังก์ชันของทุกคน บางทีทุกอย่างที่พวกเราพบเจอจนถึงขณะนี้เป็นเพียงเรื่องตลกที่บริษัทเกมกำลังเล่นกับพวกเรา” ผู้เล่นข้าราชการกล่าวขณะที่เขาเผชิญหน้ากับผู้เล่นตัวเล็ก

 

คนแรกที่ค้นพบนาฬิกาโลหะผสมคือผู้เล่นสวมแว่นและในขณะที่คนอื่นๆกำลังพยายามหาวิธีทางปลดนาฬิกาและเอามันออก ผู้เล่นสวมแว่นพบว่ามันเป็นไปไม่ได้ นาฬิกาถูกสร้างขึ้นจากโลหะผสมที่มีความแข็ง ซึ่งพอดีกับข้อมือของผู้เล่นทุกคน ไม่ใหญ่เกินไปหรือเล็กเกินไป เว้นเสียแต่ว่าพวกเขาจะพบวิธีที่เหมาะสมในการเปิดนาฬิกาหรือใช้เครื่องมือไฟฟ้าเพื่อพยายามเปิดมัน มันเป็นเพียงความพยายามที่สูญเปล่า

 

หลังจากหลิวกำจ้องมองไปที่นาฬิกาของเขาในขณะที่เขารวบรวมเรี่ยวแรงไว้ในร่างกายของเขาและลุกยืนขึ้น เมื่อเทียบกับความหวาดกลัวของผู้อื่น เขาแสดงสัญญาณแห่งความหวัง ในฐานะที่เป็นคนตกงานและคนพิการ ไม่สามารถใช้แขนและขาของเขาอีกครั้งเป็นส่วนสำคัญในการดำรงชีวิตของเขา ดังนั้นจากผู้เล่นสิบคน หลิวกำเป็นคนที่มีจิตใจมั่งคงมากที่สุด

 

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาเข้าใจว่าถ้าเขาสามารถที่จะอยู่รอด เขาจะหาทางออกจากเกม

 

ปีที่ผ่านมาได้รับจุดตกต่ำที่สุดในชีวิตของเขา เมื่อเทียบกับที่สถานการณ์ในปัจจุบันของเขาดีขึ้นมาก ในขณะนี้หลิวกำออกมาแสดงความมุ่งมั่นของเขาที่จะมีชีวิตอยู่ในการต่อสู้ในระยะยาวของเกม

 

กลับไปสู่โลกแห่งความเป็นจริงและเป็นอีกครั้งกับการสูญเสียแขนและขาของเขา หรืออยู่ใน Trembling World ที่แสนอันตราย ทั้งสองตัวเลือกเหล่านี้ไม่ใช่ทางเลือกที่ดีที่สุด ไมได้เป็นหนึ่งในตัวเลือกที่ดีกว่าที่อื่นๆ แต่แทนที่จะมุ่งเน้นไปที่ความไม่แน่นอน เขาเลือกที่จะมุ่งเน้นไปที่สิ่งที่อยู่ข้างหน้าเขา สิ่งรอบข้างที่แสนอันตรายของเขา

 

ช่วงเวลาต่อไป ห่างออกไปประมาณ 10 เมตรมีซอมบี้สามตัวที่สังเกตเห็นความผิดปกติ และเริ่มวิ่งไปหาผู้เล่นสิบคน

 

“นี่ไม่ใช่เวลาสำหรับการเถียงกัน! พวกคุณเลือกอาวุธเริ่มต้นอะไร? หากคุณไม่ต้องการที่จะโดนกัด ฉะนั้นก็เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้!” หลิวกำจับไปที่มีดแมเชเทของเขาและรีบไปหาซอมบี้ที่ใกล้ที่สุด

 

ไม่สนใจว่ามันเกี่ยวกับความเป็นจริงหรือเกมนี้ ถ้าพวกเขาต้องการที่จะมีชีวิตอยู่ก็ต้องโฟกัสไปที่ซอมบี้ที่กำลังใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็วเกินไปและผู้เล่นไม่ได้มีเวลาที่จะโต้แย้งกันใดๆ

 

“ทุกคนเตรียมตั้งแถวขบวน!” ผู้เล่นเสื้อเขียวตะโกน ขณะที่เขาถือแท่งเหล็กและยืนเคียงข้างกับหลิวกำ พวกเขาเหลือบมองซึ่งกันและกัน และมันก็เหมือนกับว่าทั้งสองคนนี้เป็นเพื่อนสนิทที่มีประสบการณ์ในการต่อสู้

 

ในที่สุดมีผู้เล่นไม่กี่คนที่เข้ามาและเอาอาวุธของตัวเองออกมา ก่อนที่จะหลบซ่อนอยู่เบื้องหลังหลิวกำและผู้เล่นเสื้อสีเขียว บางคนก็มีแท่งเหล็ก บางคนก็มีระเบิดมือ ขณะที่คนอื่นๆมีระเบิดขวด อาวุธเหล่านี้เป็นของเริ่มต้นพวกเขา

 

การเลือกอาวุธเริ่มต้นไม่มีปืน นอกเหนือจากมีดแมเชเทและแท่งเหล็ก ระเบิดมือหรือระเบิดขวดเป็นไอเทมที่ใช้ได้แค่ครั้งเดียว หลิวกำและผู้เล่นเสื้อสีเขียวยืนอยู่เคียงข้างกันที่ด้านหน้า ขณะทึ่คนอื่นๆหลบอยู่เบื้องหลังพวกเขา มีเพียงซอมบี้สามตัวที่พุ่งเข้าหาด้วยความเร็วสูงไปยังผู้เล่น มีการต่อสู้เล็กๆกำลังจะเกิดขึ้นในจัตุรัสนี้

