ตอนที่ 18 The Reincarnated Princess’s Worry (2)

“เจ้าหญิง”

“หือ...??”

จิตใจของฉันกำลังหลงทาง แต่ความรู้สึกก็กลับมาเมื่อมีคนคว้ามือฉันไปกุมไว้ เมื่อเงยหน้าขึ้น ฉันเห็น 'ธีโอ'

ยืนอยู่ข้างๆ มองฉันอย่างกังวล

“ข้าคิดว่าพอแล้วนะ น้ำน่ะ”

เมื่อเขาบอก ฉันก็จำได้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ ฉันอยู่ในเรือนกระจก และกำลังรดน้ำสมุนไพรอยู่

“อ๊ะ...”

ใบตรงส่วนที่ฉันรดน้ำเริ่มเฉา พื้นดินรอบๆ ก็มีน้ำเอ่อล้น ถ้าฉันรดน้ำต่อต้นไม้ต้องเน่าตายแน่ๆ ฉันจึงขอบคุณเขา

ที่ห้ามฉันไว้

“ขอบคุณนะ 'ธีโอ'”

“ด้วยความยินดี”

'ธีโอ' ยิ้มกลับ แต่เขาก็ยังคงมีสีหน้ากังวลอยู่ ดวงตาสีแดงของเขาสะท้อนสิ่งที่อยากจะบอก เขาลังเลสักพัก

ก้มหน้าลงแล้วมองอย่างระมัดระวัง ก่อนจะพูด

“เจ้าหญิง ท่านกังวลกับบางอย่างอยู่ใช่หรือไม่?”

เขาดูกังวลดูขัดกับตัวตนของเขาอย่างสิ้นเชิง แม้เขาจะบอกว่าฉันกังวลกับบางสิ่ง แต่เขาก็กังวลที่ตัวเองไม่มี

อำนาจมากพอจะทำอะไรได้

“เขาพูดถูก ท่านน่ะ แปลกไปนะ”

“ลัซ”

เมื่อเขาเปลี่ยนไปในโลกนี้จะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเรานะ? จู่ๆ  'ลัซ' ก็มายืนอยู่ข้างหลัง และจ้องมาที่ใบหน้า

ของฉัน

“ท่านออกไปข้างนอกทุกวัน เมื่อมีคนพูดด้วยท่านจะไม่สนใจ และการตอบสนองก็เฉื่อยชา นี่ไม่เหมือนท่านเลย”

ตรงข้ามกับ 'ธีโอ'   'ลัซ' ตรงไปตรงมาและบอกฉันจากใจจริงของเขา ลัษณะของพวกเขาดูตรงข้ามกันอย่าง

สิ้นเชิง แต่แม้บุคลิกของพวกเขาจะต่างกัน พวกเขาก็แสดงสีหน้ากังวลเหมือนกัน

“เราขอโทษท่านทั้งสอง”

ฉันรู้สึกผิดและขอโทษพวกเขา แต่ 'ลัซ' ก็พยายามปฏิเสธทันที

“ไม่ต้องมาขอโทษ! เรา... พวกเราไม่ได้พยายามให้ท่านทำแบบนี้”

บางทีเขาอาจจะรู้สึกผิดหวังกับตัวเองที่อธิบายได้ไม่ดี เพราะเขาส่ายหน้าอย่างหงุดหงิด เขาไม่ได้โกรธ

แต่เขาไม่รู้จะพูดยังไง ดังนั้น 'ธีโอ' จึงเข้ามาและช่วยเขาพูด

“'ลัซ' กับข้าแค่กังวล เพราะท่านดูไม่ค่อยดีเลย เจ้าหญิง”

จริงไหม? เขาส่งให้ 'ลัซ' ช่วยยืนยัน และ 'ลัซ' ก็พยักหน้าอย่างหนักแน่น ดูเป็นคู่หูกันดี

“ถ้ามีบางสิ่งรบกวนท่านอยู่ บอกพวกเรา แม้พวกเราจะทำอะไรไม่ได้มาก แต่มันต้องมีบางอย่างที่พวกเราช่วยได้”

“ขอบคุณ...”

