UWG#055 ความไม่ลงรอย

…

…

…

ณ ใจกลางยานการค้าแห่งเมืองดาวห้าแฉกที่1

หลักจากทีมภาคีวิหกศักดิ์ทุกคนมีเลเวล10แล้ว พวกเขาก็มาเปิดร้านขายของอีกครั้งหนึ่ง ฮิโนกิแม่ค่านักฆ่าสาวสวยก็มีไอเท็มน่าสนใจกลับมาวางขายมากมาย นอกจากนี้เธอยังรับซื้อหินเสริมพลังทุกระดับอีกด้วย เพราะเมื่อคิริฮาระซึ่งเป็นช่างตีเหล็กของทีมมีทักษะช่างตีเหล็กขั้นที่5 เขาสามารถเสริมพลังให้อาวุธได้สูงขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ ซึ่งในการเสริมพลังนั้นเขาจะต้องใช้หินเสริมพลังระดับที่สูงขึ้น ซึ่งสามารถนำหินเสริมพลังที่ระดับต่ำหลายๆก้อนมาตีรวมกันเป็นหินเสริมพลังระดับสูงได้

ในระหว่างที่ออกล่าสัตว์อสูร ชินอิจิโร่นักเวทหนุ่มผู้ปรุงยาของทีมก็ได้ค้นพบวัตถุดิบใหม่ๆที่สามารถปรุงเป็นยาคุณภาพสูงมาใช้งานและขายได้ ส่วนยูอินักบวชผู้กำราบสัตว์อสูรก็สามารถกำราบวัวกระทิงเขาเหล็กได้ถึง2ตัว เธอนำพวกมันมาขายในร้านค้าด้วยเช่นกัน

เรียกได้ว่าสมาชิกในทีมภาคีวิหกศักดิ์แต่ละคนก้าวหน้าไปไกลอย่างเห็นได้ชัดในช่วงที่ผ่านมา ซึ่งแผนการณ์ที่พวกเขาใช้อยู่ในตอนนี้ก็คือ ส่งคุรุรุกิหัวหน้าของทีมไปเก็บเพิ่มเลเวลคนเดียวโดยไอเท็มของเขาจะต้องอยู่ในระดับสูงที่สุดเท่าที่สมาชิกในทีมสามารถที่จะจัดหาให้เขาได้ ส่วนสมาชิกคนอื่นๆก็จะขายของเอาเงินในเกมไปขายแลกเงินจริงมาใช้จ่ายบางส่วน อีกส่วนหนึ่งก็จะเก็บไว้เล่นสนุกในเกมต่อไป

และเมื่อคุรุรุกิมีเลเวลที่สูงกว่าพวกเขา คุรุรุกิที่ถูกเสริมด้วยพรสวรรค์เทพจตุรทิศครบทั้งสี่ทิศก็จะสามารถพาพวกเขาทั้งทีมกวาดล้างสัตว์อสูรแล้วอัพเลเวลขึ้นได้อย่างง่ายดาย

“ดูไอ้เด็กนั้นสิ มันคงโดนสัตว์อสูรรุมกระทืบตายสินะ เลเวลของมันเหลือแค่8แล้ว” คิริฮาระพูดขึ้นมาในระหว่างที่ไม่ลูกค้ามาจ้างวานให้เขาเสริมพลังอุปกรณ์ให้

“เอาน่า มันก็แค่เลเวลเท่านั้นแหละ นายก็เห็นความกล้าหาญและความสามารถของเขาแล้วนี่ ชั้นยังประทับใจเหตุการณ์ที่เขาช่วยเหลือทีมของเราวันนั้นอยู่เลย”ชินอิจิโร่กล่าว

“หึ นายคงอิจฉาที่เขามีอาชีพเสริมขั้นที่7น่ะสินะ ถึงเขาจะมีเลเวลแค่8แต่เขาอาจจะมีประโยชน์กว่านายก็ได้นะ ฮ่าๆ”   ฮิโนกิแม่ค้านักฆ่าสาวเหน็บคิริฮาระ

“เฮอะ ขั้น7แล้วไง เดี้ยวข้าจะเหนือกว่าไอ้เด็กนั่นให้ดู อีกแค่2-3ขั้น ข้าใช้เวลาอีกไม่มีวันหรอก” คิริฮาระพูดด้วยความมั่นใจ

“ชั้นจะรอดูว่าอีกกี่วันนายถึงจะยกระดับทักษะอาชีพได้ถึงขั้นที่7นะ คนที่พึ่งขึ้นมาขั้น5อย่างนายกว่าจะไปถึงขั้นที่7ได้ อย่างเร็วก็เดือนหน้าล่ะมั้งค่ะ” ยูอิกล่าว

“จะเดิมพันกับข้ามั้ย หากข้ายกระดับอาชีพเสริมไปถึงขั้นที่7ได้ภายใน7วัน เธอต้องจับสัตว์อสูรหายากมาให้ข้า”คิริฮาระท้าสาวน้อยนักบวชพนันด้วยความมั่นใจ

“สัตว์อสูรหายากหรอ กว่าพวกเราจะหามันเจอก็ยากแล้ว การจะจับมันก็ยิ่งยากขึ้นไปอีก ว่าแต่นายเถอะ จะเอาอะไรมาท้าพนันกับชั้นล่ะ หวังว่ามันจะคู่ควรกับการที่ชั้นต้องไปจับสัตว์อสูรหายากนั่นให้นายนะ” ยูอิจากที่เคยดูเป็นเด็กสาวเรียบร้อยก็ดูจู้จี้ขึ้นมา

“แน่นอน หากข้าแพ้พนันเจ้า ข้าจะเสริมพลังไม้เท้าของเจ้าให้แข็งแกร่งที่สุดเท้าที่จะเป็นไปได้เลย เจ้ากล้าพนันกับข้ามั้ยล่ะ” คิริฮาระก็ยังคงมั่นใจในความสามารถของตน

“เอาสิ ชั้นจะทำให้นายต้องเสียใจที่มาท้าพนันกับชั้น นายคิดว่าจะภายใน7วันนายจะทำได้งั้นหรอ แล้วนายก็จะได้รู้ว่านายประเมินตัวเองสูงเกินไป”ยูอิพูด

“แล้วเธอจะได้ว่าความมุ่งมั่นมันเป็นอย่างไร คอยดูซะเถอะ เธอต่างหากล่ะที่จะเสียใจ”คิริฮาระเองก็ยังเปี่ยมล้นได้ด้วยความมุ่งมั่นและความมั่นใจเช่นเดิม

“พวกแกจะเอาทรัพยากรของทีมเราไปใช้พนันเล่นกันแบบนั้นได้ยังไงห๊าา..”ฮิโนกิขึ้นเสียงเพื่อหยุดการกระทำของหนุ่มสาวทั้งสองที่กำลังถงเถียงกันอยู่

ไม่ได้ยินคำกล่าวตำหนิจากรองหัวหน้า การเดินพันของพวกเขาทั้งสองเป็นต้องถูกยกเลิกไปในทันที โดยที่มีไม่ข้อแม้ และเริ่มทำการค้าขายกันต่อตามปกติ

“ชั้นขอดูมหาคธาที่ดีที่สุดในร้านของเธอหน่อยสิ” หญิงสาวผู้น่ารักอ่อนหวาน รูปร่างน่าหลงไหลนางหนึ่งกล่าวถามฮิโนกิแม้ค้านักฆ่าสาว

ปกติแล้วนักเวทย์จะใช้คธาเป็นอาวุธ เพราะความสมดุลในเรื่องต่างๆ  มีนักเวทย์น้อยคนที่จะมองหา มหาคธา มันเป็นคธาขนาดใหญ่กว่าปกติและมีทรงพลังกว่าคธาธรรมดาๆ แต่ว่าก็ต้องแลกมาซึ่งน้ำหนักและขนาดที่ใหญ่เทอะทะ มันสามารถทำให้นักเวทย์ที่ใช้อาวุธประเภทนี้กลายเป็นเป๋านิ่งไปในทันที จึงไม่ค่อยเป็นที่นิยมใช้มากนัก ผู้ที่เลือกใช้อาวุธประเภทนี้จะไม่สามารถเคลือนไหวพร้อมกับร่ายเวทย์มนต์ไปพร้อมๆกันได้

“มหาคทาสินะค่ะ ดีที่สุดของเราก็อันนี้เลยค่ะ มหาคธาเจ็ดผลึกเวทย์ ระดับRARE(หายาก) ค่ะ”ฮิโนกินำเอามหาคธาเพียงหนึ่งเดียวที่ทีออกมาและยื่นให้ลูกค้าสาวคนนั้น

[มหาคธาเจ็ดผลึกเวทย์ ไอเท็มระดับ Rare(หายาก) เลเวล10(+2 max20) พลังโจมตีเวทย์มนต์ 236 หน่วย]

คุณสมบัติพิเศษ : เพิ่มพลังโจมตีเวทย์มนต์ของอาวุธเป็น%เท่ากับสองเท่าของเลเวลของอาวุธ

