ตอนที่ 214 คนสวย! ข้ายิ้มให้เจ้านะ P.2
เย่ว์ปิงและเย่ว์หวี่ไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อย แต่องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนคิดว่า เย่ว์หยางกลายเป็นนักสู้ปราณก่อกำเนิดได้ ต้องมีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับอักษรรูนโบราณบนหน้าผาที่ทะเลสาบเทียมเมฆ
แน่นอนว่า ยังจะมีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับพรสวรรค์และพลังของเย่ว์หยางเอง คนนับจำนวนไม่ถ้วนก็พยายามปีนหน้าผาที่สูงชันนั้น แต่มีแค่เพียงตัวเย่ว์หยางเท่านั้นที่สามารถกระตุ้นให้วงเวทอักษรรูนโบราณทำงานได้ เขายังช่วยให้คนอื่นๆ ได้รับประโยชน์จากอักษรรูนนั้นไปด้วย
เจ้าอ้วนไห่, เย่คงและพี่น้องตระกูลหลี่ปลื้มใจแทบบ้า พวกเขาไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่าเย่ว์หยางสามารถกลายเป็นนักสู้ปราณก่อกำเนิดได้อย่างไร, แต่พวกเขาก็ไม่ใส่ใจที่จะถาม
พวกเขารู้แต่เพียงว่าพวกเขาจะมีอนาคตที่รุ่งเรืองแน่นอน หากว่าพวกเขายังติดตามเย่ว์หยางต่อไป
“เจ้าจะเข้าร่วมแข่งขันประลองสุดยอดร้อยโรงเรียนหรือ? จะไม่เบื่อจริงๆ หรือ? ทำไมเราไม่ไปทำภารกิจโลกพฤกษาให้เสร็จสิ้นเลยเล่า? นอกจากนี้ เจ้าจะไม่ลุยผ่านด่านเจมินี่ต่อใช่ไหม?”
องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนไม่ต้องการไปร่วมแข่งประลองสุดยอดร้อยโรงเรียน เพราะพลังของนางยอดเยี่ยมอยู่แล้วในหมู่คู่แข่ง
“เชี่ยนเชี่ยน! การแข่งขันประจำปีนี้จะแตกต่างจากเมื่อปีที่แล้วนะ ผู้ชนะเลิศปีนี้จะไม่ใช่สามดาวเพชฌฆาตอีกต่อไป, แต่เป็นสามดาวรุ่งดวงใหม่ที่ขึ้นมาแทน! คนแรกมีอัตราต่อรองสูงที่สุดว่าจะเป็นผู้ชนะเลิศ เป็นนักสู้ระดับ 6 ขั้นต้นจากนิกายภูเขาหมอก คนที่สองเป็นเจ้าชายจากอาณาจักรสือจิน เป็นศิษย์คนโปรดของนิกายเจดีย์ราชสีห์ตะวันตก กล่าวกันว่าเขาเป็นนักรบที่มีพรสวรรค์และแข็งแกร่งมาก เป็นคนแรกที่สามารถเอาชนะสามผู้อาวุโสจากนิกายเจดีย์ราชสีห์ตะวันตก พลังของเขาจะดูถูกกันไม่ได้เลย”
คำพูดของเย่ว์หวี่เป็นการกระซิบบอกองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนขณะที่นางไล่ตามหลังมาด้วยเช่นกัน เพื่อที่ว่านางจะไม่หาเรื่องทะเลาะกับเย่ว์หยางด้วยเรื่องนี้ในภายหลัง
“เอาอย่างนั้นก็ได้ ข้าก็จะเข้าร่วมด้วย.... อย่างไรก็ตาม ข้าจะแข่งขันเฉพาะประเภททีม!”
องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนมองดูเย่ว์หวี่ด้วยความซาบซึ้งใจ และสองนางต่างก็ยิ้มให้กัน
“อย่างนั้นใครคือดาวรุ่งคนที่สาม?”
