ตอนที่แล้วChapter 43 – แกล้ง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 45 – ลงทัณฑ์ (1)

Chapter 44 – ดีมากกก


ดีมากกก!!คำกล่าวเหม็นโฉ่ออกมาจากปากของ'หลิวซินอ้าย'เป็นขบวนรถไฟ นั่นไม่ทำให้'หลิวเย่'เคารพแม้แต่น้อย ในตอนนี้ เหล่าทหารทั้งหมดต่างมุ่งความสนใจมาที่'หลิวซินอ้าย'และหญิงน่ารังเกลียดที่ดูเหมือนเป็น'หลิวเย่'

“ซินอ้าย, เจ้าไม่ควรกล่าวไร้สาระ”

การแสดงออกของ'หลิวซินชิง'เปลี่ยนไป ขณะที่นางก้าวมาหาน้องสาว

“เจ้ากล้า...”

'ซวนหยวนเช่อ'แสดงเจตนาที่เต็มไปด้วยความต้องการฆ่า ขณะนั้นเขาถูกหยุดไว้ด้วยมือของ'หลิวเย่'ที่แตะหลังเขา ส่งสัญญาณให้เขาไม่ต้องกล่าวอะไร

นอกจากนี้เขาเห็นว่าแม้ใบหน้าของ'หลิวเย่'จะดูสงบและสำรวม ดวงตาของนางกลับเต็มไปด้วยความโกรธเขาไม่สามารถทำอะไรได้ ได้แต่สูดลมหายใจลึกๆและระงับความโกรธในหัวใจลง 'หลิวเย่'จะทำอะไร?

นางไม่สามารถทนต่อการดูถูกได้, นาง?

'หลิวซินอ้าย'จ้องอย่างดูถูก'หลิวเย่' นางจงใจกล่าวกดดันและชี้ให้เห็นประวัติที่เลวร้ายของ'หลิวเย่'ต่อฝูงชน ให้พวกเขามองนางต่ำลง เมื่อสูญเสียความเคารพของผู้คน

แม้ถ้านางจะมีตำแหน่งเป็นถึงองค์หญิง ฐานะของนางก็จะไม่มั่นคงฐานะพระชายาขององค์ชาย'ซวนหยวนเช่อ' จะทำให้นางโดดเดี่ยว'หลิวเย่'มองไปที่'หลิวซินอ้าย'อย่างไร้อารมณ์ เย็นดังน้ำแข็ง นางกล่าวเพียงเล็กน้อย

“พระจักรพรรดิทรงพระราชทานงานอภิเษกนี้ให้ข้าเป็นการส่วนตัว”

“ดังนั้น...”

“เงียบซะ..”

'หลิวซินชิง'รีบเดินมาข้างหน้าและเตือน'หลิวซินอ้าย'อย่างรุนแรง

“อย่าได้กล่าวสิ่งใด”

องค์ชาย'ซวนหยวนเฉิง'ที่เคยยิ้มก็ก้าวออกมาข้างหน้า 'หลิวซินอ้าย'จะรู้เกี่ยวกับพลังของ'หลิวเย่'ได้อย่างไร?

'หลิวเย่'ไม่ใช่ผู้ที่จะล้อเล่นด้วยได้ หากมีผู้ใดตั้งตัวเป็นศัตรูกับนาง นางก็พร้อมจะกระทืบทำลายพวกมันอย่างไร้ความปราณีในเวลาเดียวกัน องค์ชายรัชทายาทก็ก้าวมาเบื้องหน้า'หลิวเย่'และพูด

“หลิวเย่ หลิวซินอ้ายยังเด็กและไม่เหมาะสมที่...”

ด้วยการโบกมือของนาง 'หลิวเย่'หยุดคำพูดของ'ซวนหยวนเฉิง' มองไปที่'หลิวซินอ้าย'ที่ยังทำตัวหยิ่ง รอยยิ้มปรากฏขึ้นและกล่าว

“ดังนั้น? เยี่ยมมาก”

ด้วยสองคำ

“เยี่ยม มาก”

และ'หลิวเย่'ก็หันกายเดินออกไปจากที่นี่ทันที ฝูงชนขยี้ตาพวกเขา นั่นมันเหมือนว่า'หลิวเย่'หายตัวไปอย่างกระทันหันทุกคนต่างตกตะลึง ทักษะอะไรที่นางเรียนสามารถทำให้หายไปอย่างรวดเร็ว?

“เจ้า...อ่าา, ตามนางไปเร็ว”

การแสดงออกของ'หลิวซินชิง'ราวคนตาย ขณะที่นางรีบวิ่งออกไปทางที่'หลิวเย่'หายตัวไป'ซวนหยวนเฉิง'หันไปหา'ซวนหยวนเช่อ'ด้วยใบหน้าที่ขาวซีด

“น้องสาม, เจ้าก็รู้ว่าหลิวซินอ้ายมักกล่าววาจารุนแรง แต่นางไม่มีความตั้งใจไม่ดี ข้าขออภัยต่อหลิวเย่ในความผิดพลาดของนางวันนี้ เจ้าสามารถพูดคุยกับหลิวเย่เพื่อเห็นแก่สายสัมพันธ์ของครอบครัวได้หรือไม่?”

“อารมณ์ของพระชายาข้า พี่ใหญ่, ท่านสมควรรู้เป็นอย่างดี ข้าจะสามารถเกลี่ยกล่อมนางได้?”

'ซวนหยวนเช่อ'ตอบกลับอย่างเย็นชา แสดงชัดเจนว่าไม่ได้อยู่ข้างเดียวกับองค์ชายรัชทายาทเห็นอย่างนี้แล้ว 'ซวนหยวนเฉิง'จ้องไปที่'หลิวซินอ้าย'ก่อนจะติดตาม'หลิวเย่'ไปอย่างรวดเร็วเขาจะต้องหยุดนาง, มิฉะนั้น….

ที่มา:https://my.dek-d.com/emperor123/writer/viewlongc.php?id=1489554&chapter=44

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด