ตอนที่ 24 -- คิงนิปเปอร์
ตอนที่ 24 -- คิงนิปเปอร์
“อาวล่ะ, งั้นก็ตัดสินใจกันได้แล้ว…”
”
หลังจากตัดินใจได้ว่าจะทำอะไร ไลเดียก็หยิบขวานยักษ์ออกมาจากกระเป๋า
มันมีด้ามจับที่ยาวกับใบขวานขนาดใหญ่ติดอยู่ตรงหัว มันคือขวานศึก, มันดูหนักก็จริง แต่ไลเดียกลับเหวี่ยงมันราวกับเป็นของเล่นซะงั้น….!
“...ลุยกันเลย!”
”
ไลเดียถีบตัวออกจากพื้นแล้ววิ่งกระโจนเข้าไปโจมตีคิงนิปเปอร์ เธอลอดผ่านก้ามปูที่พุ่งเข้ามาหาได้อย่างง่ายดาย แล้วเข้าประชิดตัวในทันที
-เร็วจริงๆ!
แต่ว่าเธอเข้าไปใกล้มันมากเกินไป
หากคุณสร้างระยะห่างกับคิงนิปเปอร์ มันก็จะทำได้แค่ฟาดก้ามปูลงมาเท่านั้น แต่ถ้าคุณเข้าไปใกล้มันมากพอ คิงนิปเปอร์ก็จะแสดงการโจมตีหลากหลายรูปแบบออกมา
ในตอนที่ไลเดียเข้าไปใกล้มัน ฟองอากาศก็ก่อตัวขึ้นในปากของมัน
“ไลเดีย! มันกำลังจะพ่นฟองใส่เธอ!”
”
ในตอนที่ผมร้องเตือน คิงนิปเปอร์ก็ปล่อยฟองอากาศออกมาพอดี
แรงยึดเกาะของฟองอากาศนั้นสูงมาก ถ้าคุณสัมผัสถูกมันเข้าล่ะก็ คุณก็จะไม่สามารถขยับไปไหนได้อย่างคล่องแคล่วเหมือนก่อน
ไลเดียตระหนักได้ว่ามีฟองอากาศกระจายอยู่ทั่วบริเวณ ดังนั้นหล่อนจึงปักขวานลงบนพื้นแล้วใช้มันเป็นแกนหมุน เพื่อตีลังกากลับหลัง
ไลเดียเสียการทรงตัวในตอนที่หล่อนลงพื้น แล้วทันใดนั้นก้ามปูก็บดขยี้ลงมาที่เธอทันที, แต่ไลเดียใช้ขวานยักษ์ของตัวเองปัดกล้ามปูจนหลบออกไปได้
หลบ
หลบ
หลบ
แล้วในเสี้ยววินาที
เธอก็ปั่นหัวมันได้โดยสมบูรณ์
ก่อนหน้านี้ที่เธอพูดว่าที่นี่คือสนามเด็กเล่นของเธอ อย่าบอกนะว่าเธอหมายถึง การเล่นแบบนี้?
วิธีการเหวี่ยงขวานของไลเดียนั้น เธอให้ความสำคัญกับเทคนิคการควบคุมขวานมากกว่าการออกแรง
การประยุกต์ใช้ปลายขวานยักษ์ได้อย่างแม่นยำ ทำให้คิงนิปเปอร์ถูกการเคลื่อนไหวที่ลึกลับของเธอจูงจมูก
มันคล้ายกับการเคลื่อนไหวที่ผมเคยเห็นในชาติก่อน การเคลื่อนไหวของนางรำที่ใช้ไม้พลองช่วยในการเคลื่อนไหว
อุ๊! นี่ไม่ใช่เวลามาเพลินเพลินกับสิ่งที่เห็น
พลังเวทย์ของผมฟื้นฟูจนเต็มแล้ว
“วิญญาณแห่งปฐพี จงกลายเป็นเกราะปกป้องคุ้มกัน”
”
“เซฟโปรเทคชั่น” (Safe Protection)
”
ผมร่ายเวทย์ป้องกันธาตุดินใส่ไลเดีย
ถึงจะดูเหมือนว่าเธอสามารถหลบหลีกก้ามปูได้โดยตลอด แต่ผมก็ร่ายมันเพื่อป้องกันไว้ก่อนดีกว่า
ไลเดียหันมาหาผมแล้วโบกมือให้
“ขอบคุณจ้า
”
”
ทันใดนั้นคิงนิปเปอร์ก็ฟาดก้ามปูลงมาทันที จนหางม้าของเธอโบกสะบัดด้วยแรงลม
…..เมื่อกี้ ดูเหมือนกับว่าเธอจะสามารถหลบการโจมตีได้โดยไม่ต้องหันกลับไปมองด้วยซ้ำ หรือว่าผมจะคิดไปเอง?
