ตอนที่ 36 นางมารร้ายในคราบคุณหนูผู้ใจดี
“แหมๆ ดูท่าทางคุณเคมะจะไม่แปลกใจเท่าไรเลยนะคะ”
“ก็ก่อนหน้านี้ คุณฮาคุบอกว่า ได้ข้อมูลมาจากรายงานของพวกอัศวินใช่ไหมครับ ดังนั้นผมเลยพอจะคาดเดาได้ว่า คุณฮาคุเนี่ย น่าจะมีตำแหน่งใหญ่โตในอาณาจักร แต่ไม่ได้คิดว่าจะเป็นถึงคนที่ก่อตั้งอาณาจักรนะครับ”
“ตายจริง…หัวไวและช่างสังเกตุมากๆเลยนะคะ คิกๆๆ”
คุณ'ฮาคุ'หัวเราะอย่างร่าเริงด้วยท่าทีแบบผู้ดีมีตระกูล
“ว่าแต่ช่วยบอกเหตุผลหน่อยได้ไหมครับ ว่าทำไมถึงอยากให้ดันเจี้ยน [ถ้ำธรรมดาๆ] ดูเป็นดันเจี้ยนที่อ่อนแอไปตลอด?”
“เพราะว่าเด็กคนนั้น น่ารักมากยังไงหละคะ….การทำแบบนั้น เพื่อที่จะปกป้องคุณน้องหมายเลข 695 ค่ะ”
“เพราะอยากจะปกป้อง จึงทำให้เธอดูอ่อนแอ ยังงั้นรึครับ?”
“เด็กคนนั้นหนะ เป็นน้องสุดที่รักของดิชั้นเลยนะคะ จริงๆดิชั้นก็อยากจะใช้กำลังที่ดิชั้นมีอยู่ คอยปกป้องเธอด้วยตัวเอง แต่ทว่า ถ้าเกิดดิชั้นทำแบบนี้ มันอาจจะไปสะดุดตาของพระเจ้าหรือผู้กล้าเอาได้ ถ้าเป็นแบบนั้น เด็กคนนั้นก็จะยิ่งตกอยู่ในอันตรายมากกว่าเดิมค่ะ ดิชั้นหนะ อยากจะซ่อนคุณน้องหมายเลข 695 ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ”
…ก็พอจะเข้าใจเหตุผลหละนะ
“…แล้วเหตุผลที่คุณฮาคุออกล่าแกนกลางดันเจี้ยนคนอื่นๆหละครับ?”
จากที่ได้ยินจากพวกอัศวินและนักผจญภัย พวกนั้นเชื่อกันว่า การทำลายแกนกลางดันเจี้ยนจะมอบพลังให้กับผู้ที่ทำลายและได้เลื่อนขั้นจาก อัศวิน เป็นอัศวินชั้นสูง ในเมื่อคุณฮาคุเป็นคนที่ก่อตั้งทั้งกิลนักผจญภัย และอาณาจักร แปลว่าความเชื่อนี้ต้องมาจากคุณ'ฮาคุ'เองแน่ๆ แบบนี้ก็เท่ากับว่าตัวเธอนั้นสร้างกองกำลังที่มีไว้เพื่อ ออกล่าแกนกลางดันเจี้ยนคนอื่นๆไม่ใช่หรือยังไงกัน?
“…เรื่องออกล่าแกนกลางดันเจี้ยนนั้น คุณน้องหมายเลข 695 เป็นข้อยกเว้นค่ะ”
“ผมเคยได้ยินพวกอัศวินพูดกันเรื่องการทำลายแกนกลางดันเจี้ยนเพื่อเลื่อนชั้นเป็นอัศวินชั้นสูง นั่นเป็นความจริงหรือครับ?”
“อัศวินชั้นสูง? เรื่องหลอกเด็กนั่นสินคะ จริงๆแล้วมันเป็นเรื่องที่ดิชั้นกุขึ้นมาเองค่ะ มนุษย์ทั่วๆไปจะทำลายแกนกลางไป ก็ไม่เกิดอะไรขึ้นมาหรอกค่ะ มีเฉพาะแต่ผู้กล้าที่พระเจ้าส่งมาเท่านั้น ที่จะได้รับพลังจากการทำลายแกนกลางดันเจี้ยนค่ะ การที่ดิฉันกุเรื่องนี้ขึ้นมา ทำให้พวกอัศวันและนักผจญภัย แห่กันไปทำลายดันเจี้ยนอื่นๆ นั่นเพื่อขัดขวางไม่ให้ผู้กล้าได้มีโอกาสรับพลังเพิ่มจากการทำลายดันเจี้ยนหนะสิคะ”
ยอมทรยศต่อเผ่าเดียวกันเพื่อความปลอดภัยและความสะดวกสบายของตัวเองสินะครับ ผมเข้าใจเหตุผลนั้นดีเลยหละ
“ผมเข้าใจเหตุผลของคุณฮาคุแล้วหละครับ ขอบคุณมาก”
“ยินดีค่ะ ถ้าเกิดคุณเคมะอยากจะถามเรื่องอื่นๆอีกก็ได้นะคะ เนื่องในโอกาสพิเศษแบบนี้ ดิชั้นยินดีที่จะตอบคำถามให้ค่ะ”
“…ใจดีจังเลยนะครับ เนื่องจากอะไรหรอครับ? โอกาสพิเศษที่ว่านั่น”
“เป็นรางวัลให้กับคุณเคมะค่ะ ดิชั้นได้ยินจากคุณน้องหมายเลข 695 มาว่า พวกโจรชั้นต่ำนั่นบังอาจเอาเท้าเน่าๆนั่นมาถูไถแกนกลางของคุณน้อง เป็นเรื่องต่ำช้าที่ไม่มีทางจะได้รับการให้อภัยค่ะ การที่คุณเคมะ กำจัดพวกนั้นโดยไม่เหลือแม้แต่คนเดียวแบบนี้ ดิชั้นจึงอยากจะตอบแทนค่ะ นี่ถ้าพวกโจรมันรอดไปแม้แต่คนเดียว แม้ว่าจะต้องตามไปสุดหล้าฟ้าเขียว คุณเคมะก็จะต้องตามไปจัดการมันให้หมด ห้ามเหลือแม้แต่คนเดียวนะคะ”
หนะ…น่ากลัว ภายใต้รอยยิ้มที่สุภาพนี้ มียัยปีศาจร้ายที่แสนจะน่ากลัวซ่อนอยู่
“จะว่าไป หนึ่งในพวกอัศวินนั่น พยายามจะทำลายแกนกลางดันเจี้ยนเพื่อจะเลื่อนขั้นด้วยหละ”
“ใช่แล้ว!! เจ้าพวกอัศวินจากหน่วยที่17นั่น ช่างไม่รู้ที่ต่ำที่สูง บังอาจมาจ่อคมดาบเข้าใส่คุณน้องหมายเลข 695 ซะได้ ดิชั้นไม่อยากจะเชื่อเลย พวกชั้นต่ำนั่นไม่ได้เข้าใจถึงความน่ารักอันสุดยอดของคุณน้องเลยนะคะเนี่ย พวกนั้นหนะ สมควรตายค่ะ!! ทั้งหมดทุกคนเลย ดิชั้นได้ยัดข้อหากบฏต่ออาณาจักรให้กับอัศวินกลุ่มนั้นไปค่ะ ตอนที่อัศวินพวกนั้นเดินทางกลับอาณาจักรนั้น พวกนั้นไม่ได้รู้เลยนะคะ ว่าชะตากรรมอะไรรอพวกมันอยู่”
ชัดเลย ยัยนี่มันตัวอันตรายสุดๆไปเลย ยัยหมาป่าในคราบแกะ ไม่สิ หมาป่ายังจะดูน่ารักเกินไปสำหรับเธอด้วยซ้ำ
“แหมๆ คุณเคมะ คงจะไม่ได้คิดว่าดิชั้นทำเกินไปใช่ไหมคะ?”
“มะ..ไม่เลยครับ คุณฮาคุนี่รอบคอบและฉลาดสุดๆจนผมนับถือจริงๆเลยหละครับ”
ผมเริ่มเข้าใจยัยนี่ขึ้นมาละ คนๆนี้หนะ ทุกๆการกระทำและการตัดสินใจของเธอล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับ'โรคุโกะ' นี่เธอเห่อน้องสาวเธอขนาดไหนนะเนี่ย แต่สิ่งที่มั่นใจได้ก็คือ คุณ'ฮาคุ'เนี่ย ไม่ใช่ศัตรูของ'โรคุโกะ'อย่างแน่นอน ตราบใดที่เราไม่ไปขวางทางเธอ พวกเราก็ยังปลอดภัยอยู่
“สำหรับคุณเคมะแล้ว ถึงแม้ว่าคุณจะไม่ยอมทำอะไรเลย เอาแต่นอนไปวันๆ แต่ว่าดิชั้นก็ขอยอมรับคุณเคมะ ในฐานะที่เป็นมาสเตอร์ของคุณน้องหมายเลข 695 นะคะ”
ดูเหมือนว่าผมจะได้รับการยอมรับสินะ โชคดีจริงๆที่พวกผมไม่ต้องเป็นศัตรูกับยัยจอมมารร้ายโรคจิตในคราบสาวผู้ดีที่มีเท้าอันสวยสุดยอด….ไม่สิ จริงๆถ้าเป็นศัตรูกันก็อาจจะดีนะ ผมอยากจะโดนเหยียบด้วยเท้าที่แสนจะวิเศษนั่นซักครั้งจังเลย
“อย่างไรก็ตาม ระหว่างคุณเคมะกับดิชั้น เรามาสู้กันด้วย [ดันเจี้ยนแบทเทิ้ล] เถอะนะคะ”
ห๊ะ..[ดันเจี้ยนแบทเทิ้ล]…คำศัพท์ใหม่ที่ผมไม่รู้จักโผล่มาอีกแล้ว ฟังดูแล้วไม่น่าจะเป็นเรื่องดีเลยแฮะ ผมขอไม่เอาด้วยได้ไหมคร๊าบบบบ
ที่มา:https://my.dek-d.com/grit/writer/viewlongc.php?id=1472768&chapter=36