เย่ว์ปิงถามอย่างกระตือรือร้น
“เขาเป็นเจ้าชายแห่งอาณาจักรเทียนหลัว กล่าวกันว่านักเรียนหญิงทุกคนต่างพร้อมใจกันเทคะแนนให้เขาเป็นบุรุษผู้หล่อที่สุดในโลก รอยยิ้มของเขาทำให้สาวๆ เคลิบเคลิ้มอยู่กับที่ และเมื่อเขาเดินไปตามถนน เขาถึงกับทำให้ผู้คนมากมายเดินชนรถ (ม้า), กำแพง, เสา ฯลฯ ในบางกรณี ไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย ทุกคนไม่สามารถทำอะไรได้ถูก ได้แต่ถอนหายใจหลงรักในภาพที่เห็น แต่เป็นที่น่าเสียดายที่องค์ชายแห่งเทียนหลอเป็นเจ้าชายน้ำแข็ง เขาไม่สนใจผู้ใดเลย เขาสนใจแต่เพียงการฝึกฝนตนเองกับบ่มเพาะสัตว์อสูร มิฉะนั้น สาวๆ อาจจะมายืนเรียงแถวต่อหน้าเขาเสนอตนเองให้เขาเลือก โดยยอมให้เขาเลือกใครก็ได้”
คำพูดของเย่ว์หวี่เป็นการเตือนองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนกลายๆ ไม่ให้ดูคนแค่เพียงความหล่อ เย่ว์หวี่สามารถเห็นได้ว่าความอิจฉาของน้องชายของนางร้ายแรงยิ่งกว่าคลื่นสึนามิเสียอีก
“ท่านไม่พูดเกินไปหน่อยเหรอ?”
องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนแสดงท่าทีไม่เชื่อ แต่นางก็ยังคงจับสัญญาณจากเย่ว์หวี่และเป็นข้อสังเกตทางใจไว้ว่าไม่ให้พูดถึงคนหล่อต่อหน้าเย่ว์หยางในอนาคต เจ้าเด็กนี่ไม่ค่อยมีความอดกลั้น ยิ่งไปกว่านั้น เจ้าเด็กนี่ก็ยังฉลาดอยู่บ้าง แม้ว่ารูปร่างหน้าตาของเขาจะไม่หล่อขนาดทำให้คนเคลิบเคลิ้มหลงใหลได้ แต่เขาก็ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ผู้คนมีแต่จะชอบเขามากขึ้นเรื่อยๆ จุดเด่นหล่อเหลาของเย่ว์หยางถูกจัดอยู่ในประเภทเด็กตัวแสบ แต่ก็ควรค่าแก่การเหลียวดู
องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนรู้สึกว่า ถ้าเพียงแต่เจ้าเด็กนี่จะไม่ทำตัวเป็นจอมลามกเหมือนกับทุกๆ วัน ถ้าเพียงแต่เขาแสดงออกถึงความจริงจังและน่านับถือ ระดับความหล่อของเขาก็จะพุ่งพรวดขึ้นไปอยู่ในระดับสูงได้เป็นสิบเท่า
เย่ว์หยางไม่รู้ว่าเย่ว์หวี่และองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนคิดอะไรอยู่ในใจกันแน่ เขาไม่อาจบอกการสนทนาลับระหว่างเพื่อนสนิทได้
อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกหงุดหงิดทันทีที่มีใครบางคนหล่อมากกว่าเขา “ข้าละเกลียดคนที่หล่อมากกว่าข้าจริงๆ เจอเมื่อไหร่ข้าจะฆ่าทันที!” เมื่อเจ้าอ้วนไห่ได้ยินคำพูดของเย่ว์หยางที่เต็มไปด้วยความริษยาและรังสีอำมหิต เขาถึงกับตกใจสะดุ้งโหยง
แต่เย่คงสงสัย
“ข้าคิดว่าความหล่อเป็นเรื่องเฉพาะตัวนะ? สาวๆ ให้นิยามผู้ชายหล่อว่ามักอ่อนแอมากกว่าผู้ชายมีความรู้ เราเหล่าบุรุษไม่คิดว่าคนพวกนั้นจะหล่อได้เลย”
“สามดาวเพชฌฆาตและสามดาวรุ่งดวงใหม่ ทำให้การประลองสุดยอดร้อยโรงเรียนก็จะสนุกแน่นอน!”
