ตอนที่แล้วChapter 32 - งานเลี้ยงประตูแดง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 34 – วางยา

Chapter 33 - สองพลังอำนาจ


ในหมู่หญิงสาว, ผู้หญิงที่สง่างามและมีภูมิฐานนั่งอยู่ตรงกลางบนบังลังค์หยกสูง นางดูอายุประมาณ 30 ปีและนางดูเหมือนว่าไม่ร้ายแรงที่จะกล่าวว่าความสวยงามของนางสามารถล่มเมืองได้

นางสวมชุดสีสดใสและที่ติดผมรูปนกฟีนิกซ์ นางไม่ได้แต่งตัวมาก แต่ทุกคนรู้สึกว่านางมีกลิ่นอายของความสง่างาม มีเกียรติ และฉลาดไม่ต้องคาดเดา นี่คือพระจักรพรรดินีแห่งอาณาจักรเทียนเจิ้น

'หลิวเย่'มองทางซ้ายของนาง, ผู้หญิงที่ดูเหมือนจะอายุเท่ากันกับพระจักรพรรดินี สวมชุดสีม่วง นั่งอยู่ทางด้านขวาของนาง อย่างไรก็ตาม นางดูจะสวยงามกว่าดอกไม้ นางควรจะได้ชื่อว่าราชินีแห่งดอกไม้

ไม่ต้องดูมาก ใบหน้าที่ดูเหมือน'ซวนหยวนเช่อ' ผู้หญิงคนนี้สมควรเป็นภรรยาลำดับที่สอง 'พระมเหสีเฉิน' 'หลิวเย่', นางไม่รู้จักคนอื่นๆในห้องโถงนี้เลยก้าวไปข้างหน้าไม่กี่ก้าว 'หลิวเย่'ยิ้มและคำนับ'พระจักรพรรดินีหลิว' แม้ว่านางดูจะไม่ชอบ'หลิวเย่' นางก็ไม่ใช่คนที่เอาแต่พึ่งสามี

“นี่คือเด็กสาวที่เช่อเอ๋อร์เลือก? สบายใจได้และกล่าวมา”

'พระจักรพรรดินีหลิว'ยิ้มอย่างสง่างาม 'หลิวเย่'ยืนขึ้นและยิ้มไปที่'พระจักรพรรดินีหลิว' ใบหน้าที่ธรรมดาของนางเหมือนหนามท่ามกลางความสวยงามภายในห้อง หญิงสาวรอบๆต่างประเมินนางด้วยสายตา และแม้ว่าพวกนางจะมองอย่างอ่อนโยน 'หลิวเย่'ก็สามารถมองการแสดงความรังเกลียดในดวงตาพวกนาง

พวกนางต่างมองมาที่'หลิวเย่' แต่มันไม่ได้มีความสำคัญกับนาง ในสายตาของนาง เด็กสาวเหล่านี้เป็นเพียงเครื่องมือ ที่สามารถทำได้เพียงกินและบริการในห้องนอนแม้ว่าในหมู่นกฟีนกซ์และหงส์ที่งดงามในห้อง ลูกเป็ดขี้เหร่ก็ยังสามารถยืนอยู่กับที่ไม่อ่อนข้อให้ ด้วยการยกศีรษะขึ้นอย่างสง่างามและยืดอกอย่างภาคภูมิใจ

“มานี่, ให้แม่ได้มองเจ้าชัดๆ”

'พระมเหสีเฉิน'ยิ้มเมื่อเห็นความภาคภูมิใจของ'หลิวเย่' น้ำเสียงนั้นหวานและนุ่มนวล'หลิวเย่'เห็นว่าความอ่อนโยนในท่าทางของ'พระมเหสีเฉิน'ไม่ใช่หลอกลวง ก็ก้าวเข้าไปหา'พระมเหสีเฉิน'ทันที 'พระมเหสีเฉิน'จับมือของ'หลิวเย่'และสำรวจตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าของนาง นางยิ้ม

“แม้ว่าเจ้าจะดูธรรมดาเล็กน้อย, แต่เมื่อลูกเช่อชอบเจ้า ทุกอย่างมันดีแล้ว ท่านพี่ไม่คิดงั้นหรือ?”

'พระมเหสีเฉิน'พูดขณะที่หันไปมองที่'พระจักรพรรดินีหลิว' 'พระจักรพรรดินีหลิว'ยิ้มบางๆและพยักหน้า

“แน่นอน, ธรรมดาสามัญก็ไม่ได้หมายความว่านางไม่ดี”

เมื่อทั้งสองกล่าวเช่นนั้น ผู้อื่นก็ไม่มีใครกล้ามอง'หลิวเย่'ต่ำ พวกนางได้เอาคำดูถูกกลับและเก็บมันไว้ในใจ

“ปกติแล้วเจ้าทำอะไรบ้างในแต่ละวัน, นอกเหนือจากการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้? ได้อ่านหนังสือบ้างหรือไม่?”

'พระมเหสีเฉิน'เคาะลงบนมือของ'หลิวเย่'เบาๆเมื่อได้ยินคำ 'หลิวเย่'เหลือบมองไปยังสาวสวยสวมชุดสีฟ้า ผู้ที่ส่งประกายความเป็นมิตรและกลิ่นอายดูหมิ่นตั้งแต่นางเข้ามาในห้อง นางหัวเราะเบาๆขณะที่นางทำท่าทางเหมือนอึดอัดและตอบ

“ข้าไม่เคยอ่านหนังสือ”

วันนี้หมดแค่ตอนนี้ก่อนนะครับ ผมปวดหัวขอไปนอนพักก่อน ดูๆไปแล้วบทพบหน้าแม่สามีจะอีกหลายตอนเลย ไว้พรุ่งนี้ว่างๆแล้วจะลงกันยาวๆหลิวเย่นับว่าดีแล้วที่แม่สามีรักเอ็นดู ราตรีสวัสดิ์ครับทุกท่าน

ที่มา:https://my.dek-d.com/emperor123/writer/viewlongc.php?id=1489554&chapter=33

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด