ตอนที่ 9 The Reincarnated Princess’s Evasions

แต่มันก็มีฉากที่สื่อถึงอยู่นิดหน่อย ตอนนี้เองก็มีด้วย โปรดระวังคลื่นไส้ (เราเตือนคุณแล้ว)โน๊ตจากผู้แปล : เห็น

ในตอนที่แล้วมีหลายคนไม่ค่อยเข้าใจ อาจเพราะผู้แปลยังมีความสามารถไม่พอทำให้อ่านแล้วอาจจะงงไปบ้าง

ต้องขอโทษด้วยนะคะ ผู้แปลเลยทำสรุปไว้ให้ในท้ายตอนของตอนที่แล้ว ใครที่อ่านตอนที่แล้วไปแล้วไม่ค่อย

เข้าใจก็กลับไปอ่านสรุปที่ท้ายตอนได้นะคะ ผู้แปลเองก็อ่านและแปลเลย บางทีก็อาจจะแปลผิด ตาลาย หรือ

หลงๆ ลืมๆ เขียนผิดไปบ้างก็มี ขอบคุณทุกคนที่ช่วยแนะนำนะคะ ไปอ่านกันต่อเลยค่ะThe Reincarnated

Princess’s Evasions.

ไม่กี่วันต่อมาหลังจากเหตุการณ์คราวนั้น ฉันก็ตั้งใจศึกษาหาความรู้อย่างขยันหมั่นเพียร ตอนนี้ฉันได้พบกับท่าน

ผู้บัญชาการที่รักแล้ว มันทำให้ฉันมีแรงใจในการปรับปรุงตัวเองขึ้นอีกครั้ง ส่วนการทำลายแฟล็กแห่งหายนะ

ก็รอไปก่อน จนกว่าเป้าหมายความรักคนอื่นๆ จะเข้ามาในพระราชวัง ซึ่งมันก็อีกไม่นานนัก ฉันอยากจะเชื่อว่า

ฉันจะได้อยู่อย่างสงบหลายๆ ปี จนกว่าจอมเวทย์กับนักบวชจะปรากฏตัว  'โจฮัน' ก็ได้รับการฝึกจาก 'คริส'

และมันก็เห็นชัดมากเลยว่าเขาเปลี่ยนไป เขาดูสูงขึ้นเล็กน้อย ยิ่งกว่านั้น เขาดูต่างจากเดิมมาก เด็กขี้แงที่คอย

เดินตามฉันต้อยๆ ตอนนั้น ตอนนี้ดูสมกับเป็นเจ้าชายแล้ว ส่วน 'จอร์จ'  บางครั้งที่ฉันไปเยี่ยมท่านหญิง 'เอ็มม่า'

ท่านหญิงก็จะนินทาเรื่องสนุกๆ ของเขาให้ฟัง เด็กชายที่หน้าคล้ายกับแม่ตอนนี้ยิ่งดูเหมือนยิ่งกว่าเก่า ท่านพ่อ

กับลุงของ 'จอร์จ' ช่วยกันเคี่ยวเข็ญเพื่ออนาคตของเขา ไม่ใช่เพียงแค่การเป็นสุภาพบุรุษที่ดีพอเท่านั้น เขายัง

ต้องเรียนเรื่องการค้าจากท่านลุง 'จูเลียส' ด้วย ตระกูลอีเกลกำลังตกอยู่ในหายนะ จนกว่า 'จอร์จ' จะมีความ

สามารถพอจะดูแลภรรยาและลูกได้ ท่านหญิง 'เอ็มม่า' พูดอวด แล้วหัวเราะ เธอพูดว่าหายนะสินะ

มันไม่น่าเชื่อเลยที่เธอพูดออกมาอย่างเบิกบานขนาดนั้น เอาเถอะ! ทุกอย่างที่ออกมาจากหัวของท่านหญิง

'เอ็มม่า' มันก็ดูเป็นเรื่องธรรมชาติหมดล่ะ ถ้าสองคนนั้นทำให้ 'จอร์จ' เปลี่ยนเป็นคนที่ดีได้ หายนะที่จะส่งผลต่อ

'โรสแมรี่' ก็จะลดลงถึงสองเลยทีเดียว ถ้าเกิดนักบวชสาวนิรนามเลือก 'โจฮัน' หรือ 'จอร์จ'  ฉันก็ไม่ต้องถูกกัก

บริเวณแล้ว และก็ไม่ต้องถูกบีบบังคับให้แต่งงานด้วย ดีมาก สุดยอด เยี่ยมสุดๆ

“...”

มีอยู่ครั้งหนึ่ง ฉันเชื่ออย่างนั้น ฉันถูกกักบริเวณให้อยู่แต่ในห้อง และอ่านหนังสือประวัติศาสตร์ที่ได้มาจากครู

ที่สอน มันมีวลีโบราณเต็มไปหมด ฉันต้องพยายามอย่างมากในการอ่านมัน มือหนึ่งก็ถือพจนานุกรมเปิดคู่กัน

ไปด้วย แต่...ช่างหน้าเศร้ายิ่งนัก ฉันไม่มีสมาธิเลย ฉันทำไม่ได้! เหมือนมีคนจ้องมาด้วยสายตาแข็งกร้าว

เลยแฮะ แทบจะเผาชุดฉันอยู่แล้ว

“...”

ฉันไม่ได้คิดไปเองนะ ฉันรู้สึกได้จริงๆ มันจ้องมองมาอย่างน่ากลัวมาก ถ้าฉันเงยหน้าขึ้นจากหนังสือเป็นครั้งที่

สองล่ะก็ ตาเราก็จะประสานกัน คุณช่วยออกไปได้ไหมคะ!! ฉันรู้สึกปวดเสียดแทงในท้อง มันรู้สึกเหมือนกับ

ตอนที่ฉันมีแผลในกระเพาะอาหารเลย มันเพราะว่าหลายวันมานี้ฉันถูกซ้ำเติมจากองครักษ์ประจำตัวน่ะสิ

เขาคือ 'ครอส'  'ฟอน'  'เบลมาร์'  บอกตามตรงเลยนะ เขาเป็นผู้ชายที่ฉันอยากจะทิ้งให้อยู่คนเดียวบนโลกเลย

เจ้าอัศวินมาโซเอ๊ย เป้าหมายในการจีบมักจะซุกซ่อนอยู่ทั่วทุกซอกทุกมุม มันอาจจะดูแปลกที่ไม่จำเป็นต้อง

ทำลายแฟล็กหายนะของเขา แต่แน่นอนว่าเหตุผลไม่ใช่แค่นั้นหรอกนะ ในเกม เมื่อมันมาถึง ครอสจะ

“ไม่สามารถทำหน้าที่อยู่เคียงข้าง 'โรสแมรี่' ได้”

และก็ถูกแฟล็กหายนะทำลาย เขาไม่มีความสามารถพอที่จะทำหน้าที่เพียงลำพัง แล้วก็กลายเป็นคำสัญญา

สำคัญในเรื่องของเขา ในโลกนี้ ครอสอายุ 18 ปี เขาตัดผมรองทรงสั้นสีน้ำตาลเข้ม ใบหน้าดั่งรูปสลัก คิ้วเข้ม

ดวงตาสีเขียวสวย และรอยยิ้มดูอ่อนเยาว์ นั่นทำให้เขาเป็นที่นิยมของเหล่าบรรดาคุณหนูทั้งหลาย เขาดูเหมาะ

กับรอยยิ้มจริงๆ มันช่วยเสริมให้รูปลักษณ์ของเขาน่ามองยิ่งขึ้น ช่างน่าเสียดายจริง ส่วนเรื่องที่ว่าทำไม 'ครอส'

ถึงมาเป็นองครักษ์ของ 'โรสแมรี่' ได้นั้น มันเกิดขึ้นเมื่อปีก่อน มันสายไปแล้วที่จะแก้ไขอะไร เพราะว่าพอเจอกัน

เขาก็แสดงให้เห็นเป็นมาโซแล้วน่ะสิ  'ครอส' เป็นลูกชายคนรองของ 'เอิร์ล'  พี่ชายก็เอาแต่เล่นคึกคะนองโดย

ไม่สนใจสิ่งรอบข้าง พ่อแม่เองก็ถูกเรียกเก็บภาษีมากขึ้น ในทางกลับกันพวกเขามีอำนาจมากในการเลือกศึกษา

ของ 'ครอส' เพื่อให้ทุกอย่างดีขึ้น ดังนั้นเพื่อไม่ให้ซ้ำรอยเดิม พวกเขาจึงยัดเยียดให้ 'ครอส' ศึกษามากมาย

จนทำให้เขาเก่งกาจอย่างไม่มีที่ติ แต่ว่า แม้เขาจะสมบูรณ์แบบเพียงใด มันก็ต้องมีสักอย่างล้มเหลว ยังไงซะ

เขาก็ยังเป็นมนุษย์ มันเป็นเรื่องธรรมชาติ การไม่สามารถมองสิ่งต่างๆ ในแง่ดีได้ทำให้เขาเอาแต่โทษตัวเอง

เขาทรมานตัวเองด้วยคำวิพากษ์วิจารณ์รุนแรง... และก่อนที่คุณจะรู้เขาก็เกลียดชังตัวเองถึงขนาดอยากจะ

ลงโทษตัวเองแล้ว ฉันไม่เข้าใจความคิดของพวกมาโซเลยจริงๆ แต่ในกรณีของเขาบางที่อาจเป็นเพราะเขา

ยึดติดกับความสมบูรณ์แบบมากเกินไป ฉันสงสัยว่าสุดท้ายแล้วมันจะทำให้เขาต้องทุกข์ทรมานหรือเปล่า

หลายปีผ่านไป พี่ชายของเขาเริ่มที่จะลงหลักปักฐาน เมื่อพ่อกับแม่เห็นจึงหันไปสนใจเขา 'ครอส'

จึงออกจากบ้านและเข้าคัดเลือกเป็นอัศวินของอาณาจักร หลายปีต่อมาเขาก็กลายเป็นองครักษ์ของ 'โรสแมรี่'

พูดอีกอย่างก็คือ ความมาโซของ 'ครอส' ไม่ใช่สิ่งที่ฉันสามารถจัดการด้วยตัวเองได้ น่าเสียดายจริงๆ เมื่อฉัน

คิดได้ว่านักบวชสาวคนนั้นสามารถทำได้ แต่ก็ยังไม่มีเบาะแสของเธอเลย นอกจากนี้ยังมีอายุที่ห่างกันมาก

ของทั้งสองคนอีก มันเป็นไปไม่ได้ตั้งแต่เริ่มแล้ว แต่ฉันไม่มีทางเลือก ตอนนี้เลยต้องยอมแพ้ไปก่อน มีเหตุผล

สำคัญอีกที่ว่าทำไมฉันถึงอยากทำลายแฟล็กหายนะของเขานัก นั่นก็เพราะ ความสัมพันธ์ระหว่าง 'โรสแมรี่' กับ

'ครอส'  ใช่แล้ว  'โรสแมรี่'  'ฟอน'  'เวอวาร์ด'  รัก 'ครอส'  ไม่ค่ะ ไม่ใช่ฉัน เจ้าหญิงในเกมต่างหาก มันก็หลีกเลี่ยง

ไม่ได้ล่ะนะที่เด็กสาวจะหลงรักองครักษ์สุดหล่อประจำตัว 'ครอส' ยืนอยู่ข้างเธอมาตั้งแต่เด็ก ทำให้ความรัก

เพิ่มพูนขึ้นในใจเรื่อยมา แล้วเธอก็ไม่ไว้วางใจใครพอที่จะบอกความลับเรื่องนี่ด้วย สำหรับ 'ครอส' แล้ว เขาคิด

กับ 'โรสแมรี่' แค่น้องสาว แต่ลึกๆ แล้วเขาก็สนใจเธออยู่ และมันก็แสดงออกมาในรูปแบบของการปกป้อง

คุ้มครองเธอ เขาข่มกลั้นความรู้สึกรักใคร่ที่มีต่อเธอไว้ เพราะสถานะของเขาและเธอมันเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้

จนเมื่อ 'โรส' อายุ 13 ปีก็มีบางสิ่งเกิดขึ้น เธอไปเจอการนัดพบกันของเขากับ 'เมด' ที่ดูอายุมากกว่าเข้าโดย

บังเอิญ 'โรส' พยายามซ่อนตัวอยู่ใต้ผ้าคลุมเมื่อเธอแอบฟังการโต้เถียงร้อนแรงครั้งแล้วครั้งเล่า ข้อขัดแย้ง

เหมือนจะเป็นเรื่องการอย่าร้าง หรือไม่ก็สิ่งที่คล้ายๆ อย่างนั้น 'เมด' เธอถูกไล่ออกและเรียกร้องจาก 'ครอส'

เธอตบเขา! เสียงดังสะท้อนก้องไปทั่วห้อง เธอตกใจมากจนตัวแข็งทื่อ ทางที่ 'โรสแมรี่' ใช้แอบมอง 'ครอส'

กับ 'เมด' นั้น เธอเห็นแก้มของเขากลายเป็นสีแดง และ 'เมด' ก็จับเขาไว้แน่น ดูพร้อมที่จะกางปีกและปกป้อง

อัศวินของเธอ เธอตัวแข็งอีกครั้งจากเรื่องที่คุยกัน

“ท่านคิดว่าท่านจะอยู่โดยไม่มีข้าได้หรือ?! นอกจากข้าแล้วจะมีใครกล้าทำร้ายท่านอีก? ท่านเชื่อจริงๆ หรือว่าท่านจะพอใจกับผู้หญิงปกติได้?!”

ถ้อยคำเหล่านั้นสร้างความงุนงงให้กับโรสมาก เธอไม่เข้าใจสิ่งที่เมดคนนั้นพูด เพราะยังเด็กเธอไม่มีทางเข้าใจ

ว่าทำไมบางคนถึงต้องหันไปใช้ความรุนแรง ดูเหมือนข้อเรียกร้องของ 'เมด' จะถูกปฏิเสธ  'ครอส' ยังคงเงียบ

แม้จะถูกกระทำ เขาตัวสั่นเหมือนคนเมา แก้มอีกข้างก็ขึ้นสีแดงเข้ม ในดวงตามีความปลื้มปิติ ไม่นานก็มีคำว่า

“ขออีก...!”

ลอดออกมาจากริมฝีปาก พร้อมเสียงหอบหนัก ฉันขอเปลี่ยนช่องหน่อยนะ

“นี่นายกำลังแสดงบ้าอะไรให้เจ้าหญิงผู้ไร้เดียวสาดูน่ะฮะ!”

ฉันกัดฟันกรอด ถ้าเป็นไปได้ฉันอยากจะโดดเข้าไปในนั้นปิดหูปิดตา 'โรส' แล้วลากออกจาห้องนั้นซะ

หลังจากนั้นฉันจะไม่ลังเลเลยที่จะจัดการสองคนนั้น ในโลกปัจจุบัน มันก็เป็นไปได้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น

แต่เพราะตอนนี้ 'โรส' ก็คือฉัน มันจึงไม่ได้มีผลอะไรอีกต่อไป น่าเศร้าจริงๆ ชีวิตที่ไม่เป็นไปตามต้องการเนี่ย

และเพราะความจริงไม่มีใครไปปิดหูปิดตาของเธอ เรื่องราวเหล่านั้นจึงเข้าไปอยู่ในใจของ 'โรส'  เหตุผลอัน

สุดยอดที่เธอได้รับรู้ก็คือ ถ้าเธอทำให้ 'ครอส' เจ็บปวดได้ เขาก็จะเป็นของเธอ น่าอัศจรรย์ใจจริงๆ เจ้าหญิง

หลังจากที่เกิดเหตุการณ์น่ารังเกียจนั้น เธอก็เปลี่ยนแปลงคำพูดใหม่ให้เหมือนกับสิ่งที่เขาชอบ ซึ่งมันไม่ใช่

เรื่องง่ายๆ เลย ฉันมั่นใจว่ามันต้องใช้ความกล้ามากที่จะทำร้ายคนที่รัก แม้จะกลัวจนตัวสั่น แต่ 'โรส'

ก็ตบหน้าเขา และ 'ครอส' ก็ช็อกมากถึงขนาดลงไปคุกเข่า เธอมองลงไปที่เขาแล้วบอกว่า

“ท่านมันสุนัขสกปรก ท่าน 'ครอส'”

ขอฉันพูดอีกครั้งนะ เจ้าหญิงช่างน่าอัศจรรย์ใจจริงๆ การกระทำเหมือนไม่ได้รับการสั่งสอนเช่นนี้ เธอผู้ซึ่งเกิดมา

เพื่อเป็นราชินี เขาระบายลมหายใจออกอย่างแรงและไม่ได้เคารพจากการปรากฏตัวของเธอ

“จะ เจ้าหญิง 'โรสแมรี่' ! คือ... กระหม่อม...”

