ตอนที่ 18 -- ราชาแห่งความตาย ตอนจบ
ตอนที่ 18 -- ราชาแห่งความตาย ตอนจบ
เรดซีโร่ลูกที่สี่พึ่งจะแทงทะลุตัวราชาแห่งความตาย
“อีกแค่… สามครั้ง…..!”
”
“ผมไม่ไหวแล้วมิลลี่….. ขอผมพักแปบนึง”
”
“แฮ่ก….! แฮ่ก….! ขะ-เข้าใจแล้ว…”
”
หลังจากเทเลพอร์ตออกห่างจากราชาแห่งความตาย พวกเราก็นั่งพักกัน
ลมหายใจของมิลลี่ดูไม่เป็นระเบียบ
เมื่อตรวจสอบสถานะของมิลลี่ด้วยสเกาท์สโคป พบว่าพลังเวทย์ของเธอลดลงเหลือ 100
หลังจากเทเลพอร์ตโดยไม่หยุดพักในขณะที่ใช้สเกาท์สโคปไปด้วย, แน่นอนพลังเวทย์ของเธอก็ควรจะหมดอยู่หรอก
เทเลพอร์ตใช้พลังเวทย์ประมาณ 20 ส่วนสเกาท์สโคปก็้พอๆกัน (อย่างน้อยก็ในกรณีของผมล่ะนะ)
แต่สภาวะจิตใจของมิลลี่ยังไม่มั่นคงอยู่
เพราะแบบนั้น พลังเวทย์ที่เธอใช้จึงเพิ่มขึ้นก็เป็นได้
“ดื่มสิ”
”
ผมส่งขวดยาฟื้นพลังเวทย์ (ใหญ่) ให้มิลลี่ในตอนที่พูด
มันเป็นครั้งแรกที่เธอได้ดื่มของแบบนี้ ดังนั้นเธอจึงลองชิมมันดูก่อน
“เซฟ ไอ้นี่มันขมอ่ะ..”
”
“ทนๆดื่มไปเถอะ”
”
เธอดูท่าทีผมในตอนที่พวกเราผลัดกันดื่ม
จริงๆแล้ว เจ้านี่ก็ขมเกินไปสำหรับเด็กล่ะนะ
แต่ละครั้งที่เธอดื่ม ก็จะมีบางส่วนไหลย้อยออกมาจากปากลงมาที่คอ
หกออกมาตั้งครึ่งนึง, เสียของชะมัด…
แต่ผมไม่บ่นหรอก
ความสามารถในการฟื้นตัวของราชาแห่งความตายกำลังจะทำงานในอีกไม่ช้า
พลังเวทย์ของผมฟื้นฟูขึ้นจนเต็มแล้ว
พลังจากที่ตรวจสอบสถานะของมิลลี่ด้วยสเกาท์สโคป, พลังเวทย์ของเธอก็เพิ่มขึ้นมาประมาณครึ่งหนึึ่ง
“เธอยังอยากดื่มอีกไหม?”
”
“...ไม่เป็นไร”
”
หลังจากเช็ดแก้มแล้ว เธอก็เข้าฌาณ
เด็กหนอเด็ก
เธอควรจะเริ่มเตรียมตัวก่อนผมนะ
ไทม์สแควร์ทำงาน, ร่ายเมจิคแอมพลิฟายเออร์สองครั้ง
ตอนนี้ ที่ผมต้องทำก็แค่ยิงเรดซีโร่
“เรียบร้อย”
”
หรือบางทีผมควรจะพูดว่าผมเตรียมตัวเสร็จแล้วประมาณ 70 เปอร์เซ็นต์
ผมเองก็พูดไม่ได้เต็มปากว่ามันจะพอหรือเปล่า แต่มันจะมีปัญหาหากราชาแห่งความตายเริ่มใช้ความสามารถในการฟื้นฟูตัวเอง
“โอ้เทพแห่งเวทย์สีแดง ผู้รังสรรค์หลักการณ์ซึ่งได้แผ่กระจายความรู้และความจริงทั่วทั้งทวีปนี้...”
”
ในขณะที่ร่ายผมก็เดินเข้าไปยังระยะไกลสุดที่สามารถยิงเรดซีโร่โดน
มิลลี่เดินตามหลังผมมาติดๆ
ลุยกันเลย ผมส่งซิกให้มิลลี่ผ่านสายตา แล้วพยักหน้า
“เรดซีโร่!”
”
การยิงเรดซีโร่ครั้งที่ห้า
เมื่อคมดาบแทงทะลุราชาแห่งความตาย
เบ้าตาที่กลวงโบ๋ได้เปล่งแสงออกมา
มงกุฎของมันปริแตกและร่วงลงมา เผยให้เห็นเบ้าตาที่สามตรงหน้าผาก, ผ้าคลุมสีแดงแปรเปลี่ยนเป็นสีดำสนิท และคทาบิชอปก็แตกออกเป็นสองส่วน เผยให้เห็นคมดาบสีดำที่โค้งงอ
รูปร่างของมันดูเหมือนพญามัจจุราช ซึ่งถือคทาบิชอปที่ตอนนี้กลายเป็นเคียวทั้งสองมือ
“มันกำลังจะเข้าสู่โหมดบ้าคลั่ง, ผมเคยพูดก่อนเริ่มการต่อสู้แล้วว่า เมื่อเราสู้กับบอส และสร้างความเสียหายได้ระดับหนึ่ง สิ่งนั้นก็จะถูกใช้ออกมา, พลังต่อสู้ของมันน่าจะเพิ่มขึ้นเป็นสามเท่า, ไม่ว่ายังไงก็ตาม อย่าปล่อยให้มันโจมตีโดยเธอ
”
“อะ-อืม…”
”
นี่มันแย่แล้ว เธอกำลังจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม?
“มันจะไม่เป็นไร ตราบเท่าที่มันไม่โดนเรา, เราก็ปลอดภัยหายห่วง เรามาได้ตั้งขนาดนี้แล้ว, วันนี้เราไม่ตายหรอก…. บางทีนะ”
”
ผมยิ้มยิงฟันให้กับมิลลี่ เพื่อให้เธอผ่อนคลายจากความกลัว แต่เธอกลับตอบสนองอย่างมีเลศนัย
เฮ้มิลลี่ หัวเราะไม่เต็มใจแบบนั้นหมายความว่าไง?
*คะตะตะ* หลังจากราชาแห่งความตายเปลี่ยนร่างเสร็จ มันก็พุ่งเข้ามาหาพวกผม
ผมที่กำลังเข้าฌาณในระหว่างที่คุยกัน ก็ยังไม่ได้ฟื้นฟูจนเต็ม
“มันมาแล้ว!”
”
นี่มันเร็วกว่าก่อนหน้านี้อีก ราชาแห่งความตายถีบพื้น พุ่งตัวเข้ามาโจมตี
มิลลี่ตั้งการ์ดขึ้นในทันที แสงสีดำได้ถูกปล่อยออกมาจากตอนที่ราชาแห่งความตายเหวี่ยงเคียว
กระสุนแสงที่ดูราวกับแบล็คบอลนั้นมีพลังทำลายที่รุนแรงจากพลังเวทย์ของบอส
มันยิงมาทางผม น่าเศร้าแฮะ บางทีมันอาจจะโดนผมก็ได้
-เอาเถอะ, มันก็โดนแต่…
ด้วยมือที่ยื่นออกไป ผมได้เรียนไวท์วอลล์ออกมา
เมื่อมันโดนไวท์วอลล์ แบล็คบอลของบอสก็สลายไป
เวทย์ประเภทวอลล์แต่ละอย่าง นั้นมีผลที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงขึ้นอยู่กับสายเวทย์นั้นๆ ไวท์วอลล์นั้นมีผลที่สามารถหยุดเวทย์ทุกชนิดตราบเท่าที่มันสามารถหยุดเวทย์พื้นฐานของสายนั้นได้
อย่างไรก็ตาม ราชาแห่งความตายไม่ได้สนใจเรื่องแบบนั้นเลยแม้แต่น้อย มันเหวี่ยงเคียวลงมาจากด้านซ้ายของผมราวกับพญามัจจุราช
ทันใดนั้น มิลลี่ก็พาพวกเราถอยห่างออกมาเป็นระยะห้าเท่ามากกว่าก่อนหน้า นั่นไม่ใช่เพราะเธอกำลังกลัว
เมื่อราชาแห่งความตายเข้าสู่โหมดบ้าคลั่ง ระยะการโจมตีของมันจะเพิ่มขึ้น
ตรงจุดนี้ คือจุดนอกระยะของมันพอดี
มิลลี่สงบใจได้อย่างสมบูรณ์
ผมดื่มขวดยาฟื้นพลังเวทย์ (ใหญ่) เสียงดังแล้วเริ่มเข้าฌาณ
“มันยังเหลืออีกตั้ง 21000!”
”
ดูเหมือนมันจะสามารถฟื้นฟูตัวเองได้เล็กน้อย
พลังสูงสุดของเรดซีโร่อยู่ที่ 15000
ผมต้องยิงอีกสองครั้ง
ในตอนที่มิลลี่พาผมหนี หากราชาแห่งความตายยิงแบล็กบอลมาที่พวกเรา ผมก็จะหยุดมันด้วยไวท์วอลล์
ในขณะเดียวกัน อัตราการฟื้นฟูพลังเวทย์ของผมก็ลดลง
-พลังเวทย์ของผมในตอนนี้ อยู่ที่ราวๆ 80 เปอร์เซ็นต์
เรดซีโร่ที่จะใช้ในครั้งต่อไปไม่จำเป็นต้องยิงด้วยพลังสูงสุด
ตัวศัตรูเองก็เหนื่อยเหมือนกัน
ตรงนี้? ยิงเลยดีกว่า
ผมส่งซิกด้วยสายตาไปยังมิลลี่ แล้วเราก็ถอยสร้างระยะห่าง
ไทม์สแควร์ทำงาน, ….. ย่อคำร่าย
“เรดซีโร่!!”
”
การยิงครั้งที่หก
คมดาบสีแดงแทงทะลุคอหอยของราชาแห่งความตาย ทำให้มันเจ็บปวดแสนสาหัส
“อีก 10000….!”
”
มิลลี่พึมพำ
แม้ว่ามันจะลดลงไปมากขนาดนั้น แต่ผมก็ต้องทำให้แน่ใจด้วยการยิงด้วยพลังสูงสุดในครั้งถัดไป
ผมดื่มขวดยาฟื้นฟูพลังเวทย์ในขณะที่เริ่มเข้าฌาณ
ผมส่งขวดยาให้มิลลี่เพื่อให้แน่ใจว่า จะสามารถใช้เทเลพอร์ตได้หากราชาแห่งความตายเข้ามา เธอมองมาที่ผมอย่างไม่สบอารมย์
ช่างเป็นคนที่ดื้อด้านจริงๆ…
“มิลลี่ ถ้าเธอไม่ดื่มมันล่ะก็ เธอคงมีพลังเวทย์ไม่พอในตอนที่เราอยู่ในสถานการณ์ฉุกเฉิน ผมอยากจะหลีกเลี่ยงสถานการณ์แบบนั้น เพราะพวกเราจะต้องตายอย่างแน่นอน, ผมรู้ว่ามันยากที่จะกะระยะในขณะที่เทเลพอร์ต…”
”
ที่ผมพูดแบบนี้เพราะผมรู้ว่า การยุเธอจะเป็นการกระตุ้นเธอ
“มันไม่ใช่เรื่องยากซะหน่อย!”
”
เธอติดกับละ
เมื่อแย่งขวดยาจากมือผม เธอก็เริ่มกระดกมันลงไปจนหมด
*ฟุฮ่าาาา*
เธอน้ำตาเล็ดเลยแฮะ
…..ผมรู้สึกไม่ดีที่หลอกมิลลี่ไปแบบนั้น
แบล็คบอลบินตรงมาที่พวกผม แล้วก็ถูกหยุดไว้ด้วยไวท์วอลล์, ในขณะเดียวกันเคียวก็กำลังเหวี่ยงลงมา
มิลลี่รีบจับมือผมไว้แล้วใช้เทเลพอร์ต
จนกระทั่งห่างจากตำแหน่งที่ราชาแห่งความตายมองไม่เห็นเรา
มิลลี่หันมาหาผมด้วยสีหน้าที่เหมือนจะบอกว่า ‘เป็นไงล่ะ?’ แต่ผมปล่อยให้เธอพักเล็กน้อย
-ยังไงก็ตาม ตอนนี้ถึงตาผมแล้ว
ไทม์สแควร์ทำงาน, ร่ายเมจิคแอมพลิฟายเออร์สองครั้ง ในระหว่างที่เวลากำลังหยุดอยู่และ…
“โอ้เทพแห่งเวทย์สีแดง ผู้รังสรรค์หลักการณ์ซึ่งได้แผ่กระจายความรู้และความจริงทั่วทั้งทวีปนี้ โปรดให้กำลังแก่ข้า! จงทำลายศัตรูของข้าด้วยคมดาบที่หมุนวน!”
”
“เรดซีโร่!!”
”
เรดซีโร่เต็มกำลัง
คมดาบจำนวนมากพุ่งไปยังราชาแห่งความตาย ทะลุร่างของมันพร้อมกับเผาทำลายทุกอย่าง
ในขณะที่มองไปยังราชาแห่งความตายที่หยุดเคลื่อนไหวและเริ่มสลายกลายเป็นฝุ่นทราย มิลลี่ก็ถามผม
“เรา… เราชนะ….?”
”
“อา, เราชนะแล้ว”
”
ในเวลาเดียวกับที่ราชาแห่งความตายสลายไป ผมรู้สึกได้ถึงพลังที่เติบโตขึ้นในร่าง
ดูเหมือนผมจะเลเวลอัพ
บางทีมิลลี่เองก็คงเหมือนกัน
“พวกเราทำได้ อะฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…!”
”
==========
อุทิศให้คุณพ่อยุทธนา ศิริพัฒนานันทกูร
==========
ติดตามข่าวสารและตอนใหม่ๆได้ก่อนใครที่ https://www.facebook.com/RachanTranslations/