UWG#066 ของรางวัลจากอดีตขุนนาง
กีอัสมุ่งหน้าไปยังตลาดหน้าหอประมูลเพื่อหาซื้ออาวุธซักชิ้น ก่อนที่จะไปยังคฤหาสน์อดีตขุนนางเพื่อส่งมอบภารกิจที่ทำเสร็จแล้ว
ในตลาดแห่งนี้ก็เป็นเหมือนเช่นที่เคย มีกลุ่มผู้เล่นมากมายมาวางแผงลอยขายไอเท็มกันเต็มไปหมด อาจเป็นเพราะพวกเขาไม่ต้องการที่จะเสียค่าทำธรรมเนียมให้กับหอประมูล พวกเขาจึงเลือกที่จะมาขายไอเท็มด้วยตนเอง
มีผู้ขายส่วนน้อยที่จะมีอาชีพพ่อค้า/แม่ค้าเหมือนกับฮิโนกิ พวกเขาสามารถที่จะตั้งร้านค้าขึ้นมาและใช้ระบบต่างๆที่ช่วยส่งเสริมการขายไอเท็มได้ รวมถึงการจัดกิจกรรมส่งเสริมการขายต่างๆ ผู้เล่นบางคนก็เลือกที่จะเอาไอเท็มมาฝากให้พ่อค้าแม่ค้าเหล่านี้เป็นคนขายให้ นอกจากจะไม่เสียเวลาแล้ว ยังประหยัดเงินกว่าการเอาไปประมูลเป็นไหนๆ
ไอเท็มที่จะนำไปประมูลต้องเป็นไอเท็มที่ไม่ได้หาได้ง่ายๆ และมีเอกลักษณ์พิเศษ มิเช่นนั้นการซื้อขายก็ไม่คุ้มค่ากับค่าธรรมเนียมที่ต้องจ่ายในการวางประมูล
กีอัสมุ่งหน้าไปยังร้านเล็กๆแห่งหนึ่ง เขาเพียงแค่ต้องการอาวุธที่พอจะใช้ได้ เพื่อนำมาใช้ชั่วคราวเท่านั้น หลังจากพวกคุรุรุกิกลับจากดันเจี้ยน เขาจะขอให้คิริฮาระสร้างเคียวให้ทีหลัง เขาได้แต่หวังว่าช่างตีเหล็กประจำทีมคนนี้จะสามารถทำให้เขาได้
เมื่อมาถึงหน้าร้านของผู้เล่นคนหนึ่ง เขาก็กล่าวออกมา “ชั้นต้องการอาวุธเลเวล9ซักชิ้น เอาอันที่มีประสิทธิภาพที่สุดแต่ราคาไม่เกิน89เหรียญทอง”
“เป็นการสั่งของที่กระชับดีนะพ่อหนุ่ม ชั้นล่ะชอบวิธีการสั่งของแบบนี้จริงๆ” พ่อค้าเจ้าของร้านตอบก่อนจะเปิดหาอาวุธที่ตรงกับความต้องการของกีอัสในช่องเก็บของของเขา
ในร้านที่เขาตั้งขึ้นมีไอเท็มจัดแสดงอยู่เพียง2ชิ้นเท่านั้น มันคงจะเป็นไอเท็มระดับRare(หายาก) ส่วนไอเท็มที่ระดับต่ำกว่านั้นคงจะถูกเก็บอยู่ในช่องเก็บของ
“นายสนใจอาวุธประเภทไหนเป็นพิเศษหรือป่าว?” พ่อค้าคนนั้นถามในขณะที่กำลังค้นหาไอเท็มจากช่องเก็บของของเขา
“เคียว… หรือไม่ก็อาวุธจำพวกดาบ” กีอัสตอบสั้นๆ
“เคียวรึ ฮ่าๆ ชั้นบังเอิญมีตำราสูตรสร้างเคียวอยู่เล่มหนึ่ง ช่างตีเหล็กสามารถใช้มันเพื่อสร้างเคียวขึ้นมาได้ สนใจมั้นล่ะ”
“ขายเท่าไร ?”
“ชั้นเองก็ไม่รู้ราคาของมันเหมือนกัน มันอาจจะมีมูลค่าสูงหรือแทบจะไร้ค่า ชั้นเองก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ตอนนี้คือยังไม่มีใครต้องการที่จะซื้อมันเลย ฮ่าๆ ข้าขอเสนอมันพร้อมดาบเลเวล9ระดับUncommon(ไม่ธรรมดา) รวมเป็น89เหรียญทอง ทั้งหมดที่นายมีนั่นแหละ สนใจมั้ยล่ะ?”