“หุบปาก! เราไม่อนุญาติให้สุนัขเรียกชื่อ!”

เธอตี 'ครอส' อีกครั้ง ณ เวลานี้ฉันเหมือนเห็นธาตุแท้ของ 'โรส'

“เราคือเจ้านายของเจ้านะ เจ้าสุนัข”

โมเมนต์นี้เจ้าหญิงกลายเป็นคนซาดิสต์ไปแล้ว นี่คือวิธีที่ 'โรส' และ 'ครอส' ใช้เชื่อมความสัมพันธ์กัน และมันก็

กลายเป็นความสัมพันธ์อันบิดเบี้ยวระหว่างเจ้านายและข้ารับใช้ ตัวฉันพัฒนาใหม่แล้ว ถ้าถามว่าทำไม พวกเขา

จับคู่กันได้อย่างเหมาะเจาะ เหมือนพูดว่า ผู้ชายต้องคู่กับผู้หญิง หรือ

“มีเธอก็ต้องมีเขา”

ตราบใดที่พวกเขาทั้งสองมีความสุข ฉันก็ไม่มีปัญหาหรอก แต่ 'ครอส' ที่อารมณ์แปรปรวนมักจะรู้สึกเสียใจ

อยู่เสมอ เขาคอยปกป้องคุ้มครองเจ้าหญิงผู้ไร้เดียงวามานาน และความเสียใจนั้นก็จะเปิดรับนางเอกเข้าไปใน

หัวใจ เมื่อ 'ครอส' และนักบวชสาวลงเอยด้วยกัน เจ้าหญิงเสียใจมากจนฉันทนมองเธอไม่ได้ แต่... ตอนนี้ฉัน

พร้อมแล้ว! มาเลย! เพื่อวันของฉัน! มาเอาเขาไปเลยคุณนักบวช!!! ฉันไม่มีความตั้งใจจะกลายเป็นเจ้าหญิง

ซาดิสต์หรอกนะ! ไม่คิดจะตกหลุมรักเขาด้วย ฉันขอสาบานชั่วนิรันดร์เลย ทั้งหมดเป็นเหตุผลที่ว่าทำไม

ความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคนมันถึงอันตราย สิ่งที่ 'ครอส' คลั่งไคล้มันก็ไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่าเขาเป็น

คนมีความสามารถยอดเยี่ยม แล้วก็เป็นองครักษ์ชั้นยอด ฉันพูดเลยว่าฉันจะพยายามให้ดีที่สุดไม่ให้เผลอไปยุ่ง

กับด้านมืดของเขาเข้า ดังนั้นมันก็คงจะดีถ้าเรากำหนดขอบเขตความสัมพันธ์ไว้ ครอสอยากปกปิดความจริงที่

เขาเป็นมาโซ เพื่อไม่ให้มีปัญหา 'โรส' จะเปิดเผยมันออกมาเป็นครั้งแรก เรามาเป็นพี่น้องกันตลอดไปดีกว่า!

หรือ นั่นก็คือสิ่งที่ฉันคิด ดังนั้นทำไมเขาต้องทำตาตลกๆ ใส่ฉันด้วย?! ตั้งแต่หลายวันที่ผ่านมา เขาก็ยังดู

เป็นชายหนุ่มที่ดูดี ใช่แน่หรอเนี่ย? การรักษาระยะห่างก็สมบูรณ์แบบ ไม่ใกล้ ไม่ไกลเกินไป อะไรในโลกทำให้

พวกเขาต้องมาขวางทางฉันด้วยหา?!

ที่มา:https://my.dek-d.com/Vandas/writer/viewlongc.php?id=1486732&chapter=9