ตอนที่ 76 เข้าถึงหัวใจธรรมชาติ

เดิมที 'เจ้าอ้วนไห่'คิดว่า'เย่ว์หยาง'จะเดินทางไปพร้อมกับทุกคน

แต่ปรากฏว่าเขาแยกทีมออกเป็น 2 กลุ่ม 'เย่คง'คาดว่าความยากของการฝึกครั้งนี้อย่างน้อยจะเพิ่มขึ้นอีก 3 เท่าเพราะเอา'เจ้าอ้วนไห่'ไปด้วย ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะตอนนี้เขาได้เป็นเจ้าของสัตว์อสูรอีกครั้ง

'เย่คง'จะไม่กล้าบอกว่าเขารับรองความปลอดภัยของเจ้าหมูอ้วนนี้ ในอีกกลุ่มหนึ่ง  'เย่ว์หยาง'พา'เย่ว์ปิง'และ'อี้หนาน'ไปด้วยกันมุ่งหน้าไปตามถนนทิศใต้ที่เขาเคยเดินผ่านมาก่อนหน้านี้  โดยไม่มีการหยุดพัก เขาเริ่มเล่าเรื่องที่เขาประสบเมื่อตอนที่เขาผ่านไปทดสอบด้วยตนเอง  'อี้หนาน'รู้สึกว่ามันแปลกเล็กน้อยจึงพูดว่า

“เราจะคุยเรื่องมันเมื่อเราไปถึงจุดตรวจเหล่านั้น  พูดตอนนี้ยังคงเร็วเกินไป”

ทันทีที่พวกเขาออกมาจากบ้านประมูล นางรู้สึกว่า'เย่ว์หยาง'มีแผนเสี่ยงครั้งใหญ่ นางไม่อาจเดาได้ว่า'เย่ว์หยาง'วางแผนอะไรไว้ แต่รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องลำบากและอันตรายอย่างมาก

ตอนแรก'เย่ว์ปิง'คิดจะโน้มน้าว'เย่ว์หยาง'ไม่ให้ทำอะไรก็ตามที่เขาวางแผนเอาไว้  แต่ยังไงเขาก็คือพี่ชายของนาง  ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม นางรู้สึกว่าควรจะสนับสนุนให้เต็มที่ไม่ว่า'เย่ว์หยาง'ทำอะไรก็ตาม

นอกจากนี้นางรู้ว่าเขาไม่ใช่คนใจร้อนและบางทีอาจะไม่ใช่คนมุทะลุ  ที่สำคัญที่สุด นางเห็นร่องรอยความมุ่งมั่นของ'เย่ว์หยาง'ลางๆ และเป็นเรื่องแปลกนางมีความเชื่อมั่นเพิ่มขึ้นว่าเขาจะทำได้สำเร็จ

ดังนั้น 'เย่ว์ปิง'ตัดสินใจจะไม่ขวางพี่ชายนาง ทันใดนั้น 'เย่ว์หยาง'จับไหล่ของ'อี้หนาน'และเตือนนางอย่างนุ่มนวลว่า

“พี่อี้หนาน แม้ว่าข้าจะปล่อยให้เย่ว์ปิงอยู่ในความคุ้มครองของท่าน  แต่ข้ารู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย  นางยังคงไม่โตและยังไร้เดียงสาอยู่มาก ท่านจะควงนางแบบนั้นไม่ได้ เข้าใจไหม? อีกอย่าง ตอนนี้ถือได้ว่าท่านเป็นพี่ชายของนาง  ดังนั้นท่านต้องดูแลนางให้ดี  ที่สำคัญที่สุด ข้าจะหาสาวๆ ที่น่ารักมาให้ท่านในครั้งต่อไป”

หลังจากรอชั่วครู่แล้ว 'เย่ว์หยาง'พา'ฮุยไท่หลาง'จากไป  'อี้หนาน'ถอนหายใจเบาๆพูดว่า

“เย่ว์ปิง! พี่ชายของเจ้า โง่บัดซบจริงๆ”

'เย่ว์ปิง'พยักหน้าเห็นด้วย

“พี่อี้หนาน  คงเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ พี่ชายข้าเก็บตัวอยู่แต่ในห้องมานานมาก”

