Chapter 50 – ลงทัณฑ์ (6)

“มู่ หรง หลิว เย่”

การแสดงออกอย่างยินดีของผู้ว่าการหายไปทันทีนางเป็นผู้ที่อยู่ในระดับที่สูงเกินไป เขาไม่สามารถที่จะสร้างปัญหาให้นางได้ นางได้รับการสนับสนุนจากท่านแม่ทัพ'มู่หรง แม่ทัพอันดับหนึ่ง ตระกูลอันดับหนึ่งทางด้านนักรบแห่งอาณาจักรเทียนเจิ้น ตอนนี้นางกลายมาเป็นพระชายาขององค์ชายสาม

นางมีอำนาจมากพอที่จะทำอะไรก็ได้ที่ต้องการด้วยการสนับสนุนจากองค์ชายสาม นอกจากนี้, นางยังได้รับการสนับสนุนจากรัฐมนตรีฝ่ายขวาอีกพระราชวังซีกตะวันออก, พระราชวังซีกตะวันตก, ขุนนางซ้าย, ขุนนางขวา และตระกูลมู่หรง เขาไม่สามารถที่จะเข้าไปวุ่นวายได้แม้เพียงสักฝ่ายผู้ว่าการกลอกตาและแสดงอาการทันที จับหน้าผากของเขา

“นี่เป็นอาการปวดหัว หัวของข้าปวดเหลือเกิน กลับเร็วเข้า ไปๆๆๆ”

เขาพูดขณะที่เขาหันม้ากลับและจากไปอย่างไว จากไปไวกว่าเวลาที่เขามาเห็นสิ่งนี้ 'มู่หรงเฉิน'ผู้ที่ยืนพิงกำแพงก็หัวเราะออกมาเสียงดัง เขาหันกลับมาดู'มู่หรงหลิวเย่' น้องสาวที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน ผู้ที่กำลังถูกกล่าวถึงจากผู้คนโดยรอบ เขาไม่สามารถคาดเดาการกระทำของนางได้เลย

ก่อนหน้านี้ไม่นาน ผู้ส่งข่าวได้มาถึงที่พักตระกูลมู่หรง เมื่อผู้นำตระกูลมู่หรง 'มู่หรงวู่ตี้' อ่านข้อความที่ถูกส่งมา เขาไม่ได้กล่าวอะไร และสั่งการให้ทุกคนสกัดกั้นทุกเส้นทางของถนนสายหลัก ไม่ ไม่แม้ว่าผู้ว่าการหรือทหารรักษาความสงบของเมืองจะได้รับอนุญาติให้ผ่านไปได้ทุกอย่างกระจ่างชัดแล้วตอนนี้

นางกำลังก้าวเข้าสู่สงครามในตอนสุดท้ายสมดุลในทุกๆด้าน นางมีทั้งความกล้าหาญและความฉลาด 'มู่หรงหลิวเย่'ก็เป็นเหมือนมังกรหลับ แต่เมื่อนางกางปีกออก นางก็สามารถทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าได้

นางไม่ได้มอบความเคารพใดๆให้ขุนนางระดับสูงของอาณาจักรนี้เลย 'มู่หรงหลิวเย่'นั้นมีเพียงความเย็นชาและไร้ปราณีที่หน้าประตูคฤหาสน์ขุนนางฝ่ายซ้าย สถานการณ์ตอนนี้ยังคงเย็นเยือกและเคร่งเครียด

“หลีกไป, หลีกไป เจ้าสัตว์ประหลาดน่ารังเกียจ แกกล้าดีอย่างไรถึงมาที่บ้านของเราและยังแสดงพฤติกรรมป่าเถื่อน นี่เจ้าคิดว่าไม่มียามอยู่ในคฤหาสน์?”

ในตอนนี้ 'หลิวซินอ้าย'วิ่งออกมาข้างนอกด้านหลังของนาง 'หลิวซินชิง'และองค์ชายรัชทายาท'ซวนหยวนเฉิง'ก็ตามมาเช่นกันในพระราชวัง พวกเขาช้าไปเพียงก้าวเดียวในตอนพบกับพระจักรพรรดิ

พวกเขาได้ยินเกี่ยวกับวิธีการของ'หลิวเย่'ที่ถามถึงคำสนับสนุนเพื่อทุบตี'หลิวซินอ้าย' พวกเขาวางแผนว่าจะทำอย่างไรจะคลี่คลายปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างสันติในพระราชวัง แต่โดยไม่คาดคิด 'หลิวเย่'หายไปจากพระราชวังเสียแล้วตอนนี้

พวกเขาได้ยินรายงานนับไม่ถ้วนบอกว่า'หลิวเย่'ได้มาถึงยังคฤหาสน์ของขุนนางฝ่ายซ้าย และนั่นได้ทุบตียามของคฤหาสน์ทุกคน นางได้สร้างปัญหาขนาดใหญ่ พวกเขารีบมุ่งมาที่คฤหาสน์

ทันทีได้ยินเสียงของ'หลิวซินอ้าย' 'หลิวเย่'ผู้ที่ปิดตาของนางอยู่ ก็เปิดตาและปลดปล่อยเจตนาฆ่าอย่างเต็มที่ นางหยิบแส้และฟาดไปตามพื้น แส้พุ่งตรงไปยัง'หลิวซินอ้าย'อย่างเร็วราวกับสายฟ้า ราวกับว่ามันมีความนึกคิดเป็นของตนเอง

ที่มา:https://my.dek-d.com/emperor123/writer/viewlongc.php?id=1489554&chapter=50