รายละเอียด

อาวุธเลเวล10 197+20%=236

อาวุธเลเวล12 282+24%=349

…

อาวุธเลเวล20 784+40%=1098

“เป็นมหาคฑามีค่าพลังโจมตีที่เลเวล20เกือบ1100หน่วย ราคา790เหรียญทอง และทางเราสามารถเสริมค่าINTให้อุปกรณ์ของคุณอีก50หน่วย ด้วยราคาเพียง100เหรียญทองค่ะ” ฮิโนกิกล่าวมหาคธาชิ้นนี้ถือเป็นอุปกรณ์ระดับสูงมากทีเดียว แม้จะมีคนใช้กันไม่มากแต่เธอก็ยังขายมันในราคาปกติ สำหรับราคาของมันแล้วผู้เล่นเลเวล10-11ที่เก็บเงินมาตลอดต้องรวมเงินกัน2-3คนเพื่อที่จะซื้อมัน

“790สินะค่ะ นี่ค่ะ”หญิงสาวคนดังกล่าวยื่นการ์ดมูลค่า790เหรียญทองให้แม่ค้าสาว พร้อมกับรับเอามหาทฑานั่นไป

“ชั้นจะให้เพื่อนๆของชั้นเป็นคนเสริมพลังให้มันเองค่ะ” หญิงสาวแบกมหาคธาขึ้นและเดินจากไป

“ขอบคุณที่มาอุดหนุนค่ะ” ฮิโนกิกล่าวขอบคุณ

เธอยังคงงุนงงอยู่เหมือนกันว่าหญิงสาวคนนั้นซื้ออาวุธนั้นไปโดยไปต่อราคาเลยอย่างงั้นหรอ นี่ไม่ใช้นำนวนเงินน้อยๆเลย เธอคนนั้นเป็นใครถึงได้มีเงินมากมายขนาดนี้และยังตัดสินใจซื้อมหาคธาด้วยเงินขนาดนั้นโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย

เดิมที่ฮิโนกิเองก็ตั้งราคาของมันสูงกว่าปกติเล็กน้อย เพื่อที่จะได้ลดราคาให้ลูกค้าหลังจากเจรจากันซักเล็กน้อย การที่เธอคนนั้นซื้อมันไปในราคานั้นถือว่าเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อจริงๆ

นี่เป็นการทำกำไรครั้งใหญ่ของทีมภาคีวิหกศักดิ์สิทธิ์ ด้วยเงินจำนวนนี้หากนำไปขายเป็นเงินจริงสามารถเป็นค่าใช้จ่ายให้พวกเขาทั้งห้าได้ถึงครึ่งเดือน

พวกเขาทั้งสี่ดีใจกับกำไรที่ได้รับมาในวันนี้ ทว่าความดีใจของพวกเขานั้นก็มีอยู่ได้เพียงสิบกว่านาทีเท่านั้น กลุ่มคน7คนเดินตรงมาที่ร้านค้าของพวกเขา นำโดนชายสวนเกราะหนาถือโล่ขนาดมหึมาคนหนึ่ง

เขาก้าวเขามาหน้าร้านและกล่าวว่า

“เมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว แฟนของผมได้มาซื้อมหาคธาจากร้ายค้าแห่งนี้ไป ส่วนตัวของผมเห็นว่าราคาของมันนั้นแพงเกินไปอย่างมาก ปกติอาวุธระดับRareเลเวลสูงสุด20 ไม่น่าจะมีราคาเกิน350เหรียญทอง พวกคุณตั้งราคาขายมันเป็นสองเท่าอย่างนั้นหรือ ยิ่งไปกว่านั้นเงินที่เธอนำไปใช้ซื้อยังเป็นเงินของผมด้วย เงินทั้งหมดของพวกเราสองคนกับมหาคธาอันเดียว มันไม่เกินไปหรือ?”ชายหนุ่มกล่าว

“ค่ะ ทางร้านค้าของเรายินดีที่จะคืนเงินให้ 10% นะค่ะ คุณลูกค้าตกลงไหมค่ะ” ฮิโนกิกล่าวด้วยถ้อยคำสุภาพ

“10% อะไรกันต้องอย่างน้อยก็ต้อง 50% หรือไม่ก็เอามหาคธาของร้านเธอคือไปและคืนเงินทั้งหมดกลับมา” ชายหนุ่มมีท่าที่ไม่พอใจ

“คงทำเช่นนั้นไม่ได้หรอกค่ะ ทางเราไม่มีนโยบายรับสินค้าที่ซื้อไปแล้วกลับคืน ทางเราสามารถช่วยเหลือพวกคุณได้เพียงเท่านี้จริงๆค่ะ” ฮิโนกิกล่าวอย่างสุภาพ