สิ่งที่พวกนางไม่สามารถเข้าใจได้ก็คือ'เย่ว์หยาง'จงใจทำเช่นนี้  ไม่ต้องคิดถึงสิ่งที่เขาทำ

'เย่ว์หยาง'แกล้งทำเป็นไม่รู้ว่า'อี้หนาน'เป็นผู้หญิง  มิฉะนั้นนางจะปล่อยให้'เย่ว์หยาง'จับไหล่นางแบบนั้นได้อย่างไร? บุรุษกับสตรีต่างกัน ทันทีที่ตระหนักถึงความแตกต่าง  บางทีอาจเป็นเรื่องยากสำหรับ'เย่ว์หยาง'ที่จะหาโอกาสเอาเปรียบนางบ้าง สถานการณ์ตอนนี้ถือว่ายังไม่เลว  เขาสามารถโอบนาง กอดนางและแตะต้องนางตามพอใจได้...

ครั้งแรกที่เขาผ่านเข้ามาในวงกตศิลาดำ 'เย่ว์หยาง'ใช้หนูเบญจธาตุค้นสมบัติ  ใช้เวลา 6 ชั่วโมงก็พบเส้นทางขณะที่คนอื่นๆ ใช้เวลาอย่างน้อย 3 วัน เนื่องจากเขากลับมาที่นี่เป็นครั้งที่สอง  เขาสามารถผ่านไปได้อย่างง่ายดายแม้ไม่ต้องใช้หนูเบญจธาตุค้นสมบัติ

เขาวิ่งตรงไปที่โคนต้นโอ๊คดึกโบราณหมื่นปีภายในเวลา 3 ชั่วโมง เมื่อเขามาถึง เขาไม่ได้ไปที่บึงเลือดปีศาจเพื่อฆ่าไฮดรา 9 หัวทันที แต่ขึ้นไปพักอยู่บนยอดไม้ชั่วขณะแทน เขายืมพลังภายในของต้นโอ๊คหมื่นปีมาเพิ่มพลังฝีมือของเขา เพื่อให้เขาได้มีพลังสูงสุดก่อนที่จะไปบึงเลือดปีศาจ

วัตถุประสงค์ของเขาไม่ได้มาฆ่าไฮดรา 9 หัว  แต่จะมาจับลูกไฮดรา 9 หัวและใช้มันแลกผลแห่งภูมิปัญญาและกิ่งแห่งพฤกษาชีวิต  ระดับความยากของมันช่างน่าปวดหัวจริงๆ แม้'เย่ว์หยาง'จะเข้าถึงดินแดนปราณก่อกำเนิดแล้ว  ไฮดรา 9 หัวก็ยังไม่ใช่อสูรธรรมดา เมื่อใดที่มันโตเต็มวัย  อย่างน้อยที่สุดมันจะเป็นอสูรชั้นทองแดงระดับ 7 หรือสูงกว่า บวกกับขนาดยักษ์ พิษสังหารและการโจมตีต่อเนื่องจากหัวทั้ง 9  มีผลทำให้คนไม่สามารถป้องกันการโจมตีจากมันได้

ถ้าวงกตศิลาดำนี้ไม่มีกฎห้ามใช้เวท  อย่างนั้น'เย่ว์หยาง'ผู้ได้รับปราณกระบี่ไร้ลักษณ์ขั้นก่อกำเนิด  จะไม่รู้สึกวิตกอะไรเลย แต่ภายในเขตแดนดาว  'เย่ว์หยาง'ทำได้เพียงป้องกันตัวเองโดยไม่สามารถโจมตีตอบโต้ได้ พอใช้'เสี่ยวเหวินหลี', 'โคเงา'และ'ฮุยไท่หลาง'เพื่อเอาชนะและฆ่าไฮดรา 9 หัว

จากนั้นจับลูกไฮดรา 9 หัวก็ยังเอาแน่นอนไม่ได้ ทั้งไม่ฉลาดที่จะทำอย่างนั้น  แน่นอนว่า แผนที่ดีต้องขึ้นอยู่กับว่าสามารถทำให้เขาจับลูกไฮดรา 9 หัวได้และหลบหนีมาได้อย่างปลอดภัย แน่นอนว่า นานก่อนที่พวกนางจะมาถึงวงกตศิลาดำ

