ตอนที่ 25 -- อาบน้ำ
ตอนที่ 25 -- อาบน้ำ
หลังจากที่ผมล่านิปเปอร์ครบทุกตัวแล้ว พวกผมก็ออกจากพื้นที่นั้นแล้วกลับไปที่บ้านของไลเดีย
ภายในถ้ำชายหาดนั้นมีคิงนิปเปอร์อยู่หลายตัว ซึ่งมีเวลาเกิดที่ไม่ตรงกัน
คิงนิปเปอร์มักจะหายตัวไปหลังจากวางไข่ทั้งหมดแล้ว และมันจะใช้เวลาประมาณหนึ่งปีเต็มในการคืนชีพ
“ถึงจะแย่ไปหน่อย แต่ไม่ใช่ว่าพวกเราได้น้ำตาโพไซดอนมาน้อยไปหน่อยหรอ”
”
“อืม นั่นเป็นเพราะพวกเราจัดการคิงนิปเปอร์ได้ต่างหาก”
”
ในตอนสุดท้าย พวกเราก็ได้รับน้ำตาโพไซดอนมาประมาณสิบเม็ดเท่านั้น
ซึ่งทั้งหมดก็มีค่าประมาณ 10,000 รูปี
ดูเหมือนไลเดียจะไม่ค่อยพอใจกับของที่ได้สักเท่าไหร่ แต่มันก็ยังถือเป็นกำไรที่ยิ่งใหญ่อยู่ดี
ถ้าแบ่งกันคนละครึ่ง พวกเราทั้งคู่ก็จะได้คนละ 5,000 รูปี
“งั้นพวกเราเอามันไปขึ้นเงินเลยไหม? แต่ก่อนหน้านั้น ฉันต้องการ 12,500 รูปีก่อน”
”
ในขณะที่พูดแบบนั้น เธอก็แบบมือมาทางผม
“?”
”
“น้ำตาโพไซดอนทั้งหมด 10 เม็ด ราคา 10,000 รูปี, เธอใช้ยาเม็ดฟื้นพลังเวทย์ของฉันไป 35 เม็ด นั่นก็คิดเป็น -35,000 รูปี, นั่นก็คือ 35,000 - 10,000 ก็เท่ากับ 25,000 รูปี เมื่อพวกเราหารกันคนละครึ่งแล้ว ก็เท่ากับ -12,500 ต่อคน”
”
อ้อ เข้าใจละ
“เอ่อ ความจริงคือผมไม่มีเงินติดตัวมาเลย… จะเป็นไรไหมถ้าเธอจะรอจนกว่าไอเท็มที่ผมฝากขายในร้านก่อนหน้านี้จะขายออก แล้วผมค่อยจ่ายคืน?”
”
“ได้สิ, ถึงครั้งนี้จะน่าอายที่พวกเราจบลงด้วยการขาดทุน แต่เอาไว้พวกเราไปล่ากันใหม่ครั้งหน้า ดีไหม?”
”
อ้ะใช่แล้ว มิลลี่ที่พยายามจะสร้างกิลด์ที่แข็งแกร่งเอง ก็กำลังมองหาพวกพ้องที่เก่งกาจพอดีเลย
ผมลองชวนไลเดียเข้ากิลด์ดูดีไหมนะ?
ผมไม่ได้ข้องใจระดับความสามารถด้านกำลังรบของเธอ ยิ่งกว่านั้นเธอยังมีร้านที่ผม สามารถใช้เส้นสายในการขายของได้อีก
ผมเกือบจะลืมทำแบบนี้ไปซะแล้ว ผมรีบร่ายสเกาท์สโคปใส่ไลเดีย
ไลเดีย แรนเดีย
เลเวล 11
เวทย์ [สีแดง] เลเวล : 0/0
เวทย์ [สีน้ำเงิน] เลเวล : 0/0
เวทย์ [สีเขียว] เลเวล : 0/0
เวทย์ [ท้องฟ้า] เลเวล : 0/0
เวทย์ [วิญญาณ] เลเวล : 0/0
พลังเวทย์ 0
ว่าแล้ว ถ้าเป็นคนธรรมดาที่ไม่มีพลังเวทย์ก็น่าจะเป็นแบบนี้ล่ะนะ
หล่อนเลเวล 11….