เย่ว์ปิงรู้สึกว่านักรบที่มีทักษะมากก็จะมาร่วมด้วยก็จะดีต่อชื่อเสียงของพี่ชายนางเมื่อเขาเอาชนะพวกนั้นได้ทั้งหมด
“ไม่ใช่แค่ 6 ยอดฝีมือดังกล่าวเท่านั้น ยังมีทีมนักรบหญิงหอกศักดิ์สิทธิ์แห่งสถาบันสุคนธรสเทียนหลัว ทูตมังกรชางลุ่นวี่จากนิกายปราสาทแก้วทะเลตะวันออกและคนอื่นๆ พวกเขาทุกคนล้วนต้องการจะชนะเลิศสำหรับการแข่งขันครั้งนี้ ที่บ่อนพนันของก๊วนขโมย อัตราต่อรองชัยชนะของพวกเขาเกือบจะพอๆ กับสามดาวเพชฌฆาต”
เย่ว์หยางไม่ได้สงสัยคำพูดของเย่ว์หวี่เลย แต่เขาสับสนเล็กน้อย มีผู้แข็งแกร่งและยังเป็นนักรบอายุเยาว์ปรากฏตัวขึ้นมากมายกะทันหันได้อย่างไร?
“ผู้คนส่วนใหญ่มักจะฝึกฝนนักสู้รุ่นเยาว์ที่แข็งแกร่งของพวกเขาอย่างลับๆ สถานการณ์ในทวีปมังกรทะยานเลวร้ายลง ขณะที่การรบระหว่างอาณาจักรทวีความร้อนแรงมากขึ้น หลายๆ อาณาจักรจึงเริ่มดำเนินการกับผู้เยาว์รุ่นหลังอย่างฉับไว พวกเขาพิจารณาว่า การชนะเลิศรายการแข่งขันครั้งนี้ถือเป็นการทดสอบทักษะเป็นอย่างดี”
องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนรู้ว่าการแข่งขันประลองสุดยอดร้อยโรงเรียนไม่ใช่เรื่องง่ายขนาดนั้น
มันกลายเป็นกระดานหมากรุกที่ทำให้อาณาจักรต่างๆ ได้เล่นเบี้ยของตน
ผู้เยาว์ที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเขาจะกลายเป็นหมากตาหนึ่งของอาณาจักรเหล่านั้นเพื่อลองความสามารถของอาณาจักรอื่น
มีเพียงกลุ่มเดียวที่เข้าร่วมแข่งขันโดยไม่มีแรงจูงใจทางการเมืองใดๆ ก็อาจมีเพียงเย่ว์หยาง, เย่คง, เจ้าอ้วนไห่, พี่น้องตระกูลหลี่และคนอื่นๆ
เย่ว์หยางคิดอย่างเงียบงัน เหลือเวลาอีกไม่มากก่อนที่จะเริ่มการแข่งขัน ถ้าเขาเริ่มฝึกวันนี้ เขาก็อาจจะทำได้ เย่ว์หยางไม่ต้องเตรียมตัวเองมากนัก แต่เขาจำเป็นต้องฝึกให้เย่ว์ปิงและเขายังต้องชี้แนะเย่คง, เจ้าอ้วนไห่และคนอื่นๆอีก
พอกลับไปที่หอทงเทียนชั้นหนึ่ง เย่คงและเจ้าอ้วนไห่ต้องไปจบภารกิจหุบเขากระทิงให้ได้ โดยสะสมเขากระทิงให้ได้ถึง 10
เย่ว์ปิงเคยติดตามเย่ว์หยางเข้าวิหารคนคู่มาแล้ว แม้ว่าพวกเขาจะเผ่นออกมาจากวิหารคนคู่หลังจากนั้น เย่ว์หยางก็ยังได้ข้อยืนยันต่างๆ ในใจเขา เขาพบว่าอาจารย์ย่าของเย่ว์หวี่ไม่ทันได้สังเกตปัญหาเล็กน้อยอย่างหนึ่ง
ด้วยการรู้เรื่องราวการผ่านด่านวิหารคนคู่ เย่ว์หยางเริ่มมีความมั่นใจว่าเขาสามารถผ่านด่านได้ แต่เขาต้องเตรียมเครื่องมือไว้มากเพื่อให้พร้อมผ่านด่าน เขาต้องใช้ความพยายามเตรียมตัวผ่านด่านคนคู่มากกว่าเตรียมเข้าร่วมแข่งขันประลองสุดยอดร้อยโรงเรียนถึงร้อยเท่า