ช่างเป็นเด็กที่ดีกันจริงๆ ฉันรู้สึกประทับใจจริงๆ ที่พวกเขากังวล เพราะฉันคือเจ้าหญิง ฉันจึงไม่เคยมีเพื่อนสนิท

ที่อายุใกล้เคียงกันเลย ฉันรู้สึกดีจริงๆ ที่พวกเขาดูห่วงใยฉันอย่างนี้ แต่ ไม่มีทางที่ฉันจะบอกพวกเขาถึง

ความกังวลที่แท้จริงของฉัน ฉันตัดสินใจบอกพวกเขาเกี่ยวกับวิธีการออกไปด้านนอก ในอนาคตเมื่อพวกเขา

เป็นเป้าหมายซึ่งมีความเสี่ยงมาก แต่ไม่ได้บอกว่ามีคนคอยแอบซุ่มดูอยู่

“...แต่เราสบายดี เมื่อวานอากาศร้อน เลยนอนไม่ค่อยหลับน่ะ”

จริงแค่ครึ่งเดียว เมื่อคืน เพราะมัวแค่คิดมาก เลยนอนไม่หลับ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมสติฉันไม่ค่อยจะอยู่กับตัว

นัก

“งั้นท่านก็ไม่ควรอยู่ในที่ที่มีอากาศร้อน! มาสิ ทำไมท่านไม่ไปพักสักหน่อยล่ะ”

“ฮะ?”

ฉันถูกผลักออกมาถึงหน้าเรือนกระจก และถูกลากต่อไปยังสถานที่ที่อยู่ติดกันซึ่งระบายอากาศได้ดีกว่า

“ละ ลัซ”

“ทำตามที่ข้าบอก วันนี้ไม่ต้องกลับไปที่เรือนกระจกแล้ว”

“แต่”

“พวกเราจะดูแลรดน้ำให้เอง เจ้าหญิง พูดง่ายๆ หน่อย”

พูดเหมือนพยายามปลอบเด็กเล็กๆ แล้วพวกเขาก็เดินกลับเข้าไปข้างใน ฉันรู้สึกตกตะลึง ฉันถูกทิ้งไว้กับ

องครักษ์ที่ยืนอยู่ใกล้ๆ เพียงลำพัง

“ทำไมไม่ลองทำตามที่พวกเขาบอกแล้วพักผ่อนสักหน่อยล่ะ ฝ่าบาท?”

แม้แต่ 'ครอส' ก็ยังว่าฉัน! พวกเขาเพิ่งจะต่อว่าฉันค่อนข้างจะรุนแรงนะ นี่ฉันมีแนวโน้มจะตกอยู่ในอันตรายโดยที่

ไม่รู้ตัวเลยหรอ?

“ตกลง”

เมื่อฉันนั่งลงบนเก้าอี้เพื่อผ่อนคลาย  'ครอส' เองก็ดูผ่อนคลายขึ้น

“กระหม่อมจะไปนำเครื่องดื่มมาให้พะยะค่ะ”

“...”

เมื่อดับกระหายด้วยชาดำแล้ว ฉันก็มองไปที่เรือนกระจก ฉันสามารถมองเห็นทั้งสองคนซึ่งกำลังรดน้ำต้นไม้

อย่างขยันขันแข็งผ่านกระจกได้อย่างชัดเจน  'ธีโอ' ดูชำนาญมาก  'ลัซ' ทำอย่างเงอะงะแต่ก็เคลื่อนไหว

อย่างระมัดระวัง ฉันคิดหาวิธีดีๆ ในการทำความรู้จักกับพวกเขาไปทีละเล็กทีละน้อย และสาบานว่าฉันจะไม่ยอม

ให้เด็กที่ดีอย่างนี้กลายเป็นเครื่องมือในการทำสงคราม ฉันตัดสินใจใช้เวลาตอนนี้เพื่อจัดเรียงข้อมูลที่มี

มีแนวโน้มที่ 'นิกลาส ฟอน บูเอดลว์' จะเป็นคนทรยศ ท่าน 'ลีออนฮาร์ด' บอกว่าไม่ให้ฉันเข้าใกล้เขา ดังนั้น

ฉันจึงมองเขาจากระยะไกล แต่ลักษณะภายนอกของเขาเหมือนกับที่ 'ธีโอ' บอกทุกอย่าง เขาผอมบาง

และพกดาบไว้ที่สะโพกข้างขวา ผมสีน้ำตาลสว่างของเขายาวถึงกลางหลัง และมักจะมัดไว้ที่หลังคอ

การประเมินเขาในฐานะอัศวินหลวงไม่เลวเลย และเขาก็ทำหน้าที่ของตัวเองอย่างดีด้วย ขณะที่รูปลักษณ์

ของเขาก็ดูธรรมดา แต่เขาดูเงียบขรึม และค่อนข้างจะเป็นที่นิยมกับเหล่าคุณหนู ฉันยืนยันแล้วว่าครอบครัว

เขาเป็นขุนนางมีตำแหน่งเอิร์ล แต่ดูเหมือนสถานะทางการเงินกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ย่ำแย่ ภรรยาของท่าน 'เอิร์ล' รุ่นก่อนใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย ตระกูล 'บูเอโลว์' ตอนนี้กำลังอยู่บนขอบเหว มีข่าวซุบซิบว่าพวกเขาจัดการ

แขวนยศแล้วไปกู้เงินมาใช้ ถ้ามันแย่จริง ก็ง่ายที่จะรู้ว่าเป้าหมายของเขาคือเงิน อย่างไรก็ตาม แม้ว่านิกลาสจะ

ทำสำเร็จและได้รับเงินก้อนโต แต่ก็ยังอันตรายเกินไปสำหรับเขาที่ยังคงอยู่ในอาณาจักรนี้ ถ้าเขาถูกพบและถูก

จับกุม ไม่ว่าจะได้เงินเท่าไหร่ก็จะสูญเปล่าทันที บางทีเขาอาจจะได้รับสัญญาว่าจะยกตำแหน่งให้ในอาณาจักร

อื่น? คงไม่มีสิทธิพิเศษขนาดนั้น และคงไม่มีใครยินดีใช้ความเสี่ยงขนาดนี้ ด้วยการเดิมพันทั้งชีวิตของครอบครัว

และของตัวเอง เขาคงไม่ยอมให้ตัวเองล้มเหลวแน่

“...”

อีกไม่นานต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นกับฉันแน่ ไม่เพียงแค่เขาล้มเหลวไม่ได้ มันยังสายเกินไปแล้วที่เขาจะ

หันหลังกลับ ในสถานการณ์ตอนนี้ จะเกิดอะไรขึ้นกับ 'ฮิลดี'  ถ้าเธอหมดประโยชน์แล้ว...?

***มีคนถามว่าเรื่องนี้ ฮาเร็ม หรือเปล่า? ผู้แปลบอกเลยว่าก็ยังไม่รู้เหมือนกัน เพราะผู้แปลก็อ่านพร้อมๆ กับผู้อ่าน ไม่ได้แปลเก็บไว้ หรืออ่านจบแล้วแต่อย่างใด แปลสดลงสดเลย แต่ผู้แปลคิดว่าไม่น่าจะฮาเร็มนะคะ เพราะโรสเองก็ไม่ได้สนใจคนอื่นนอกจากลีออนเลย แค่อาจจะเผลอปักธงไปโดยไม่รู้ตัว แต่พระเอกจะเป็นใคร หรือตอนจบจะหักมุมไปฮาเร็ม อันนี้ก็ต้องติดตามกันต่อไปค่ะ

 

ที่มา:https://my.dek-d.com/Vandas/writer/viewlongc.php?id=1486732&chapter=18