Chapter 44 – ดีมากกก
ดีมากกก!!คำกล่าวเหม็นโฉ่ออกมาจากปากของ'หลิวซินอ้าย'เป็นขบวนรถไฟ นั่นไม่ทำให้'หลิวเย่'เคารพแม้แต่น้อย ในตอนนี้ เหล่าทหารทั้งหมดต่างมุ่งความสนใจมาที่'หลิวซินอ้าย'และหญิงน่ารังเกลียดที่ดูเหมือนเป็น'หลิวเย่'
“ซินอ้าย, เจ้าไม่ควรกล่าวไร้สาระ”
การแสดงออกของ'หลิวซินชิง'เปลี่ยนไป ขณะที่นางก้าวมาหาน้องสาว
“เจ้ากล้า...”
'ซวนหยวนเช่อ'แสดงเจตนาที่เต็มไปด้วยความต้องการฆ่า ขณะนั้นเขาถูกหยุดไว้ด้วยมือของ'หลิวเย่'ที่แตะหลังเขา ส่งสัญญาณให้เขาไม่ต้องกล่าวอะไร
นอกจากนี้เขาเห็นว่าแม้ใบหน้าของ'หลิวเย่'จะดูสงบและสำรวม ดวงตาของนางกลับเต็มไปด้วยความโกรธเขาไม่สามารถทำอะไรได้ ได้แต่สูดลมหายใจลึกๆและระงับความโกรธในหัวใจลง 'หลิวเย่'จะทำอะไร?
นางไม่สามารถทนต่อการดูถูกได้, นาง?
'หลิวซินอ้าย'จ้องอย่างดูถูก'หลิวเย่' นางจงใจกล่าวกดดันและชี้ให้เห็นประวัติที่เลวร้ายของ'หลิวเย่'ต่อฝูงชน ให้พวกเขามองนางต่ำลง เมื่อสูญเสียความเคารพของผู้คน
แม้ถ้านางจะมีตำแหน่งเป็นถึงองค์หญิง ฐานะของนางก็จะไม่มั่นคงฐานะพระชายาขององค์ชาย'ซวนหยวนเช่อ' จะทำให้นางโดดเดี่ยว'หลิวเย่'มองไปที่'หลิวซินอ้าย'อย่างไร้อารมณ์ เย็นดังน้ำแข็ง นางกล่าวเพียงเล็กน้อย
“พระจักรพรรดิทรงพระราชทานงานอภิเษกนี้ให้ข้าเป็นการส่วนตัว”
“ดังนั้น...”
“เงียบซะ..”
'หลิวซินชิง'รีบเดินมาข้างหน้าและเตือน'หลิวซินอ้าย'อย่างรุนแรง
“อย่าได้กล่าวสิ่งใด”
องค์ชาย'ซวนหยวนเฉิง'ที่เคยยิ้มก็ก้าวออกมาข้างหน้า 'หลิวซินอ้าย'จะรู้เกี่ยวกับพลังของ'หลิวเย่'ได้อย่างไร?
'หลิวเย่'ไม่ใช่ผู้ที่จะล้อเล่นด้วยได้ หากมีผู้ใดตั้งตัวเป็นศัตรูกับนาง นางก็พร้อมจะกระทืบทำลายพวกมันอย่างไร้ความปราณีในเวลาเดียวกัน องค์ชายรัชทายาทก็ก้าวมาเบื้องหน้า'หลิวเย่'และพูด
“หลิวเย่ หลิวซินอ้ายยังเด็กและไม่เหมาะสมที่...”
ด้วยการโบกมือของนาง 'หลิวเย่'หยุดคำพูดของ'ซวนหยวนเฉิง' มองไปที่'หลิวซินอ้าย'ที่ยังทำตัวหยิ่ง รอยยิ้มปรากฏขึ้นและกล่าว
“ดังนั้น? เยี่ยมมาก”
ด้วยสองคำ
“เยี่ยม มาก”
และ'หลิวเย่'ก็หันกายเดินออกไปจากที่นี่ทันที ฝูงชนขยี้ตาพวกเขา นั่นมันเหมือนว่า'หลิวเย่'หายตัวไปอย่างกระทันหันทุกคนต่างตกตะลึง ทักษะอะไรที่นางเรียนสามารถทำให้หายไปอย่างรวดเร็ว?
“เจ้า...อ่าา, ตามนางไปเร็ว”
การแสดงออกของ'หลิวซินชิง'ราวคนตาย ขณะที่นางรีบวิ่งออกไปทางที่'หลิวเย่'หายตัวไป'ซวนหยวนเฉิง'หันไปหา'ซวนหยวนเช่อ'ด้วยใบหน้าที่ขาวซีด
“น้องสาม, เจ้าก็รู้ว่าหลิวซินอ้ายมักกล่าววาจารุนแรง แต่นางไม่มีความตั้งใจไม่ดี ข้าขออภัยต่อหลิวเย่ในความผิดพลาดของนางวันนี้ เจ้าสามารถพูดคุยกับหลิวเย่เพื่อเห็นแก่สายสัมพันธ์ของครอบครัวได้หรือไม่?”
“อารมณ์ของพระชายาข้า พี่ใหญ่, ท่านสมควรรู้เป็นอย่างดี ข้าจะสามารถเกลี่ยกล่อมนางได้?”
'ซวนหยวนเช่อ'ตอบกลับอย่างเย็นชา แสดงชัดเจนว่าไม่ได้อยู่ข้างเดียวกับองค์ชายรัชทายาทเห็นอย่างนี้แล้ว 'ซวนหยวนเฉิง'จ้องไปที่'หลิวซินอ้าย'ก่อนจะติดตาม'หลิวเย่'ไปอย่างรวดเร็วเขาจะต้องหยุดนาง, มิฉะนั้น….
ที่มา:https://my.dek-d.com/emperor123/writer/viewlongc.php?id=1489554&chapter=44