ในความเป็นจริงแล้ว อาวุธเลเวล9ระดับ Uncommon(ไม่ธรรมดา) คงจะมีราคาไม่ถึง10เหรียญทองอย่างแน่นอน เท่ากับว่าเขาจะต้องซื้อตาราสูตรตีเคียวนั่นในราคา80เหรียญทองเลยสินะ
แต่ก็เป็นธรรมดาที่อาวุธประเภทเคียวจะไม่มีอยู่ตามท้องตลาด อาวุธส่วนใหญ่ที่ดร็อปจากสัตว์อสูรก็มักจะเป็นอาวุธที่สำหรับ5อาชีพหลัก สำหรับคุรุรุกิการจะหาหอกนั้นไม่ใช่เรื่องยาก เพราะนักดาบบางคนก็ใช้หอกเป็นอาวุธ แน่นอนว่าดาบยักษ์(ดาบสองมือ)ก็ไม่ได้หายากอะไรนัก มันสามารถเพิ่มค่าพลังชีวิตและลดความเสียหายให้เขาได้ตามที่ระบุไว้ในคุณสมบัติของอาชีพดาร์คไนท์ มันก็เป็นอาวุธชนิดเดียวกับที่เหล่านักดาบใช้กัน
ทว่ากีอัสไม่ได้ต้องการที่จะเป็นสายบ้าระห่ำแบบนั้น และหากเขาต้องการที่จะเดินในสายในจริงๆ ค่าINTทั้งหมดและเคียวแสงจันทร์สีเลือดก็จะกลายเป็นสิ่งไร้ค่าในทันที
หากเขาไม่ตอบรับข้อเสนอของพ่อค้าคนนี้ก็มีโอกาสเป็นไปได้สูงที่เขาจะไม่มีโอกาสได้ใช้เคียวก่อนเลเวล15เลย ถึงแม้เขาจะต้องซื้อตำราสูตรเคียวนั่นด้วยราคา80เหรียญทอง มันก็ดูเหมือนจะเป็นสิ่งจำเป็น
“ตกลง นี่เงิน89เหรียญทอง” กีอัสตอบกับขณะที่ยื่นเงินทั้งหมดที่มีให้กับพ่อค้าคนนั้น
“ขอบคุณอุดหนุน” พ่อค้าคนนั้นกล่าวพร้อมกับส่งดาบกับตำราอีกเล่มหนึ่งให้กีอัส
กีอัสรับดาบเล่นนั้นมา มันก็เป็นเพียงดาบเลเวล9 ระดับUncommon(ไม่ธรรมดา) ธรรมดาๆที่มีพลังโจมตีกายภายอยู่ในเกณฑ์ปกติ กับตำราสูตรสร้างเคียวที่จะไม่รู้ถึงคุณสมบัติของเคียวจนกว่าจะสร้างได้สำเร็จ แน่นอนว่าเมื่อไม่ค่อยมีคนใช้เคียวเป็นอาวุธ การจะสร้างมันขึ้นมาโดยไม่รู้ถึงคุณสมบัติของมันนั้นเป็นเรื่องที่เสี่ยงอย่างยิ่ง
นอกจากจะต้องเสียวัตถุดิบที่ใช้สร้างมันโดยไม่รู้จะได้เคียวแบบไหนออกมา ยังจะต้องเสียเวลาเพื่อสร้างมันอีกไม่น้อย
หากไม่ใช้คนที่ต้องการจะใช้เคียวจริงๆก็คงไม่มาเสี่ยงกับอะไรที่ไม่แน่นอนเช่นนี้
เมื่อรับไอเท็มมาแล้ว กีอัสก็มุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์อดีตขุนนางเพื่อส่งมอบภารกิจที่เขาทำเสร็จอย่างยากลำบาก หวังว่าของรางวัลที่เขาจะได้รับจะมีค่าอย่างที่อดีตขุนนางคนนั่นเคยกล่าวเอาไว้จริงๆ
…
ใช้เวลาในการเดินทางอยู่พักใหญ่ ในที่สุดกีอัสก็มาถึงคฤหาสน์อดีตขุนนาง เขาเคาะประตูเพื่อเรียกอดีตขุนนางคนนั้นด้วยห่วงที่ประดับอยู่บนประตู
ก๊อก ก๊อก …
แอร๊ด…
ไม่นานประตูก็ถูกเปิดออก ขุนนางเฒ่าตัวเตี้ยก็โผล่ออกมา พร้อมกับคำพูดทักทาย
“ว่ายังไงเจ้าหนุ่มน้อย กล้ากลับมาหาข้าเช่นนี้แสดงว่าภารกิจที่ข้ามอบให้เจ้าสำเร็จแล้วงั้นสินะ ?”