'เย่ว์หยาง'ก็คิดแผนดีๆ ได้แล้ว แต่ มันอันตรายอย่างยิ่ง เคลื่อนไหวผิดครั้งเดียวจะทำให้เขาตายอย่างอนาถ แผนนี้ต้องใช้ม้วนเทเลพอร์ท โดยเขาจะหลอกล่อลูกไฮดรา 9 หัวให้ออกมาจากบึงเลือดปีศาจ จากนั้นก็ใช้ม้วนเทเลพอร์ต

ถ้าเทเลพอร์ตได้สำเร็จ ไฮดรา 9 หัวกับเขาจะถูกเทเลพอร์ตไปอยู่หน้าสมาคมนักรบ หรือพื้นที่เทเลพอร์ตในระหว่างตอบโต้เข้าแดนปีศาจ แม้ว่าเขาสามารถใช้พลังของตนเองกลับไปที่สมาคมนักรบได้ มันยิ่งง่ายที่จะเปิดเผยสถานะของเขาในฐานะนักสู้ชั้นปราณก่อกำเนิด

เขาไม่สามารถคุยได้แน่นอนว่าจะไม่มีทหารรับจ้างที่โลภมากพยายามขโมยมันไปเหมือนกัน  จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามีคนบาดเจ็บหรือเสียชีวิตในเหตุที่วุ่นวาย  ตามกฎรหัสโบราณอาจทำให้เขาต้องรับผิดชอบเรื่องนั้นก็ได้

ถ้าผ่านการตัดสินของกฎรหัสโบราณแล้ว  มันอาจตัดสินว่าเขาเป็นสาเหตุทำให้มีการตาย เขาอาจถูกลงโทษเหมือนกับซื่อหมิงที่ถูกกฎรหัสโบราณลงโทษจนร่างระเบิดตาย เขาไม่เข้าใจกฎรหัสโบราณแม้แต่ข้อเดียว

ถ้ามันเป็นสมองที่ตายแล้วและทำให้ใครก็ตามต้องรับผิดชอบทุกอย่างสำหรับการตาย อย่างนั้นเขาก็จะลำบากแน่ๆ ความเป็นไปได้ข้อที่ 2 อาจเทเลพอร์ตไปอยู่ในพื้นที่ต่อสู้ในแดนปีศาจ ในที่นั้น มีโอกาสสูงที่จะเจอปีศาจจำนวนเป็นแสนที่พร้อมบุกทวีปมังกรทะยานหรือหอทงเทียนเมื่อใดก็ได้  หากเขาเทเลพอร์ตไปที่นั่น มีโอกาสอย่างมากที่จะถูกปีศาจจำนวนเป็นแสนรุมเล่นงาน

เนื่องจากเขาเป็นลูกผู้ชายคนหนึ่ง เขาควรจะไม่กลัวและกล้าหาญเข้าไว้ เมื่อเทียบกับกฎรหัสโบราณที่ไม่สามารถเข้าใจและไม่สามารถควบคุมได้ 'เย่ว์หยาง'เลือกบุกแดนปีศาจมากกว่า  สู้กับปีศาจเป็นแสนดีกว่าร่างกายระเบิดตาย

อย่างน้อยที่สุดในแดนปีศาจ เขาสามารถตัดเส้นทางออกจากสนามรบได้  ด้วยปราณกระบี่ไร้ลักษณ์ขั้นก่อกำเนิด คัมภีร์อัญเชิญ 2 เล่ม  'เสี่ยวเหวินหลี'  'โคเงา'อสูรทองลึกลับและต้นดอกหนามทอง แม้แต่หนู'เบญจธาตุ'และ'ฮุยไท่หลาง'...