 

ตอนนี้มีเพียงซอมบี้สามตัวที่พุ่งเข้าไปหาหลิวกำและกลุ่มผู้เล่น หลิวกำตะโกนเสียงดังขึ้น......ไม่จำเป็นต้องแกว่งหรือพุ่งเข้าประชิดตัว ขณะที่ซอมบี้กำลังพุ่งเข้าหาด้วยความเร็วสูง มันเหมือนกับว่าซอมบี้อยู่ในรถความเร็วสูง ถ้าพวกเขาไม่ได้มีเวลาในการหลบหลีก แรงของกำลังเคลื่อนเพียงอย่างเดียวจะทำให้ชนพวกเขาลอยไปในอากาศ

 

ในเวลาเดียวกัน เพียงเมื่อหลิวกำกำลังจะพลิกตัว ผู้เล่นเสื้อสีเขียวก็คิดที่จะเคลื่อนไหวแบบเดียวกันไปในทิศทางตรงกันข้าม ทั้งสองมีลักษณะการเล่นเหมือนกัน....รูปแบบการเล่นที่รักษาฟอร์มตัวเอง พวกเขาไม่รู้จักผู้เล่นคนอื่น เหตุใดพวกเขาจึงต้องเสียสละตัวเองสำหรับพวกเขา

 

หลิวกำและผู้เล่นเสื้อสีเขียวกระโจนออกห่างกันและซอมบี้สามตัวพุ่งเข้าสู่ฝูงชนที่อยู่ข้างหลังพวกเขา หนึ่งในซอมบี้ไปหาผู้เล่นชาย ในขณะที่อีกสองซอมบี้มีผู้เล่นชายที่แตกต่างกัน ผู้เล่นเหล่านี้คิดว่าหลิวกำและผู้เล่นเสื้อสีเขียวจะอยู่ในด้านหน้า พวกเขาเองจะไม่ได้รับความเสียหายจากแรงแต่พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าพวกเขา(หลิวกำกับเสื้อเขียว)จะกระโจนออกห่าง ดังนั้นโดยไม่ได้เตรียมการใดๆ ขณะที่ซอมบี้เข้ามาสัมผัส พวกเขาล้มลงบนพื้น พวกเขาสาปแช่งไปที่หลิวกำและผู้เล่นเสื้อสีเขียวและคร่ำครวญด้วยความลำบาก

 

หลิวกำเอาช่วงที่มีโอกาสนี้ใช้มีดแมเชเทของเขาไปฟันที่ด้านหลังของซอมบี้และใบมีดในมือมันหั่นซอมบี้ออกเป็นสองส่วน ซอมบี้ตัวอื่นๆถูกกระแทกลงบนพื้นด้วยท่อนเหล็กของผู้เล่นเสื้อสีเขียว สองวัตถุสีดำเป็นอีกครั้งที่ซึมเข้าไปในร่างกายของหลิวกำ และเขารู้สึกว่าร่างกายของเขากำลังรุ่มร้อน ราวกับว่าเขาถูกชาร์จ – เต็มไปด้วยพลังงาน วิสัยทัศน์การได้ยินและอื่นๆดูเหมือนจะเริ่มดีขึ้นทันตา หลิวกำมองลงไปที่นาฬิกาโลหะผสมของเขา และภายใต้คุณสมบัติของผู้เล่น ระดับของเขาได้เพิ่มขึ้นจาก 1 เป็น 2

 

ไม่แน่ว่าทำไมร่างกายของเขาเดินผ่านสิ่งนั้น หลังจากดูการเปลี่ยนแปลงตัวเลขแล้ว หลิวกำรู้สึกสงบและเริ่มรู้สึกราวกับว่าเป้าหมายของเขาชัดเจนมากขึ้น เขาเชื่อว่าด้วยโอกาสใหม่ๆของการเปลี่ยนแปลงแขนและขาของเขา เขาสามารถฆ่าซอมบี้ได้มากขึ้น..นี้จะช่วยให้เขาแข็งแกร่งขึ้น ซึ่งในทางกลับกัน มีความหมายเพิ่มโอกาสในการอยู่รอดของเขา

 

คนสองคนล้มลงโดยซอมบี้ก่อให้เกิดฉากเสียงตะโกน พวกเขาอยู่บนพื้นด้วยเลือดสดไหลออกจากบาดแผลของพวกเขา

 

“ฉิบหายเอ้ย! ผมกำลังจะตายจากความเจ็บปวด! ความฉิบหายของเกมนี้มันคืออะไร? นี่มันเป็นเรื่องจริงใช่ไหม?” เสียงตะโกนจากผู้เล่นสองคนขณะที่สาปแช่ง ปัจจุบันในสังคมของโอตาคุจะไม่เคยมีโอกาสที่จะได้รับบาดเจ็บนี้อย่างจริงจัง อาการเจ็บปวดของประเภทนี้ไกลเกินกว่ากฏเกณฑ์ของความทุกข์ทรมาน

 

“ผมบอกว่ามันเจ็บปวดไม่ใช่หรอ? คุณคิดว่าผมล้อเล่น? ตอนนี้คุณรู้ถึงความเจ็บปวดของผมแล้ว!” ผู้เล่นหัวล้านเห็นผู้เล่นสองคนที่ถูกกัดและลึกลงไปเขารู้สึกดีขึ้นมาก