ตัวอย่างเช่น, สิ่งที่สำคัญอย่างหนึ่งก็คือ ขอให้เจ้าเมืองโล่วฮัวสอนวิธีทำให้ร่างกายเข้าสู่สภาวะเสมือนตายกับเขา
ถ้าเขาไม่สามารถทำเช่นนี้ได้ เขาจะไม่สามารถเอาชนะเงาได้
เจ้าเมืองโล่วฮัวยอดรักของข้า! โล่วฮัวผู้งดงามที่สุดในหัวใจข้า, ข้าคิดถึงท่านอยู่เสมอ เวลาช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน เป็นเวลาเกือบเดือนแล้วที่ข้าอยู่โดยไม่มีท่าน บ่าวของท่านอยากจะเตือนองค์หญิงผู้เป็นเจ้าเมืองผู้งดงามที่สุดว่า ท่านยังไม่ได้จ่ายเงินเดือนข้าแม้แต่อีแปะเดียว ข้าหวังว่าก่อนข้าจะอดตายเพราะความคิดถึงท่านในโรงเตี๊ยมกระดิ่งลม, ข้าจะสามามารถได้เห็นร่างที่งดงามอีกครา
เย่ว์หยางเขียนจดหมายถึงเจ้าเมืองโล่วฮัว และลงชื่อด้วยคำว่า
“องครักษ์ส่วนตัวที่น่าเชื่อถือและภักดีที่สุดผู้ยินดีทำงานล่วงเวลาบนเตียงที่อบอุ่นของท่าน”
องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนไม่ได้มีความคิดเห็นใดๆ กับลายเซ็นลงท้ายของเขา แต่นางไม่พอใจลึกๆ กับคำลงท้ายบางคำในประโยคของเขา
นางรู้สึกว่าน่าจะตัดคำว่า “งดงามที่สุด” ออกไปและเปลี่ยนไปเป็นคำอื่นมากกว่า
สำหรับเรื่องนี้ เย่ว์หยางตอบว่า
“ชูว์, ชู่ว์ อยู่ห่างๆ จากท่านชายผู้นี้, อย่ามาขวางข้าไล่จีบสาวๆ นะ! ถ้าเจ้าต้องการ เจ้าก็ไล่จีบข้าก็ได้ แต่เจ้าชอบวางมาดองค์หญิงอยู่เรื่อย มันไม่ง่ายนะที่ข้าจะเขียนจดหมายรักจีบสาวได้ รู้ไหม?”
“พูดอะไรของเจ้า?”
องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนเงื้อหมัดทันที นางไม่สนว่าเย่ว์หยางเป็นนักสู้ปราณก่อกำเนิด ใครก็ตามที่บังอาจเบ่งกับนาง นางจะทุบก่อนแล้วค่อยอธิบายในภายหลัง
“โธ่..อย่าโกรธกันสิ สาวน้อย! ข้ายิ้มให้เจ้าก็ได้!. ยิ้มนะ”
เย่ว์หยางเห็นว่าสถานการณ์ทำท่าจะไม่ดี เขาไม่รู้ว่ากระปุกน้ำส้มสายชูข้างนอกเป็นเช่นไร แต่กระปุกน้ำส้มสายชูข้างหน้านี้กำลังจะล้นทะลักแล้ว เขารีบใช้กลยุทธ์ 36 วิธี อ่า.. ไม่สิ เขาหมายถึง 36 กลยุทธ์ในการตัดสินใจจับแม่เสือสาวก่อน เพื่ออนาคตของชีวิตรักและสิ่งที่จะตามมาในภายหลัง มันมีผลแน่นอน ทันทีที่เย่ว์หยางใช้วิธีป้อยอ องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนถึงกับหัวเราะคิกคักออกมา (สำนวนน้ำส้มสายชู หมายถึงความหึง, กระปุกน้ำส้มสายชูก็คือ คนขี้หึง)
ในที่สุดนางก็ใช้นัยน์ตาเสือค้อนใส่เขาอย่างงดงาม
การกระทำเหมือนสาววัยรุ่นของนางแทบทำให้เย่ว์หยางกระดูกอ่อนระทวยในที่นั้นเอง คุณพระช่วย! ถ้าแม่เสือสาวทำท่าทางน่ารักอย่างนี้ นางก็ไม่มีใครเอาชนะได้แล้ว!
ที่มา : https://writer.dek-d.com/tanay2507/story/viewlongc.php?id=1429532&chapter=234