เป็นไปได้จริงๆ หรือที่จะกลับมาได้หลังจากเข้าแดนปีศาจ? ไม่ 'เย่ว์หยาง'เชื่อมั่นในตนเองเต็มเปี่ยม  ตราบใดที่เขายังไม่พบศัตรูที่แข็งแกร่งระดับจ้าวปีศาจ  แม้ว่า'ขุนพลปีศาจ'ที่เริ่มรุมต่อสู้เขาทั้งหมดรวดเดียว เขาก็ไม่จำเป็นต้องกลัวอะไร

พอเดินออกมาจากใต้ร่มเงาต้นโอ๊คหมื่นปีแล้ว เขาเห็นท้องฟ้าเต็มไปด้วยหมู่ดาว 'เย่ว์หยาง'รู้สึกว่าเขาอยู่ใกล้ดวงดาวมากในขณะนี้ มันเหมือนกับว่าสามารถคว้าดาวออกมาทีละดวงๆ ได้โดยเพียงการยื่นมือของเขาออกไป

แต่แล้วพอมองดูอีกครั้ง เขาถึงรู้สึกว่าพวกมันอยู่ห่างไกลยิ่งนัก เป็นเพียงจุดสว่างดวงเล็กๆ ไม่รู้ว่าพวกอยู่ห่างไกลกี่ล้านปีแสงกันแน่ จักรวาลที่มีท้องฟ้าและแผ่นดินและสิ่งมีชีวิตมากมายมีความลึกลับเกินไป

หลังจากถอนหายใจอย่างเป็นธรรมชาติในใจ  ทันใดนั้น'เย่ว์หยาง'รู้สึกว่าใจของเขาเริ่มเข้าไปในที่แปลกและยอดเยี่ยมแห่งหนึ่ง  มันเหมือนกับว่าใจของเขาได้เปิดขึ้นและขยายออกไปไม่มีจำกัด  ขยายออกไปจนสุดฟ้าสุดดิน  ร่างกายของเขาค่อยๆ หายไปเหลือไว้แต่จิตวิญญาณของเขาที่ล่องลอยไปได้อย่างเสรีในท้องฟ้า

แต่ก็ยังรู้สึกว่าจิตวิญญาณของเขายังขยายตัวต่อเนื่อง เหมือนกับว่าเขาเป็นยักษ์มองลงมาแลเห็นแม่น้ำและหุบเขามากมายบนโลกและสิ่งมีชีวิตที่หลากหลายก่อตัวเป็นวัฏจักรของชีวิตที่ยอดเยี่ยมหาสิ่งใดเปรียบมิได้  เขาเป็นเหมือนผู้สร้างที่ทรงอำนาจ ที่กำลังมองดูสรรพชีวิตบนพื้นโลก มองเห็นพืชพันธุ์ไหวเอน มีนกบินอยู่โดยรอบและวัฏจักรชีวิตที่ไม่มีอะไรเปรียบ มันสมบูรณ์แบบไม่มีที่สิ้นสุด

'เย่ว์หยาง'รู้สึกว่าหลังจากมองเห็นฉากธรรมชาติที่น่าตื่นตาตื่นใจ  มันดูเหมือนว่าเขาได้เข้าใจความลับที่ยากจะบรรยายออกมาเป็นคำพูด แต่ยิ่งเข้าใจความลับมากขึ้น ก็ยิ่งทำให้เขาสับสนมากขึ้นด้วย เขาพบว่า ยิ่งเขารู้ได้มากก็ยิ่งสามารถบรรลุผลได้มาก  ความรู้ที่เขามีอยู่แต่เดิม เป็นแค่เพียงเม็ดทรายในมหาสมุทรแห่งความรู้ และเมื่อเทียบกับพลังของสรรพชีวิตนับหลายล้านที่วนเวียนอยู่ในสวรรค์และมนุษย์

ตัวเขาผู้ดูเหมือนจะแข็งแกร่งมากก็ยังเห็นได้ชัดว่าเป็นสิ่งที่ดำรงคงอยู่ที่ไม่สลักสำคัญอะไร  เมื่อเทียบกับจักรวาลทั้งหมดแล้ว  ตัวของเขาถือเป็นเพียงส่วนหนึ่งที่เล็กน้อยเป็นหนึ่งในล้านและพันล้านของดาวเคราะห์  เหมือนกับหยดน้ำในมหาสมุทร แสงแห่งปัญญาฉายออกมาจากจิตวิญญาณของเขา