สำหรับราคาจริงๆของอาวุธระดับRARE(หายาก)เลเวล20ทั่วๆไปนั้นก็จะอยู่ราวๆ300-400เหรียญทองตามที่ชายคนนั้นบอก ทว่ามหาคฑานั้นมีคุณสมบัติที่ตรงกับความต้องการของนักเวทย์ทุกคน การจะมีราคาสูงขึ้นประมาณสองเท่าก็ไม่ใช่เรื่องน่าแปลก

และเดิมทีหญิงสาวคนนั้นก็พิจารณาแล้วว่าราคาของมันก็เหมาะสมกับพลังโจมตีเวทย์มรต์ของมันจึงได้ตัดสินใจซื้ออย่างไม่ลังเล ทว่าแฟนหนุ่มของเธอกลับไม่พอใช้ที่เธอเงินทั้งหมดของเขาและเธอไปใช้เพื่อซื้อมัน เขาจึงมาเจรจาของคือสินค้าหรือขอคืนเงินกว่า50%ซึ่งมันไม่ใช้จำนวนเงินน้อยๆเลย

ในตอนแรกหากเธอต่อราคา ฮิโนกิก็สามารถลดราคาให้เธอได้ประมาณ10%อยู่แล้ว ในสายตาแม่ค้าสาวอย่างฮิโนกิ มหาคฑาเล่มนั้นมีมูลค่าประมาณ700เหรียญทอง เพราะการเพิ่มพลังโจมตีเวทย์มนต์ถึง40%ที่เลเวล20 เป็นเรื่องธรรมดาที่มันจะมีราคาสูงกว่าปกติถึงสองเท่า และเธอก็ยินดีที่จะคืนเงินประมาณ10%ให้ลูกค้า ทว่าจะให้เธอคือเงินถึง50%นั้นเป็นไปไม่ได้ สำหรับเธอนี่คือธุรกิจหาเลี้ยงปากท้องของครอบครัวความเป็นอยู่ของเพื่อนๆเด็กกำพร้าอีก4ชีวิตขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเธอ

“ทำไม่ได้งั้นหรอ แฟนผมพึ่งจะซื้อมันไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ยังไม่ได้ใช้มันด้วยซ้ำ แค่คือเงินมา50%หรือรับของคืนไปเท่านั้นเอง หรือจะให้พวกเราทีมอันดับหนึ่งของเมืองดาวห้าแฉกที่1ต้องใช้กำลัง? รีบๆตัดสินใจก่อนที่ผมจะหมดความอดทน”ชายหนุ่มเริ่มอารมณ์เสียหลังจากเจรจาดีดีไม่ได้ผล

“ทีมอันดับหนึ่งหรอค่ะ ทีมปราการมหาอาคมงั้นสินะ งั้นคุณก็คือยูซาคุใช่มั้ยค่ะ ชั้นขอบอกเอาไว้เลยนะค่ะว่า ทางร้านของเราสามารถทำได้เต็มที่คือการคืนเงินให้10%เท่านั้น หากคุณยังคงมีปัญหาบอสของพวกเราก็พร้อมที่จะทำสงคราม”ฮิโนกิกล่าว

“ก็ดี หากตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ในเมืองเธอคงตายไปแล้ว เราจะมาทำสงครามกันที่ลานประลองอารีน่าในวันพรุ่งนี้ หากพวกเราชนะ พวกเราต้องการเงิน790เหรียญทองคือพร้อมกับมหาคธาเจ็ดผลึกเวทย์และอาวุธระดับRareอื่นๆอีก3ชิ้นจากร้านค้าของพวกเธอ ทางทีมอันดับสองอย่างภาคีวิหาศักดิ์สิทธ์กล้าตกลงหรือไม่”ยูซาคุกล่าวอย่างยั่วโมโห

“ชั้นต้องการเงิน2000เหรียญทอง ชั้นคาดว่าสมาชิกในทีมของพวกนายอีก5คนนั้นคงจะมีเงินกันประมาณคนละ400เหรียญทองสินะ นายกล้าเอาเงินทั้งหมดของสมาชิกในทีมนายมาเดินพันหรือป่าว” ฮิโนกิเองก็โมโหจากการถูกดูถูกว่าเป็นที่อันดับสองอยู่เช่นกัน

“ทำไมจะไม่กล้าล่ะ ตกลง!! 2000เหรียญทอง!! พวกแกจะไม่มีโอกาศได้มันไปและจะต้องสูญเสียอาวุธทั้งสี่ชิ้นให้พวกเรา เจอกันพรุ่งนี้ที่ลานประลองอารีน่า” ยูซาคุกล่าวด้วยความมั่นใจ