“แน่นอน เราสังหารบอสที่มีเลเวลไม่น้อนกว่าเลเวลของชั้นด้วยตัวคนเดียวได้แล้ว” กีอัสตอบ
“ยอดเยี่ยม นี่คือรางวัลของเจ้า”
[คุณได้รับ หีบสมบัติขุนนาง]
“เจ้าอาจจะยังไม่รู้ ไอเท็มประเภทเครื่องประดับนั้น สามารถสวมใส่ได้3ชิ้น คือสร้อยคอ1เส้นกับแหวนอีก2วง โดยไอเท็มเหล่านี้จะไม่สามารถซื้อขายแลกเปลี่ยนให้ผู้เล่นคนอื่นได้เหมือนกับอุปกรณ์ทั่วๆไป ซึ่งผู้เล่นสามารถซื้อกล่องเครื่องประดับเพื่อสุ่มเครื่องประดับออกมาได้ แน่นอนว่า หีบสมบัติขุนนางที่ข้ามอบให้เจ้ามีโอกาสที่จะสุ่มได้เครื่องประดับระดับสูงมากกว่ากล่องเครื่องประดับที่มีขายในหอประมูลหรือจะใช้แต้มอารีน่าแลกเอาก็ได้ เจ้าสามารถที่จะมอบมันให้ผู้เล่นคนอื่นไปเปิดสุ่มเครื่องประดับได้อยู่ แต่หากเปิดมันแล้วไอเท็มชิ้นนั้นจะเป็นของผู้เปิดมัน ไม่สามารถส่งมอบให้กันได้ แล้วเจ้าพร้อมที่จะรับภารกิจต่อไปของข้าหรือยัง…” ชายชรากล่าว
“ของรางวัลของท่านมันก็ต้องพึ่งดวงเอาอย่างนั้นหรอ หากเราได้ไอเท็มที่ไม่คุ้มกับที่เราเหนื่อย เราก็คงจะไม่รับภารกิจต่อไปของท่าน ขอเวลาให้เราได้เปิดหีบสมบัติขุนนางสักครู่” กีอัสตอบอย่างสุภาพและให้ความเคารพต่ออดีตขุนนางคนนั้น
“ไม่คุ้มค่าเหนื่อยรึ ฮ่าๆ เจ้าเข้าใจอะไรผิดแล้ว เจ้ารู้ราคาของกล่องเครื่องประดับที่ขายในหอประมูลหรือป่าว กล่องเครื่องประดับนั้นมีราคากล่องละ1000เหรียญทอง และเป็นสิ่งเส้นทางเดียวที่เจ้าจะหาเครื่องประดับมาใช้ได้ โอกาสที่จะจะได้เครื่องประดับ
ระดับ Common(ธรรมดา) คือ 90%
ระดับ Uncommon(ไม่ธรรมดา) คือ 9%
ระดับ Rare(หายาก) คือ 0.9%
ระดับ Epic(มหากาพย์) คือ 0.09%
ระดับ Legendary (ตำนาน) คือ 0.009%
และที่ในระดับสูงกว่านั้นก็จะหายากขึ้นเป็น10เท่าของระดับก่อนหน้าไปเรื่อยๆ นี่คืออัตราการได้รับเครื่องประดับจากไอ้กล่องเครื่องประดับเส็งเคร็งกล่องละ1000เหรียญทองนั่น
แต่สำหรับหีบสมบัติขุนนางที่ข้ามอบให้เจ้า จะมีโอกาสได้รับเครื่องประดับระดับสูงกว่าในกล่องเครื่องประดับนั้นเป็น10เท่า หรือก็คือเริ่มต้นที่
ระดับ Uncommon(ไม่ธรรมดา) คือ 90%
ระดับ Rare(หายาก) คือ 9%
…
ได้ฟังเช่นนี้แล้วเจ้ายังคิดว่ามันไม่คุ้มค่าเหนื่อยของเจ้าอยู่อีกหรือไม่ มูลค่าของราววัลที่ข้ามอบให้เจ้าในครั้งนี้อาจจะมากกว่า10,000เหรียญทองเสียอีก”
เมื่อได้ฟังเช่นนั้นกีอัสแทบจะทำอะไรไม่ถูก รางวัลที่เขาได้รับในครั้งนี้มีมูลค่าขนาดนั้นเลยอย่างนั้นหรือ…