แน่นอนว่า เซนส์การต่อสู้กับการหลบหลีกของเธอไม่ได้สัมพันธ์กับเลเวลอยู่แล้ว ดังนั้นต่อให้เธอจะมีเลเวลไม่มาก แต่มันก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับความสามารถที่แท้จริงของเธอเลย, ซึ่งหลายๆคนที่แข็งแกร่งเองก็อยู่ในกลุ่มเลเวลต่ำเหมือนกัน
แต่ก็นะ ผมไม่คิดเลยว่าเธอจะมีเลเวลต่ำกว่าผมซะอีก…
ผมค่อนข้างตกใจกับความจริงที่ว่า ผู้หญิงที่มีเลเวลต่ำขนาดนั้นจะสามารถวิ่งไปชนกับมอนสเตอร์ระดับกลางได้โดยไม่กลัวแม้แต่น้อย
แน่นอนว่าผมอยากได้หล่อนเข้ากิลด์…
ในขณะที่กำลังคิดเรื่องนั้น ผมก็จ้องไปที่ใบหน้าของเธอ จนเธอสังเกตเห็น
“มีอะไรติดหน้าฉันหรือจ้ะ?”
”
“เปล่า ก็แค่ผมกำลังมองหาพวกพ้องอยู่น่ะ”
”
เอาล่ะ ผมลองพูดความตั้งใจออกไปก่อน
ในการล่า หากได้คนอย่างไลเดียมาเติมเต็มตำแหน่งแนวหน้า ในฐานะคนที่ร่ายเวทย์ในแนวหลังอย่างผมก็คงจะรู้สึกปลอดภัยขึ้น
ซึ่งมันได้พิสูจน์แล้วตั้งแต่ตอนที่เราสู้กับคิงนิปเปอร์ตัวนั้น, ต้องขอบคุณกลยุทธ์ในการควบคุมค่าความยั่วยุของไลเดียที่ทำให้พวกเราสามารถจัดการมอนส์เตอร์ในสถานที่คับแคบแบบนั้นได้
แน่นอนว่านี่เป็นกิลด์ของมิลลี่ ดังนั้นคนที่จะตัดสินใจท้ายที่สุดก็คือหล่อน แต่ผมมั่นใจหล่อนคงจะไม่ว่าอะไรถ้าผมชวนไลเดีย
“เธอกำลังชวนฉันสินะ? ฉันเองก็ดีใจจริงๆที่เธอชวน แต่ว่าตัวฉันมีร้านที่ต้องดูแล….เธอจะว่าอะไรไหม ถ้าฉันขอคิดเรื่องนี้ดูก่อน?”
”
“ได้สิ, ผมน่าจะกลับมาอีกครั้งในตอนที่ไอเท็มของผมขายออก แล้วตอนนั้นเธอค่อยให้คำตอบผมก็ได้, ยังไงผมก็ต้องไปขออนุญาตจากกิลด์มาสเตอร์ก่อนเหมือนกัน”
”
“อ้ะฮ่ะฮ่ะ, เธอควรจะขออนุญาตก่อนจะมาชวนฉันนะ, พวกปาร์ตี้อื่นๆ น่าจะไม่พอใจกับความสามารถของฉันเท่าไหร่”
”
ความสามารถในการต่อสู้ของเธไม่มีปัญหา แถมเธอยังเก่งเรื่องเงิน บวกกับเธอสามารถดูแลเด็กๆอย่างผมได้
“อืม ผมคิดว่ามันไม่น่าจะเป็นอะไร ในเมื่อเดิมทีมันเป็นกิลด์เสรี ดังนั้นพวกเราจึงมีอิสระมากในการที่เราอยากจะทำสิ่งที่อยากทำ ผมคิดว่ามันเป็นตัวเลือกที่ไม่เลวเลย สำหรับเธอที่จะเข้าร่วม”
”
“เข้าใจแล้ว, จะคิดในแง่ดีไว้ก่อน, คราวหน้าที่พวกเราเจอกัน น่าจะเป็นตอนที่ไอเท็มของเธอขายออก, เมื่อถึงตอนนั้น เซฟคุงน่าจะพูดกับหัวหน้าซังแล้ว พวกเราค่อยตัดสินใจกันตอนนั้นนะ”
”
เธอเป็นคนที่ระมัดระวังตัวจริงๆ
สมกับที่เป็นแม่ค้า
นี่น่าจะเป็นขั้นตอนพื้นฐานที่คนปกติควรทำเหมือนกัน
นั่นน่าจะเป็นเพราะผมใจร้อน รีบชวนเธอโดยไม่ขออนุญาตก่อน
ผมเป็นพวกที่เผลอหลุดปากพูดสิ่งที่คิดออกมาก่อนเป็นประจำ
“ฮ้าวววว”
”
“อ้ะฮะฮะ หาวซะปากกว้างเลย, เธอน่าจะง่วงแล้วสินะ”
”
ทั้งๆที่พูดแบบนั้น แต่เธอเองก็ง่วงเหมือนกันใช่ไหมล่ะ
ตอนที่เธอกำลังหัวเราะอยู่ ตาของเธอก็ดูสลึมสะลือเล็กน้อย
ยังไงตอนนี้ก็ถึงเที่ยงคืนแล้ว
“อืม นี่ก็ดึกมากแล้ว ผมว่าผมน่าจะกลับบ้านก่อน”
”
“เอ๋? เธอคิดจะเดินทางไปเมืองนานามิตอนนี้จริงๆหรอ? ตอนกลางคืนมันอันตรายมากนะ เธอไม่ควรจะไปตอนนี้”
”
“ไม่เป็นไรหรอก ผมมีสกิลเทเลพอร์ตอยู่”
”
“แต่ข้างนอกนั่นมืดมากนะ เธออาจจะมองไม่เห็นมอนส์เตอร์ที่แอบซุ่มโจมตีก็ได้, อย่างที่บอก ฉันปล่อยให้เธอกลับไปไม่ได้หรอก, ค้างที่บ้านของฉันก่อนดีกว่า”
”
“ไม่ เอ่อ ผมหมายถึงนั่นมัน….”
”
“ไม่เป็นไรหรอก, ไม่เป็นราย! ค้างอยู่ที่นี่ก่อน! อย่าไปคิดอะไรหยุมหยิม! ตกลงนะ ตามฉันมาเลยย”
”
เธอดันหลังผม แล้วผมก็ถูกพาเข้าไปในบ้านของไลเดีย
อืม ผมว่ามันก็จริงที่การเทเลพอร์ตในตอนกลางคืนมันค่อนข้างอันตรายนิดหน่อย….
ผมไม่สามารถเถียงชนะเธอได้จริงๆ
“เธอเหงื่อนเต็มตัวไปหมด อยากอาบน้ำไหม?”
”
“....กรุณาให้ผมอาบน้ำด้วยครับ”
”
ต่อให้ผมปฏิเสธไป หล่อนก็คงจะบังคับผมอยู่ดี ใช่ไหมล่ะ?
ผมคิดว่าผมก็แค่ทำตัวว่าง่ายตามคำแนะนำของเธอจะดีกว่า
ห้องอาบน้ำในบ้านของไลเดียปูด้วยแผ่นกระเบื้อง กับถังที่ต้องเทน้ำร้อนลงไป
การอาบน้ำคือการเติมน้ำใส่ถังแล้วใช้เวทย์มนต์ให้ความร้อน แล้วแช่ตัวลงไปในน้ำ เพื่อทำความสะอาดสิ่งสกปรกออกจากตัว
น้ำในนี้ร้อนกำลังพอดีเลย
พ่อของไลเดียคงจะต้องน้ำทันทีที่เธอกลับมาบ้าน
ผมจุ่มตัวลงไปในถังใบเล็กๆ
“ฟู่…..สดชื่นดีจริงๆ….”
”
รู้สึกเหมือนกับความเหนื่อยล้าทั้งหมดได้มลายหายไปในน้ำร้อนเลย
สิ่งที่เรียกว่าการอาบน้ำนี้ถูกเผยแพร่เมื่อคนจากต่างประเทศแนะนำในประเทศนี้ มันถือเป็นนวัตกรรมที่ชาญฉลาดมาก
“น้ำร้อนพอดีไหม?”
”
“กะ กำลังดี, ไม่มีปัญหา”
”
ผมพูดออกไปทันทีด้วยความตกใจ, หากผมคิดดูดีๆ ตอนนี้ผมกำลังอยู่ในบ้านของไลเดีย ไลเดียเองก็คงจะเหงื่อท่วมตัวเหมือนกัน, หล่อนน่าจะอยากเข้ามาอาบน้ำเร็วๆ ดังนั้นผมน่าจะรีบออกไปก่อนดีกว่า
ในตอนที่ผมกำลังจะลุกขึ้นจากอ่างอาบน้ำ ประตูห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าก็เปิดออก
“ขอโทษนะ ผมดันใช้ห้องน้ำก่อนเธอ”
”
“โอะโอ๋? พอแล้วหรอ?”
”
ตรงหน้าของผม คือไลเดียที่กำลังยืนโดยที่ท่อนบนเปลือยอยู่
เธอปล่อยผมม้าลงจนผมที่ยาวไหลประไปตามเรื่อนร่างที่โค้งเว้า, มันปกปิดส่วนสำคัญก่อนที่ผมจะทันได้เห็น แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับตอนนี้
“ฉันคิดว่าจะมาอาบน้ำด้วยซะหน่อย แต่เดาว่าเธอคงกำลังจะหนีสินะ?”
”
อ้ะฮ่ะฮ่ะ ไลเดียหัวเราะ
ผมตัวแข็งเป็นหินโดยสมบูรณ์ (TL ตรงนั้นก็แข็งสินะ)
แต่ถึงตัวผมจะแข็งเป็นหิน แต่ก็ไม่อาจละสายตาจากไลเดียได้
“เอาล่ะ ชั้นเข้าไปล่ะนะ”
”
หลังจากพูดแบบนั้น เธอก็ถอดชุดชั้นในแล้วเดินเข้ามาในห้องอาบน้ำ
ถ้าผมคิดดูดีๆ รูปร่างของผมก็ยังเป็นเด็กอยู่ ดังนั้นความจริงที่เธอเข้ามาอาบด้วยจึงไม่น่าจะใช่การหยอกกันเล่นๆ
ชิ น่าเสียดายจริงๆ
หลังจากนั้น ผมก็ขอยืมโซฟาตัวใหญ่ของห้องรับแขกเป็นที่นอน แล้วผมก็ขึ้นไปนอนบนนั้น
จริงๆไลเดียชวนให้ผมไปนอนด้วยกัน แต่ผมว่ามันค่อนข้างอันตรายเกินไป ก็เลยปฏิเสธเสียงแข็ง
ถ้าผมต้องเผชิญกับเรือนร่างแบบนั้นอีก ผมไม่มีความมั่นใจเลยว่าจจะสะกดข่มตัวเองได้ไหม
แต่ว่าตอนนี้ผมรู้สึกเหนื่อยจริงๆ….
ดูเหมือนตั้งแต่ที่ผมกลับมาอยู่ในร่างเด็ก ผมมักจะง่วงเมื่อถึงกลางดึก, ซึงเป็นเรื่องปกติของผมที่จะฝึกหรือล่าจนถึงมืดค่ำ
และปกติแล้วหลังจากที่ฝึกฝนเวทย์สักอย่างหนึ่งก็ทำให้ผมหลับได้ง่ายๆ, แต่ว่าเป็นเพราะเมื่อกี้ผมดันไปเห็นร่างโป๊เปลือยขอไลเดียเข้านิดหน่อย ในหัวก็เลยวุ่นวายจนนอนไม่หลับ
แต่การที่ผมโดนเล่นงานกะแค่การเห็นเด็กผู้หญิงโป๊แบบนี้...ดูท่าว่าจิตวิญญาณของผมคงจะได้รับผลกระทบจากร่างวัยขบเผาะของเด็กเข้าซะแล้ว
ถึงแมว่าผมจะเห็นร่างของเธอเพียงแวบเดียว แต่ว่าตัวผมกลับยังคงผิดปกติอยู่
ยัยไลเดียนี่! (TL เคืองที่เห็นไม่หมดละสิ)
==========
อุทิศให้คุณพ่อยุทธนา ศิริพัฒนานันทกูร
==========
ติดตามข่าวสารและตอนใหม่ๆได้ก่อนใครที่ https://www.facebook.com/RachanTranslations/