ผมร่ายสเกาท์สโคปใส่คิงนิปเปอร์
คิงนิปเปอร์
เลเวล 58
พลังเวทย์ 65824/65824
ค่าพลังเวทย์ของมันไม่สูงเกินไปหน่อยหรอ?
เรื่องที่มันมีค่าพลังเวทย์สูงไม่ใช่ปัญหา แต่ปัญหาคือ ผมไม่สามารถใช้เวทย์ที่ทรงพลังที่สุดของผม เรดซีโร่ ที่ขยายพลังเป็นสี่เท่าได้ เพราะว่ามันได้ผลน้อยต่อมอนสเตอร์ธาตุน้ำเงิน
อีกอย่างปริมาณพลังวทย์ที่ต้องร่ายในการใช้เวทย์นี้ไม่ค่อยให้ผลดีเท่าไหร่
นั่นหมายความว่าเวทย์ที่เหลือคือ….
อืม ผมว่าผมน่าจะลองดู
ผมร่ายเมจิคแอมพลิฟายเออร์ พร้อมกับเดินเข้าไปใกล้
“แบล็คแครช”
”
ลมหมุนได้ปั่นเอาเปลือกที่แข็งของคิงนิปเปอร์ออกมาเล็กน้อย และผมก็รีบถอยกลับออกมาในเวลาเดียวกันทันที
คิงนิปเปอร์ที่ได้รับบาดเจ็บเป็นครั้งแรกจึงหันมาจ้องผมด้วยแววตาดุร้าย ไลเดียรีบตอบสนองด้วยการโจมตีคิงนิปเปอร์เพื่อเบนความสนใจ
ไลเดีย สาวน้อยคนนี้ ถือว่าอ่านสถานการณ์ได้ขาดจริงๆ ดูเหมือนเธอจะคุ้นชินกับการต่อสู้แบบนี้อยู่ก่อนแล้ว
ผมรีบใช้สเกาท์สโคปอีกครั้ง
คิงนิปเปอร์
เลเวล 58
พลังเวทย์ 63458/65824
ผมทำความเสียหายประมาณ 2000 เองหรอ?
ยังไงการร่ายแบล็คแครชที่ขยายพลังเป็นสองเท่านั้นกินพลังเวทย์ของผมไปหนึ่งในสาม
นั่นหมายความว่าผมต้องยิงมันอีก 32 ครั้ง…. ไม่น่าเป็นไปได้แฮะ
ในสถานการณ์แบบนี้ ผมควรจะใช้เวทย์ที่พึ่งทดลองก่อนหน้าที่ผมจะมาที่เบริต้าดีไหม?
ระหว่างที่ผมกำลังพิจารณาเรื่องนั้น ผมก็หลับตาแล้วเข้าฌาณไปด้วย
แต่ยังไงก็ตาม การคิดหรือพูดไปด้วยทั้งๆที่กำลังเข้าฌาณอยู่ถือเป็นเรื่องที่ยากมาก ขนาดคนอย่างมิลลี่เองก็ยังทำไม่ได้
อืม ผมว่าผมฟื้นพลังเวทย์พอแล้ว, ผมควรจะลองดูสักครั้งสินะ?
“ไทม์สแควร์ ทำงาน”
”
ในช่วยที่เวลาของผมหยุดลง ผมก็ร่ายเรดแครชกัยแบล็คแครชพร้อมกันทันที
ผลคลายเวลาที่ถูกหยุด แล้วเวทย์ที่ทรงพลังทั้งสองก็ก่อตัวขึ้นออกมาในเวลาเดียวกัน
เปลวเพลิงที่ระเบิดเป็นเกลียวผสมปนเปกับลมพายุหมุน มันพุ่งเข้าใส่ขาข้างหนึ่งของคิงนิปเปอร์ แล้วทำให้ขาข้างนั้นระเบิดกระจัดกระจายออกมา
ซูซูน….คิงนิปเปอร์ได้สูญเสียการทรงตัวเนื่องจากขาถูกทำลาย
“หวาาาา สุดยอด….”
”
ไลเดียกำลังเอาขวานค้ำยันอยู่ แล้วเสียงที่ฟังดูชื่นชมก็ออกจากปากของเธอ ในขณะที่เธอหลบฟองอากาศของคิงนิปเปอร์แบบชิวๆ
ตอนนี้ เธอหันหน้ามามองทางผมอย่างสมบูรณ์
เฮ้ย เฮ้ย มองข้างหลังสิ ข้างหลัง….
ในตอนที่ผมร่ายไทม์สแควร์แล้วผสานมันกับเวทย์อื่น มันจะช่วยเพิ่มพลังให้กับเวทย์นั้น แต่หากผมผสานไทม์สแควร์กับเวทย์สองอย่างจากคนละสาย ผลลัพธ์ที่ออกมาก็คงจะอลังการและถือเป็นการสร้างเวทย์มนต์ชนิดใหม่ด้วย
“.....ระหว่างนี้ก็ขอเรียกเวทย์นี้ว่า ไพโรแครช (Pyro Crash) ไปก่อนละกัน”
”
แต่ว่ามันกินพลังเวทย์อย่างมหาศาลในครั้งเดียว
การร่ายเวทย์สองอย่างที่ต่างกันพร้อมๆกัน ในขณะที่ใช้ไทม์สแควร์ไปด้วยเป็นเรื่องที่เหนื่อยจริงๆ
ผมร่ายสเกาท์สโคปใส่คิงนิปเปอร์อีกครั้งก่อนเข้าฌาณ
คิงนิปเปอร์
เลเวล 58
พลังเวทย์ 55287/65824
ผมทำความเสียหายได้ประมาณ 8000 นี่ถือเป็นเรื่องที่ดีจริงๆ
ผมยังคิดอยู่เลยว่าความเสียหายที่เกิดชึ้นอาจจะลดลงเนื่องจาก มันมีเวทย์ธาตุไฟผสมอยู่ แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่เป็นแบบนั้น
มีอยู่หลายกรณีที่เกิดปรากฎการณ์แปลกประหลาดขึ้นจากการผสานเวทย์เข้าด้วยกันเพื่อสร้างสิ่งใหม่ และในประวัติศาสต์เองก็มีตัวอย่างมากมายที่ไม่ได้จัดอยู่ในเวทย์สายไหนเลยอย่างเฉพาะเจาะจง
บางทีเวทย์ที่ผมพึ่งจะสร้างขึ้นนี่ก็เป็นไปตามตรรกะนี้เหมือนกันงั้นหรอ?
แต่ไม่ว่ายังไง ผมก็เริ่มเข้าฌาณอยู่ดี
ในขณะเดียกัน ผมก็จดจ่ออยู่กับการต่อสู้ของไลเดีย แต่คิงนิปเปอร์ก็ยังคงไม่สามารถโจมตีโดนเธอเหมือนเคย
“นี่”
”
ตูม!
“เซฟคุง”
”
ตึง!
“เธอมียาฟื้นฟูพลังเวทย์บ้างไหม?”
”
ปัง!
เธอยังว่างมาเป็นห่วงผมอีกหรอ?!
เมื่อผมพยักหน้า ไลเดียก็กระโดดถอยหลัง แล้วหยิบเอายาฟื้นฟูพลังเวทย์ออกมาจากกระเป๋าประมาณ ยี่สิบเม็ด
“อะนี่ ฉันจะหักออกจากส่วนแบ่งนะ”
”
“เข้าใจแล้ว”
”
สมกับเป็นแม่ค้า เธอนี่ช่างเขี้ยวแม้จะอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ตาม
ผมกลืนยาฟื้นฟูลงไปหลายเม็ด
เอาล่ะ พลังเวทย์ของผมฟื้นฟูจนเต็มแล้ว
ผมเดินเข้าไปใกล้พร้อมกับร่ายไทม์สแควร์
แล้วผมก็ร่ายเรดแครชกับแบล็คแครชพร้อมกัน
“ไพโรแครช”
”
ไพโรแครชได้ทำลายขาอีกข้างของคิงนิปเปอร์อีกครั้ง
ช่างเป็นพลังทำลายที่น่ากลัวจริงๆ
ไม่ว่าจะมองมุมไหน มันก็ให้ความรู้สึกราวกับว่า มันสร้างความเสียหายมากกว่าตัวเลขที่แสดงออกมาจริงๆ
อีกแค่ 47000
ผมกลืนยาฟื้นฟูพลังเวทย์เพิ่ม
….พวกเราทำแบบนี้ซ้ำไปมาหลายครั้ง จนกระทั่งจัดการคิงนิปเปอร์ได้สำเร็จ
ซึ่งพวกเราใช้เวลานานพอสมควร
ผมเองก็รู้สึกได้ว่า ตัวเองเลเวลเพิ่มเหมือนกัน
“มันเป็นมอนสเตอร์ที่อึดเอาเรื่องจริงๆ คิดงั้นไหม?”
”
อย่างที่คิด ดูเหมือนไลเดียเองก็เหนื่อยเหมือนกันสินะ
เธอหายใจหอบถี่ และเสื้อผ้าเองก็เปียกโชกไปด้วยเหงื่อ จนสามารถมองเห็นผิวเนียนนุ่มภายใต้เสื้อเชิร์ตของเธอได้
“แต่อย่างที่คิด เวทย์มนต์นี่สุดยอดจริงๆ ถึงแม้ฉันจะโจมตีคิงนิปเปอร์เต็มกำลังแค่ไหน มันก็ไม่ได้รับความเสียหายแม้แต่น้อย”
”
“คิงนิปเปอร์นี่มีค่าความต้านทานการโจมตีทางกายภาพสูง ในขณะที่มีความต้านทานต่อการโจมตีทางเวทย์มนต์ต่ำ, และด้วยความจริงที่ว่าผมสามารถเพ่งสมาธิไปที่การโจมตีอย่างเดียวได้นั้น ทั้งหมดต้องขอบคุณไลเียที่สามารถดึงความสนใจของมันได้ การเคลื่อนไหวของเธอเองก็ยอดเยี่ยมจริงๆ”
”
“โอ้ หยุดเลย เธอทำให้ฉันอายนะ ฉันไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้น ถ้าเทียบกับพ่อของฉัน ของแค่นี้ก็เหมือนกับของเด็กเล่นสำหรับเขา!”
”
เธอพยายามจะถ่อมตัวเรอะ หรือพยายามจะคุยโวกันแน่?
“เอาล่ะ เรากลับมาล่านิปเปอร์กันอีกครั้งไหม?”
”
ถึงแม้เธอจะอยู่ในนี้มานานแล้ว แต่ก็ยังอยากจะล่าต่ออีกหรอ?
ช่างเป็นพละกำลังที่น่ากลัวจริงๆ
ผมว่านี่น่าจะเป็นสิ่งที่เรียกว่าจิตวิญญาณแห่งพ่อค้าที่ไม่ยอมแพ้สินะ
==========
อุทิศให้คุณพ่อยุทธนา ศิริพัฒนานันทกูร
==========
ติดตามข่าวสารและตอนใหม่ๆได้ก่อนใครที่ https://www.facebook.com/RachanTranslations/