ทันใดนั้นเอง มีบางอย่างก่อตัวขึ้นภายในร่างของเขา  เหมือนกับว่าเป็นพลังงานชนิดหนึ่งรวมตัวเป็นวัตถุทรงกลม  และยังแตกต่างจากปราณกระบี่ขั้นก่อกำเนิดของเขาอย่างเห็นได้ชัด เมื่อต้นโอ๊คหมื่นปีเริ่มเปล่งรัศมีสีเขียวสดใสสะท้อนกับดวงพลังทรงกลมในตัวของ'เย่ว์หยาง'  ในที่สุด'เย่ว์หยาง'ก็ตระหนักได้ว่าเขาเข้าถึง “หัวใจธรรมชาติ” ที่เขาไม่สามารถเข้าใจได้อย่างชัดเจนมาก่อน

โลกของนักสู้ชั้นปราณก่อกำเนิดใกล้ชิดธรรมชาติที่สุด  ที่สำคัญที่สุดคือ  ควบคุมฟ้าและดินได้ก็ควบคุมได้ทุกอย่าง หลังจากเข้าถึงหัวใจธรรมชาติแล้ว นี่ก็เท่ากับเปิดประตูบานยักษ์เข้าสู่ดินแดนปราณก่อกำเนิด

นี่...ยังคงเป็นสัญลักษณ์ของดินแดนใหม่ เมื่อหัวใจธรรมชาติของ'เย่ว์หยาง'กับต้นโอ๊คหมื่นปีสะท้อนกันอยู่  เขาพบว่าผลกระทบของกฎเกณฑ์โบราณที่จำกัดพลังร่างกายเขาไว้อยู่ ได้ลดลงมากอย่างน่าอัศจรรย์ ภายใต้ร่มเงาต้นโอ๊คโบราณหมื่นปี

เขาบ่มเพาะพลังเผื่อวันอื่นอย่างเงียบๆ ก่อนที่จะไปที่บึงเลือดปีศาจ หลังจากเข้าใจหัวใจธรรมชาติแล้ว  'เย่ว์หยาง'รู้สึกว่าเขาจะทำได้สำเร็จมากยิ่งขึ้น เวลานี้  'เย่ว์หยาง'ไม่ได้ส่ง'ฮุยไท่หลาง'ออกไป แต่เขาปล่อยเงาปีศาจ ให้ลอยตัวไปที่บึงเลือดปีศาจและเตรียมบุกจับลูกไฮดรา 9 หัว ไฮดรา 9 หัวตัวเมียที่สูญเสียไข่ของมันไปแล้ว มันก็ระมัดระวังมากขึ้น

มันปรากฏตัวแทบจะทันทีที่เงาปีศาจปรากฏตัว  ไฮดรา 9 หัวตัวเมียมันโผล่พรวดขึ้นมาจากบึงเลือดปีศาจและคำรามอย่างโกรธกริ้ว  ในทันใดนั้นหัวทั้ง 9 ของไฮดราตัวเมียก็พากันส่ายไปมา

เมื่อพวกมันพากันปรากฏตัวบนชายฝั่ง  'เย่ว์หยาง'เริ่มการโจมตีที่โหดเหี้ยมของเขาทันที วินาทีต่อมา  'เย่ว์หยางรวม'ทั้งไฮดรา 9 หัวตัวเมียซึ่งเป็นตัวเต็มวัย และไฮดราวัยรุ่นอีก 2 ตัว ไฮดราเด็กอีก 2 ตัว  ก็ถูกเทเลพอร์ตเข้าไปในสนามรบโบราณในดินแดนปีศาจพร้อมกัน

เมื่อ'เย่ว์หยาง'เงยหน้าขึ้น  เขามองเห็นปีศาจนับแสน  และ'ขุนพลปีศาจ'นับสิบกำลังจ้องมาที่เขาพร้อมกับขากรรไกรที่อ้าค้าง.....

 

 

ที่มา:https://writer.dek-d.com/tanay2507/story/viewlongc.php?id=1429532&chapter=76